Ο ΣΥΡΙΖΑ και η "ελευθεροτυπία" των εργαζομένων και των εργοδοτών...

Για τα ζητήματα της "Ε" έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί σε άλλα δημοσιεύματά μας. Εξάλλου είναι θέματα γνωστά και συζητιούνται στους χώρους της Αριστεράς.  Στα πλαίσια λοιπόν αυτών των συζητήσεων έχει αναδειχθεί ένα σημαντικό ζήτημα για την στάση πολιτικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και πως τοποθετούνται σε σχέση με την αντίθεση εργαζομένων - εργοδοσίας στη "Ε". Φαίνεται πως για κάποιους στην Κουμουνδούρου οι αγώνες των εργαζομένων περνάνε σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τις πολιτικές σκοπιμότητες και προθέσεις, και αποφάσισαν να κινηθούν σε ανάλογους δρόμους, δρόμους που συμπορεύονται με τον Περισσό (όπως για παράδειγμα εδώ: Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει ...ΛΕΝΙΝΙΣΜΟ!).  Θεωρούμε ότι  όχι μόνον δεν μπορούν αυτά τα ζητήματα να περνάνε απαρατήρητα και να προχωράμε κάνοντας πως δεν συμβαίνει τίποτα, αλλά αντίθετα θα πρέπει να καταγγέλλονται δημόσια και να στιγματίζονται οι συγκεκριμένες συμπεριφορές.

Ποιό είναι το θέμα που αναφερόμαστε; Περιγράφεται αναλυτικά στο παρακάτω απόσπασμα από στο δημοσίευμα "Για τα “τυποις απεργιακά” φύλλα της Ελευθεροτυπίας" της  Αφροδίτη Πολίτη:

Κι όμως, όσο κι αν ειναι άχαρο, κάποιος πρέπει να το κάνει. Οχι μόνο για τον αγώνα που χάνεται όταν δεν δίνεται  αλλά κι όταν τον εγκαταλείπουμε στον αυτόματο πιλότο αναζητώντας «συνεταιριστικές» σωσίβιες λέμβους εκτός Τιτανικού,  αλλά και για τη χαμένη τιμή της αριστεράς. Μιας αριστεράς  που στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι μονο δεν ήξερε, αλλά και δεν ρώταγε.

Εστω ότι ο διορατικός κατά τα άλλα Αλέξης Τσίπρας, δεν ήξερε ότι το φύλλο το οποίο χαιρέτιζε θερμά, μια μέρα πριν τις κρίσιμες εκλογές της 17^ης Ιουνίου, ευλογώντας το στη συνείδηση των αριστερών αναγνωστών,  είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα πρωτόγνωρο υβρίδιο «απεργιακού-φύλλου-με-τη-συναίνεση-της-εργοδοσίας» και στη χειροτερη ενα φιλο-εργοδοτικό όχημα μετάβασης στην επόμενη φάση. Δεν ρώταγε όμως; Τόσο κόσμο έχει στο επιτελείο του, όχι μόνο ανάμεσα στους απεργούς, αλλά και από όσους ανοιχτά σαμποτάρισαν τις απεργίες και φιγουράρισαν κατόπιν ως υποψήφιοι στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Αναφέρομαι στον πρώην διευθυντή της Ελευθεροτυπίας Γιώργο Παπαδόπουλο-Τετράδη και στον σκιτσογράφο Στάθη Σταυρόπουλο, που πλέον εργάζεται στη Real News, οι οποίοι στις γενικές μας συνελεύσεις τους πρώτους μήνες της «απληρωσιάς», καταψήφιζαν τις προτάσεις για απεργία, στο όνομα του «δημοσιογραφικού λειτούργηματος» για το καλό της αντιμνημονιακής ενημέρωσης.  Κατόπιν, όπως άλλοι,  αποχώρησαν με ελαφρά πηδηματάκια και μπράβο τους, αλλά όσο μας τιμούσαν με την παρουσία τους καταψήφιζαν τις απεργίες – ο Τετράδης μάλιστα ψήφιζε για το δικαίωμα της απλήρωτης εργασίας των άλλων από την προνομιακή θέση του συνταξιούχου διευθυντή.

Επειδή αδυνατώ να πιστέψω ότι όσα προβεβλημένα στελέχη της αριστεράς υποστήριξαν επωνύμως τα «τύποις απεργιακά» φύλλα είναι απλώς παραπλανημένα «θύματα μιας πλαστής εικόνας» (βλ. άρθρο του Δ. Ψαρρά στην Αυγή της Κυριακής 24/6/2012, σελ 53), δυστυχώς τείνω να συμπεράνω ότι απλά επιβεβαιώνουν τη γενική γραμμή περί εργασιακών σχέσεων που και η πλειοψηφούσα αριστερά υπηρετεί. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη γραμμή του πολιτικού καιροσκοπισμού και της γραφειοκρατικής διαμεσολάβησης,  η γραμμή «και με τους εργάτες, και με τις γραβάτες» ή έστω με τα σουέντ τζάκετ της εναλλακτικής εργοδοσίας και των εκλεκτών της,  και χωρίς μνημόνιο και με το ευρώ, και η απεργία ολόκληρη και το αφεντικό χορτάτο. Μόνο που αν αυτή η γραμμή μπορεί να φέρνει κουκιά στις κάλπες, με  προοπτική να σχηματίσει «αριστερή κυβέρνηση», δεν μπορεί δυστυχώς να πείσει όσους συμμετέχουν στις πραγματικές ταξικές και εργασιακές συγκρούσεις, από αυτές που έχουν πραγματικούς θύτες και θύματα, νικητές και ηττημένους, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, κόκκινες γραμμές που δεν θολώνουν όσο αντιμνημονιακό ροζ και αν πέφτει στα «υβριδικά» πρωτοσέλιδα που γεφυρώνουν (;) το φαινομενικά ασυμφιλίωτο χάσμα απεργών και  εργοδοτών.

για περισσότερες πληροφορίες, σε ένα ούτως ή άλλως αντιδημοφιλές και για τους αριστερούς θέμα βλ:

1)http://www.themediaproject.gr/mediadetails.php?id=22955 ρεπορτάζ της Ματίνας Παπαχριστούδη, παρατίθενται επιστολές εργαζομένων για τα «τύποις απεργιακά» φύλλα.

2)http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/oligi-apo-eleytherotypia-tis-antas-psarra  Αρθρο της απολυμένης, χωρίς καταβολή δεδουλευμένων και αποζημίωσης,  συντάκτριας της «Ε» Αντας Ψαρρά

3)Αυγή της Κυριακής 24/6/2012, σελ. 53..  «Η «Ελευθεροτυπία» των εργαζομένων και των  εργοδοτών».  Αρθρο του  απολυμένου, χωρίς αποζημίωση και καταβολή δεδουλευμένων, συντάκτη της «Ε» Δημήτρη  Ψαρρά

4) http://ekprosoposeleftherotypias.blogspot.gr/  Το μπλογκ του εκπροσώπου της «Ε» Πάνου Σώκου