Ο αστισμός σήμερα έχει ενσωματώσει πλήρως τις σταλινοτροτσκιστικές αντιλήψεις για την πρωτοπορία της εργατικής τάξης ως πολιτικές αποσάθρωσης των συλλογικοτήτων που ορθώνονται απέναντί του. Αυτό φάνηκε καθαρά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την κατάληψη της Νομικής από τους μετανάστες.
Οι σταλινοτροτσκιστικές αντιλήψεις για την πολιτική οργάνωση στηρίζονται στην διάκριση/ανισότητα ανάμεσα στην πρωτοπορία της τάξης - που είναι το επαναστατικό κόμμα - και την ίδια την τάξη, η οποία δεν έχει καμία πολιτική ικανότητα για να διεκπεραιώσει τα ιστορικά της ταξικά καθήκοντα, που δεν είναι άλλα από την κατάργηση του καπιταλισμού. Το κόμμα γι αυτό χρειάζεται, να καθοδηγεί την τάξη για να εκπληρώσει αυτόν τον ιστορικό της ρόλο.
Ακριβώς αυτή την διάκριση χρησιμοποιεί και ο αστισμός για να ισοπεδώσει τις συλλογικές αντιστάσεις. Είναι η θεωρία της υποκίνησης των κοινωνικών αγώνων από περιθωριακές μειοψηφίες που υποκινούν τις καταπιεσμένες λαϊκές τάξεις ενάντια στη καθεστηκυία τάξη με στόχο να επιβάλλουν την δική τους εξουσία πάνω στο λαό.
Δυστυχώς ο αστισμός έχει με το μέρος του την ιστορική επιβεβαίωση από την πορεία του υπαρκτού σοσιαλισμού. Από την εποχή της κατάρρευσης, σε δύση και ανατολή το χάσμα ανάμεσα στις πολιτικές πρωτοπορίες που διεκδικούν να εκφράσουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και την ίδιες τις εργατικές τάξεις ανά τον κόσμο, μεγαλώνει. Όλες οι πρόσφατες κοινωνικές αλλαγές που έγιναν στον κόσμο, δεν σφραγίστηκαν από τις εργατικές τάξεις, αλλά από ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, στις οποίες ο ηγεμονικός πυρήνας δεν είχε καμία σχέση με την εργατική τάξη, όπως αυτή προσδιορίζεται από την μαρξιστική θεωρία. Η τελευταία φορά στην ιστορία κατά την οποία η ίδια η εργατική τάξη πρωτοστάτησε σε κοινωνική αλλαγή, ήταν το κίνημα της Αλληλεγγύης στην Πολωνία. Αυτό το κίνημα, το οποίο είχε καθαρά ταξικά εργατικά χαρακτηριστικά, διεύρυνε παραπέρα αυτό το χάσμα ανάμεσα στην εργατικό κίνημα και τον μαρξισμό.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Γιατί οι φορείς αυτών των αντιλήψεων, που αυτοβούλως έχουν επωμιστεί τα βαριά ιστορικά καθήκοντα της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, βρέθηκαν χέρι – χέρι με τις καθεστωτικές δυνάμεις να κάνουν κριτική στους υποκινητές/καθοδηγητές των μεταναστών, που έκαναν την κατάληψη στην Νομική.