ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Άσκηση "πολιτικής οικονομίας" για πρωτοετείς φοιτητές: Μπορούν να μειωθούν οι τιμές των εγχώριων προϊόντων και να αυξηθούν οι τιμές των εισαγόμενων χωρίς να βγούμε από το ευρώ;



Μερικοί γνωστοί αριστεροί οικονομολόγοι, επιστρατεύοντας όλο το κύρος της “επιστήμης” τους, διατείνονται με ύφος δέκα καρδιναλίων ότι εντός της ΟΝΕ οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει  καμία πολιτική η οποία θα επιφέρει μείωση στις τιμές των εγχωρίων παραγόμενων προϊόντων και αύξηση σε αυτές των εισαγόμενων. Και αυτός ο ισχυρισμός τους συγκροτεί ένα από τα πιο ισχυρά επιχειρήματα τους για την επιστροφή στην δραχμή.
Ακριβώς τους ίδιους ισχυρισμούς προβάλουν και ορισμένοι δεξιοί οικονομολόγοι προτείνοντας και αυτοί την έξοδο της χώρας μας από το ευρώ, τουλάχιστον μέχρι να ανακάμψει η οικονομία της. Για να δούμε τι λέει γιαυτό το θέμα ο Κώστας Βεργόπουλος σε μια συνέντευξη του στην εφημερίδα “εποχή”:
Αυτό εισηγούνται επίσης, και κυρίως, οι δεξιοί γερμανοί οικονομολόγοι, όπως ο Ζιν. Προτείνουν ανάκαμψη ανταγωνιστικότητας για την Ελλάδα, μέσω εξόδου από το ευρώ και υποτίμησης, ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα της. Αυτό σημαίνει στην ουσία προστατευτισμό, νομισματικό προστατευτισμό για την Ελλάδα ή τις άλλες προβληματικές χώρες της ΕΕ. Αυτό, όμως, θα το έκανε μια χώρα που δεν είναι μέλος της ΕΕ, που είναι μόνη της. Το έκανε η Αργεντινή, η Ισλανδία ή και άλλες χώρες. Μέσα στην ΕΕ υπάρχουν και άλλες μορφές που επιτρέπουν να μειώσουμε τις τιμές των εγχωρίων παραγόμενων προϊόντων και να ακριβύνουν αυτές των εισαγόμενων. Πρόσφατα, ο Εμανουελ Φαρι, από το Χάρβαρντ, υπενθυμίζει αυτό που έκανε ήδη η Γερμανία από το 2007, η ίδια η κ. Μέρκελ. Παρόμοιο μέτρο έλαβε, τελευταία, και ο Σαρκοζί στη Γαλλία. Γιατί να μην το κάνουν το ίδιο και οι χώρες της Ν. Ευρώπης;
Τι είναι ακριβώς αυτό;
Πρόκειται για αύξηση κατά 3-5% του Φ.Π.Α. και ταυτόχρονα μείωση των κοινωνικών εισφορών των γερμανικών επιχειρήσεων. Ακριβαίνουν έτσι οι τιμές των εισαγόμενων, αλλά των εγχώριων μειώνονται. Αυτό συνιστά οπωσδήποτε προστατευτισμό, αλλά εντός ευρώ. Το εξωφρενικό είναι ότι ενώ το έκανε ήδη αυτό η Γερμανία, κατηγορεί τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας για ροπή προς τον προστατευτισμό.


26 σχόλια :

  1. αυτό προτείνεις ΕΟΣ; Δηλαδή την πριμοδότηση της ντόπιας αστικής τάξης και την ενίσχυση των κερδών της σε βάρος της εργασίας, για να μην βγούμε από το ευρώ; Μα τι είναι επιτέλους αυτό το ευρώ; Νόμισμα ή φετίχ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέρνα μια βόλτα από την "πρωτοβουλία ενάντια στο ευρώ και την ΕΕ" για να δεις τι σημαίνει φετίχ, γιατί μάλλον δεν το έχεις καταλάβει!...

      Διαγραφή
    2. Το ευρώ είναι "τοξικό" νόμισμα, όλα τα άλλα είναι απλώς "ταξικά"...

      Διαγραφή
  2. Αυτό δεν το προτείνουμε εμείς, αλλά οι διάφοροι οικονομολόγοι, αριστεροί και δεξιοί που έχουν αναδείξει ως βασικό ζήτημα την "ανταγωνιστικότητα" της χώρας.

    Λοιπόν, η έξοδος από ευρώ και η υποτίμηση του νομίσματος στα πλαίσια αυτών των αστικών πολιτικών διαχείρισης της κρίσης, είναι σαφώς χειρότερη για τον κόσμο της εργασίας από την πρόταση του Βεργόπουλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλη η ιστορία με την έξοδο από το ευρώ είναι ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ του ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ για να ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ η ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΌΤΗΤΑ της χώρας και να επιτευχθεί η πολυπόθητη (από την δεξιά και την αριστερά) ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

      Λοιπόν ο Βεργόπουλος δείχνει στα πλαίσια αυτών των πολιτικών, ότι υπάρχουν τρόποι, όπως αυτός που προτείνει για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας που δεν έχουν τις φοβερές συνέπειες για τον κόσμο της εργασίας, όπως για παράδειγμα η υποτίμηση του νομίσματος, η οποία ως γνωστόν ενισχύει τα κέρδη της αστικής τάξης σε βάρος της μισθωτής εργασίας.

      Διαγραφή
  3. Χρειάζεται στο Λαπαβίτσα και στον Καζάκη ένα οικονομικό μάθημα από τον Βεργόπουλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Η γερμανική εμμονή παραδίδει την ευρωπαϊκή οικονομία στους δανειστές"

    τέτοια άποψη για την γερμανική ελίτ έχει ο κ. Βεργόπουλος ; έχει εμμονές ή μήπως λειτουργεί στην βάση των συμφερόντων της η αστική τάξη της Γερμανίας;

    και κάτι για σένα εος
    σε πολλά κειμενά σου υπάρχει μια τυφλή απαξίωση ("κάποιοι οικονομολόγοι" αναφέρεις συχνά - πυκνά) που δείχνει πολιτική εμπάθεια παρά πολιτική κριτική. Επίσης δείχνεις τέτοια αγωνία να βρεις και συ έναν οικονομολόγο ( κυρίως αριστερό) που να στηρίξει την θέση σου (στα όρια εμμονής) για το ευρώ που νομίζω ακυρώνει τα ειρωνικά σου σχόλια σε πολλά σου άρθρα για την οικονομίστικη λογική και την εγκατάλειψη της πολιτικής στα χέρια των οικονομολόγων από πλευράς της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
    markos
    φαντάζομαι ότι ο Λαπαβίτσας και ο Καζάκης δεν θα είχαν πρόβλημα να δεχτούν ένα μάθημα οικονομίας από τον Βεργόπουλο , εσύ όμως χρςειάζεσαι πολλά μαθήματα μέχρι να ξεκολήσεις από τις παπάρες του κοσμοπολιτισμού , μπορούμε να σε στείλουμε στο περιβόητο φόρουμ (επαναστατών - τουριστών) να τους καθοδηγήσεις στον δρόμο της πανευρωπαικής επανάστασης των μέρκελ- σαρκοζί-σρέντερ-μόντι και άλλων εργαζομένων ,ώστε να γίνει και σένα η φαντασίωσή σου πραγματικότητα για τον εξεγερμένο "λαό" της ευρώπης και να αποφύγουμε τους "κολλημένους" "εθνικιστές" αριστερούς. είσαι το κερασάκι στην τούρτα της ελληνικής ευρωκομμουνιστικής αριστεράς.

    δημήτρης λάρισα (ανταρσυα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Δημήτρη της Ανταρσυα
      Δεν υποτιμώ τον αγώνα στο εθνικό πλαίσιο και συμμετέχω ενεργά σ΄αυτόν.
      Δεν είμαι αφελής όμως να πιστεύω οτι οι ελληνες εργαζόμενοι μπορούν μόνοι τους να τα βάλλουν με όλο τον καπιταλισμό ενωμένο εναντίον τους.
      Αν είσαι κάτω από τριάντα ή φοιτητής ακόμη, δικαιολογείσαι.

      Διαγραφή
  5. δημήτρη,

    κάνεις ένα λάθος για τον Βεργόπουλο.

    Ο Βεργόπουλος δεν μιλάει σαν "οικονομολόγος", αλλά σαν "πολιτικός". Αν παρακολουθείς τις ομιλίες του ή τα γραφτά του ποτέ δεν τεκμηριώνει τις προτάσεις επικαλούμενος τον τάδε "νόμο" της "πολιτικής οικονομίας" ή το "δείνα" οικονομικό μοντελάκι...

    Οι προτάσεις που κάνει για το συγκεκριμένο ζήτημα είναι επίσης πολιτικές, και μάλιστα στα πλαίσια της αστικής πολιτικής διαχείρισης. Τουλάχιστον δεν είναι καραγκιόζης, όπως κάποιοι άλλοι "οικονομολόγοι", οι οποίοι προτείνουν κάτι, αλλά αυτό συνοδεύεται από χιλιάδες άλλες πολιτικές προϋποθέσεις, τις οποίες βεβαίως ούτε μπαίνουν στον κόπο να τις εξειδικεύσουν, ούτε να πουν ποιος θα τις διεκπεραιώσει και με πιο τρόπο.

    Συνήθως όλες αυτές οι προϋποθέσεις που βάζουν ανάγονται πρακτικά σε μία: Να έχει ο λαός την εξουσία και να έχει γίνει επανάσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το ΚΚΕ που ήταν πάντα υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ, είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα δεν βάζει το ζήτημα του ευρώ ως την λυδία λίθο της αντικαπιταλιστικής πάλης, γιατί γνωρίζει ότι η νομισματική πολιτική δεν μπορεί ΠΟΤΕ να είναι ο κρίσιμος παράγοντας για μια κοινωνική αλλαγή.

    Κάποιοι πρώην κουκουέδες (Λαφαζάνης, Ναρίτες κλπ), οι οποίοι ουδέποτε διαχωρίστηκαν πολιτικά και ιδεολογικά από τον χώρο του ΚΚΕ, αλλά μόνο οργανωτικά (τους άδειασε το κάρο σε κάποια στροφή, όπως έλεγε και ο Φλωράκης), αναπαράγουν σήμερα τις πολιτικές και τις αναλύσεις του ΚΚΕ που έκανε τις τελευταίες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, κινούμενοι στην κατεύθυνση της ανοικοδόμησης ενός καλού ΚΚΕ.

    Το ΝΑΡ ήδη έχει προκρίνει ότι η ανάγκη συγκρότησης του πολιτικού φορέα είναι μπροστά από την ανάγκη οικοδόμηση του κινήματος, γιαυτό και με ομπρέλα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προχωράει άμεσα στην δημιουργία ενός τέτοιου νέου πολιτικού φορέα, ανταγωνιστικά προς τις αντιλήψεις και τις πρακτικές που κινούνται στην κατεύθυνση της μετεξέλιξης του ς ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα πολιτικό αμεσοδημοκρατικό φορέα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.


    Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης έχει υποτάξει τόσο την πολιτική συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την οποία την βλέπει απλά σαν μια πολιτική συμμαχία , όπως το ΜΕΡΑ και άλλα σχήματα στο παρελθόν, η οποία διευρύνει τις δυνατότητές του να προσεγγίσει πρωτοπόρα στοιχεία της εργατικής τάξης και της διανόησης και να τα εντάξει στον πολιτικό του χώρο.

    Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ το ΝΑΡ ακολουθεί πιστά την γραμμή του ΣΥΝασπιμού, στην πρώτη φάση της συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, γραμμή η οποία οδήγησε στην στράτευση στον ΣΥΝ ένος στελεχικού δυναμικού που είχε γοητευτει από το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και του "κοινωνικού φόρουμ", το οποίο αποτέλεσε τον κινηματικό χώρο αναφορά του.

    Στα πλαίσια αυτών των πολιτικών συντεταγμένων, η πιο πρόσφορη πολιτική γραμμή που βάζει διαχωριστικές γραμμές εντός της Αριστεράς και υπηρετεί αυτές τις πολιτικές σκοπιμότητες αναπαραγωγής των μηχανισμών αυτών, είναι η γραμμή για το ευρώ, όπως αυτή οριοθετείται από αυτόν τον χώρο των πρώην κουκουέδων (Λαφαζάνη - ΝΑΡ) και η οποία έχει γίνει αποδεκτή από το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και προπαγανδίζεται από μια σειρά μηχανισμούς που έχουν στηθεί με τον γνωστό και παραδοσιακό τρόπο που συγκροτεί τα μαγαζάκια της η κομμουνιστική αριστερά στη χώρα μας. Τέτοιοι μηχανισμοί (οι οποίοι πάνω κάτω  έχουν στηθεί από τα ίδια πολιτικά κέντρα) είναι: ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ, η Πρωτοβουλία αριστερών οικονομολόγων, η πρωτοβουλία ενάντια στο ευρώ και την ΕΕ, η ΙΣΚΡΑ, και άλλα παρόμοια, στα οποία ανακυκλώνεται το ίδιο στελεχικό δυναμικό με διαφορετικές κάθε φορά ταυτότητες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον Μπογιόπουλο τον έχουν βάλει πρώτο τραπέζι πίστα. Παίζει τίποτα εντός το ΚΚΕ;

      Διαγραφή
    2. Ότι παίζει και με τον Λαφαζάνη. Όσο θα συγκρουστεί ο Παναγιώτης με το Τσιπρέικο, άλλο τόσο θα συγκρουστεί και ο Μπογιόπουλος με τις Κανελλοπαπαρήγες!

      Διαγραφή
  7. Αγαπητέ marko του συν,της ΔΗΜΑΡ και δεν ξέρω και γω ποιου άλλου.

    Αν είσαι χωμένος σε τίποτε κονδύλια τύπου ΕΠΕΑΕΚ ,ΕΣΠΑ,ΚΠΣ δικαιολογείσαι.Επίσης δικαιολογείσαι αν είσαι πάνω από 80,με το κομπόδεμα σου κάτω από το στρώμα(δεν κακίζω αυτούς τους ανθρώπους,τα αλλεπάλληλα κύματα τηλε-τρομοκρατίας είναι το πρόβλημα)

    Η ιδέα ότι μπορεί να υπάρξει δρόμος υπέρ των εργαζομένων,χωρίς ρήξη με την ελληνική αστική τάξη και τις συμμαχίες της,δηλαδή με τις ιμπεριαλιστικές δομές (χρέος,ευρώ-εε) ανήκει σε μια ρομαντική ροζ σοσιαλδημοκρατία του Φρανσουά Ολάντ,του Μελανσόν και δεν ξέρω και γω ποιου άλλου.Το νούμερα ένα ζήτημα στο οποίο πρέπει να απαντάει ο καθένας είναι η έξοδος από τον φαύλο κύκλο συσσώρευση κεφαλαίου-κρατικά ελλείμματα-υπερδανεισμός-υπερχρέωση-ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών-εσωτερική υποτίμηση-διαιώνιση υπερχρέωσης και παραγωγικής αποψίλωσης-υπερεκμετάλλευση πάνω στην υπερεκμετάλλευση κτλ κτλ.Η ουσία των προτάσεων από διάφορους,είτε έχουν το ηθικό έρεισμα να μιλάνε σαν αριστερά(Μηλιός,Τσακαλώτος,Βεργόπουλος) είτε δεν το έχουν ως συνεργάτες του ΓΑΠ (Βαρουφάκης,Κοτζιάς) είναι ότι δεν πρέπει και δεν γίνεται να βγούμε από αυτό τον φαύλο κύκλο.Άρα επόμενη λύση η αγωνιώδης αναζήτηση για τα γιατροσόφια που θα βγάλουν την χώρα και όχι τους εργαζόμενους(η δήθεν ταξική ΕΟΣ βέβαια δεν ενοχλείτε,πρόβλημα υπάρχει αν πει ο Λαπαβίτσας την λέξη χώρα)από την στενωπό,και θα ανασυγκροτήσουν την σοσιαλδημοκρατία σε ευρωπαϊκή βάση.

    Λέει η ΕΟΣ: Τουλάχιστον δεν είναι καραγκιόζης, όπως κάποιοι άλλοι "οικονομολόγοι", οι οποίοι προτείνουν κάτι, αλλά αυτό συνοδεύεται από χιλιάδες άλλες πολιτικές προϋποθέσεις, τις οποίες βεβαίως ούτε μπαίνουν στον κόπο να τις εξειδικεύσουν, ούτε να πουν ποιος θα τις διεκπεραιώσει και με πιο τρόπο.

    Προφανώς,δεν είπαν ποτέ οι οικονομολόγοι (που την γνωστή σου χυδαιότητα αποκαλείς καραγκιόζηδες,και αμφισβητείς και την επαγγελματική του επάρκεια με τα εισαγωγικά,μάλλον όποιος δεν έχει κάνει ποδήλατο με τον ΓΑΠ δεν είναι καταρτισμένος) ότι τα είπαν όλα.Πολύ περισσότερο δεν το είπαν οι διάφοροι χώροι της αριστεράς που είναι σε αυτή την λογική.Ίσα ίσα το αντίθετο έχουν πει,ότι το νόμισμα από μόνο του δεν λέει τίποτα,και μπορεί να παίξει σε πολλά σενάρια.Τα βασικά που πρέπει ο καθένας να απαντήσει είναι τα εξής 2.α)αν υπάρχει λύση έξω από την ρήξη με την κυρίαρχη αστική επιλογή και β)η επιλογή αυτή είναι η δεν είναι η χωρίς τέλος εσωτερική υποτίμηση με παραμονή σε χρεομηχανή και ευρώ,και η μετατροπή της χώρας σε ΕΟΖ ανύπαρκτης κυριαρχίας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βρε βαγγέλη, πολλά μου καταλογίζεις χωρίς να γνωρίζεις τις απόψεις μου.
      Ο καπιταλισμός βρίσκεται στην επίθεση και σαρώνει τα πάντα.
      Μόνο με πανστρατιά ΟΛΩΝ μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε.
      Αφού οργανωθούμε και σταματήσουμε την επίθεσή του θα βάλουμε ζήτημα ανατροπής του.
      Συντονισμένα και οχι μόνο στην Ελλάδα βέβαια μόνο.
      Μόνο μην μπερδεύεις τις φάσεις και να είσαι πιο ρεαλιστής.
      Ο επαναστάτης είναι ΚΑΙ ρομαντικός αλλά και ρεαλιστής.

      Διαγραφή
  8. http://antisomata.wordpress.com/2012/03/07/%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%B5%CF%89%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%86%CE%B5%CF%85%CE%BA%CF%84%CE%B7-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8A%CE%B4-2/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. marko κάνω και λίγο χιούμορ,πέρνοντας λαβή από αυτά που λες,και από τον τρόπο που σνομπάρεις μονίμως όποιον διαφωνεί μαζί σου.

    Θα σου πρότεινα να προβληματιστείς για τον ηλικιακό ρατσισμό του κάτω από τα 30 και το ότι μονίμως σνομπάρεις τους φοιτητές.Ότι "αν δεν βγεις στην παραγωγή δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται" δεν το λέει ούτε το ΚΚΕ.Κάτι δεξιοί του κερατά τα λένε αυτά,του στυλ"τώρα που είστε φοιτητές πουλάτε επανάσταση,μετά να σας δω"

    Δεν πιστεύω ότι το να βγούμε από ευρώ-εε,και να αρνηθούμε το χρέος είναι ανατροπή του καπιταλισμού.Είναι προϋποθέσεις για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.Το πόσο μακρυά θα πάει είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων (ποιότητα και εύρους αριστερού μετώπου,επικαιροποίηση και επεξεργασία αριστερού προγράμματος,βαθμός ανεξάρτητης οργάνωσης της εργατικής τάξης και του υπόλοιπου λαού,ύπαρξη σύγχρονου κομμουνιστικού κόμματος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτό που προτείνει ο Βεργόπουλος εφαρμόζει η τρόικα στην Ελλάδα, συνοδευόμενο και με μειώσεις μισθών ώστε να ενισχυθεί περισσότερο η ανταγωνιστικότητα (αύξηση κατά 3-5% του Φ.Π.Α. και ταυτόχρονα μείωση των κοινωνικών εισφορών). Οι εξαγωγές έχουν όντως αυξηθεί, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα μειωθούν οι τιμές των εγχώριων προιόντων, αφού η αύξηση του ΦΠΑ επιδρά και σε αυτές. Η εσωτερική υποτίμηση εντός ευρώ που υποστηρίζει ο Βεργόπουλος με αυτή την πρόταση οδηγεί σε αποπληθωρισμό και φορτώνει ολόκληρο το κόστος για το ξεπέρασμα της κρίσης στους μισθωτούς. Με υποτίμηση εκτός ευρώ θα είχαμε πληθωρισμό αλλά όχι τόσο μεγάλη ύφεση, οι επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των μισθωτών θα ήταν μικρότερες από το ποσοστό υποτίμησης και μέρος του κόστους το σηκώνουν και οι επιχειρηματίες (αύξηση εισαγόμενων πρώτων υλών) και οι καταθέτες. Ο Βεργόπουλος είναι συνεπής με τον εαυτό του: είχε υποστηρίξει το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009...
    Το γιατί ΕΟΣ συμφωνείς με την ανάλυση και την πρότασή του και γιατί υποστηρίζεις ότι ", η έξοδος από ευρώ και η υποτίμηση του νομίσματος στα πλαίσια αυτών των αστικών πολιτικών διαχείρισης της κρίσης, είναι σαφώς χειρότερη για τον κόσμο της εργασίας από την πρόταση του Βεργόπουλου" ας το κρίνουν οι αναγνώστες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από τις διαχειριστικές λύσεις ξεπεράσματος της κρίσης γιατί γιαυτό το ζήτημα αναφερόμαστε και όχι τι θα έκανε μια επαναστατική κυβέρνηση που θα είχε την εξουσία στα χέρια της, η λογική που κινείται ο Βεργόπουλος φαίνεται να έχει τα λιγότερα δυσμενή αποτελέσματα για τον κόσμο της εργασίας δηλαδή τον κόσμο που ζει από τον μισθό του και δεν έχει ούτε κομπόδεμα στο εξωτερικό ούτε πρόσθετα εισοδήματα από γαιοπρόσοδο κλπ. Σε αυτόν τον κόσμο αναφερόμαστε και όχι για την σωτηρία της χώρας, την πατρίδας, και άλλα παρόμοια που τσουβαλιάζουν όλους στο ίδιο καζάνι της κρίσης και τελικά ενδιαφέρονται για την σταθερότητα και την επιβίωση του καπιταλισμού.

      Η έξοδος από το ευρό και αναγκαστική υποτίμηση του νομίσματος λειτουργεί σε βάρος της μισθωτής εργασίας και υπέρ του κεφάλαιου. Αν υπήρχε άλλη λύση με την οποία η έξοδος από το ευρό δεν θα συνοδεύεται από υποτίμηση και το εθνικό νόμισμα δεν θα έχανε την αξία απέναντι στα άλλα νομίσματα, τότε βεβαίως δεν θα υπήρχε κανένας λόγος παραμονής στο ευρώ.

      Για να ασκήσει "νομισματική" πολιτική κάποια καπιταλιστική χώρα θα πρέπει να έχει και την ανάλογη οικονομία η οποία αντέχει τα "παιχνίδια" με το νόμισμα. Τι νομισματική πολιτική να ασκήσεις, όταν η οικονομία σου είναι χάλια και το το εθνικό σου νόμισμα κατρακυλάει; Η "υποτίμηση" του νομίσματος σε αυτές τις συνθήκες δεν είναι καμία φοβερή πολιτική! Είναι αναγκαστική κίνηση...

      Ανάπτυξη στον καπιταλισμό με μοχλό την νομισματική πολιτική δεν γίνεται. Όποιος ισχυρίζεται το ανάποδο είναι απλώς ψεύτης ή καραγκιόζης αν πράγματι πιστεύει πραγματικά αυτούς τους ισχυρισμούς.

      Και στις δυό περιπτώσεις, δεν μπορούμε να τον εμπιστευόμαστε και να θεωρούμε ότι μπορεί πολιτικά να μας "αντιπροσωπεύει" στους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας. Και ακριβώς θα συμβεί και στις ερχόμενες εκλογές.

      Το "κόμμα" της δραχμής, δηλαδή το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που θεωρούν ότι το καθοριστικό ζήτημα για την έξοδο από την κρίση είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, θα καταποντιστεί. Δυο μήνες μείνανε...

      Διαγραφή
  11. η λογική που κινείται ο Βεργόπουλος φαίνεται (από που φαίνεται, ακόμα δεν έχετε εξηγήσει και στους υπόλοιπους πως το ανακαλύψατε) να έχει τα λιγότερα δυσμενή αποτελέσματα για τον κόσμο της εργασίας [πάντως ένα μεγάλο μέρος όσων δεν ε΄χει χάσει την εργασία του έχει απώλειες σε πραγματικές τιμές γύρω στο 50% την τελευταία διετία]....Η έξοδος από το ευρό και αναγκαστική υποτίμηση του νομίσματος λειτουργεί σε βάρος της μισθωτής εργασίας και υπέρ του κεφάλαιου (προφανώς η εσωτερική υποτίμηση λειτουργεί υπέρ του κόσμου της εργασίας). ΕΟΣ το σχόλιο σου διακρίνεται από πολιτική ανεντιμότητα. ΠΟιός υποστηρίζει ότι ανάπτυξη με μοχλό τη νομιοσματική πολιτική δε γίνεται (απ΄όσο ξέρω οι μονεταριστές υποστηρίζουν οτι οι κρίσεις ξεπερνιώνται με την κατάλληλη νομισματική πολιτική). Εννοείται ότι η έξοδος από ευρωζώνη έχει νόημα συνδυαζόμενη με συναλλαγματική, δημοσιονομική, κλαδική πολιτική...αλλά για ευνόητους λόγους παρουσιάζεις γελοιγραφία της άποψης με την οποία διαφωνείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποίος είπε ότι "η εσωτερική υποτίμηση λειτουργεί υπέρ του κόσμου της εργασίας";

      Αυτό που λέμε είναι ότι ανάμεσα σε δυο εκδοχές διαχείρίσης της κρίσης(αστικής γιατί άλλη δεν βλέπουμε προς το παρόν) διαλέγουμε αυτή που έχει που είναι λιγότερο χειρότερη από την άλλη.

      Με την κατάσταση που βρίσκεται η αριστέρα, δυστυχώς ανάμεσα στα χειρότερα έχουμε να διαλέξουμε και όχι στα καλύτερα!....

      Τώρα, όπως είπε και ο Αλαβάνος, αν κάποιοι θεωρούν το ευρώ ως το viagra της επανάστασης είναι πρόβλημά τους και όχι πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας!...

      Διαγραφή
    2. Επίσης, όποιος θέλει να ασκεί αριστερή πολιτική, το πρώτο πράγμα που ενδιαφέρεται είναι η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, έξω και πέρα από το κράτος και το κεφάλαιο και όχι η αυτοκανατάλωση πάνω σε εναλλακτικά σχέδια κρατικών πολιτικών διαχείρισης.

      Όλες αυτές οι παπάρες περί εξόδου από ευρώ και νομισματικής πολιτικής και υποτίμησης και άλλα παρόμοια απευθύνονται στους διαχειριστές της κρατικής εξουσίας. Δεν μπορούν να γίνουν στόχοι του μαζικού κινήματος, γιατί το κίνημα δεν ασκεί κρατική εξουσία, δεν διοικεί τράπεζες, δεν υπογράφει διεθνείς συμβάσεις κλπ, κλπ.

      Διαγραφή
    3. Το κίνημα όμως μπορεί να λέει δεν πληρώνω και να κάνει την δική του σταση πληρωμών, να οργανώνει την δική του κοινωνική αλληλεγύη, να αντιστέκεται και να ακυρώνει αν μπορεί στην πράξη τους νόμους και τις ρυθμίσεις που πέρασαν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια,

      Μπορεί ακόμα να ρίχνει κυβερνήσεις. Να κυβερνάει όμως δεν μπορεί. To γιατί κάτσε και σκέψου το...

      Διαγραφή
  12. EOΣ καταρχήν η άποψή σου ότι η εσωτερική υποτίμηση εντός ευρώ είναι λιγώτερο οδυνηρή για τους εργαζόμενους από την αποχώρηση είναι ατεκμηρίωτη (ο Λαπαβίτσας έχει επιχειρηματολογήσει περί του αντιθέτου). Το κίνημα δεν ασκεί κρατική εξουσία, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε χρειάζεται πρόγραμμα συνεκτικό μεταβατικό (και η αποχώρηση από ευρωζώνη και στη συνέχεια ΕΕ είναι μεταβατικά αιτήματα). Η στάση σου αν την καταλαβαίνω καλά οδηγεί σε υποταγή στο αυθόρμητο, που έχει όρια όπως έδειξε π.χ. η ανοχή του σωματείου και των εργατών που αγωνίζονται ηρωικά στη Χαλυβουργία στην επίσκεψη των μαχαιροβγαλτών εγκληματιων της Χρυσής αυγής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γράφεις; Το κίνημα δεν ασκεί κρατική εξουσία, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε χρειάζεται πρόγραμμα συνεκτικό μεταβατικό

    1. Πρόγραμμα συνεκτικό και μεταβατικό δεν έχει το κίνημα αλλά το κόμμα...

    2. Στην Χαλυβουργία τους μαχαιροβγάλτες τους υποδέχτηκαν και τους χαιρέτησαν τα μέλη ενός κόμματος, το οποίο κανένας δεν μπορεί να το κατηγορήσει ότι δεν έχει "πρόγραμμα συνεκτικό και μεταβατικό"...

    ΥΓ. Το πιο σύντομο ανέκδοτο: Κίνημα ενάντια στο ευρώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σύμφωνα με αυτά που γράφετε ένα είναι το συμπέρασμα:
    δεν υπάρχει καμία λύση εκτός από την απάλυνση του πόνου προκαλεί η κρίση στις μάζες των εργαζομένων ..εκτός και αν αποφασίσει το ευρωπαικό προλεταριάτο (ζήσε μάη μου να φας τριφύλλι) να τα βάλει με τον πανίσχυρο καπιταλισμό. ως τότε εμείς μπορούμε να λέμε κάθε άλλη πρόταση ανεδαφική και βερμπαλιστική ...μάλλον marko και εοσ εσείς είστε φοιτητές ή κάτω από 30.
    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΡΙΣΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρη,

      Άμα νομίζεις ότι συζητάς με οπαδούς του Κουβέλη ή του Συνασπισμού, κάνεις λάθος. Ποιός μίλησε για “ευρωπαϊκό προλεταριάτο”; Κάτσε να δούμε τι κάνει το δικό μας το “προλεταριάτο” πρώτα και μετά ας δούμε τι κάνουν και οι άλλοι...

      Καλό είναι να μην διαστρεβλώνουμε τις θέσεις των άλλων ή να αποδίδουμε προθέσεις και ερμηνείες. Αν δεν προσδιορίσουμε ποιές είναι η πραγματικές διαφωνίες, δεν μπορούμε να κάνουμε κανένα διάλογο επ' αυτών...

      Διαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ