Ο σοσιαλισμός των ηλιθίων

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

του Δημήτρη Ψαρρά

Πριν περάσουν 24 ώρες επιβεβαιώθηκε η παρατήρησή μου για τη δυσκολία (και) της ελληνικής Αριστεράς να αντιμετωπίσει τον αντισημιτισμό που ενδημεί και στις τάξεις της.

Απαντώντας σε προχτεσινό άρθρο μου («Ο ελληνικός αντισημιτισμός και η Αριστερά», «Εφ.Συν.», 29.5.2017), ο «Ριζοσπάστης» αφιέρωσε στο χτεσινό του φύλλο δύο ανυπόγραφα σχόλια, με τα οποία υπερασπίστηκε το γεγονός ότι οι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ ανάρτησαν το 2006 φωτογραφίες παιδιών θυμάτων του πολέμου του Ισραήλ ενάντια στον Λίβανο «κοντά» στο μνημείο του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη.

Με τη μικρή αυτή «παραδρομή», ο «Ριζοσπάστης» παραδέχτηκε ότι η πράξη αυτή ήταν απαράδεκτη.

Γιατί στην πραγματικότητα οι φωτογραφίες αναρτήθηκαν επάνω και όχι «κοντά» στο μνημείο.

Ισχυρίζεται ακόμα η εφημερίδα του ΚΚΕ ότι στο άρθρο μου υπάρχουν «ανιστόρητες αναφορές στην ΕΣΣΔ», αλλά δεν μπαίνει στον κόπο να απαντήσει στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που καταγράφω.

Αποφεύγοντας να με κατονομάσει, καταλογίζει την ευθύνη για τις απόψεις μου στην «Εφ.Συν.» και ακολουθώντας τη γνωστή παλιά μέθοδο, μου αποδίδει ότι εκτελώ «ειδική αποστολή» και συνδέει το κείμενο με την τριμερή συμφωνία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ!

Ακόμα πιο λάβρος, ο πρώην σκιτσογράφος του «Ριζοσπάστη» και ήδη συνεργάτης του Νίκου Χατζηνικολάου και ηγετικό στέλεχος της ΛΑ.Ε. Στάθης Σταυρόπουλος, χωρίς κι αυτός να με κατονομάζει, μιλά στο enikos.gr για «γελοίους» που «επιχειρούν να βγάλουν τους Ελληνες πρώτους στον αντισημιτισμό στην Ευρώπη και συνεπώς τον λαό μας υπ’ αριθμόν ένα εχθρό του εβραϊκού λαού».

Φυσικά δεν τεκμηριώνει πουθενά αυτόν τον ισχυρισμό, ενώ μου καταλογίζει ότι εγώ ήμουν εκείνος που «αθώωσα» στα δικαστήρια τον Κ. Πλεύρη, καθώς και ότι οργανώνω «αριστοτεχνικά μια παγίδα στην Ισραηλινή Κοινότητα στην Ελλάδα», επειδή προσπαθώ «να την γκετοποιήσω ψυχικώς, πείθοντάς την ότι περιβάλλεται από συμπατριώτες-εχθρούς, από σατανικούς κρυπτοαντισημίτες».

Κι αυτό είναι «αθλιότης και βλακεία».

Άβυσσος η ψυχή του «αριστερού» αντισημίτη. Ο σκιτσογράφος προδίδεται από το γραπτό του.

Γιατί μιλά για «Ισραηλινή» και όχι «Ισραηλιτική» Κοινότητα, επιβεβαιώνοντας ότι δεν κατανοεί τη διαφορά των δύο όρων και ότι ταυτίζει τους απανταχού Εβραίους με το κράτος του Ισραήλ.

Λυπάμαι, αλλά η αντίδραση αυτή σε ένα κείμενο που επιχειρούσε να θέσει το πρόβλημα του αντισημιτισμού στο εσωτερικό της Αριστεράς επιβεβαιώνει πλήρως τη ρήση που συνήθως αποδίδεται στον ιστορικό ηγέτη του γερμανικού εργατικού κινήματος Αουγκουστ Μπέμπελ, ενώ στην πραγματικότητα ανήκει στον Φέρντιναντ Κροναβέτερ, ότι δηλαδή «ο αντισημιτισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων».