Η ΕΥΘΥΝΗ ΜΑΣ

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δρόμος"

Είμαστε στη δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη διάρκειά της, τις μορφές που θα πάρει, αν τελικά θα «καταλαγιάσει» όπως οι προηγούμενες μεγάλες κρίσεις, με την ανάδυση ενός νέου πολιτικοοικονομικού μοντέλου. Όμως εξ΄ αιτίας της, φωτογραφήθηκε γυμνό το ευρωπαϊκό αδιέξοδο, αποκαλύφθηκε η σκληρή μονεταριστική «ένωση» μεταξύ ισχυρών και αδύναμων κρατών (οικονομιών), μια ένωση όχι συνεταιριστική, όχι απλώς ανταγωνιστική, αλλά μάλλον αποικιοκρατική. Στο «κέντρο» της πορείας της ευρωπαϊκής ενοποίησης, που πιθανόν θα καθορίσει τη φορά της, αλλά και την τύχη της, βρίσκεται ξαφνικά η πιο περιφερειακή χώρα της ευρωζώνης, η Ελλάδα. Η Ελλάδα κύριος επικεφαλής μιας σειράς αδύναμων κρίκων, διαπιστώνει με οδύνη, ότι η οικονομία της δεν είχε την παραγωγική και τεχνολογική δυνατότητα να είναι στοιχειωδώς ανταγωνιστική στο πλαίσιο της ευρωζώνης. Καλείται έτσι από τα πράγματα, να προσαρμοστεί όχι μόνον στις συνθήκες που διαμορφώνει η παγκόσμια κρίση, αλλά και στον αδυσώπητο ανταγωνισμό της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Πρέπει μάλιστα να πληρώσει και ακριβά τα γραμμάτια της δεκαετούς «χάρης» που της είχε δοθεί, με αντίτιμο την αποδιάρθρωση της παραγωγικής της βάσης. Να μετατραπεί στο «Μεξικό της ΕΕ», ώστε να γίνει το «παράδειγμα» του μετακρισιακού υποδείγματος, για τον ευρωπαϊκό νότο. Σε τέτοιες συνθήκες, θα περίμενε κανείς, η βροντώδης φωνή της αριστεράς, να δημιουργήσει μια τρικυμία κοινωνικής αλλαγής. Αντίθετα διαπιστώνει κανείς την αμηχανία, τη σιωπή αντί για τη βουή, το ψέλλισμα αντί για την κραυγή.

Πίσω όμως από πραγματικές αδυναμίες, κρύβεται το μεγάλο φρούριο των «στοιχίσεων», τα μικρά και μεγάλα οχυρά των κομμάτων, και των τάσεων. Γιατί η συγκρότηση ενός κινήματος, μιας παλλαϊκής αντίστασης και περισσότερο ενός ανοικτού πολιτικού χώρου υποδοχής για τη δυσαρέσκεια (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ μελών), είναι απειλή για το σύστημα μεν, αλλά θα μετασχηματίσει δε, ή το πιθανότερο θα καταστρέψει δημιουργικά τους υπάρχοντες αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς.

Δυστυχώς όμως τα πολιτικά κόμματα, διευθύνονται από ιεραρχικούς μηχανισμούς, που συγκροτούν γραφειοκρατικά στρώματα, με αυτοτελείς βλέψεις, με ιδιαίτερα υλικά, ορατά και αόρατα οφέλη. Δεν γλιτώνει απ’ αυτό η αριστερά. Έτσι συχνά τα συμφέροντα και η ύπαρξη των επαγγελματικών η μη, αλλά μονίμων και ιεραρχικών μηχανισμών, τοποθετούνται πάνω από τα γενικά συμφέροντα της αριστεράς και της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτό το σχίσμα, η διαρκής αναμέτρηση, ανάμεσα στην(ις) μηχανή(ες) που διευθύνει(ουν) ένα αριστερό σχηματισμό και στις προθέσεις του συνόλου των μελών του, δεν μπορεί να κλείσει παρά μόνο με την αμεσοδημοκρατική τους συγκρότηση. Μετατρέπεται λοιπόν αυτόματα σε ευθύνη των απλών μελών. Άρα το δημοκρατικό στοίχημα για μια επιθετική, αντισυστημική αριστερά, που θα γεννάει το φόβο στο καθεστώς, είναι σε τελική ανάλυση ευθύνη του καθενός μας.

Κ. Παπουλής -Γέρος

Να φύγει αυτή η Κυβέρνηση...

Δελτίο τύπου

“Στην Ελλάδα δεν έχουμε κυβέρνηση. Έχουμε φερέφωνα” τόνισε στο Ηράκλειο ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σ. Αλέκος Αλαβάνος, αναφερόμενος στα νέα μέτρα της κυβέρνησης, αλλά και το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Ο κ. Αλαβάνος υποστήριξε πως το ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην “μεγαλύτερη επίθεση ενάντια στο κοινωνικό κράτος” και στην “χειρότερη από την ανεξαρτησία της Ελλάδας κι έπειτα” Σκληρή ήταν η γλώσσα που χρησιμοποίησε, αναφερόμενος στις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας σαφές πως “καμία σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν θα τολμούσε ποτέ να λάβει τέτοια μέτρα”. “Το ΠΑΣΟΚ μετά απ’ όλα αυτά συνεχίζει να αποκαλείται Σοσιαλιστικό κόμμα” ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αλαβάνος, προσθέτοντας:“Το ΠΑΣΟΚ πλέον θα έπρεπε να αποκαλείται ΠΑΟΚ, αφού δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον σοσιαλισμό”.

Εντονότατη ήταν η κριτική που άσκησε παράλληλα ο κ. Αλαβάνος και στον πρωθυπουργό της χώρας κ. Παπανδρέου, αποκαλώντας τον “υπεύθυνο Τύπου” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. “Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό πως η Ελλάδα έχει μία ξένη κυβέρνηση. Στα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα δεν μας κυβερνά η Ελλάδα, αλλά το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο έχουμε απολέσει ακόμα και το δικαίωμα ψήφου” τόνισε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, διευκρινίζοντας ωστόσο πως η Ελλάδα έχει μια ισχυρή διαπραγματευτική δύναμη, την οποία ο πρωθυπουργός της χώρας επέλεξε να μην χρησιμοποιήσει.“Η κυβέρνηση δεν είχε καμία ταυτότητα και δεν είχε θέσεις” τόνισε ο κ. Αλαβάνος, υποστηρίζοντας πως αφού χώρες όπως η Ισπανία με συσσωρευμένα προβλήματα μπόρεσαν να ξεφύγουν από τα αδιέξοδα, μπορεί κάλλιστα και η Ελλάδα. 

Αναφερόμενος στην αποτελεσματικότητα των μέτρων ο κ. Αλαβάνος υποστήριξε πως δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε καμία λύση, παρά μόνο σε πάγωμα της οικονομίας και μείωση των δημόσιων πόρων.Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Αλαβάνος υποστήριξε πως υπάρχουν πολλοί τρόποι αντιμετώπισης της δυσμενούς κατάστασης της χώρας, οι οποίοι δεν έχουν το χαρακτήρα του “σοκ” που επέλεξε να τους προσδώσει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και η Ευρωπαϊκή Ένωση.“Φυσικά και υπάρχει άλλος δρόμος για να βγούμε από την δύσκολη κατάσταση” τόνισε ο κ. Αλαβάνος, διευκρινίζοντας: “Μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε την ισχυρή διαπραγματευτική μας θέση στην Ευρώπη. Να προχωρήσουμε σε μειώσεις του ελλείμματος με πολιτικές προς άλλες κατευθύνσεις, όπως είναι οι εξοπλισμοί, τα νοσοκομεία, οι off – shore εταιρίες, η πάταξη της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής. Θα έπρεπε παράλληλα να προχωρήσουμε σε επενδύσεις άμεσης ή γρήγορης απόδοσης, αλλά και σε επενδύσεις πυρηνικού χαρακτήρα που θα αλλάξουν τον πυρήνα της οικονομίας”. 

Ο κ. Αλαβάνος ανέφερε καταληκτικά πως για όλα αυτά τα μέτρα το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση, αφού πουθενά στο πρόγραμμα του δεν ανέφερε τέτοιες πολιτικές.

Περί Ν/Σ για ιθαγένεια και άλλων δαιμονίων...

Προς: ΚΟ, Γραμματεία, Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ

Θέμα: Περί Ν/Σ για ιθαγένεια και άλλων δαιμονίων

Σύντροφοι,

Η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, καλείται να πάρει θέση επί του συνόλου για το Ν/Σ για την ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ. Τυχόν υπερψήφιση επί του συνόλου θα σημαίνει σοβαρή υποχώρηση σε όσα με συνέπεια και αγώνες μέχρι τώρα υποστηρίζουμε.

Είμαστε στο πλευρό των μεταναστών, των προσφύγων, των παιδιών τους, αγωνιζόμαστε μαζί για χρόνια. Όχι προσαρμόζοντας τα αιτήματά τους στις προθέσεις του συστήματος, αλλά υιοθετώντας τα: Ιθαγένεια σε ΟΛΑ τα παιδιά, νομιμοποίηση των μεταναστών ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ, άσυλο στους πρόσφυγες, ίσα δικαιώματα για όλους. Οι βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη υπερψηφίσει επί της αρχής το Ν/Σ, με το σκεπτικό ότι εισάγει για πρώτη φορά συγκεκριμένα δικαιώματα. Ακόμα και μετά τις σοβαρές υποχωρήσεις που έγιναν ανάμεσα στο μετριοπαθές προσχέδιο και στο αυστηρότερο τελικό σχέδιο νόμου. Και σ' αυτό το “ΝΑΙ” υπήρξαν επιφυλάξεις από αρκετούς συντρόφους. Αλλά ας πούμε ότι αυτό το “ΝΑΙ” έχει μια λογική. Όμως τώρα, οι περισσότεροι βουλευτές της ΚΟ, εμφανίζονται ξανά πρόθυμοι να υπερψηφίσουν επί του συνόλου το Ν/Σ . Δηλαδή ΝΑΙ σε όλα, ακόμα κι όταν απορρίπτονται όλες οι τροπολογίες μας, ακόμα κι' όταν η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ομόφωνα πάρει θέση για “ΟΧΙ” επί του συνόλου. Το “ΝΑΙ” επί του συνόλου, θα ίσχυε μόνο σε περίπτωση που ένας νόμος είναι πολύ κοντά στις δικές μας προτάσεις, στις θέσεις που το κίνημα και η αριστερά έχει επιβάλλει με αγώνες. Και ναι, η ιθαγένεια που δίνεται στη μειοψηφία των παιδιών είναι προϊόν και των δικών μας αγώνων, κι' αυτό να το διακηρύξουμε. Όμως σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί δικαίωση που πρέπει να υπερψηφίσουμε επί του συνόλου, βαπτίζοντας το κρέας ψάρι.

Θυμίζουμε πως: Τα παιδιά των μεταναστών αποκλείονται από το δικαίωμα στην ιθαγένεια προ της ενηλικίωσης αν δεν έχουν και τους δυο γονείς τους νόμιμους για 5 χρόνια, και επιπρόσθετα γεννηθεί εδώ ή τελειώσει επιτυχώς 6 σχολικές τάξεις. Αποκλείονται και μετά την ενηλικίωση, ακόμα κι' αν έχουν πάει 6 χρόνια σχολείο ή γεννηθεί εδώ, τα παιδιά των μεταναστών που δεν έχουν χαρτιά. Ο αποκλεισμός αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών και βρίσκεται πολύ μακριά από το αίτημα “Ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά”. Για την ιθαγένεια στους ενήλικες οι προϋποθέσεις που τίθενται για το μέλλον (7/ετής νόμιμη διαμονή, άδεια επί μακρόν διαμένοντος, υψηλά παράβολα, καλή γνώση γλώσσας ιστορίας και πολιτισμού, συστατικές επιστολές, αποδείξεις ένταξης στην οικονομική και κοινωνική ζωή, συνεντεύξεις με τεστ, εξοικείωση με τους θεσμούς, περιουσιακή κατάσταση, πλημμελήματα, παραβάσεις κ.λ.π.) είναι απαγορευτικές για το σύνολο των μεταναστών με χαρτιά που δεν θα έχουν 5/ετία κατά την θέση του νόμου σε ισχύ. Για τη δε ψήφο στις δημοτικές εκλογές, ο μέγιστος αριθμός δικαιούχων δεν ξεπερνά τις 65.000 από τις περίπου 600.000 μεταναστών με χαρτιά, ενώ παραμένουν οι αποκλεισμοί στην εκλογιμότητα, τις περιφερειακές εκλογές, δημοτικών συμβούλων λόγω γλώσσας, κ.λ.π.

Ορισμένοι σύντροφοι ισχυρίζονται πως - επειδή κάποιες χιλιάδες παιδιά και ενήλικοι μετανάστες εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου - αν ψηφίσουμε ΟΧΙ επί του συνόλου του Ν/Σ είναι σαν να τους το αρνούμαστε, πως θα τους χαρίσουμε στο ΠΑΣΟΚ που θα υπερψηφίσει μόνο του. Πρόκειται για αντιστροφή της πραγματικότητας. Στο ΠΑΣΟΚ θα τους χαρίσουμε αν τους πούμε κι' εμείς – όπως λέει και το ΠΑΣΟΚ – ότι τα δικαιώματα είναι φυσιολογικό να δίνονται με το σταγονόμετρο. Πως θα πρέπει να αναμένουν καρτερικά στο τι θα τους δώσει η κάθε κυβέρνηση, να μη διεκδικούν περισσότερα, αλλιώς θα βάλουν σε κίνδυνο κι' αυτά τα λίγα που έχουν. Αντίθετα, το ΟΧΙ επί του συνόλου, σημαίνει απλά και καθαρά πως ο αγώνας συνεχίζεται, και πως η αριστερά θα δώσει μαζί με τους μετανάστες τη μάχη για πλήρη δικαιώματα σε όλους μέχρι τέλους. Επίσης κάτι θα πρέπει να πούμε και στους άλλους μετανάστες και πρόσφυγες που δεν ευεργετούνται από το νόμο: στα παιδιά χωρίς ιθαγένεια, στους “χωρίς χαρτιά”, στους “χωρίς άσυλο”. Σ' αυτούς τι θα εξηγήσουμε σφοι που θέλετε να υπερψηφίσουμε το Ν/Σ επί του συνόλου όταν ακούνε το Ραγκούση στη Βουλή να καθησυχάζει σε όλους τους τόνους το ΛΑΟΣ και τη ΝΔ ότι “καμία νομιμοποίηση, κανενός οικονομικού μετανάστη που σήμερα ζει χωρίς χαρτιά στην Ελλάδα, δεν προκύπτει απ’ αυτό το νομοσχέδιο”; Θα τους πούμε πως άλλο είναι η ιθαγένεια και άλλο η μεταναστευτική πολιτική όπως διάφοροι σύντροφοι ισχυρίζονται; Ή μήπως πως δε χωράμε άλλους όπως ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ;

Τέλος, απέναντι στη δήθεν δημοκρατική νομιμοποίηση που επιχειρεί το ΠΑΣΟΚ με το κουτσουρεμένο νομοσχέδιο της ιθαγένειας, την ώρα που μας αλλάζει τα φώτα με τα πιο αντιλαϊκά μέτρα: Η απάντηση της αριστεράς είναι η καθαρή υπεράσπιση όλων των μεταναστών ως τμήμα της εργατικής τάξης της χώρας. Που δίνει τη μάχη μαζί με τους υπόλοιπους, για όλα τα δικαιώματα που τους αρνούνται. Είναι οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών απέναντι σε μια συνολική επίθεση που χτυπάει όλους μαζί και καθένα ξεχωριστά. Τη στιγμή που ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, εξαπολύουν την πιο άγρια ταξική επίθεση, τη στιγμή που ντόπιοι και μετανάστες εργαζόμενοι είναι στους δρόμους, η αριστερά δεν δικαιούται να ψηφίζει μαζί με το ΠΑΣΟΚ, λιγότερο ή περισσότερο χειρότερους νόμους. Αν δεν θέλουμε να χαρίσουμε τον κόσμο της αριστεράς, τους απεργούς του ΠΑΣΟΚ και τους αγωνιστές μετανάστες σε ότι θα φαντάζει έστω και στα λόγια ριζοσπαστικότερο από εμάς, η μόνη επιλογή σύντροφοι της ΚΟ, είναι η καταψήφιση επί του συνόλου αυτού του Ν/Σ, αλλά και κάθε άλλου ημίμετρου που θα επιχειρεί να διασώσει το ΠΑΣΟΚ από την οργή του κόσμου της εργασίας.

Συντροφικά,

Θανάσης Κούρκουλας (μέλος της ΔΕΑ και της Κίνησης “Απελάστε το Ρατσισμό”)

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Κίνηση "ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ"

tel-fax: 210-5130373, 3306286,6974363037, www.ksm.gr

Πάρτε τα μέτρα πίσω...

Σάββατο 13/3, κυκλοφορεί το 4ο τεύχος του «δρόμου»…

Πάρτε τα μέτρα πίσω

Διαβάστε:

Παλλαϊκή απαίτηση: «Ή αλλάζετε ή βουλιάζετε», του Ρούντι Ρινάλντι
Κυβέρνηση - πλασιέ εν πτήσει…, του Γιάννη Κιμπουρόπουλο
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι επικίνδυνη, του Μανώλη Γλέζου
Μόνο η στάση πληρωμών θα φέρει ριζικά μέτρα, του Σπύρου Μαρκέτου

Ποιούς φοβούνται οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ;

Οι μαζικές κινητοποιήσεις της 11 Μαρτίου κατέδειξαν ότι οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν πριν χρεοκοπήσει το ελληνικό κράτος. Ό κόσμος βγήκε στους δρόμους αγανακτισμένος από τα πρόσφατα κυβερνητικά μέτρα που αφαιρούν τις κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα. Όμως δεν συντάχθηκε με τις ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι εξυπηρετούν τα στενά τους κομματικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των εργαζομένων. Την εξέδρα που στήθηκε μπροστά από το κτίριο της ΓΣΕΕ ανέλαβε να την περιφρουρήσει η ΠΑΣΚΕ για να μην επαναληφθούν ανάλογα φαινόμενα με αυτά που συνέβησαν στο Σύνταγμα στην προηγούμενη συγκέντρωση. Όμως, αυτοί που ανέλαβαν το καθήκον της περιφρούρησης ήταν αρκετά φοβισμένοι, γιαυτό έβαλαν τόσο πολλά ...προστατευτικά πανό που δεν έβλεπες τον ομιλητή. Μόνον τον άκουγες…

Όταν ήρθε η σειρά για να μιλήσει ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν κανένας δικός του εκεί για να τον ακούσει και να τον …χειροκροτήσει. Οι Πασόκοι άρχισαν να φεύγουν και άφησαν στην εξέδρα μια μικρή …τιμητική φρουρά. Μάζεψαν τα πανό τους, αφού δεν υπήρχε πλέον κανένας ιδιαίτερος λόγος να παραμένουν ως προστατευτικό τείχος μπροστά στην εξέδρα. Άρχισαν σιγά – σιγά να στρίβουν δεξιά, στην Ιουλιανού. Ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε τα ίδια περίπου που είχαν πει  και οι άλλοι και αναφέρθηκε με ιδιαίτερο πάθος στις γνωστές προβοκατορολογίες για την επίθεση στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Όμως κανείς δεν έδωσε σημασία σε αυτά που έλεγε. Αυτά παθαίνει κανείς όταν συγκυβερνάει με τις δυνάμεις του δικομματισμού στην ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Είναι αναγκασμένος να λέει τα ίδια παραμύθια με τους συνδιοικούντες στα προεδρεία και αλλά κανείς δεν του αναγνωρίζει αυτή την μεγάλη του προσφορά...

Αν θέλετε να δείτε την πραγματική συγκέντρωση της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ όπως αυτή έγινε στο πεδίον του Άρεως, όπως και τον ελιγμό της ....3ης Σεπτεμβρίου που έκαναν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες για να κατακτήσουν την κεφαλή της πορείας, μπορείτε να δείτε το παρακάτω video:

Σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε και στο τι έγινε με την μεγάλη μάζα του κόσμου που κατέβηκε σε αυτή την διαδήλωση και κράτησε τις …αποστάσεις του από την ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔ και θα δημοσιεύσουμε συνοδευτικό οπτικοακουστικό υλικό.

ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!

ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΜΕΤΡΑ...

Αύριο προβλέπεται η συγκέντρωση και η πορεία να ξεπεράσει κάθε προηγούμενη. Ελπίζουμε οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ που κατέχουν  θέσεις στα προεδρεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ τουλάχιστον να πάρουν τον λόγο στις συγκεντρώσεις και να καταγγείλουν τα μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αν όμως κάνουν την πάπια και κρυφτούν μέσα στο πλήθος, τότε νομίζουμε ότι θα υπάρξει σοβαρό ζήτημα για την παραμονή τους στα προεδρεία. Θα πρέπει να παραιτηθούν άμεσα και να μην συνεχίσουν να νομιμοποιούν με την παρουσία τους τις πολιτικές επιλογές του δικομματισμού που εκφράζουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ, πράγμα που έπρεπε να το είχαν κάνει εδώ και καιρό...

Σήμερα το πρωί σε τέσσερα διαφορετικά σημεία της Ελλάδας αναρτήθηκαν πανό διαμαρτυρίας για την επιδρομή της κυβέρνησης και του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό.

Στην Ακρόπολη, στο σημείο όπου –μαζί με τον Λάκη Σάντα– είχε κατεβάσει τη γερμανική σημαία ο Μανώλης Γλέζος, που δέχτηκε την επίθεση των ΜΑΤ στην τελευταία συγκέντρωση, νέοι εργαζόμενοι ανάρτησαν ένα τεράστιο πανό που έγραφε «Πάρτε πίσω τα μέτρα».

Αντίστοιχο πανό κρεμάστηκε στο Εργατικό Κάντρο Πάτρας από εργαζόμενους, άνεργους και σπουδαστές της «Πρωτοβουλίας ενάντια στο πρόγραμμα σταθερότητας» διαταράσσοντας τη γαλήνη της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου.

Στο Ηράκλειο της Κρήτης νέοι εργαζόμενοι και σπουδαστές κρέμασαν ένα μεγάλο πανό ενάντια στα νέα μέτρα στο Δημαρχείο και μοίρασαν χιλιάδες προκηρύξεις στους πολίτες.

Τέλος, στο Ρέθυμνο μέλη της κίνησης dikaioma.gr κρέμασαν σε τρία ιστορικά μνημεία της πόλης (κάστρο Φορτέτζας, ενετικός φάρος, μιναρές) μεγάλα πανό με την επιγραφή «ΠΩΛΕΙΤΑΙ» και την υποσημείωση «πληροφορίες: Όλι Ρεν – Γ. Α. Παπανδρέου».

«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ή πώς έριξαν στα βράχια μια ελπιδοφόρα κινητοποίηση

αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα: Δελτίο Πληροφόρησης - ΑΚΕΤ

9-3-2010

«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»

ή πώς έριξαν στα βράχια μια ελπιδοφόρα κινητοποίηση

Με μια διαδικασία εξευτελιστικής περιφρόνησης προς τους εκατοντάδες συγκεντρωμένους εργαζόμενους του Υπουργείου Εσωτερικών και του Εθνικού Τυπογραφείου, οι πλειοψηφούσες παρατάξεις (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) της Ομοσπονδίας Συλλόγων του Υπουργείου Εσωτερικών και του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Τυπογραφείου, αποφάσισαν και διέταξαν να «ανασταλεί» (η λέξη είναι πολύ της μόδας) η τριήμερη κατάληψη του Εθνικού Τυπογραφείου που είχε πραγματοποιηθεί με αφορμή την, πέραν των ληστρικών μέτρων (12%), μείωση του επιδόματός μας, που περιλαμβανόταν στο υπό ψήφιση (σήμερα είναι νόμος) φορολογικό νομοσχέδιο.

Η κινητοποίηση, με πρωτοβουλία των παραπάνω συμβουλίων, ήταν αστραπιαία την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι και βρήκε ευρεία ανταπόκριση στους εργαζόμενους, οι οποίοι της προσέδωσαν μαζικό και αποφασιστικό χαρακτήρα.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση δια των υφυπουργών της, έδινε φτηνές εξηγήσεις του τύπου «το πρωί το μάθαμε», «δεν ξέραμε από πριν», «έγινε λάθος», ή επιχειρούσε να μας… τρελάνει ισχυριζόμενη ότι όσα λέει η επίμαχη παράγραφος του νόμου και διάβαζαν τα μάτια μας ήταν περίπου… οφθαλμαπάτη. Αντί να αποσυρθεί, όπως ζητούσαμε ομόφωνα, η διάταξη ψηφίστηκε κανονικά στη Βουλή και φυσικά η απόφασή μας ήταν συνέχιση της κατάληψης.

Ακολούθησαν επαφές για να δοθεί τελικά η υπόσχεση από πλευράς κυβέρνησης ότι χθες το πρωί θα εξέδιδε εγκύκλιο από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με την οποία θα «διόρθωνε» τα πράγματα. Αποδείχτηκε φούσκα.

Στη συνάντηση των Υφυπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών με τους προέδρους της Ομοσπονδίας και του ΣΠΕΤ, αντί της εγκυκλίου δόθηκαν και πάλι προφορικές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα περικοπεί το επίδομα και ότι η εγκύκλιος θα εκδοθεί στο… τέλος του μήνα.

Από εδώ αρχίζει ο θρίαμβος του αυταρχισμού. Οι πρόεδροι επιστρέφουν στο Εθνικό Τυπογραφείο, συνεδριάζουν τα διοικητικά συμβούλια Ομοσπονδίας και ΣΠΕΤ και κατά πλειοψηφία (μειοψήφισε η πρόταση της Αγωνιστικής Κίνησης για συνέχιση της κατάληψης μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας την εγκύκλιο και όχι… αέρα), αποφασίζεται η λήξη της κατάληψης.

Αντί αυτή η πλειοψηφούσα πρόταση των Δ.Σ. να τεθεί υπό την έγκριση ή απόρριψη των εργαζομένων που είχαν κατακλύσει τους χώρους του Εθνικού Τυπογραφείου, ανακοινώθηκε ετσιθελικά η λήξη της κατάληψης.

Ο κόσμος από κάτω έβραζε και οι «από πάνω» σήμαναν υποχώρηση ακολουθώντας κυνικά την τακτική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Το χάσμα ανάμεσα στη διάθεση της βάσης και τις ηγεσίες ήταν ξεκάθαρο. Η ένταση και οι αποδοκιμασίες από τους εργαζόμενους έφτασε, όπως ήταν φυσικό, στο κατακόρυφο, με τα προεδρεία να απαντούν με το πρωτοφανές «εμείς κηρύξαμε την κατάληψη, εμείς τη σταματάμε»!!

Μας δουλεύουνε…

Από την μία μας λένε ότι η χώρα κινδυνεύει να καταρρεύσει, είμαστε στα πρόθυρα χρεοκοπίας και πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι μας. Από την άλλη ανακοινώνονται επενδύσεις μαμούθ. Χθες το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων ήταν η συνάντηση Γ. Παπανδρέου – Ν.Σαρκοζί, γιαυτό μια άλλη είδηση δεν είχε την δημοσιότητα που θα έπρεπε:

Επένδυση-μαμούθ άνω των 3 δισ. ευρώ προωθούν Ελλάδα και Κατάρ στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Το σύμπλεγμα θα περιλαμβάνει σταθμό υγροποιημένου αερίου (LNG), μονάδα ηλεκτροπαραγωγής και παραγωγή βιομάζας. Με βάση τη συμφωνία, στο επενδυτικό σχέδιο θα υπάρξει αμοιβαία κυβερνητική στήριξη, ενώ τη διαδικασία αδειοδότησής του θα επιβλέπει η υπουργός ΠΕΚΑ, Τίνα Μπιρμπίλη. Το σχέδιο επεξεργάστηκε το γραφείο του πρωθυπουργού και το ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης. Επαφές για το ίδιο θέμα με κυβερνητικά στελέχη του Κατάρ είχαν οι υφυπουργοί Εξωτερικών, Σπύρος Κουβέλης, και Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης. 

Κι όμως τα δύο θέματα δεν είναι άσχετα. Στην χθεσινή συνάντηση με τον Σαρκοζί ο Γ. Παπανδρέου ήταν σαφέστατος ότι δεν θέλουμε βοήθεια, τα καταφέρνουμε και μόνοι μας. Τους ίδιους ισχυρισμούς είχε προβάλλει και στην κ. Μερκελ. Και προφανώς δεν εννοούσε βοήθεια για να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα αλλά για να βρει δάνειο με καλούς όρους. Εξάλλου αν γνωρίζεις ότι δεν χρειάζεται να βάλεις το χέρι στην τσέπη για να δανείσεις τον φίλο σου, τότε είσαι γεμάτος χαμόγελα και φιλοφρονήσεις. Στην συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον Σαρκοζί μόνον σαμπάνιες δεν άνοιξαν για να εγκαινιάσουν την νέα πολιτική της αλληλεγγύης. Το ΑΝΑ μεταδίδει:

Ο κ. Σαρκοζί αναφέρθηκε πολλές φορές στην ανάγκη οι χώρες της ευρωζώνης να επιδεικνύουν αλληλεγγύη σε όποιο μέλος έχει πρόβλημα αλλιώς το μήνυμα που θα σταλεί προς τα έξω θα είναι λάθος. Ταυτόχρονα σημείωσε ότι το θέμα της αλληλεγγύης είναι στην ουσία θέμα συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανέφερε επίσης ότι η κερδοσκοπία που πλήττει σήμερα την Ελλάδα και ανεβάζει τεχνητά το κόστος του δανεισμού της μπορεί αύριο να πλήξει κάποια άλλη χώρα. Γι' αυτό πρόσθεσε πρέπει να βρούμε τρόπους στήριξης της Ελλάδας, η οποία να μην είναι μόνο πολιτική. Και ανέφερε ότι η υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ έχει επεξεργαστεί συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία δεν θέλησε να αποκαλύψει, καθώς, όπως είπε, όταν δίνεις μια μάχη δεν αποκαλύπτεις το επόμενο βήμα σου στους κερδοσκόπους. Τα μέτρα αντίδρασης, τόνισε επίσης ο Γάλλος πρόεδρος, είναι έτοιμα και είμαστε αποφασισμένοι να τα εφαρμόσουμε.

Από τα παραπάνω στοιχεία εμείς ένα μόνο συμπέρασμα βγάζουμε. Ότι η Κυβέρνηση έχει ήδη εξασφαλίσει την δανειοδότηση που χρειάζεται εκμεταλλευόμενη τις αντιθέσεις που υπάρχουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πριν λίγο καιρό είχε προβληθεί από τα ΜΜΕ η πληροφορία ότι κινέζικες τράπεζες είναι έτοιμες να μας δανειοδοτήσουν με καλύτερους όρους απ’ ότι επιβάλουν οι περίφημες «αγορές» αλλά δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί υπάρχουν δεσμεύσεις από τις ευρωπαϊκές συμφωνίες και το Σύμφωνο Σταθερότητας. Τέτοιες όμως δεσμεύσεις δεν υπάρχουν. 

Ούτε για την Κίνα, ούτε και για οποιαδήποτε άλλη χώρα που είναι εκτός της Ε.Ε. Και αν κρίνουμε από τις χθεσινές εξελίξεις, η επένδυση στον Αστακό μοιάζει ως αντάλλαγμα για μια συμφωνία που σχετίζεται με δανεισμό του ελληνικού κράτους από αραβικές τράπεζες. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα που είχε να αντιμετωπίσει η ελληνική κυβέρνηση ήταν αν ο δανειστής ανήκει στην η νέα υπερεθνική αστική τάξη (αγορές) που κυριαρχεί μέσω του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος ή κάποια εθνικά κεφάλαια (κινέζικα ή αραβικά). 

Η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε μια νέα διεθνή αστική τάξη που έχει αυτονομηθεί από κρατικές συγκροτήσεις και σήμερα δεν υπάρχει αξιόπιστος πολιτικός μηχανισμός για να παρέμβει στις εσωτερικές της αντιθέσεις για να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή των γενικών συνθηκών παραγωγής που είναι απαραίτητη για την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος. Ο αχαλίνωτος ανταγωνισμός ανάμεσα στις μερίδες του κεφάλαιου κινδύνευε να καταστρέψει τα πάντα από την πρώτη στιγμή του εμφανίστηκαν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Γιαυτό παράλληλα με αυτές τις παραγωγικές σχέσεις  αναπτύχθηκε και το καπιταλιστικό κράτος το οποίο εξασφαλίζει την συνοχή της κοινωνίας και τους όρους αναπαραγωγής του καπιταλισμού.

Αν η εργατική τάξη δεν έχει να χάσει παρά μόνον τις αλυσίδες της, κάποια κεφάλαια από αυτό τον ανταγωνισμό χάνουν τα πάντα, καταστρέφονται. Οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις σήμερα σφραγίζουν την ταξική πάλη σύμφωνα με την ρήση του Μάρξ «όλοι εναντίον όλων». Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις αμερικανικές τράπεζες που η μία κατέστρεφε την άλλη στην αρχή της εκδήλωσης της κρίσης, είναι χαρακτηριστική αυτού του ανταγωνισμού… Το μεγάλο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο καπιταλισμός σήμερα είναι αυτές οι αντιθέσεις που εκδηλώνονται με την αυτονόμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τους πολιτικούς καπιταλιστικούς μηχανισμούς. Ο νεοφιλευλευθερισμός απελευθέρωσε τις αγορές απελευθερώνοντας τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις…

Σε άλλες εποχές αυτές οι αντιθέσεις οδηγούσαν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Σε μια πρόσφατη περίοδο οι ίδιες αυτές αντιθέσεις οδήγησαν σε καπιταλιστικές ολοκληρώσεις με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα είναι άγνωστο που θα οδηγήσουν. Μια εκδοχή στα πλαίσια της καπιταλιστικής διαχείρισης που διαφαίνεται είναι η δημιουργία ισχυρών κρατικών καπιταλισμών όπως ο κινέζικος. Μορφές κρατικού καπιταλισμού όπως της Κίνας έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες παρεμβατισμού στην οικονομία με αποτέλεσμα σε μια κρίση σαν την σημερινή να μπορούν να την αντιμετωπίσουν καλύτερα από τα δυτικά κράτη που έχουν αναπτυχθεί με τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού. Όμως η ίδια η κατάσταση ξαναφέρνει στο προσκήνιο με νέους όρους το αίτημα της κατάργησης του καπιταλισμού και της αναζήτησης ενός άλλου νέου κόσμου…

Έξω από την χώρα, αλλά και έξω από την Βουλή καλά πάμε…

 

(Οι ασπίδες των ΜΑΤατζήδων είναι εύφλεκτες! 

ΦΩΤΟ από την συγκέντρωση στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ 05-03-10) 

ΔΗΛΩΣΗ ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΥ

-Θρίαμβος του Ισλανδικού λαού στο δημοψήφισμα

-Τώρα δημοψήφισμα στην Ελλάδα για το Σύμφωνο Σταθερότητας και τα μέτρα της ΕΕ και της κυβέρνησης Παπανδρέου

«Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής χαιρετίζει το συντριπτικό «Όχι» του λαού της Ισλανδίας, για την πληρωμή από τα κρατικά ταμεία, δηλαδή τους φορολογούμενους, 3,9 δις ευρώ χρεών της χρεοκοπημένης ιδιωτικής τράπεζας Icesave.

Παρά την επιχείρηση τρομοκράτησης ότι θα εγκαταλειφθεί κάθε διαδικασία για την ένταξη της Ισλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι πολίτες της θαρραλέα, με πλειοψηφία πάνω από 90% αρνήθηκαν να αναλάβουν οι ίδιοι τα βάρη από τα κερδοσκοπικά κόλπα των τραπεζιτών. Η Μ. Βρετανία και η Ολλανδία, που απαιτούν αυτά τα χρήματα, ήδη μειώνουν το επιτόκιο κάτω από το αρχικό 5,5% και αναζητούν, παρά τις απειλές τους, εναγωνίως συμβιβασμό.

Όπως πριν μερικά χρόνια το «Όχι» στο γαλλικό δημοψήφισμα ανάτρεψε την πορεία προς το Ευρωσύνταγμα, έτσι σήμερα η απόφαση της Ισλανδίας, η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα στο θέμα των χρεών των περιφερειακών χωρών.

Το Μέτωπο επαναλαμβάνει το αίτημα για άμεση διεξαγωγή στην Ελλάδα δημοψηφίσματος για την εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, που οδηγεί στην κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και στα άλλα μέτρα που οδηγούν σε κοινωνική εξαθλίωση και κατάψυξη της οικονομίας. Πολύ περισσότερο που δεν περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα της κυβέρνησης Παπανδρέου και στερούνται κάθε δημοκρατικής νομιμοποίησης.

Όπως ήδη δείχνει το ισλανδικό προηγούμενο η κινητοποίηση για δημοψήφισμα και η διοργάνωσή του, ως στοιχεία ενός καθολικού κοινωνικού συναγερμού, μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα μιας Ελλάδας της υποταγής και της επαιτείας, να δώσουν διαπραγματευτική δύναμη στη χώρα που μπορεί να φθάνει μέχρι την άρνηση πληρωμής «χρεών» στους κερδοσκόπους και να φέρουν ένα μήνυμα ελπίδας σε όλους τους ευρωπαίους εργαζόμενους.»

Αθήνα 7.3.2010

Στο τέλος της δεκαετία του 80 ο Γιάννης Μαρίνος, Δντης τότε του Οικονομικού Ταχυδρόμου, είχε δηλώσει ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να πάρει σκληρά μέτρα χωρίς να συναντήσει μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις. Οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών δείχνουν πως αυτή την φορά ίσως διαψευστεί. Ακόμα και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ το έριξε στους ακτιβισμούς. Η πρώτη φορά είναι δύσκολη. Όχι μόνον δεν μπόρεσε να αναρτήσει το πάνω έξω από την Βουλή αλλά ούτε να το απλώσει ώστε να διαβάζεται το σύνθημα:

 (η φωτογραφία είναι αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ)

Όποιος μπορέσει να διαβάσει τι γράφει, ας στείλει την σωστή απάντηση στα γραφεία της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στην οδό Βαλτετσίου για να εξασφαλίσει μια ετήσια συνδρομή του νέου περιοδικού που θα εκδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς όμως που καταφέραμε και διαβάσαμε τι γράφει, δεν ενθουσιαστήκαμε γιατί θεωρούμε ότι αυτό το σύνθημα είναι κατώτερο των περιστάσεων…

Τα τελευταία μέτρα της κυβέρνησης κατάφεραν να ενώσουν την Αριστερά. Ήδη γίνονται κοινές συγκεντρώσεις και πορείες του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της υπόλοιπης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου. Έχουν αρχίσει να δημιουργούνται κοινές επιτροπές και να συνυπογράφονται κείμενα από δυνάμεις που πρίν λίγο καιρό δεν μπορούσαν να ανταλλάξουν μεταξύ τους δυο κουβέντες.Ενδεικτικά αναφέρουμε την «Κοινή ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ Νομού Σερρών»Από τις πρωτοβουλίες των τελευταίων ημερών επισημαίνουμε δύο: 

1. Την ιστοσελίδα «You Pay Your Crisis» που φτιάχτηκε από ανθρώπους που ήδη είχαν σελίδες προβληματισμού στο διαδίκτυο με αφορμή τα σκληρά οικονομικά μέτρα.

2. Την πρωτοβουλία για τακτικές εβδομαδιαίες κινητοποιήσεις. Έχει προταθεί την Παρασκευή και κάθε Παρασκευή στις 17:00 να μαζευόμαστε στο Σύνταγμα για να δώσουμε τον μισθό μας και το χαρτζιλίκι μας ή ότι άλλο έχουμε διαθέσιμο στον πρωθυπουργό. Αγώνας ηχηρός (φέρτε τις σφυρίχτρες σας και τις ιδέες σας) ενάντια στα μέτρα Αθήνας και Βρυξελλών.