Αναρτήσεις
του Πάνου Τότσικα
«…Το Ελληνικό είναι καλό παράδειγμα για το τι μπορεί να πετύχει κάποιος όταν πηγαίνει με στόχο. Στο Ελληνικό, λοιπόν, καταφέραμε – ναι, το τίμημα είναι χαμηλό πράγματι· το τίμημα, ξέρετε, ότι δεν πάει στην πραγματική οικονομία, ακριβώς διότι βρήκαμε μια χρεωμένη χώρα, χρεοκοπημένη χώρα, το τίμημα πάει στο χρέος – αλλά φέραμε 1,2 δισ. ευρώ άμεσες επενδύσεις, τώρα, άμεσες επενδύσεις σε δημόσιες υποδομές. Και καταφέραμε κι αλλάξαμε πλήρως την αρχική συμφωνία. Έχουμε 2.000 στρέμματα αμιγούς πάρκου, έχουμε 600 στρέμματα πρασίνου που θα είναι κατανεμημένο στον υπόλοιπο χώρο κι άλλα 300 στρέμματα δίπλα στο αμιγές πάρκο, που θα μπορούν να είναι είτε πάρκο είτε σε ανταλλαγή δομημένων χώρων μέσα στον αστικό χώρο της Αττικής.
Μειώσαμε 300 στρέμματα από την δομημένη περιοχή μέσα στο Ελληνικό. Καταφέραμε και κερδίσαμε ένα χιλιόμετρο αδόμητου παραλιακού μετώπου. Ανοίξαμε το πάρκο προς τη θάλασσα. Το πάρκο πλέον είναι ανοιχτό, ενώ ήταν περιφραγμένο και κλειστό. Καταφέραμε να διατηρηθούν οι αθλητικές εγκαταστάσεις μέσα στην περιοχή του Αγίου Κοσμά και μετά να μεταφερθούν μέσα στο πάρκο σε άλλο χώρο. Πετύχαμε πολύ σημαντικές νίκες, πάρα πολύ σημαντικές νίκες. Είναι τελείως διαφορετική η συμφωνία που καταφέραμε εμείς στο Ελληνικό με αυτή που βρήκαμε. Ναι, βεβαίως, προχωράμε σε μια συμφωνία που το τίμημά της είναι πάρα πολύ μικρό. Εάν αθροίσει κανείς τις άμεσες επενδύσεις στις δημόσιες υποδομές, γιατί αυτά που σας λέω είναι δημόσιες υποδομές, με το τίμημα, φτάνει πάνω από τα 2 δισ. Άρα, λοιπόν, έχω γίνει ρεαλιστής και πραγματιστής περισσότερο απ’ ό,τι ήμουν πριν. Δεν έχω χάσει, όμως, ούτε τον στόχο ούτε τις αξίες μου. Διότι αυτό που εμένα με ενδιαφέρει, σε τελική ανάλυση, είναι εάν έχουν κοινωνικό όφελος τα λαϊκά στρώματα και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού από τις επιλογές μου ή θα έχουν όφελος κάποιοι αετονύχηδες επιχειρηματίες, οι οποίοι, επαναλαμβάνω, έχουν πάρα πολύ μεγάλα ποσά σε τράπεζες του εξωτερικού, αλλά πτωχεύουν τη μία μετά την άλλη τις επιχειρήσεις τους. Αυτό με ενδιαφέρει….»
Πριν δυόμιση περίπου χρόνια, εν όψει των τότε Περιφερειακών εκλογών, ο Αλέξης Τσίπρας ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωνε σε επίσκεψή του στο Ελληνικό (Αυγή, 28.2.2014):
«Για μας το Ελληνικό δεν είναι ένα πρότζεκτ, αλλά κατάθεση ψυχής, είναι το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης, της κινηματικής και συλλογικής δράσης. Είναι η εναλλακτική αντίληψη που έχουμε για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον», υπογραμμίζοντας ότι δεν πρόκειται να εγκαταλειφθεί η μάχη για να μετατραπεί το Ελληνικό σε Μητροπολιτικό Πάρκο, ανοιχτό σε όλους και όλες τους πολίτες του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος. Μία αρμονική, λειτουργική και περιβαλλοντική αξιοποίηση ενός σημαντικού αποθέματος δημόσιου, ελεύθερου χώρου, μέσα στο τραυματισμένο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνα… Ας το έχουν όλοι καλά στο μυαλό τους. Και όπου η νέα Βουλή θα κρίνει, ότι το δημόσιο συμφέρον δεν διασφαλίζεται, δε θα διστάσουμε να ακυρώσουμε ή να αναθεωρήσουμε συμβάσεις και ειλημμένες αποφάσεις. Και κάτι ακόμα: Τίποτα και κανένας δε θα ξεχαστεί. Όσοι με πράξεις ή παραλήψεις έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον, θα κριθούν από τη δικαιοσύνη για τις πράξεις και τις παραλήψεις τους».
Παράλληλα ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στους αγώνες που έχουν δώσει τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοι του Ελληνικού – και όχι μόνο. «Στο Ελληνικό όλα αυτά τα χρόνια συγκρούονται δύο κόσμοι. Αυτός που υπερασπίζεται με αγώνες το δημόσιο συμφέρον και αυτός που ευνοεί τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα. Αυτός που υπερασπίζεται την ήπια ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και αυτός που προωθεί την Fast track εκποίηση. Αυτός που υπερασπίζεται τη βιώσιμη ανάπτυξη, τους ελεύθερους χώρους, τη πρόσβαση των πολιτών στο θαλάσσιο μέτωπο, τη προοπτική του μητροπολιτικού πάρκου και αυτός που στόχο έχει να μετατρέψει την περιοχή σε ένα θύλακα τζόγου, τσιμέντου και πλούτου για τους λίγους».
Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας, δεν διστάζει να διαστρεβλώσει συνειδητά την πραγματικότητα.
Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει κυνικά να υπερασπιστεί κάποιες επιλογές που μέχρι πρότινος καταδίκαζε.
Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκει πρόθυμους συνεργάτες να βαφτίσουν το κρέας ψάρι.
Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας υπολογίζει ότι θα βρει πρόθυμους βουλευτές να σηκώσουν τα χέρια τους και να ψηφίσουν αυτά που τόσα χρόνια κατήγγειλαν.
Σήμερα, η υποβάθμιση των συνθηκών της ζωή μας και η καταστροφή του περιβάλλοντος ονομάζεται «ανάπτυξη».
Σήμερα, προωθείται ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών και των δημόσιων χώρων γιατί «φέρνουν επενδύσεις» και «κοινωνικό όφελος».
Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει «για κάποιους αετονύχηδες επιχειρηματίες», τους οποίους δεν κατονομάζει.
Σήμερα, του να γλύφεις εκεί που έφτυνες, ονομάζεται “Succes Story” και «ρεαλισμός».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου