Αναρτήσεις
 |
| Η ...ταμπακιέρα του Άρη |
Ξεφυλλίζοντας τον Β' τόμο της ιστορίας του ΚΚΕ από το 1949 ως το 1968 (αναρτημένος ολόκληρος είναι [εδώ]) σταχυολογούμε μερικές φράσεις(οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας). Στην σελίδα 17 διαβάζουμε:
Σήμερα η ΚΕ προτείνει να γίνει επίσημη κομματική αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη με απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, στην οποία θα αποκαθίσταται η προσφορά του στο επαναστατικό κίνημα.
και μερικές αράδες παρακάτω:
Η ΚΕ επίσης προτείνει την επίσημη αποκατάσταση από κομματικό Σώμα των Άρη Βελουχιώτη και Νίκου Βαβούδη, που δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα.
Το τι σημαίνει η "επίσημη αποκατάσταση" του Άρη Βελουχιώτη και ποιά είναι η διαφορά της από την "επίσημη κομματική αποκατάσταση", εξηγείται αναλυτικά στην σελίδα 324:
3.Α. 13. ΑΝΑΓΚΗ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
Ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) σωστά χαρακτήριζε ως λαθεμένη τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Αν και δεν είχε οδηγηθεί σε ολοκληρωμένα συμπεράσματα για τα προβλήματα στη στρατηγική του ΚΚΕ και τον ένοπλο αγώνα 1940-1944, με ηρωισμό και αυτοθυσία υπηρέτησε την ένοπλη ταξική πάλη.
Ωστόσο, παρά τη σημασία της πολιτικής διαφωνίας του, δεν δικαιώνεται ούτε η απειθαρχία ούτε η ατομική ευθύνη στην ανάληψη πρωτοβουλιών αντίθετων προς τις αποφάσεις και ενέργειες του Κόμματος. Η έμπρακτη αντίθεση του Άρη Βελουχιώτη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού δικαιολογημένα προκάλεσε τη διαγραφή του.
Το Κόμμα καθυστέρησε να αποκαταστήσει πολιτικά τον Άρη με Απόφαση κομματικού Σώματος, σε περίοδο που είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν λαθεμένη από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων.
Ωστόσο, με σειρά ενεργειών του ΚΚΕ τιμούσε τη μνήμη του πρώτο-καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη: Με την ευκαιρία της 15ης επετείου του θανάτου του, ο ραδιοφωνικός σταθμός Η Φωνή της Αλήθειας μετέδωσε τον Ιούνιο 1960 σημείωμα για τη ζωή και τη δράση του. Παρόμοιο σημείωμα δημοσιεύτηκε και τον Ιούνιο 1965 στο περιοδικό Νέος Κόσμος με την ευκαιρία της 20ής επετείου του θανάτου του.[451]
Και στα επόμενα χρόνια, έγιναν εκδηλώσεις στη μνήμη του, ενώ υπήρξαν πολλά σχετικά δημοσιεύματα στα κομματικά έντυπα. Στην πράξη απορρίφθηκαν οι σε βάρος του κατηγορίες ως προβοκάτορα κ.α.Ο Α' Τόμος του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) αναφέρεται στην ηρωική δράση και στην τραγική θυσία του.[452]
Η ΚΕ του ΚΚΕ προτείνει την πολιτική του αποκατάσταση με Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.
[451]: Περιοδικό Νέος Κόσμος, Ιούνης 1965, τεύχ. 6, Μ. Ρουμελιώτη, ≪Άρης Βελουχιώτης (1905-1945)≫, σελ. 91-94.
[452]: Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τομ. Α', έκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1995, σελ. 517.
Ένα ερώτημα: το κείμενο είναι ξεκάρφωτο, αν και διδακτικό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ μήπως ανέβηκε γιατί κάποιοι συνεχίζουν να μη δίνουν «ούτε νερό ούτε ψωμί στον δηλωσία (προδότη, τρελό, αποσυνάγωγο) Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια ή... ή...»
ΥΓ. Ευχαριστούμε για το λινκ.
Χωρίς Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα σοβαρό κόμμα.-βλπ το σκορποχώρι του Συριζα-.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως ο ίδιος ο Λένιν είχε την πρόθεση να παρακάμψει το κόμμα αν βρισκόταν στην μειοψηφία ξανά , στην πρότασή του για άμεση κύρηξη της Οκτωβριανής επανάστασης.
Βλέπουμε λοιπόν όπως και στην περίπτωση του Αρη, που δικαιολογημένα προβάλλει η ΕΟΣ, οτι σε εξαιρετικές περιπτώσεις πάνω από όλα μετράει ο ηγέτης.
Πολύ καλά κάνεις και καταπιάνεσαι με ενδιαφέροντα ιστορικά θέματα. Είναι σημαντική η συνεισφορά που μπορείς να έχεις σε αυτά, καθώς διαπιστώνω ότι η συνεισφορά σου στα τρέχοντα θέματα είναι ανύπαρκτη. Άστα λοιπόν και ασχολήσου με την ιστορία να κάνεις και κάτι χρήσιμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ βέβαια, κατά πώς συμφέρει! Κλασσικά, διαχωρίζουμε την ιστορία από το σήμερα γιατί δεν μπορούμε να αντικρούσουμε τις απόψεις γιά το σήμερα. Οπότε παραχωρούμε το δίκιο στον άλλο, μόνον όμως όσον αφορά τα ιστορικά θέματα. Όπως ακριβώς κάνει ο ανώνυμος κουτοπόνηρος ρεβιζιονιστής των 5:09. Γιά τα τρέχοντα φροντίζει άλλωστε η καθοδήγα του. Κάνε μας τη χάρη ρε φίλε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νοείται ούτε "επίσημη" ούτε "κομματική" αποκατάσταση κανενός χωρίς πολιτική αποκατάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Νίκος Ζαχαριάδης συνέβαλε τα μάλα, είτε άμεσα, είτε με τη γραμμή που έδινε, στα εξής: Ενιαίο Μέτωπο Εργατών-Αγροτών(1932),Παλλαϊκό Μέτωπο(1936), ΕΑΜ(1941), Πολιτικός Συνασπισμός ΕΑΜ(1945), ΔΣΕ(1946),Δημοκρατική Παράταξη(1950), ΕΔΑ(1951), Δημοκρατική Ένωση (εκλογική συνεργασία με το κέντρο-1956,3 εβδομάδες πριν καθαιρεθεί ως σεχταριστής).
Όλα αυτά, το σημερινό ΚΚΕ, πολιτικά τα χαρακτηρίζει οπορτουνισμούς,ακόμα και την πολιτική του ΕΑΜ, ενώ έναντι του ΔΣΕ και του ενόπλου φέρεται οπορτουνιστικά: το έχει μόνο για τα λόγια.
Όσο λενινιστικό είναι το ΚΚΕ,κάνει δηλαδή λενινιστικές αναλύσεις της ελληνικής και παγκόσμιας πραγματικότητας, άλλο τόσο ζαχαριαδικό είναι, δηλαδή προβαίνει πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, με συμμάχους "ασταθείς, αβέβαιους, ταλαντευόμενους" για το οποίο καλούσε ως και ο Στάλιν.
Αφού οπορτουνιστικά έως και εγκληματικά συμπεριφέρθηκαν και ο Στάλιν και ο Ζαχαριάδης,απέναντι στους συντρόφους τους,τα αδελφά κόμματα,τους λαούς τους,το όραμα της σοσιαλιστικής κοινωνίας,τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και αλλού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί θέλουμε πια; Να μη βγει το κόμμα να πει μια ρημάδα αλήθεια;