Η σύναξη των τσοπαναρέων

Διαβάζουμε στην σημερινή ΑΥΓΗ για την χθεσινή συνεδρίαση της Π.Γ. του Συνασπισμού:

Σε ό,τι αφορά στη λειτουργία, αλλά και την πολιτική και οργανωτική κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά πάσα πιθανότητα πριν από τη Πανελλαδική Σύσκεψη του Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί νέα συνεδρίαση της ΚΠΕ. Παρά ταύτα, στη συνεδρίαση του Σαββατοκύριακου, ο Αλέκος Φλαμπουράρης θα παρουσιάσει κείμενό του σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο σύνολό του ο ΣΥΝ απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο μετατροπής σε ενιαίο κόμμα, ταυτοχρόνως, όμως, αναζητά ουσιαστικούς τρόπους έκφρασης και συμμετοχής του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ηγεσία του κόμματος θα εισηγηθεί την έναρξη διαλόγου ανάμεσα στο σύνολο των συνιστωσών και των ανένταχτων που συναπαρτίζουν το συμμαχικό σχήμα προκειμένου να γίνει συζήτηση για τις αλλαγές που είναι ώριμες και πρέπει να προωθηθούν.

Πρόταση συγκεκριμένη για το οργανωτικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει. Η πρόταση του Α. Φλαμπουράρη δεν έγινε αποδεκτή. Στην σημερινή ΑΥΓΗ δημοσιεύεται ένα άρθρο του που θα συνεχιστεί αύριο. Είναι πράγματι μεγάλος τεχνίτης ο Α. Φλαμπουράρης αφού καταφέρνει να γράφει 837 λέξεις με θέμα “Προτάσεις για την οργανωτική και πολιτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ” και να μην λέει τίποτα. Θα περιμένουμε ως αύριο, για να δούμε και το δεύτερο μέρος...



Η σημαντική είδηση από το παραπάνω δημοσίευμα είναι ότι δεν τα βρήκαν στην Π.Γ. Και ως εκ τούτου θα εισηγηθούν την ...έναρξη διαλόγου. Επομένως, η αμηχανία των συντρόφων του ΣΥΝ θα συνεχιστεί να εκδηλώνεται στις συνελεύσεις οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ όταν μπαίνει για συζήτηση το οργανωτικό ζήτημα. Μέχρι χθες πρόβαλαν ότι περιμένουν να εκφράσει τις θέσεις της η ΚΠΕ του ΣΥΝ και μετά να τοποθετηθούν. Απ΄ ότι φαίνεται αυτό δεν θα συμβεί, και θα βρεθούν πάλι σε δύσκολη θέση. Τώρα δεν θα έχουν πια καμία πρόφαση για να αρνηθούν το διάλογο και την λήψη αποφάσεων στις συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως ανάλογα προβλήματα έχουν και μέλη συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστική η στάση του 2ου κύματος που, ενώ από την 2η πανελλαδική συνδιάσκεψη προωθούσε ήδη μια συγκεκριμένη πρόταση για ΣΥΡΙΖΑ - ομοσπονδία, σήμερα δεν προβάλει τίποτα και δεν υπερασπίζεται καν εκείνες τις θέσεις του. Αυτό συμβαίνει προφανώς γιατί το “νέο” αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου και όχι προϊόν αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών ανάμεσα στα εν δυνάμει μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

Η απουσία οργανωμένου δημόσιου διαλόγου για αυτά τα ζητήματα είναι εντυπωσιακή, αν εξαιρεθούν οι ανοικτές συνελεύσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ που γίνονται με πρωτοβουλία της ΠΑΣΑ, όπως και ορισμένες συνελεύσεις οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες οργανώνονται από ανένταχτους και μέλη συνιστωσών που παραμερίζουν τα κομματικά επιτελεία και παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους.

Η απουσία δημόσιου διαλόγου οφείλεται στις ίντριγκες και στις μεθοδεύσεις των μηχανισμών που επιχειρούν να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους εντός των νέων ισορροπιών που διαμορφώνονται στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, κάνω από την ηγεμονία της ηγετικής ομάδας της Κουμουνδούρου. Συνιστώσες και παράγοντες, αν και με δημόσιες δηλώσεις τους διαχωρίζονται από ένα ΣΥΡΙΖΑ με τα χαρακτηριστικά κόμματος, συμπεριφέρονται τελικά σαν να είναι εσωτερικές τάσεις του ΣΥΝασπισμού. Στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης των μηχανισμών, οι ταυτίσεις συνιστωσών και παραγόντων με τάσεις του ΣΥΝ είναι τόσο μεγάλες ώστε ένα τρίτο μάτι δεν μπορεί πλέον να διακρίνει ποίος είναι πραγματικό μέλος του ΣΥΝασπισμού και ποιος όχι...

Αυτές οι πρακτικές είναι ένας τρόπος ώστε να μετατραπεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ενιαίο κόμμα. Οι ταυτίσεις που εκδηλώθηκαν στην προεκλογική περίοδο και προβλήθηκαν ως λύσεις ανάγκης, μόλις ανοίξει ο δημόσιος διάλογος για τα ζητήματα της 3ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνουν πλέον φανερές και σε ζητήματα γενικότερων πολιτικών συγκλίσεων και επιλογών. Δεν θα εκπλαγούμε αν μέσα από τις διαδικασίες της πανελλαδικής συνδιάσκεψης, ορισμένες συνιστώσες και ορισμένοι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο κοντά στην Κουμουνδούρου από μέλη και τάσεις του ίδιου του ΣΥΝασπισμού. Η συνέντευξη του Θ. Δρίστα στην ΕΠΟΧΗ με τον δηλωτικό τίτλο “Όχι πια χωρίς εμάς” μας προϊδεάζει για το τι μέλλει γενέσθαι...