Στο κίνημα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" o ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ από το ...2002!

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα  της"Κίνησης Ενεργών Πολιτών Πάρου"

Ανεξάρτητη Δημοτική Παράταξη

Ενότητα για το μέλλον

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πάρος 30 Σεπτεμβρίου 2002

Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί .

Η απόφαση σας για την επιβολή αμοιβής στα Κέντρα Υγείας, μας βρίσκει ολοκληρωτικά αντίθετους. Πρόκειται για μια απόφαση η οποία είναι ηθικά και κοινωνικά μη αποδεκτή.

Είναι εντελώς ανεφάρμοστη, δεδομένης της ανυπαρξίας ταμειακής υποστήριξης στα Κέντρα Υγείας και προφανώς άνευ εισπρακτικής ουσίας.

(το έγγραφο)

Κατόπιν τούτου ζητούμε την άμεση ανάκληση της απόφασης αυτής.

Επίσης θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη για δραστική αύξηση των ιατρών ειδικοτήτων που θα συμπληρώνουν το υπάρχον δυναμικό του Κέντρου Υγείας Πάρου. Η τελευταία απόφαση του Υπουργείου Υγείας να διαθέσει μόνον οκτώ ιατρούς για τις Κυκλάδες (εκ των οποίων ο ένας για την Πάρο) προφανώς δεν είναι άξια λόγου.

Στη διάθεση σας για κάθε συνεργασία

Με τιμή

Ο Υποψήφιος Δήμαρχος Πάρου

Γιάννης Ραγκούσης

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση του   

Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών

Καλούμε σωματεία, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς να εκδώσουν ανακοινώσεις καταδίκης της επίθεσης φασιστών στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών που έγινε το Σαββατοκύριακο. (Ας σταλούν στο e-mail μας)

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ

Η Ανακοίνωσή μας:

Καταγγέλλουμε επίθεση φασιστοειδών που έγινε το βράδυ του Σαββάτου 29/1 προς Κυριακή 30/1 στην εξωτερική είσοδο χώρου του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, με αποτέλεσμα μικρές υλικές φθορές. Συγκεκριμένα, την ώρα που το Σχολείο μας ήταν κλειστό, άγνωστοι έβαλαν φωτιά με στουπί και πετρέλαιο σε σκουπίδια που μετέφεραν έξω από την εξωτερική είσοδο του χώρου που στεγάζονται οι γραμματειακές δραστηριότητες του σχολείου και γίνονται οι συναντήσεις εθελοντών και μεταναστών. Οι θρασύδειλοι εγκληματίες έσπασαν επίσης τα τζάμια της εξωτερικής πόρτας καθώς και ένα τζάμι αυτοκινήτου κάποιου γείτονα που ήταν παρκαρισμένο στο σημείο, αλλά δεν κατάφεραν να παραβιάσουν την είσοδο. Η φωτιά έσβησε από την πυροσβεστική, ενώ τόσο το Σάββατο όσο και την Κυριακή το σχολείο λειτούργησε κανονικά.

Οι σύγχρονοι «Άθλιοι» και η αθλιότητα της Αριστεράς

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...

Συλλογικό κείμενο ( Βασίλης Διαμάντης, Αθανασία Ζάρα, Δήμητρα Κωσταγιώργου, Μάκης Λιβάνης, Βάιου Σκαρλάτου, Κώστας Χαριτάκης)

“Ο κίνδυνος δεν είναι ότι μπορούμε να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να βρεθούμε σ’ ένα φασιστικό κόσμο. Ο κίνδυνος είναι ότι πέσαμε στο κρεβάτι την προηγούμενη νύχτα, σ’ έναν κόσμο που είχε γίνει φασιστικός, χωρίς να το πάρουμε είδηση”.

Ά. Καίσλερ

Η ολοκληρωτικού τύπου επίθεση της κυβέρνησης, του κράτους και των ΜΜΕ απέναντι στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών δεν θα μπορούσε να εκτυλιχτεί στην έκταση και το βάθος που έγινε αν δεν είχε το «πράσινο φως» μιας Αριστεράς που για άλλη μια φορά έσπευσε να βρει τρόπους εκτόνωσης της «κρίσης» για λογαριασμό του συστήματος. Από την πρώτη κιόλας μέρα της εγκατάστασης στη Νομική των απεργών πείνας ο μεν ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να κάνει προτάσεις μετεγκατάστασης, το ΚΚΕ κατήγγειλε τους «προβοκάτορες» που έθεταν σε κίνδυνο το άσυλο, και η εξωκοινοβουλευτική και αντικαπιταλιστική Αριστερά έβγαζε απλώς ανακοινώσεις και έσπευδε επίσης να κρατήσει αποστάσεις από τον αγώνα των μεταναστών.

Οι σταλινοτροτσκιστικές αντιλήψεις για την “πρωτοπορία της εργατικής τάξης” και η κατάληψη της Νομικής

Ο αστισμός σήμερα έχει ενσωματώσει πλήρως τις σταλινοτροτσκιστικές αντιλήψεις για την πρωτοπορία της εργατικής τάξης ως πολιτικές αποσάθρωσης των συλλογικοτήτων που ορθώνονται απέναντί του. Αυτό φάνηκε καθαρά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την κατάληψη της Νομικής από τους μετανάστες.

Οι σταλινοτροτσκιστικές αντιλήψεις για την πολιτική οργάνωση στηρίζονται στην διάκριση/ανισότητα ανάμεσα στην πρωτοπορία της τάξης - που είναι το επαναστατικό κόμμα - και την ίδια την τάξη, η οποία δεν έχει καμία πολιτική ικανότητα για να διεκπεραιώσει τα ιστορικά της ταξικά καθήκοντα, που δεν είναι άλλα από την κατάργηση του καπιταλισμού. Το κόμμα γι αυτό χρειάζεται, να καθοδηγεί την τάξη για να εκπληρώσει αυτόν τον ιστορικό της ρόλο.

Ακριβώς αυτή την διάκριση χρησιμοποιεί και ο αστισμός για να ισοπεδώσει τις συλλογικές αντιστάσεις. Είναι η θεωρία της υποκίνησης των κοινωνικών αγώνων από περιθωριακές μειοψηφίες που υποκινούν τις καταπιεσμένες λαϊκές τάξεις ενάντια στη καθεστηκυία τάξη με στόχο να επιβάλλουν την δική τους εξουσία πάνω στο λαό.

Δυστυχώς ο αστισμός έχει με το μέρος του την ιστορική επιβεβαίωση από την πορεία του υπαρκτού σοσιαλισμού. Από την εποχή της κατάρρευσης, σε δύση και ανατολή το χάσμα ανάμεσα στις πολιτικές πρωτοπορίες που διεκδικούν να εκφράσουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και την ίδιες τις εργατικές τάξεις ανά τον κόσμο, μεγαλώνει. Όλες οι πρόσφατες κοινωνικές αλλαγές που έγιναν στον κόσμο, δεν σφραγίστηκαν από τις εργατικές τάξεις, αλλά από ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, στις οποίες ο ηγεμονικός πυρήνας δεν είχε καμία σχέση με την εργατική τάξη, όπως αυτή προσδιορίζεται από την μαρξιστική θεωρία. Η τελευταία φορά στην ιστορία κατά την οποία η ίδια η εργατική τάξη πρωτοστάτησε σε κοινωνική αλλαγή, ήταν το κίνημα της Αλληλεγγύης στην Πολωνία. Αυτό το κίνημα, το οποίο είχε καθαρά ταξικά εργατικά χαρακτηριστικά, διεύρυνε παραπέρα αυτό το χάσμα ανάμεσα στην εργατικό κίνημα και τον μαρξισμό.

Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Γιατί οι φορείς αυτών των αντιλήψεων, που αυτοβούλως έχουν επωμιστεί τα βαριά ιστορικά καθήκοντα της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, βρέθηκαν χέρι – χέρι με τις καθεστωτικές δυνάμεις να κάνουν κριτική στους υποκινητές/καθοδηγητές των μεταναστών, που έκαναν την κατάληψη στην Νομική.

Τα γεγονότα της Νομικής και η χαμένη τιμή της Αριστεράς

Αναδημοσίευση από το "Αριστερό Βήμα"

Του Παντελή Αυθίνου

Τα γεγονότα που εξελίχθηκαν το τριήμερο 25-27 Ιανουαρίου στην Νομική αποτελούν χωρίς αμφιβολία μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του αντιρατσιστικού και μεταναστευτικού κινήματος στην Ελλάδα. Ήταν η αποφασιστική μαχητική εμφάνιση των ίδιων των μεταναστών μέσα στην συγκυρία. Ήταν η διεκδίκηση τους να αποτελέσουν και αυτοί οργανικό κομμάτι των αγώνων που εξελίσσονται, ενάντια στις κεντρικές επιλογές της ελληνικής άρχουσας τάξης, ενάντια στο μνημόνιο, την κυβέρνηση, την Ε.Ε., το ΔΝΤ.

Ήταν όμως ακόμα κάτι εξίσου σημαντικό. Ήταν μια ευκαιρία να αναζωογονηθεί το ίδιο το πανεπιστημιακό άσυλο. Να σπάσει η πραγματικότητα που προσπαθούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα να επιβάλλει η κυβέρνηση. Δηλαδή, να ανατραπεί η εικόνα ενός πανεπιστημιακού ασύλου που υπάρχει αρκεί να μην χρησιμοποιείται.

ο τελευταίος φαραώ της διεθνούς

  Του Γ. Πρασσά

Μετά τον τιτάνα του σοσιαλισμού Μπεν Αλι, φαίνεται ότι η διεθνής του GAP θα χάσει και τον πεφωτισμένο φαραώ της...

Μια ματιά στα αιγυπτιακά χρονικά, από τα μέσα :

 Η Αίγυπτος έφθασε στο σημείο βρασμού

Όλα τα υπόλοιπα (άρθρα, νέα, φωτό, βίντεο) εδώ :

Al Jazeera

Μεταξύ των οποίων συζητήσεις με νέους ακτιβιστές (ολοφάνερα ακραίους ισλαμιστές...) :

Egypt: The youth perspective

Interview with Hossam el-Hamalawy

Χαρίτος, Αλατράς κ.α. ενημερώνουν άμεσα στην αρχική σελίδα του

ThePressProject

ΥΓ Για το χάπι εντ, τα πέντε βλαστάρια των σοσιαλιστών ηγετών του αραβικού κόσμου, που αναμένουν το δαχτυλίδι και την τύχη του GAP :

Middle East dictators' sons - in pictures

Ο Παπαντρέας φαίνεται πως είχε βάλει όρο στο καταστικό της σοσιαλιστικής διεθνούς, ότι θα μπαίνουν κόματα των οποίων οι ηγέτες έχουν γιους, ώστε να κληρονομάνε τις ηγεσίες (σοσιαλισμός από τη γέννα, που θα' λεγε κι η οσε...) γι' αυτό την έκατσε ο Μπεν Αλί - είχε πέντε κόρες και πήγε να φάει τη θέση γαμπρός (κάτι σε Κατσανέβας)

Φόρος κληρονομιάς 100% - ο νέος (μεταβατικός) στόχος του κινήματος

Η κρίση δανεισμού της "αντικαπιταλιστικής" αριστεράς και οι ανεκπλήρωτες πολιτικές επιταγές της...

(όλα εδώ πληρώνονται!)

Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί στην ιδεολογικοποίηση / απολιτικοποίηση της πολιτικής που επιχειρείται από μια μερίδα δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς, η οποία αποβλέπει στη διαμόρφωση των όρων μουσειακής διατήρησης αλλά και διευρυμένης αναπαραγωγής της σκουριάς που κουβαλάει από το παρελθόν. Σε παλαιότερο σημείωμά μας γράφαμε:

Οι "ικέτες" της Αθήνας και του Παρισιού

 Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του ιού:

ΜΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΕΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ "ΙΟΥ"

Το γαλλικό προηγούμενο με την απεργία πείνας 300 μεταναστών σε χώρο ασύλου

Οι "ικέτες" της Αθήνας και του Παρισιού

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

Στις 28 Ιουνίου 1996 τριακόσιοι μετανάστες χωρίς χαρτιά από την Αφρική (κυρίως από το Mάλι και τη Σενεγάλη) εισέβαλαν στην εκκλησία του Παρισιού Σεν Μπερνάρ και ξεκίνησαν απεργία πείνας με αίτημα τη νομιμοποίηση της παρουσίας τους στη Γαλλία. Είχε προηγηθεί η προσπάθειά τους να εγκατασταθούν στο άσυλο μιας άλλης εκκλησίας, της Σεν Αμπρουάζ, τρεις μήνες νωρίτερα. Από κει εκδιώχτηκαν με επέμβαση της αστυνομίας, στην οποία παρέδωσε τα κλειδιά της εκκλησίας ο ιερέας της με την εντολή του καρδινάλιου Λούστιγκερ. Στη συνέχεια, οι 300 μετανάστες κατέφυγαν σε άλλα σημεία του Παρισιού (ένα γυμνάσιο και δυο εγκαταλειμμένες αποθήκες), αλλά και από κει τους έδιωξε η αστυνομία. Η υπόθεση πήρε μεγάλες διαστάσεις στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης και εκδηλώθηκε μαζικό κύμα συμπαράστασης. Ετσι η εγκατάστασή τους στην εκκλησία Σεν Μπερνάρ αντιμετώπισε την ανοχή των αρχών.

Ο Σπίθας και το Παιδί Φάντασμα την εποχή του Μνημονίου

 Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του ιού:

ΜΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΕΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ "ΙΟΥ"

Η πολιτική δραστηριοποίηση Μίκη Θεοδωράκη και Βασιλείου Μαρκεζίνη

Ο Σπίθας και το Παιδί Φάντασμα την εποχή του Μνημονίου

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

Μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είχε στενή σχέση με έναν μόνο «σερ», τον χαρισματικό «σερ Μπιθί» του λαϊκού πενταγράμμου, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Εδώ και μήνες παρατηρούμε τη σύγκλιση του παλαίμαχου μουσικού με έναν πραγματικό «σερ», έναν Ελληνα δηλαδή που έχει λάβει τον τίτλο αυτό για τις υπηρεσίες του προς τη βασίλισσα Ελισάβετ, τον Βασίλειο Μαρκεζίνη.

Και αν ο Θεοδωράκης δεν έλειψε ποτέ από την ελληνική πολιτική επικαιρότητα τα τελευταία 50 χρόνια, ο Μαρκεζίνης κάνει σήμερα τα πρώτα του βήματα, αλλά με ρυθμούς καταιγιστικούς. Αν δεν υπήρχε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη που με τις παντοειδείς κοινωνικές δραστηριότητές της μονοπωλεί σχεδόν καθημερινά το τελευταίο δεκάλεπτο των ειδήσεων στα μεγάλα κανάλια, ασφαλώς πρωταγωνιστής στο ίδιο τηλεοπτικό χρόνο θα αναδεικνυόταν ο Βασίλειος Μαρκεζίνης. Ο κ. Μαρκεζίνης δεν είναι βέβαια τυχαίος άνθρωπος. Νομικός και ακαδημαϊκός με αναγνωρισμένη ευρυμάθεια και διεθνή καριέρα, αποφάσισε σχετικά πρόσφατα να στρέψει το ενδιαφέρον του στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και με συνεχείς παρεμβάσεις (βιβλία και συνεντεύξεις) να προτείνει λύσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Το εντυπωσιακό γεγονός είναι ότι όλο το φάσμα των μέσων ενημέρωσης δείχνει ενδιαφέρον για τις προτάσεις του (Mega, Star, ANT1, Βήμα, Εθνος, Ελεύθερος Τύπος, Ελευθεροτυπία, Παρόν, κλπ), όσο κι αν από πρώτη ματιά οι σκέψεις του αποκλίνουν από την πολιτική γραμμή που υποστηρίζει το καθένα απ’ αυτά.

Οι τελευταίες μέρες των Φαραώ

 Του Γ. Πρασσά

Επειδή οι εξεγέρσεις απαγορεύονται στα ελληνικά μ.μ.εξημέρωσης, όποιος θέλει να ενημερωθεί για τις τελευταίες ώρες του Μουμπάρακ, μπορεί να βρει εδώ:

χρονολογικό αρχείο :

http://inconue.wordpress.com/2011/01/28/repression-en-egypte-live-updates/

να παρακολουθήσει την κάλυψη του :

http://english.aljazeera.net/watch_now/

να διαβάσει τα άρθρα του :

http://english.aljazeera.net/indepth/spotlight/anger-in-egypt/

να ρίξει μια ματιά στα updates του :

http://www.guardian.co.uk/news/blog/2011/jan/28/egypt-protests-live-updates

και ν' αναρωτηθεί γιατί ο Χόσνι μισεί το internet (με λογισμικό siemens) :

http://www.guardian.co.uk/technology/2011/jan/28/egypt-cuts-off-internet-access