Μετά τα ΜΜΕ, που εδώ και καιρό έχουν αναδείξει την «χρυσή αυγή» ως βασικό πολιτειακό παράγοντα, έρχονται οι εισαγγελικές αρχές και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους να εμπεδώσουν με τις πρακτικές τους τα πολιτικά της προστάγματα. Δεν πρόκειται για άλωση κάποιων κρατικών μηχανισμών από τους χρυσαυγίτες αλλά για αλλαγές που συντελούνται στο ίδιο το κράτος, το οποίο γίνεται πιο αυταρχικό και αντιδραστικό μπροστά στην λαϊκή αγανάκτηση.
Η συγκυβέρνηση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στρώνει το χαλί για την επόμενη κυβέρνηση, που θα υπηρετήσει αυτό το κράτος. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κεφάλαιου, δεν συγκροτείται ούτε εκφράζεται αναγκαστικά μέσω των «παραδοσιακών» αστικών κομμάτων του δικομματισμού. Αν το πολιτικό κοινοβουλευτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, το κράτος το οποίο είναι πραγματικός εκπρόσωπος των κυρίαρχων τάξεων, παραμένει ισχυρό και αναμορφώνεται.
Το νέο πρόσωπο του κράτους το είδαμε πρόσφατα, τόσο με τις προληπτικές συλλήψεις διαδηλωτών την 26η Σεπτέμβρη, όσο και με τον «άγιο Παστίτσιο». Η παρουσία της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση παρέχει ένα «αριστερό» άλλοθι σε αυτό τον μετασχηματισμό του κράτους. Η ΔΗΜΑΡ είναι χρήσιμη μόνον στο να συναινέσει και να ψηφίσει τα μέτρα, μετά θα αναλάβει το κράτος με τους χρυσαυγίτες του την εφαρμογή τους και την τήρηση του νόμου...
Οι νόμοι δεν ανατρέπονται στο κοινοβούλιο, αλλά στο δρόμο. Και από τότε που μπήκε στην κυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ, ο Φώτης Κουβέλης φοβάται ακόμα περισσότερο τον δρόμο. Στα δύο πρόσφατα περιστατικά που αναφέραμε παραπάνω υπήρξαν απαντήσεις απο την μεριά του κινήματος. Κάποιες απ’ αυτές προήλθαν από πρώην συντρόφους του και ενέχουν και το στοιχείο της πρόκλησης απέναντι στην πολιτική της ΔΗΜΑΡ, που νομιμοποιεί αυτές τις εξελίξεις στον κρατικό μηχανισμό. Η εκδήλωση που οργανώθηκε από τα «ενθέματα» της ΑΥΓΗΣ (Η λιτανεία του Αγίου Παστιτσίου στα Εξάρχεια, μεγάλη η χάρη του! ) αλλά και η στάση των μελών και οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ στην διαδήλωση της 26ης Σεπτέμβρη που αψήφισαν τις δυνάμεις καταστολής και πραγματοποίησαν την πορεία (Νάτοι, νάτοι οι κουκουλοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ!) καταγράφουν την ανυπάκουη προς τους νόμους του κράτους, το οποίο υπηρετεί από κυβερνητικές θέσεις ο Φ. Κουβέλης.
Τι θα κάνει λοιπόν; Η «δημοκρατική» αριστερά θα βάλει «κόκκινες γραμμές» στην δημοκρατική εκτροπή που ήδη προχωράει ως απάντηση του κράτους απέναντι στο μαζικό κίνημα, ή θα αποδεχτεί αυτή την εκτροπή ως αναγκαίο κακό για την εφαρμογή των νόμων των μνημονίων;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου