ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Πάρτε τα μέτρα πίσω...

Σάββατο 13/3, κυκλοφορεί το 4ο τεύχος του «δρόμου»…

Πάρτε τα μέτρα πίσω
Διαβάστε:

Παλλαϊκή απαίτηση: «Ή αλλάζετε ή βουλιάζετε», του Ρούντι Ρινάλντι
Κυβέρνηση - πλασιέ εν πτήσει…, του Γιάννη Κιμπουρόπουλο
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι επικίνδυνη, του Μανώλη Γλέζου
Μόνο η στάση πληρωμών θα φέρει ριζικά μέτρα, του Σπύρου Μαρκέτου

Η διαδρομή από το νεοπλουτισμό ως τη χρεοκοπία, του Κώστα Μελά
Χώρα περιορισμένης κυριαρχίας, της Γιάννας Γιαννουλοπούλου
4 σελίδες αφιέρωμα στο λόγο των γυναικών που αγωνίστηκαν, της Έλενας Πατρικίου
Η πώλησις του Παρθενώνος, του Θεοδόση Ν.Γαρεφαλάκη
Έλληνες και Γερμανοί εργαζόμενοι πληρώνουν τα πλεονάσματα της Γερμανίας, της Αριάδνης Αλαβάνου
Η ευθύνη του καθενός μας, του Κώστα Παπουλή -Γέρου
Οι εύκολες λύσεις, του Κώστα Ανδριανόπουλου
Ένα (ακόμα) συνέδριο της ΓΣΕΕ απομακρυσμένο, του Γιώργου Κατερίνη
Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει τα stage, του Μάριου Διονέλλη
Το απόρρητο των επικοινωνιών στα χέρια εργολάβων, ρεπορτάζ: Γιώργος Κατερίνης
Εκλογές-παρωδία στο Ιράκ, του Γιώργου Τσίπρα
Έτσι φαντάζεται η CIA τον κόσμο το 2025, του Σαμίρ Αμίν
Θεσσαλονίκη: Φθηνότερο το φυσικό αέριο μετά τους αγώνες των πολιτών, του Γιώργου Θεοδωρόπουλου
Κρήτη: Η Βιάννος των αγώνων και των θυσιών, του Μανόλη Σπανάκη
Θανάσης Τζούλης (1932-2010), Επικαλούμαι τον Οδυσσέα Ελύτη αντί διαβατηρίου, του Κώστα Κρεμμύδα
«Θέλουμε ψωμί, αλλά θέλουμε και τριαντάφυλλα!», της Νάντιας Βαλαβάνη
Είναι το ποδόσφαιρο το όπιο του λαού; του Νίκου Μάλλιαρη
Αρουντάτι Ρόι: Η ακτιβίστρια των φτωχών, του Στέλιου Ελληνιάδη
Μονόδρομος ο ανυποχώρητος αγώνας, του Λάζαρου Απέκη

Και πολλά άλλα

6 σχόλια :

  1. ΟΧΙ στο ξέπλυμα της κ. Ν. Βαλαβάνη

    Σε προηγούμενα φύλλα του "δρόμου" έχουν αρθρογραφήσει ο Ε. Μπιστάκης και η Ν. Βαλαβάνη, οι οποίοι ακριβώς με την ιδιότητα που γράφουν στην εφημερίδα σας - ως διανοούμενοι της Αριστεράς - συνυπέγραψαν ένα κείμενο για την υπόθεση του Ν. Παλαιστίδη και την εργατική του διαφορά με τις εκδόσεις ΑΓΡΑ. Το κείμενο αυτό ήταν το δεύτερο κείμενο διανοουμένων που στήριζαν τις εκδόσεις ΑΓΡΑ και επομένως στους υπογράφοντες ήταν ήδη γνωστό το θέμα από τις διαστάσεις που είχε λάβει. Επομένως δεν υπάρχουν δικαιολογίες άγνοιας του θέματος.

    Κατά την γνώμη μου υπάρχουν δύο προβλήματα, ένα για την κ. Ν. Βαλαβάνη και ένα άλλο για την εφημερίδα "δρόμος". Για την κ. Βαλαβάνη υπάρχει ένα ηθικό ζήτημα. Όταν έχει επικριθεί από τον κόσμο της αριστεράς (δεν γνωρίζω κανένα πολιτικό οργανισμό ή διανοούμενο που να κάλυψε δημόσια αυτή την πράξη τους), οφείλει να δώσει δημόσια κάποιες εξηγήσεις ή να κάνει κάποια αυτοκριτική. Να υπάρξει δηλαδή κάποια απάντηση. Τουλάχιστον εμείς ως αριστεροί αυτό αναμέναμε από την κ. Βαλαβάνη. Όμως αγνοεί επιδεικτικά αυτό το ζήτημα και περί άλλων τυρβάζει"Θέλουμε ψωμί, αλλά θέλουμε και τριαντάφυλλα!". Πριν απ' όλα κυρία Βαλαβάνη θέλουμε ευθύτητα και ειλικρίνεια...

    Η κ. Βαλαβάνη ως διανοούμενος μπορεί να κάνει ότι θέλει και να βάζει την υπογραφή της όπου αυτή το κρίνει σκόπιμο και να μην δίνει λόγο σε κανέναν. Το πρόβλημα με τον "δρόμο" που διεκδικεί να είναι εφημερίδα της αριστεράς είναι διαφορετικό. Δεν μπορεί να κάνει ότι βρίσκεται σε άλλο πλανήτη και δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνεται εδώ στη χώρας, στο κέντρο της πρωτεύουσας της. Δεν μπορεί να μας εξηγεί τις πολιτικές γραμμές των επιτελείων της Ε.Ε. τα Σύμφωνα Σταθερότητας, τα αντεργατικά μέτρα της Κυβέρνησης και άλλα σημαντικά ζητήματα που αφορούν τον κόσμο της εργασίας και να μην λέει κουβέντα για εξέχοντες συνεργάτες όταν έχει δημιουργηθεί ευρύτατο ζήτημα για την στήριξη που παρείχαν στην εργοδοσία στην υπόθεση Ν. Παλαιστίδη. Τουλάχιστον ο "δρόμος" ως εφημερίδα της αριστεράς δεν μπορεί να κρατάει σιωπή στο ζήτημα και να προχωράει σε ξέπλυμα διανοουμένων.

    Αυτές οι πρακτικές ακυρώνουν την αίσθηση που είχε δημιουργηθεί ότι αυτή η προσπάθεια προσπαθεί να υπερβεί τα γνωστά κουσούρια της Αριστεράς. Το κύρος (και όχι μόνο) της εφημερίδας ήδη έχει υποστεί ένα πλήγμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα σε ποιους τα γράφεις αυτά (τα σωστά...) σύντροφε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παρακαλώ τον @ριστερό που αναφέρεται σε κείμενο υποστήριξης της "ΑΓΡΑΣ" που υπογράφεται από την Ν. Βαλαβάνη και τον Ε. Μπιστάκη να παραθέσει στοιχεία, γιατί το θέμα είναι πράγματι σοβαρό.
    Πάντως, εγώ δεν έχω υπόψη μου τέτοιο κείμενο και μόλις τώρα που έψαξα και στην ιστοσελίδα της "ΑΓΡΑΣ", όπου υπάρχουν όλες οι σχετικές ανακοινώσεις και το κείμενο των διανοούμενων-συνεργατών της με τις υπογραφές τους, δεν υπάρχει τίποτα σχετικό.

    dp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ορίστε το κείμενο της ταξικής προδοσίας της Βαλαβάνη και του Μπιτσάκη:

    Η κρίση που ξέσπασε στον εκδοτικό οίκο «Άγρα», εξαιτίας της απόλυσης ενός
    εργαζόμενου, συνεχίζεται. Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο αισθανόμαστε την
    υποχρέωση να δηλώσουμε τα ακόλουθα: Πρώτο: Είμαστε εναντίον των απολύσεων.
    Η υπεράσπιση των μισθωτών είναι για μας θέμα αρχής. Δεύτερο: Η «Άγρα» δεν είναι
    μια οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση: #ιακρίνεται για την ποιότητα των
    εκδόσεών της, και τα τριάντα χρόνια της ύπαρξής της δεν έχει προβεί σε απολύσεις. Οι
    εργαζόμενοι στην «Άγρα» έπαιρναν πάντοτε μέρος στης απεργίες ως σύνολο, χωρίς
    ποτέ να υπάρξει αντίδραση από την πλευρά της εργοδοσίας. Τρίτο: Λυπόμαστε για το
    ότι μια σχέση εργοδότη-εργαζόμενου με διαφορές και εντάσεις, κατέληξε σε απόλυση.
    Αλλά το γεγονός αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για να συζητηθεί το
    ευρύτερο πρόβλημα των συνθηκών εργασίας στο χώρο του βιβλίου. Αντί γιʼ αυτό,
    γίνεται, γραπτά και προφορικά, μια θορυβώδης και άδικη προσπάθεια απαξίωσης της
    «Άγρας».
    Συνεπώς: Ελπίζουμε ότι το πρόβλημα θα λυθεί με απευθείας συνεννόηση, και όχι από
    τα δικαστήρια. Με επαναπρόσληψη του εργαζόμενου και με διάλογο με τους
    εργαζόμενους στην «Άγρα». Η κρίση πρέπει να ξεπεραστεί προς το συμφέρον των
    εργαζομένων. Ταυτόχρονα πρέπει να σταματήσει η εκστρατεία απαξίωσης,
    εκστρατεία που εντέλει είναι σε βάρος και των εργαζομένων στην «Άγρα», αλλά και
    της πνευματικής ζωής της χώρας μας, στην οποία τόσα έχει προσφέρει αυτός ο
    εκδοτικός οίκος.

    Χρίστος Αλεξίου
    Γιάννης Αγγέλης
    Νάντια Βαλαβάνη
    Έκτωρ Κακναβάτος
    Άρτεμις Καρδουλάκη
    Κώστας Κρεμμύδας
    Μαρία Κοκκίνου
    Θόδωρος Κουτσουμπός
    Γιώργος Μανιάτης
    Πέτρος Μαρτινίδης
    Κατερίνα Μάτσα
    Σάββας Μιχαήλ
    Ευτύχης Μπιτσάκης
    Αντρέας Παγουλάτος
    Γιάννης Πλάγγεσης
    Κώστας Σκορδούλης
    Έρη Σταυροπούλου
    Αλέξανδρος Χρύσης

    Βάλτε σε αντιδιαστολή αυτό το κείμενο με το κείμενο των 49 διανοούμενων αλλά και μπόλικης από την "αριστερή ειδησεογραφία" που έπαιρνε ευθέως θέση υπέρ των εκδόσεων.
    Αν συνιστά η παραπάνω τοποθέτηση προδοσία, που χρειάζεται μάλιστα "ξέπλυμα", ας μείνει στην κρίση του καθενός.
    Σημειωτέον ότι από τον αγώνα που δόθηκε για την επαναπρόσληψη του Ντίνου το παραπάνω κείμενο θεωρήθηκε θετική συμβολή, όπως και η δήλωση του Κουράκη. Μέτρησε δηλαδή η αντίρροπη κίνηση προς τους 49.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στο 2ο φύλλο ο Δρόμος έγραψε κάτι, με άρθρο του Γ. Κατερίνη, όπου κλείνει με θέση σαφώς υπέρ του εργαζόμενου. Στο 3ο φύλλο, θα'λεγα ότι το παρουσιάζει το κείμενο των 18 κάπως πιο ψυχρά και ουδέτερα. Ωστόσο, χρειάζεται σίγουρα διευκρίνηση της Βαλαβάνη, τουλάχιστον ενώπιον των δύο οργανώσεων που τον εκδίδουν και οι οποίες ανέκαθεν ήταν με το πλευρό των εργαζομένων. Τώρα, το αν έχουν εκμεταλλευτεί τη γενναιοδωρία των δύο αυτών οργανώσεων κάποιοι διανοούμενοι που γράφουν, για να γράφουν τα δικά τους, είναι προφανές, ήδη από τα 4 πρώτα φύλλα... Κατά τ' άλλα, η εφημερίδα είναι πολύ καλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κατά τη γνώμη μου το κείμενο που υπογράφουν οι σ. Νάντια Βαλαβάνη, Ε. Μπιτσάκης (αλλά και ο Σάββας Μιχαήλ, μεταξύ άλλων) δεν έχει καμμία σχέση με όσα της "καταλογίζει" ο @ριστερός.
    Αντίθετα, υποστηρίζει ξεκάθαρα την επαναπρόσληψη του σ. Παλαιστίδη (όπως άλλωστε αναγνώρισε και ο Σύλλογος).
    Για τη στάση του "Δρόμου" να πω τα αυτονόητα, αυτά που γνωρίζει όποιοσδήποτε έχει την παραμικρή σχέση με το κίνημα : όπως και η "Αριστερά" όσο εκδιδόταν, έτσι και ο "Δρόμος" (αλλά και οποιοδήποτε έντυπο σχετίζεται με τηη ΚΟΕ) πάντα θα υπερασπίζετια το δίκαιο των εργαζομένων και όσων αγωνίζονται.

    dp

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ