Αναρτήσεις
Το νέο έτος προβλέπεται να βρει τον ΣΥΝασπισμό χίλια κομμάτια. Παράλληλα κάποιοι ανοιχτομάτηδες ΣΥΝασπιστές και μερικοί φίλοι τους προσπαθούν βιαστικά να μαζέψουν όσα συντρίμμια μπορέσουν για να οικοδομήσουν την νέα υπερσυνιστώσα με την φιλοδοξία να οικοδομήσουν το διάδοχο σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πριν καλά – καλά προλάβει να τελειώσει η 3η πανελλαδική συνδιάσκεψη προχώρησαν στα βαφτίσια της διαλέγοντας ένα όνομα από αυτά που είχαν μείνει στο ράφι, όταν έγιναν τα βαφτίσια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η Κουμουνδούρου ανίκανη να χειριστεί την κατάσταση αναμένει τις πρωτοβουλίες της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Η έλλειψη στρατηγικής από το Αριστερό Ρεύμα αλλά και την Ομάδα Τσίπρα είναι πλέον φανερή και στο πιο αδιάφορο ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι σημαιοφόροι του κομματικού πατριωτισμού βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση αφού αδυνατούν να ξεχωρίσουν τους φίλους από τους εχθρούς του κόμματος.
Μπροστά στην σθεναρή αντίσταση των ανανεωτών που αρνούνται να υλοποιήσουν τις αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ η Κουμουνδούρου έχει παραλύσει. Μάταια προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Οι ταχτικισμοί δεν μπορούν να σώσουν την κατάσταση. Η νέα σύνθεση της αντιπροσωπείας του ΣΥΝ στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοήθησε να γίνει πιο αποτελεσματική η λειτουργία της. Ακόμα δεν έχουν συμφωνηθεί τα στοιχειώδη που απαιτούνται για προχωρήσει η συγκρότηση του μητρώου των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και να εκδοθούν οι κάρτες μελών. Οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση των αποφάσεων της συνδιάσκεψης…
Η Κουμουνδούρου προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Όμως, η προσπάθεια αναβολής της σύγκλισης των ολομελειών των τοπικών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κρατήσει πάνω από ένα μήνα. Ούτε βέβαια απάντηση στο πρόβλημα είναι η δήθεν εξωστρέφεια που εξαγγέλλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με την καμπάνια για την επισφάλεια και άλλα παρόμοια. Με καμπάνιες και πικετοφορίες δεν αντιμετωπίζονται τόσο σοβαρά ζητήματα, ούτε πολύ περισσότερο εξορκίζεται το έλλειμμα της δημοκρατίας που κατοικοεδρεύει στον ΣΥΡΙΖΑ.
Θα επαναλάβουμε μερικές θέσεις που τις έχουμε αναπτύξει και στο παρελθόν:
Σήμερα, η ανασυγκρότηση της Αριστεράς δεν θα κριθεί τελικά από κάποια πολιτική συμφωνία, ούτε από το πόσο ολοκληρωμένο είναι ένα πολιτικό σχέδιο ή πρόγραμμα. Οι απαντήσεις που προϋποθέτει ένα τέτοιο εγχείρημα, δεν μπορούν να δοθούν κυρίως με την προσφυγή στον «διάλογο». Δεν υπάρχουν πολιτικά υποκείμενα που κατέχουν ή θα ανακαλύψουν την απόλυτη αλήθεια. Οι σχετικές αλήθειες που κατέχει κάθε υποκείμενο ξεχωριστά, δεν είναι επαρκείς για την ανασύνθεση της Αριστεράς. Η τομή που απαιτείται, περνάει από την συντριβή του παλαιού με την μορφή που υπάρχει, και το ριζικό μετασχηματισμό του. Το νέο δεν πρόκειται να προκύψει από απλές αθροιστικές πράξεις μεταξύ συγγενών υποκειμένων, διατεταγμένων σε ομόκεντρους ή παράπλευρους κύκλους. Πρόκειται για μια σύνθεση αντιθέσεων, για τη διαλεκτική της οποίας ισχύει η ρήση του προέδρου Μάο: «Τα δύο δεν γίνονται ένα». Για να μην μιλάμε κινέζικα, το μέλλον των ενωτικών εγχειρημάτων που ευαγγελίζονται την ανασύνθεση της αριστεράς, θα κριθεί τελικά αν η ρήξη με το υπάρχον, που εμπεριέχει ο πυρήνας όλων αυτών εγχειρημάτων, οδηγήσει στην κυριαρχία των όρων μετασχηματισμού και στην καταστροφή των όρων αναπαραγωγής των υποκειμένων που μετέχουν σε αυτά.
Εγχειρήματα σαν την ΑΝΑΣΑ ανακυκλώνουν διευρυμένα την μιζέρια του παρελθόντος χωρίς να εμπεριέχουν απολύτως κανένα στοιχείο υπέρβασης. Δεν σώζεται η κατάσταση με τέτοιες πρωτοβουλίες που αποβλέπουν στην οργανωτική ηγεμονία αντιλήψεων που έχουν ήδη χρεοκοπήσει ως πολιτικές εκδοχές μιας περιθωριακής αριστεράς. Απαιτούνται βαθιές τομές αλλά και αυτοκριτική στάση σε σχέση με το παρελθόν. Τον Απρίλη είχαμε διατυπώσει την παρακάτω άποψη που θεωρούμε ότι σήμερα γίνεται επίκαιρη λόγω του χαρακτήρα που έχουν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΝασπισμού:
Ο Λ. Κύρκος πραγμάτωσε τα πολιτικά του οράματα και σφράγισε το τέλος του κύκλου της διάσπασης του 68, υλοποιώντας την δική του εκδοχή για την ενότητα της αριστεράς με την δημιουργία του ΣΥΝ. Σήμερα αυτός και η παρέα του συνεχίζουν να παραμένουν αταλάντευτοι σε αυτή την πολιτική γραμμή.
Εκείνοι που άλλαξαν πραγματικά, είναι οι σύντροφοι του από το ΚΚΕ, με τους οποίους εδώ και αρκετά χρόνια μαζί πορεύονταν. Σήμερα τον κατηγορούν. Στο παρελθόν, οι σύντροφοι του «αριστερού ρεύματος» του ΣΥΝ, κάτω από το βάρος της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού και μέσα σε μια συγκυρία που ευνοούσε τις συνδιαχειριστικές αυταπάτες, τον εμπιστεύτηκαν και τον ακολούθησαν για να γίνουν εφαψίες της πολιτικής εξουσίας με τα γνωστά αποτελέσματα. Η αντιπαλότητα που εκδηλώνεται σήμερα ενάντια την «ανανεωτική πτέρυγα» του ΣΥΝ είναι στην πραγματικότητα η αντιπαλότητα με το ίδιο το παρελθόν και την ιστορία του ΣΥΝ. Από αυτή την θέση μπορεί να αναδειχτεί ο πραγματικός χαρακτήρας των αντιθέσεων και να σηματοδοτηθεί δημιουργικά η εμπειρία του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα που είναι ακόμα μετέωρη και ανολοκλήρωτη η τομή που έγινε στο χώρο της Αριστεράς με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι επιτακτική η θεώρηση των αντιθέσεων που χαρακτηρίζουν τον χώρο του ΣΥΝ από αυτή την οπτική γωνία: Μόνον έτσι μπορεί να δημιουργηθούν οι αναγκαίες παρακαταθήκες για να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με στέρεο βήμα προς τα μπρος. Αλλιώς, ο δρόμος προς την εύκολη και την συνήθη αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων είναι αυτός που εξοστρακίζει τις ευθύνες στους άλλους και οδηγεί σε μια αδιέξοδη και διευρυμένη αναπαραγωγή αντιθέσεων.
Όποιος λοιπόν αρκείται στο να υπερασπίζεται τα προφανή, λειτουργεί αποτρεπτικά για τους αναγκαίους μετασχηματισμούς. Ενισχύει τον κομματικό πατριωτισμό και αναπαράγει αντιθέσεις που ήδη έχουν ξεπεραστεί από τα ίδια τα πράγματα. Οι απόψεις και οι αντιλήψεις που συγκροτούν την «ανανεωτική πτέρυγα» έχουν ήδη συντριβεί και δεν αποτελούν κίνδυνο για την φυσιογνωμία και την πολιτική του ΣΥΝ. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτό το ζήτημα δεν κρίθηκε τελικά στο εσωτερικό του. Κρίθηκε με την διακριτή πολιτική φυσιογνωμία απέναντι στο δικομματισμό που κατάφερε να καταγράψει ο ΣΥΡΙΖΑ και τις νέες σχέσεις εκπροσώπησης που διαμόρφωσε με τον κόσμο της Αριστεράς.
Ο ΣΥΝ γεννήθηκε μέσα σε συνθήκες μιας συνολικότερης και μακροχρόνιας ήττας της Αριστεράς, μιας ήττας που αγκαλιάζει όλες τις εκδοχές της. Η εμφάνισή του ΣΥΝ στο πολιτικό προσκήνιο δεν έφερνε καλά μαντάτα. Όχι μόνον δεν εμπεριείχε καμία ελπίδα για μια άλλη πορεία της Αριστεράς αλλά εμπέδωσε την υποταγή και τον συμβιβασμό με τις δυνάμεις του αστισμού. Η δημιουργία του ΣΥΝ επικύρωσε και με οργανωτικό τρόπο την ηγεμονία των αντιλήψεων του Λ. Κύρκου και της παρέας του σε ένα ευρύτερο χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς. Και αυτή την αλήθεια, οι σ. του «αριστερού ρεύματος», θα πρέπει να την παραδεχτούν κάποτε ανοιχτά. Όπως παράλληλα θα πρέπει να οριοθετηθούν και από το παρελθόν τους, με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτό που οριοθετήθηκαν μέσω των πολιτικών συντεταγμένων του ΣΥΝ. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι επιβιώνουν αρκετά στοιχεία από το ΚΚΕδικο παρελθόν, κυρίως με την μορφή πολιτικών πρακτικών και αντιλήψεων, που στις τωρινές συνθήκες αναδύονται με ιδιαίτερο τρόπο. Και αυτά τα στοιχεία ίσως αναδειχθούν στο άμεσο μέλλον ως πιο σημαντικό πρόβλημα από τις πολιτικές θέσεις της ανανεωτικής πτέρυγας. Η αναβίωση μεθόδων οργανωτικού ελέγχου για την επιβολή πολιτικών επιλογών όπως επίσης και λογικές χειραγώγησης του μαζικού κινήματος είναι μερικά απ’ αυτά τα στοιχεία που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για το παρόν και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο πολιτικό σχηματισμό είναι μια υπέρβαση με την οποία μπορεί να ξεπεραστεί αυτό το παρελθόν με γόνιμο και δημιουργικό τρόπο. Το ανακάτεμα της τράπουλας ήδη έχει γίνει. Έχει έρθει η ώρα να αρχίσει το παιχνίδι…
Σήμερα που έχει αρχίσει αυτό το «παιχνίδι» δυστυχώς οι επιφυλάξεις που είχαμε τότε διατυπώσει για το «αριστερό ρεύμα», επαληθεύονται. Όμως πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα. Η μάχη για τον πολιτικό και οργανωτικό μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα κριθεί…
Η μοναδική υπερσυνιστώσα που έχει προοπτική είναι ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τι συμβαίνει εντός της Κουμουνδούρου προσωπικά με αφήνει παγερά αδιάφορο. Χωρίς το ενωτικό εγχείρημα είναι αναπόφευκτη η πολιτική του εξαφάνιση.
Προς τι η επίθεση στην καμπάνια για την επισφάλεια όμως;
Εχουμε να κάνουμε με μια κατηγορία εργαζομένων, και οχι με μέλη του ΣΥΝ.
Αν έχετε να προτείνετε κάτι πιο ειλικρινές, πιο ουσιαστικό, πιο αποτελεσματικό να το πείτε.
Εξ΄άλλου σε όσες διαπιστώσεις κάνετε με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνο.
Καλή συνέχεια στην προσπάθεια.
Συντροφικά
τι ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ΣΥΡΙΖΑ
ΑΣΠΡΟς ΣΚΥΛΟς-ΜΑΥΡΟς ΣΚΥΛΟς
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ Τ Ω Ρ Α
για την παρανομη λαθρομεταναστευση
πρωην συνασπιστης
Φίλε syrizix,
ΑπάντησηΔιαγραφήη πολιτική πρακτική της Αριστεράς στα μαζικά κινήματα θα πρέπει να έχει βάθος χρόνου και να δημιουργεί οργανικούς δεσμούς μαζί τους. Με καμπάνιες δεν διαμορφώνεις τέτοιες σχέσεις. Είναι χρήσιμες μόνον για να προπαγανδίσεις κάποιο θέμα που δεν είναι ευρύτερα γνωστό ή να προβάλεις τις θέσεις σου σε ένα ζήτημα που το θεωρείς βασικό για την πολιτική σου. Όμως ο κόσμος που βιώνει την επισφάλεια γνωρίζει πως θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν του λύνουν το πρόβλημά του, όσο καλές και να είναι, όπως ξέρει και πόσο εκμεταλλευτικός είναι ο καπιταλισμός. Το τι να κάνει και πως θα αλλάξει η κατάσταση τον ενδιαφέρει. Και αυτό δεν θα το μάθει από καμπάνιες. Το Φλεβάρη γράφαμε:
Όμως, αν και έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που γεννήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική παρουσία του εξακολουθεί να καταγράφεται - σχεδόν αποκλειστικά - στην πολιτική σκηνή. Η κοινή δράση των συνιστωσών του στο εργατικό κίνημα, στα συνδικάτα, στην νεολαία, στις γειτονιές είναι ακόμα προβληματική και “προβλέπεται” να παραμείνει. Οι κινήσεις στην κεντρική πολιτική σκηνή - όσο αποτελεσματικές και αν είναι - δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την έλλειψη οργανικής σύνδεσης με το μαζικό κίνημα. Απαιτείται μια πρόσθετη πολιτική δράση με διαφορετικά χαρακτηριστικά, μια δράση που σήμερα απουσιάζει από την πολιτική πρακτική του στους μαζικούς χώρους. Αυτή η δράση δεν θα πρέπει να είναι ευκαιριακή και να στοχεύει μόνο στην μεταφορά των θεμάτων που απασχολούν την κεντρική πολιτική σκηνή στους μαζικούς χώρους. Θα πρέπει να επικεντρώνεται και στα ζητήματα του μαζικού χώρου και να εκφράζεται μέσα από πλατιά ενωτικά σχήματα, ευρύτερα του πολιτικού χώρου του ΣΥΡΙΖΑ. Σχήματα που θα έχουν σταθερή και οργανική σχέση με τον μαζικό τους χώρο και μόνιμη λειτουργία.
Και συνεχίζαμε παρακάτω:
Τα πολιτικά υποκείμενα που στρατεύονται στην υπόθεση της ανασυγκρότησης της αριστεράς, είναι υποχρεωμένα να συγκροτούνται τα ίδια στο εσωτερικό των κινημάτων. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση, οποιαδήποτε προσπάθεια για αριστερή πολιτική παρουσία ή και παρέμβαση στην κεντρική πολιτική σκηνή - ανεξάρτητα από προθέσεις - είναι καταδικασμένη να περνάει από τα μονοπάτια της αστικής πολιτικής των χειρισμών, των εκπροσωπήσεων, των διαμεσολαβήσεων και πελατειακών σχέσεων. Τότε μόνον ο διάλογος μπορεί να είναι γόνιμος, αφού θα τροφοδοτείται από εμπειρίες των συλλογικών πρακτικών άσκησης πολιτικής.
Η πολιτική συγκρότηση δεν είναι μια διαδικασία παραγωγής πολιτικών θέσεων, από κάποια πολιτικά επιτελεία ή οι ειδικούς της πολιτικής, που απευθύνονται με γενικό τρόπο στην κοινωνία ή στο κίνημα, με την μορφή ηθικών εκκλήσεων ή με τη χρήση του ορθού λόγου. Αν η πολιτική συγκρότηση στο εσωτερικό των κινημάτων είναι ελλειμματική, τότε το έλλειμμα που υπάρχει δεν μπορεί να αναπληρωθεί από το έργο “θεματικών” επιτροπών και από τις θέσεις που θα παράγουν οι “ειδικοί” της πολιτικής μέσα σε αυτές τις επιτροπές για να “διαφωτίσουν” τα κινήματα.
Η «καμπάνια για την επισφάλεια» που επιχειρεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προφανώς δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά πολιτικής δράσης. Τα κοινωνικά υποκείμενα που υφίστανται τις συνέπειες της επισφάλειας γνωρίζουν πολύ καλά την κατάστασή τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους εργαζόμενους. Αυτές οι πρακτικές δεν καταγράφουν τίποτα άλλο από το γεγονός ότι και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κατανοεί το πρόβλημα. Δηλαδή τα προφανή... Ένα σχόλιο – απάντηση σε αυτή την καμπάνια έχουμε δημοσιεύει και εδώ: Αγαπημένοι μας Αρχηγοί
Σύντροφοι Χρόνια πολλά και αμεσοδημοκρατικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μιά παρατήτηση-ερώτημα:
Μήπως με το να χτυπάτε με εκφράσεις "χίλια κομματία" και άλλα το ΣΥΝ δυναμώνετε ένα ληγμένο πια σχήμα και δίνετε αφορμή σε κομματικούς πατριωτισμούς και αντι-συσπειρώσεις ημι-τελειωμένων καταστάσεων;
Χρόνια πολλά και καλά καταρχήν. Ας αρχίσουμε με τα απλά: σύμφωνοι οι ιδέες , προτάσεις των << ανανεωτικών>> κ.λ.π. έχουν ηττηθεί. Ομως μαζί και οι προτάσεις , ιδέες κ.λ.π. και των άλλων ρευμάτων: μαοικών, τροτσκιστικών, ριζοσπαστικών, αντικαπιταλιστικών, << αριστερίστικων>>, << σταλινικών >> κ.λ.π.Πουθενά, στην Ευρώπη τουλάχιστον, κανένα κομμάτι της αριστεράς δεν είναι νικηφόρο, δεν θριαμβεύει, ούτε καν τα σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Εξαίρεση, που επιβεβαιώνει τον κανόνα, το Μπλόκο . Οσο για το Die Linke, οι θέσεις του για τη συμμαχία με το SPD ( το τελευταίο μέχρι τώρα αρνείται σθεναρά ) , η διακυβέρνησή του στο κρατίδιο του Βερολίνου, για το Μεσανατολικό κ.λ.π. θα έκαναν πολλούς από εμάς να κοκκινίσουμε. Κρίση λοιπόν, αδιέξοδο ναι, αλλά όλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αυτό ο Κύρκος κι η παρέα του μου φαίνεται λίγο υποτιμητικό και προσωποπαγές αλλά δεν είναι το κρίσιμο , το επίδικο.
Επίσης συμφωνώ ότι οι θέσεις στο κεντρικό επίπεδο δεν αρκούν αλλά από την άλλη δεν είναι αδιάφορο αν π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή ψήφιζε το 80% των νόμων του ΠΑΣΟΚ , του έκανε πλάτες δηλαδή, η δεν έχει να παροσιάσει κάτι διαφορετικό, εμβρυακό έστω.
Οσο για το τι γίνεται στα κινήματα , σύμφωνοι αρκεί να μην φθάσουμε στο σημείο να βλέπουμε τις παρατάξεις σαν ιμάντες μεταβίβασης . Υπόψη βέβαια ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία το ΚΚΕ δεν μετέχει σε τίποτα που δεν ελέγχει πλήρως, οπότε έχουμε κι εκεί ένα πρόβλημα.
Στο δια ταύτα:
Προσπαθώ να καταλάβω λιγάκι το τι ποτείνετε. Με κίνδυνο να σας ερμηνεύσω λάθος, προτείνετε συγκρούσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως αποχωρήσεις, διασπάσεις κ.λ.π ως αναγκαίο κακό; Ομως από μια διάσπαση κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος νομίζω. Πολύς κόσμος πάει σπίτι του και ίσως δικαίως. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σπάσει στα τρία, λέω τώρα, είναι λόγος να πανυγυρίσουμε; Και ειλικρινά αν ο ΣΥΝ είναι χίλια κομμάτια, οι άλλες συνιστώσες χαίρουν άκρας υγείς; Δεν υπάρχουν κι εκεί συγκρούσεις , διχογνωμίες κ.λ.π.; Η μήπως είναι λιγώτερο εμφανείς;
Τα ερωτήματα τα θέτω καλόπιστα, δεν έχω απαντήσεις αλλά σκέψεις μόνο. Δεν είμαι μέλος καμμιάς συνιστώσας, είμαι μέλος της τοπικής ΣΥΡΙΖΑ .
Φιλικά και συντροφικά
Δ.Υ.
Φίλε Δ.Υ.
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον είσαι προκατειλημμένος απέναντι μας και μας αποδίδεις πράγματα που ποτέ δεν έχουμε ισχυριστεί. Έχουμε αρκετές φορές επικοινωνήσει και γνωρίζουμε ότι παρακολουθείς συστηματικά τα κείμενά μας. Επομένως δεν θεωρούμε ότι κάποιες εκτιμήσεις σου οφείλονται στην άγνοια ή μη σωστή ενημέρωση. Γράφεις λοιπόν:
Ομως από μια διάσπαση κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος νομίζω. Πολύς κόσμος πάει σπίτι του και ίσως δικαίως. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σπάσει στα τρία, λέω τώρα, είναι λόγος να πανηγυρίσουμε; Και ειλικρινά αν ο ΣΥΝ είναι χίλια κομμάτια, οι άλλες συνιστώσες χαίρουν άκρας υγείας; Δεν υπάρχουν κι εκεί συγκρούσεις , διχογνωμίες κ.λ.π.; Η μήπως είναι λιγώτερο εμφανείς; Αυτή η έκφραση δηλώνει εμμέσως αλλά σαφώς ότι εμείς …πανηγυρίζουμε με την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και ότι θεωρούμε ότι οι άλλες συνιστώσες χαίρουν άκρας υγείας! Όμως ΠΟΤΕ δεν έχουμε δηλώσει τέτοια πράγματα.
Θα εκθέσουμε λοιπόν κάπως χοντρά - άρα και απλοποιημένα - τις θέσεις για αυτά τα ζητήματα:
1. Πιστεύουμε ότι λίγο πολύ όλοι τα ίδια ,,,σκατά είναι. Οι διαφορές που υπάρχουν δεν αντιστοιχούν στην οξύτητα που έχει πάρει η διαπάλη των μηχανισμών. Επίσης οι κομματικοί μηχανισμοί δεν είναι ικανοί να δώσουν πολιτική λύση σήμερα στην υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους και να αυτοδιαλυθούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να γίνει ένας νέος πολιτικός φορέας με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και με οργανική γείωση στα κινήματα.
2. Ιστορικά και οι άλλες συνιστώσες αλλά και ο ΣΥΝασπισμός έχουν κλείσει τον κύκλο τους. Η πολιτική ηγεμονία στον συνασπισμό από την στιγμή που ιδρύθηκε μέχρι την εποχή που έγινε πρόεδρος του ο Α. Αλαβάνος και δημιουργήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκε στην Ανανεωτική Πτέρυγα. Η αριστερή στροφή ακυρώθηκε σε μεγάλο βαθμό με οργανωτικά μέτρα που είχαν σαν στόχο τον ασφυκτικό έλεγχο του ΣΥΡΙΖΑ από τον ΣΥΝ και την επιβολή του Α. Τσίπρα στην αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ.
3. Η ανατροπή αυτής της αριστερής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήθηκε μέσα από μια ευρύτερη συμμαχία δυνάμεων εντός και εκτός του ΣΥΝασπισμού. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο σκληρός πυρήνας των δυνάμεων που συγκροτούν σήμερα την υπερσυνιστώσα ΑΝΑΣΑ, ο οποίος σχεδίαζε να ξωπετάξει τον Α. Αλαβάνο, την ΚΟΕ και ορισμένους άλλους, και αφού προσεταιριστεί την ομάδα του Α. Τσίπρα, να φτιάξει το νέο κόμμα της κοσμοπολίτικης ευρωπαϊκής αριστεράς των δικαιωμάτων…
4. Σήμερα κάποιοι έχουν ευθύνες για το που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα. Δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ αν δεν αποδοθούν ευθύνες για την σημερινή κατάντια του. Κλείνοντας τα μάτια στις εξελίξεις που συνέβησαν τον τελευταίο χρόνο, απλώς ρίχνουμε λάδι στην φωτιά που θα διαλύσει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους και να μπουν πια στην άκρη. Έχουμε γεμίσει από ανίκανους αρχηγίσκους που δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρο…
To κακό είναι ότι ένας μεγάλος αριθμός μελών του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ αλλά και των συνιστωσών αν δεν έχει πολιτικά ...αφεντικά πάνω από το κεφάλι του, νιώθει ανασφαλής και δεν εμπιστεύεται τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώντας με την εκτίμησή σας για τους αρχηγούς , τις συνιστώσες κ.λ.π., έχω να παρατηρήσω δυό πράγματα:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) ενα νέο κόμμα , πέρα από δομή και σχέση με τα κινήματα, πρέπει να έχει και σχέδιο και πρόγραμμα και θέσεις. Οχι με φοβερές λεπτομέρειες αλλά πρέπει κάτι να λέει, καινούργιο, διαφορετικό ειδικά άν θέλει να είναι νέο.
β) για να πάς σε νέο κόμμα, πρέπει οι μετέχοντες στα παλιά κόμματα να συμφωνήσουν , αν όχι όλοι, τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία τους.Να κάνεις ένα νέο κόμμα και να σου φύγει το 40% η το 50% των μελών ΤΩΝ ΚΟΜΜΆΤΩΝ του ΣΥΡΙΖΑ είναι τρέλλα.
Αυτά τα μάλλον κοινότυπα .
Τώρα έχω κανα δύο διαφωνίες για το πότε άρχισε η αριστερή στροφή του ΣΥΝ ( νομίζω μετά το 2000, με την αποχώρηση Μπίστη, Δαμανάκη κ.λ.π.) , για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ επί Αλαβάνου ( ο Αλαβάνος στηριζόταν κυρίως από ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ κ.λ.π., οπότε κάποιες άλλες συνιστώσες ήθελαν να πρωταγωνιστήσουν αυτές , να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη ) αλλά δεν είναι το επίδικο αυτή την στιγμή.
Απλώς νομίζω ότι ο διάλογος, χωρίς να είναι πανάκεια, πρέπει να γίνεται ήπια και << πολιτισμένα >>, έχοντας γνώση το κάθε μέρος των αδυναμιών του και της μερικότητας του.
Τέλος για την προκατάληψή μου. Μπορεί, δεν ξέρω αλλά αγαπητοί μου εδώ αναλώσαμε τόσο χρόνο για να σας πείσω ότι ο Νίκος ( όχι ο Σταύρος η ο Αντώνης ) είπε κάτι συγκεκριμένο στις εκλογές του 1985 για την στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Λογικό ως μέλος του κόμματος ( της νεολαίας του έστω ) να τα ξέρω αυτά τα πράγματα λίγο καλύτερα.
Είναι καιρός να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα - ήσυχα κι απλά, που λέει κι ο ποιητής.
Αυτά και πάλι καλές γιορτές!
Δ.Υ.
Μου ξέφυγε προηγουμένως , εννοούσα τον Νίκο τον Καρρά,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔ.Υ.
Στην αριστερά υπάρχει ένας μόνιμος φόβος, εντάσσοντας τον κάθε φορά στη πολιτική σκοπιμότητα, για την μη αποκάλυψη της ιστορικής αλήθειας, των κάθε είδους δογματικών αντιλήψεων στην πολυδιάσπαση της αριστεράς, στη μεταπολίτευση. Η νέα αριστερά δεν μπορεί να δημιουργήσει με τις δογματικές αγκυλώσεις του παρελθόντος, ούτε με τους σύγχρονους νεομαρξιστικούς ποδοσφαιρικούς όρους . Πρέπει να αποταθεί στη σύγχρονη επιστημονική τεκμηρίωση στις νέες κοινωνικές ανάγκες και αξίες μιας κοινωνίας με στόχο την απελευθέρωση της από τα δεσμά της καπιταλιστικής αγοράς. Ο φόβος στην ιστορική αλήθεια συσπειρώνει όλες τις δογματικές αντιλήψεις τις προβάλουν ως σύγχρονη απάντηση αναιρώντας για μια ακόμα φορά την ενότητα που ποτέ δεν την πίστεψαν πολιτικά, ιδεολογικά. Σήμερα με τη στάση τους οι κυρίαρχες δογματικές λογικές του παρελθόντος επιμένουν ότι “έχουν πολλά να δώσουν ακόμα”, υπονομεύουν ανοικτά και αφαιρούν την δυνατότητα για νέες πολιτικές αναζητήσεις , ρίχνοντας πάγο στα φύτρα μιας νέας πραγματικής πολιτικής και ιδεολογικής ενωτικής προσπάθειας της αριστεράς με καταστροφικές συνέπειες. Η νέα γενιά θα μας ξεπεράσει με δύο τρόπους η θα μας απαξιώσει η θα μας εμπιστευτεί. Ας διαλέξουμε αν βάζουμε τους μικροηγεμονισμούς πάνω από την νεολαία η την στηρίζουμε δημιουργικά να μας οδηγήσει σε μέρη που αυτοί θέλει να γνωρίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε των 9:16
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρονιάρες μέρες δεν έχεις τι άλλο να κάνεις και τριγυρνάς σε αριστερά μπλοκ και αφήνεις τις προβοκατσιούλες σου ?
Κάνε κάτι άλλο βρε άνθρωπε μέρες πούναι...