Αναρτήσεις
Ένα κείμενο «ανοιξιάτικο» για αυγουστιάτικους προβληματισμούς…
Η αριστερή διανόηση περνά δύσκολες ώρες. Διατηρεί πάντοτε το μονοπώλιο του ριζοσπαστικού λόγου περί χειραφέτησης και εξέγερσης, όμως ας μην γελιόμαστε: εσχάτως σαν να έχει χάσει την επαφή της με το επαναστατικό υποκείμενο. Κανένας νέος Μάης του ’68 δεν φαίνεται στον ορίζοντα, καμιά ώσμωση κορυφαίων διανοουμένων και μαζών δεν λαμβάνει χώρα. Η πολυπόθητη «έφοδος στον ουρανό» κατάντησε παίγνιο μιας ελίτ τσιγαροκαπνισμένων γενειοφόρων. Διόλου τυχαία, παλαιοί αριστεροί περιγράφουν την κατάσταση ως πρωτόγνωρη και γκροτέσκα εξωσωματική εμπειρία: η «θεωρία» είναι πια τόσο υψιπετής κι ερμητική, ώστε ανανεώνεται ατέρμονα χωρίς καμιά ανάγκη να διαχέεται στο σώμα του λαού. Με απλά λόγια: ο λαός δεν καταλαβαίνει γρι, έχει χάσει τον μπούσουλα. Οι συνέπειες δραματικές: στερημένες το μάννα μιας ρωμαλέας αριστερής θεωρίας κι ολότελα μπερδεμένες, οι νέες γενιές παραδίδονται στον σαρδόνιο Μολώχ της καπιταλιστικής νεωτερικότητας σαν πρόβατα επί σφαγή. Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο…
Ολόκληρο το κείμενο εδώ: Αλαίν Μπαντιού: η αλήθεια έρχεται
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου