Ο «λενινιστής» Τσίπρας και οι τσαρλατάνοι τύπου «Μπογιόπουλου»...

(ένα σχόλιο για τους παρλαπίπες της παραδοσιακής αριστεράς: Ο «λενινιστής» Τσίπρας και οι τσαρλατάνοι τύπου (Αλέξανδρου) Κερένσκι)

Όποιος επικαλείται σήμερα τσιτάτα και αποσπάσματα από το έργο κάποιου, που έχει πεθάνει εδώ και ένα περίπου αιώνα, για να ερμηνεύσει σύγχρονες πολιτικές στάσεις και συμπεριφορές δεν κάνει τίποτα άλλο από το να δηλώνει την πλήρη αδυναμία του να αναλύσει την συγκυρία. Αν αυτός ο κάποιος είναι μάλιστα ο Λένιν, ο οποίος απέδιδε ιδιαίτερη σημασία στην “συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης”, τότε είναι απλά ένα παπαγαλάκι που δεν έχει αντιληφθεί τίποτα το ουσιαστικό από την σκέψη του.

Αν λοιπόν σήμερα ο Α. Τσίπρας επικαλείται τον Λένιν για να δικαιώσει την πολιτική στάση απέναντι στον εκβιασμό από τις μαφίες της ΕΕ και του ΔΝΤ, έχει τουλάχιστον ένα μέρος της αλήθειας με το μέρος του: ο εκβιασμός αυτός ήταν πραγματικός. Ο Μπογιόπουλος όμως χωρίς να υφίσταται κανέναν εκβιασμό, είναι πλήρως συμβιβασμένος με τα ιερατεία του Περισσού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν ζούσε σήμερα ο "οπορτουνιστής" Λένιν, πιθανότατα θα ήταν αντίθετος με τις συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις του Α. Τσίπρα, όμως θα στήριζε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και όχι το ΚΚΕ. Δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε κανένα ιδιαίτερο τσιτάτο για να τεκμηριώσουμε αυτή την θέση, είναι προφανές για όποιον γνωρίζει το έργο του και τις πράξεις του ως όλον.

Όμως ο Λένιν δεν ζει. Αυτά που έχει αφήσει πίσω του είναι σίγουρο ότι δεν αρκούν για να δώσουν απαντήσεις στα ζητήματα της συγκυρίας. Απόδειξη το κόμμα του Μπογιόπουλου που έχει ανακηρύξει τον Λένιν ως Θεό. Όσοι λοιπόν νομίζουν ότι οι απαντήσεις είναι κρυμμένες στα γραπτά του, είναι απλά βλάκες και καραγκιόζιδες που δεν αξίζει να ασχολείται κανείς σοβαρά μαζί τους, παρά μόνον για να διασκεδάζει με τα καμώματά τους...