Άλλη μια μαγική νύχτα στην πλατεία Συντάγματος

Στις 15 Ιούνη ήταν η πρώτη δοκιμασία για το κίνημα της 25ης Μάη απέναντι στη συντονισμένη επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον του οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τότε στο κείμενό μας “Της μέρας τα καμώματα τα βλέπει η ...νύχτα και γελάει!" καταλήγαμε: Αυτό το κίνημα απέδειξε ότι είναι ο ώριμος καρπός που φύτρωσε από τον σπόρο του “Δεκέμβρη” στην λαϊκή συνείδηση...

Χθες όμως έγινε η γενική επίθεση του κράτους ενάντια στο κίνημα της 25ης Μάη. Όμως ο κόσμος ήταν προετοιμασμένος για τον χημικό πόλεμο και αποφασισμένος να ξαναπάρει πίσω την πλατεία. Και την ξαναπήρε.

Η μάχη δεν κρίθηκε στο “στρατιωτικό” πεδίο. Το κράτος δεν μπόρεσε να κάμψει το φρόνημα των χιλιάδων διαδηλωτών με την επίδειξη της δύναμης καταστολής που διαθέτει. Γι αυτό και εξαναγκάστηκε να κάνει διευρυμένη χρήση βίας. Όμως το μαχαίρι της βίας είναι δίκοπο. Η απρόκλητη και αναίτια βία προκαλεί μερικές φορές αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και κάνει τον κόσμο να εξεγείρεται εναντίον της και να την αψηφά...

Ήδη η Κυβέρνηση σε αυτό το επίπεδο έχει γελοιοποιηθεί: Ο νόμος που ψήφισε για να ποινικοποιεί την χρήση προστατευτικής μάσκας πήγε στα σκουπίδια αφού αν συνελάμβανε αυτές τις μέρες τους παραβάτες, θα έπρεπε να γεμίσει αρκετά γήπεδα!

Χθες ήταν άλλη μια μαγική νύχτα στην πλατεία και στους γύρω δρόμους. Το κίνημα της 25ης Μάη είναι ζωντανό και είναι ακόμα εκεί:

( Οι φωτογραφίες είναι από τις συλλογές: Greece Protest Photos 3  και Greece Protest Photos 4 )

Το τέλος του φόβου....

Το νέο κατάστημα της ATE bank επάνω στο οδόστρωμα της Πανεπιστημίου!

Ως γνωστόν, τα σχέδια της Τίνας Μπιρμπίλη για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου έχει αναλάβει να υλοποιήσει ένας νέος φορέας με επικεφαλής την ΤΡΑΜ ΑΕ. Αυτό το έργο προβλέπεται να υλοποιηθεί έως το 2014 με προϋπολογισμού περί τα 180 εκατομμύρια ευρώ.

Όμως ο Τραπεζικός τομέας - ο οποίος βρίσκεται πιο μπροστά στους σχεδιασμούς του από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- είναι πανέτοιμος να συμβάλει στο κυβερνητικό έργο, συνδυάζοντας δημιουργικά της πολιτικές επιλογές της Τίνας Μπιρμπίλη με τις πολιτικές επιλογές του διαδόχου της Γιώργου Παπακωσταντίνου για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων.

Χθες το βράδυ λοιπόν, με την κάλυψη των δυνάμεων καταστολής, συνεργεία της Αγροτικής Τράπεζας άρχισαν τις εργασίες οικοδόμησης νέου καταστήματος καταλαμβάνοντας τμήμα του οδοστρώματος της οδού Πανεπιστημίου! Με αυτό τον τρόπο και υλοποιούν την κατεύθυνση της αλλαγής χρήσης της οδού πανεπιστημίου, αφού οι πελάτες της ΑΤΕ δεν θα εισέρχονται εντός του νέου καταστήματος με τα αυτοκίνητά τους αλλά με τα πόδια τους, αλλά και η τράπεζα θα συμβάλει στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας αφού θα μπορεί πλέον να νομιμοποιήσει το αυθαίρετο κτίσμα της πληρώνοντας το ανάλογο αντίτιμο που θα προβλέπει ο νέος νόμος του κ. Παπακωσταντίνου.

Στο παρακάτω video παρουσιάζουμε εικόνες από την ανέγερση αυτού του νέου καταστήματος της ΑΤΕ:

Εικόνες από την 1η μέρα της 48ωρης Γενικής Απεργίας

1. Οι ελιγμοί του ΠΑΜΕ στην Πλατεία Συντάγματος

Το ΠΑΜΕ μετά την συγκέντρωση που είχε στις 6.00 μ.μ. στις στήλες του Ολυμπίου Διός αποφάσισε να ανηφορίζει στην Πλατεία Συντάγματος. Όταν έφτασε, ο κόσμος που ήταν εκεί και προσπαθούσε να καθαρίζει την Πλατεία και το οδόστρωμα της Αμαλίας από τα δακρυγόνα, το υποδέχτηκε με χειροκροτήματα και επευφημίες. Αφού παρέμεινε περίπου ένα δεκάλεπτο αποφάσισε να υποχωρήσει. Τότε ο ίδιος κόσμος που προηγούμενα επιδοκίμαζε την παρουσία του στο Σύνταγμα, άρχισε τις αποδοκιμασίες...

2. Παίζοντας μπάλα στην Πλατεία

Μερικοί δεν το βάζουν κάτω. Εκτός από το να προσφέρεις λουλούδια στα ΜΑΤ ή να χορεύεις, υπάρχουν και άλλοι τρόποι αντίδρασης στην κρατική καταστολή. Tο "παιχνίδι" είναι παρόν, ακόμα και κάτω από αποπνιχτικές συνθήκες...

Ζωντανές μεταδόσεις από τις κινητοποιήσεις στις 28 και 29 Ιουνίου

Ζωντανή μετάδοση από την ιστοσελίδα της Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος, εδώ:

Video clips at Ustream

Συνεχής ενημέρωση και σχολιασμός, εδώ:

Η τρομοκρατία των σκυμμένων και οι όρθιοι της πλατείας

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα //ΠαραλληλοΓράφος//

του Γαλαξιάρχη

Γιωργάκη μην πας πλατεία.

Εκεί κάνουν άσχημες χειρονομίες.

Όσο πλησιάζουμε στο κρίσιμο διήμερο της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου, τόσο κλιμακώνεται η επίθεση των πολιτικών και μιντιακών ταγών του καθεστώτος, καθώς και της πνευματικής ολιγαρχίας που έχει συστρατευτεί (αν όχι επιστρατευτεί) με το αστικό στρατόπεδο. Αν μέχρι πριν λίγες εβδομάδες υπήρχαν ακόμη άνθρωποι που θεωρούσαν ότι ο όρος “ταξικός πόλεμος” είναι μία ξύλινη έκφραση μηδενιστικού μίσους της Αριστεράς, θα πρέπει λογικά να έχουν αρχίσει να αναθεωρούν. Αν πάλι όχι, καλό θα είναι να ρίξουν μία ματιά -και με ψυχραιμία- στα όσα γράφουν και εκστομίζουν εναντίον του λαϊκού παράγοντα, και να παρατηρήσει ποιοι και πώς εκφράζουν τις ίδιες απόψεις και εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα. Δεν χρειάζεται να εντρυφήσουν στα απόκρυφα της μαρξιστικής θεολογίας. Τα μόνα που απαιτούνται είναι λίγα ελληνικούλια, λίγο παραπάνω καθαρό μυαλό και ακόμη περισσότερη ψυχραιμία.

Πρώτα από όλα, αυτό που διαπιστώνεται διά γυμνού οφθαλμού είναι ότι ο οικονομικός φιλελευθερισμός δεν συνάδει με τη δημοκρατία. Για την ακρίβεια, την απεχθάνεται στην ουσία της (και η ουσία της δημοκρατίας δεν είναι “το δικαίωμα να φωνάξεις το σύντροφο Μπρέζνιεφ μαλάκα στην Κόκκινη Πλατεία” όπως έλεγε και ο Βαλαβανίδης ως επικεφαλής του Α2 στο “Λούφα και Παραλλαγή”). Ο λαϊκός παράγοντας, καθώς ενσωματώνει την εργατική τάξη και τα συμφέροντά της, αποτελεί ενοχλητικό ανάχωμα σε περίοδο συστημικής κρίσης. Έτσι, επιστρατεύονται τα ευφυολογήματα του “ανόητου”, “αφελούς”, “απαίδευτου” αλλά και “ένοχου λαού”. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να ελέγξει την εξουσία και όποιος επικαλείται τέτοια πράγματα ανήκει στις σκοτεινές και οπισθοδρομικές δυνάμεις του “λαϊκισμού”. Ακόμη και η ελάχιστη αντίδραση στην ταξικότατη επιδρομή(βλ. απολύσεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, υπερφορολόγηση μισθωτών, απονέκρωση του κοινωνικού κράτους, ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών) βαφτίζεται προσπάθεια επιτάχυνσης της χρεοκοπίας (σ.σ. κάτι όχι εντελώς λανθασμένο, αρκεί να νοηματοδοτηθεί σωστά ο όρος “χρεοκοπία”, γιατί όντως κάποιοι πρέπει να χρεοκοπήσουν μία και καλή). Στην κορύφωσή της, η ξετσιπωσιά της εξουσίας, θα τους κολλήσει τη δική της ρετσινιά (βλ. οι απεργοί επιδιώκουν τη συντήρηση του διαπλεκόμενου κράτος), τη στιγμή που οι διαδηλωτές, εμφανίζονται ούτε λίγο ούτε πολύ ως σύμμαχοι των κερδοσκόπων.

Πρόσκληση συμμετοχής στην ενημέρωση της 2ήμερης μάχης

Για άλλη μία φορά (όπως και προηγούμενα)σε ένα κορυφαίο γεγονός για τους εργαζόμενους και το λαό της χώρας,τη 48 ωρη απεργία και τον ενεργητικό αποκλεισμό του κοινοβουλίου, θα επιχειρήσουμε με τις μικρές μας δυνάμεις να συμβάλλουμε στην  ενημέρωση, αμφισβητώντας την παντοδυναμία των καθεστωτικών  μμέσων και τη αποκλειστικότητα τους να διαμορφώνουν στάσεις και γνώμες για το σύνολο της κοινωνίας.

Σκοπός μας δέν είναι να αναπαράγουμε γεγονότα και θεαματικές δράσεις σε αδρανείς καταναλωτές εικόνων με αποκλειστικό κριτήριο το πλήθος που είδε,πέρασε και συνέχισε το ταξίδι του στο χαοτικό πέλαγο του διαδικτύου.

Σκοπός και μέτρο της αποτελεσματικότητας μας είναι να θέσουμε σε κίνηση όσο περισσότερους-ες γίνεται,να τους σηκώσουμε απο τους καναπέδες,απο τα πληκτρολόγια και τις οθόνες και απο παθητικούς δέκτες να βοηθήσουμε να μετατραπούν σε ενεργητικά υποκείμενα, πομπούς και διαμορφωτές των εξελίξεων, των γεγονότων και της πορείας της χώρας. 

Φιλοδοξία μας είναι να μεταφέρουμε το κλίμα και την ατμόσφαιρα των διαδηλώσεων και των απεργιακών δράσεων απο την Αθήνα και απο ολόκληρη τη χώρα,να αναδείξουμε την πραγματική και ανεξερεύνητη, μέχρι σήμερα, δύναμη της λαϊκής θέλησης που όταν συντονίζεται με τα συμφέροντα και τις κοινωνικές ανάγκες μετατρέπεται σε φορέα αλλαγών και σε δύναμη ανατροπής.

Επιδιώκουμε μέσα απο μία εθελοντική και αντιεμπορική πρωτοβουλία να διαμορφώσουμε ένα δίκτυο αγωνιστών,διαδηλωτών που πρωτογεννώς θα μεταδίδουν την εικόνα, την άποψη και τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών των ημερών.Με τη μετάδοση της είδησης,τη φωτογραφία, το βίντεο ή την προσωπική μαρτυρία.

Καλούμε κάθε αγωνιστή που μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει για να συντονίσουμε μαζί την πρωτοβουλία και να συμβάλλουν με ιδέες και προτάσεις . (antistasi.gr@gmail.com,npapada.public@gmail.com,komisarios@mail.com).

Για όποιον θέλει να εισάγει τον κώδικα στo blog ή τη σελίδα του.
<iframe src="http://www.coveritlive.com/index2.php/option=com_altcaster/task=viewaltcast/altcast_code=1c5c8a388d/height=580/width=500" scrolling="no" height="580px" width="500px" frameBorder ="0" allowTransparency="true"  ><a href="http://www.coveritlive.com/mobile.php/option=com_mobile/task=viewaltcast/altcast_code=1c5c8a388d" >Ολοι στη Μάχη.28-29,06,2011 48ωρη Απεργία κ' Αποκλεισμός  της Βουλής</a></iframe>


Για Wordpress, Facebook, Edublog and MySpace
<a href="http://www.coveritlive.com/index.php?option=com_altcaster&task=siteviewaltcast&altcast_code=1c5c8a388d&height=580&width=500" target="_blank" >Click Here</a>

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!

Ποιοί είναι οι πραγματικοί Άρχοντες της Πολιτικής;

(Διόρθωση: το e-mail, όπως και η πρωτοβουλία  που αναφέρεται στο παρακάτω κείμενο,  δεν είναι των 3 συντρόφων του ΝΑΡ,  αλλά πρωτοβουλία του ΝΑΡ στην οποία οι συγκεκριμένοι σύντροφοι έχουν αναλάβει τα επικοινωνιακά καθήκοντα. Ως εκ τούτου ζητούμε συγνώμη για αυτό το λάθος μας)

Η "γέννησις" της ...αριστερής πολιτικής

Τρεις σύντροφοι από το ΝΑΡ με e-mail που κυκλοφορούν, μας ξάφνιασαν για την πρωτοτυπία της σκέψης τους, για την βαθιά ανάλυση της συγκυρίας και τις δημιουργικές τους προτάσεις που αγγίζουν το λαϊκό αίσθημα. Γράφουν λοιπόν:

"Σκεφτήκαμε ότι είναι αναγκαία όσο ποτέ η ανάληψη μιας πολιτικής πρωτοβουλίας η οποία θα στοχεύει στην εμφάνιση και συγκρότηση ενός ισχυρού πολιτικού ρεύματος που θα απαιτεί την έξοδο από την αιχμαλωσία του Ευρώ και τη συνολική ρήξη με την ΕΕ."

Μια τέτοια πρωτοβουλία χρειάζεται ο τόπος για να πάει μπροστά! Όμως θα θέλαμε να τους πληροφορήσουμε ότι έχουν ισχυρούς αντίπαλους, οι οποίοι ως συνεπείς Μαρξιστές /Λενινιστές βλέπουν πάντα την σχέση του πολιτικού με το οργανωτικό ζήτημα. Και το κυριότερο διδάσκονται από τα λάθη των άλλων, εφόσον δεν έχουν προλάβει να τα κάνουν οι ίδιοι. Γι αυτό βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά, πράγμα εξάλλου το οποίο επαληθεύεται και από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις της VPRC. Αναφερόμαστε στην ΣΠΙΘΑ, η οποία εδραιώνει την παρουσία της στην πολιτική σκηνή ακολουθώντας πιστά την ρήση του προέδρου Μάο “τα δύο δεν γίνονται ένα, αλλά το ένα γίνεται δύο”. Ίσως αυτή η πρακτική της πολιτικής της συγκρότησης είναι ένας λόγος για τον οποίο παθαίνουν ονειρώξεις ορισμένοι πρώην Μαοϊκοί με αυτό το εγχείρημα. Τώρα λοιπόν, μετά τον Καζάκη/Ληναίο, ήρθε και η σειρά του Γ. Καραμπελιά  για να ξαλαφρώσει το κάρο από περιττά βάρη, ώστε να προχωρήσει με πιο γρήγορους ρυθμούς προς τον προορισμό του...

Η ΣΠΙΘΑ λοιπόν διδάχτηκε από τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε μόνον μια, αλλά τρεις ευκαιρίες για να είναι σήμερα η ηγεμονική δύναμη στο χώρο της Αριστεράς και όχι μόνο. Οι τρεις αυτές ευκαιρίες ήταν οι τρεις συνδιασκέψεις του, συνδιασκέψεις στις οποίες θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει η αμεσοδημοκρατική του συγκρότηση ενός νέου σύγχρονου πολιτικού φορέα, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των καιρών. Όμως η κυριαρχία των μηχανισμών αναπαραγωγής των πολιτικών μορφωμάτων που τον συγκροτούσαν ενάντια σε ανάγκες της υπέρβασης και της ανασύνθεσης, τον οδήγησαν στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.

Η κατάσταση αυτή διαμορφώθηκε κάτω από την ομπρέλα της κρατικής επιχορήγησης, ομπρέλα ενίσχυσε στο έπακρο τις τάσεις αυτοσυντήρησης των γραφειοκρατικών μηχανισμών. Σήμερα μόνον τα λιγούρια αυτής της επιχορήγησης συμμετέχουν συντεταγμένα προς την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η Συνδιάσκεψη ένα πραγματικό πρόβλημα έχει να λύσει: το πως θα αναδιανείμει την κρατική επιχορήγηση καθορίζοντας στο παρασκήνιο τα βουλευτιλίκια και άλλα παρεμφερή εκλογικά ζητήματα. Όμως, ούτε το “Μέτωπο ΑΑ” μπόρεσε να κάνει αυτή την υπέρβαση στο εσωτερικό του, υπέρβαση στην οποία εναντιώθηκε σύσσωμος  ο ΣΥΡΙΖΑ...

Μεγάλη Συναυλία στο Σύνταγμα – Τρίτη 28 Ιούνη

(Από το http://real-democracy.gr/)

Την Τρίτη 28 Ιούνη 6 μ.μ. καλλιτέχνες και δημιουργοί ενώνουν τη φωνή τους με όλη την Ελλάδα στο Σύνταγμα. Το Μεσοπρόθεσμο δεν θα περάσει θα δηλώσουν με το δικό τους τρόπο σε μια μεγάλη συναυλία, που θα ξεκινήσει  θα ξεκινήσει μεγάλη λαϊκή συναυλία που θα διαρκέσει μέχρι αργά το βράδυ. Ήδη οι ΗΛΙΑΣ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗΣ, ΓΗ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ, ΜΑΤΟΥΛΑ ΖΑΜΑΝΗ, ΗΧΟΚΑΜΠΟΣ, TIGGER LILLIES, LOST BODIES, MODE PLAGAL ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, YΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ, SALVADOR, SEBLORIA.  Και πολλοί άλλοι είναι εκείνοι, που θα συμμετάσχουν στη συναυλία, όπως βρίσκονται ήδη στο Σύνταγμα πολύ καιρό τώρα.

Η αντι-εξουσία της πλατείας Συντάγματος . Τα «κοινά» στα χέρια της κοινωνίας

του Κώστα Χαριτάκη

Από την έκτακτη έκδοση της εργατικής εφημερίδας ΔΡΑΣΗ

http://efimeridadrasi.blogspot.com

Αυτό που συνέβη στις 15 Ιούνη με τη μαζική και ηρωική υπεράσπιση της πλατείας Συντάγματος από τις κατασταλτικές ορδές της «δημοκρατίας» έδειξε ξεκάθαρα τι δύναμη μπορεί να πυροδοτήσει η υπεράσπιση των «κοινών». Γιατί, βέβαια, αυτή η αξιοθαύμαστη αντοχή, αλληλεγγύη και επιμονή των ίδιων των αγωνιζόμενων (που ξεπερνάει και την τολμηρότερη φαντασία των ποικιλώνυμων "πρωτοποριών") έγινε δυνατή ακριβώς γιατί νιώθαμε ότι έχουμε να υπερασπίσουμε κάτι πραγματικό δικό μας ((και όχι απλώς κάποιες κομματικές εντολές ή γενικώς μια "πολιτική γραμμή"): αυτό που από κοινού δημιουργήσαμε όλες αυτές τις μέρες, επαναοικειοποιούμενοι το δημόσιο χώρο για τις κοινωνικές ανάγκες έκφρασης, διαμαρτυρίας, συζήτησης και αγώνα, ξηλώνοντας τις «περιφράξεις» του κράτους, της αγοράς και του πολιτικού συστήματος.

Η δύναμη δημιουργίας και υπεράσπισης των «κοινών» είναι το κομβικό, νέο ποιοτικό στοιχείο της εξέγερσης των πλατειών, που τις εισάγει σε ένα διαφορετικό πεδίο πολιτικής και δράσης από αυτό που μας έχουν συνηθίσει (και εξακολουθούν να μας καλούν) οι κομματικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις της ανώδυνης διαμαρτυρίας και της εκλογικής πελατείας. Είναι η εισβολή του «εμείς», πάνω από τις διαιρέσεις και τους ρόλους που μας επιβάλλει καθημερινά η εξουσία και η καπιταλιστική παραγωγή (εργαζόμενος-άνεργος, παραγωγός-καταναλωτής, ντόπιος-μετανάστης, ειδικοί-αδαείς, διευθυντές-διευθυνόμενοι, καθοδηγητές-εκτελεστές, κ.λπ.), με τον αδιαμεσολάβητο τρόπο της άμεσης δημοκρατίας. Αλλά είναι και η καθημερινή αναμέτρηση αυτού του «εμείς» με το τι μπορούμε να δημιουργήσουμε μόνοι μας, αυτόνομα, ανεξάρτητα, με τα δικά μας μέσα της αλληλεγγύης, της ισότητας και της συνεργασίας, χωρίς την αλλότρια κρατική και κομματική κηδεμονία και χωρίς το «αόρατο» χέρι της αγοράς και της εκμετάλλευσης που εξευτελίζει την ανθρώπινη ύπαρξη.