Η έλλειψη πολιτικής φαντασίας είναι άλλο ένα δείγμα της χρεοκοπίας των πολιτικών μηχανισμών της Αριστεράς. Σήμερα κάποιοι απ' αυτούς προσπαθούν να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση προβάλλοντας το όραμα ενός “νέου” ΕΑΜ. Όμως, τίποτα το καινούργιο δεν έχουν να επιδείξουν με αυτό το πολιτικό τους σχέδιο. Αναπαράγουν πιστά μια άλλη ανάλογη προσπάθεια που είχε γίνει τον καιρό της χούντας της 21ης Απριλίου. Στην πραγματικότητα αυτό που αντιγράφουν δεν είναι το ΕΑΜ αλλά τον Λ. Κύρκο! Ο Κύρκος με την περίφημη ΕΑΔΕ (Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα) ένα νέο ΕΑΜ ονειρευόταν και αυτός, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το ονειρεύονται σήμερα και οι νέοι ζηλωτές του: Μια διευρυμένη πολιτική συμμαχία και με αστικές πολιτικές δυνάμεις, η οποία, τότε θα ανέτρεπε την χούντα του Παπαδόπουλου και των Αμερικανών, σήμερα την χούντα του ΔΝΤ, της ΕΕ και των Γερμανών...
Η βασική διαφορά του “νέου ΕΑΜ” - όπως και της “ΕΑΔΕ” - από το ΕΑΜ εντοπίζεται στο πως θα γίνει αυτή η ανατροπή. Το ΕΑΜ είχε επιλέξει ως βασικό μέσο για να πραγματοποιηθούν οι στόχοι του τον ένοπλο αγώνα. Γιαυτό εξάλλου στο ιδρυτικό του δεν κάνει καμία αναφορά σε δημοκρατικές διαδικασίες και στον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις, αλλά μόνον σε κανόνες συνωμοτικότητας, πως εδώ: "συγκροτείται επί τη βάσει των πλέον αυστηρών συνωμοτικών κανόνων. Τούτο σημαίνει:
α) Ότι τηρείται αυστηρώς μυστική η συμμετοχή των οιωνδήποτε κομμάτων ή οργανώσεων που το αποτελούν ή προσχωρούν εις αυτό.