Αναρτήσεις
(ένα σχόλιο για τις ευθύνες του Δραγασάκη στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ)
Ο Δραγασάκης πάντα ήταν μέλος της ηγετικής ομάδας του ΣΥΝ και αργότερα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι απόψεις και οι θέσεις του ήταν καθοριστικές στην διαμόρφωση της “κομματικής γραμμής” σε κρίσιμα ζητήματα. Όμως δεν είχε τις ίδιες ευθύνες με τους μηχανισμούς του ΣΥΝ και τις περίφημες “συνιστώσες” του ΣΥΡΙΖΑ, στη διαμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ ως ένα Αρχηγικό/αντιδημοκρατικό κόμμα, ούτε αναλώθηκε στις μικροπολιτικές διαμόρφωσης συσχετισμών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ ως τι μορφής κόμμα θα συγκροτηθεί κρίθηκε σε ένα σημαντικό βαθμό το 2012, την εποχή που κατάγραψε σημαντική εκλογική άνοδο και έγινε ορατή η δυνατότητα ανόδου στην κυβερνητική εξουσία. Τότε εμπεδώθηκαν τα κύρια χαρακτηριστικά του ως συγκροτημένο πολιτικό κόμμα, τα οποία σημάδεψαν την μετέπειτα πορεία του.
Γενικά εκείνη την εποχή από ένα ΣΥΝασπιστή, δεν μπορούσες να αναμένεις και πολλά πράγματα…
Όμως, ο Δραγασάκης τότε ήταν από την σωστή μεριά: Υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ των «μελών» και κατά του ΣΥΡΙΖΑ των «συνιστωσών».
Κατά την γνώμη μου αυτό το ζήτημα ήταν πολύ πιο σημαντικό για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ απ’ ότι οι πολιτικές αναλύσεις, τα “πολιτικά προγράμματα” και άλλα ωραία παρόμοια. Το παραμύθι με τι αξία έχουν, το είδαμε με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” το 2015, που τέθηκε στο καλάθι των αχρήστων πριν καν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση…
Αντίθετα, τα αποτελέσματα εκείνης της ήττας του 2012 του ΣΥΡΙΖΑ των μελών, τα είδαμε στην ανατροπή του δημοψηφίσματος του ΟΧΙ: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στοιχειωδώς ένα “δημοκρατικό κόμμα” που οι αποφάσεις λαμβάνονται στα κρίσιμα ζητήματα από τα μέλη του και όχι από τους “πεφωτισμένους” καπεταναίους του, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και για την Αριστερά αλλά και για την ελληνική κοινωνία.
Μια ματιά στο παρελθόν, στο Νοέμβρη του 2012:
Αντίθετα, τα αποτελέσματα εκείνης της ήττας του 2012 του ΣΥΡΙΖΑ των μελών, τα είδαμε στην ανατροπή του δημοψηφίσματος του ΟΧΙ: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στοιχειωδώς ένα “δημοκρατικό κόμμα” που οι αποφάσεις λαμβάνονται στα κρίσιμα ζητήματα από τα μέλη του και όχι από τους “πεφωτισμένους” καπεταναίους του, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και για την Αριστερά αλλά και για την ελληνική κοινωνία.
Μια ματιά στο παρελθόν, στο Νοέμβρη του 2012:
Αυτό σημαίνει ότι τα,συμφεροντα που εκπροσωπεί ο Δραγασακης δεν βλέπουν πια τον Συριζα ως πιθανή κυβερνητική λυση
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τέλος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://crisis-critique.blogspot.com/2024/05/blog-post.html