Μαθητικές κινητοποιήσεις σωτήριο έτος 1897

Αναδημοσίευση από το «pitsirikos.net»

Τρομακτικό από κάθε άποψη, φίλε μου Πιτσιρίκο, αυτό που συμβαίνει με τους μαθητές και τις διαμαρτυρίες τους σχετικά με την Μακεδονία. Τρομακτικό και γελοίο, για την ακρίβεια.

Τα παλικαράκια αυτά που αγνοούν σχεδόν το 90% σχεδόν της Ελληνικής Ιστορίας θέλουν να επιβάλουν το όνομα που οι ίδιοι πιστεύουν ότι ταιριάζει στους κατοίκους της ΠΓΔΜ, βροντοφωνάζουν ότι η Μικρά Ασία είναι ελληνική και ίσως μέσα στις κατειλημμένες αίθουσες των σχολείων να τραγουδάνε εκτός από το «Μακεδονία ξακουστή» και κανένα σύνθημα για τον κακομοίρη τον Αλβανό που δεν πρόκειται να γίνει Έλληνας ποτέ.

Βλέποντας τους μαθητές φουσκωμένους από τον εθνικισμό, οι Έλληνες αριστεροί άρχισαν να κατηγορούν την κανονική και imitation (δηλαδή την ΝΔουλα) Χρυσή Αυγή ότι κρύβονται πίσω από τις μαθητικές κινητοποιήσεις, προκαλώντας την αντίδραση του βουλευτή Βορίδη.

Το αστείο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι μάλλον ο Τσεκουράτος έχει δίκιο, όταν αρνείται την ανάμιξη της κρυφαυγίτικης ΝΔουλας.

Το σύστημα εκπαίδευσης -όπως πολύ όμορφα έγραψες- σε συνδυασμό με την μη συνειδητοποίηση της πραγματικότητας στέλνει τις κοινωνίες και την νεολαία, φυσικά, στην βολική αγκαλιά της φασιστικής ασπρόμαυρης αντίληψης των πραγμάτων.

Βαρουφάκης-Σάντερς ιδρύουν την Προοδευτική Διεθνή

(κλικ στην εικόνα για άρθρο στον Guardian)

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

Η Προοδευτική Διεθνής είναι εδώ. Την ίδρυσή της ανακοινώνουν απόψε ο Γιάνης Βαρουφάκης, γ.γ. του κινήματος ΜέΡΑ25 και ο πρώην υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές, Μπέρνι Σάντερς. Στην Προοδευτική Διεθνή θα συμμετέχει μεταξύ άλλων και η δήμαρχος της Βαρκελώνης, Άντα Κολάου.

Η ανακοίνωση πραγματοποιείται απόψε στο Συνέδριο του Sanders Institute που θα φέρει κοντά μια πλειάδα ακτιβιστών, διανοούμενων και πολιτικών, οι οποίοι θα θέσουν επί τάπητος κρίσιμα ζητήματα όπως τα εργασιακά δικαιώματα, η υγειονομική κάλυψη και η κλιματική αλλαγή.

Για ποιόν κτυπάει η “καμπάνα” του ...σχολείου;

Κτύπησε καμπανάκι με τις εθνικιστές καταλήψεις των σχολείων. Κάποιοι βγήκαν από τον λήθαργο, ξύπνησαν ξαφνικά και ανακάλυψαν τον φασισμό που έχει διεισδύσει στην νεολαία. Ακροδεξιοί χαίρονται και διασκεδάσουν την κατάσταση. Αριστεροί βρίσκονται σε σύγχυση και πανικοβάλλονται...

Η χρυσή αυγή θριαμβολογεί με πρωτοσέλιδο: “ΕΘΝΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ” και ο καθ' ύλην κυβερνητικός εκπρόσωπος για τα σχολεία καλεί: «τα μαθητικά συμβούλια, τους εκπαιδευτικούς και τους συλλόγους γονέων να απομονώσουν τις φασιστικές κραυγές»...

Η “πατριωτική αριστερά” σε πλήρη σύγχυση, σωπαίνει και περί άλλων τυρβάζει: «Ντονιέσκ και Λουγκάνσκ»...

Επανέρχεται στην πολιτική σκηνή από την κυβέρνηση αλλά και από ένα κομμάτι της Αριστεράς η θεωρία της “υποκίνησης” ως εργαλείο διαμόρφωσης αμυντικών γραμμών. Όμως δεν απαντά στο πρόβλημα, αντίθετα το συσκοτίζει: Θυμίζει άλλες εποχές, τις πρακτικές του κράτους μετά τον εμφύλιο απέναντι στο “κομμουνιστικό” κίνδυνο. Αυτή η «αντιστροφή» είναι δείγμα πολιτικής ένδειας.

Ποιός πραγματικά είναι για γέλια και για κλάματα;

«Μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἀπολέσαι»

Για μερικά πράγματα δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να δεις το μέλλον που έρχεται. Κάπως έτσι φανταζόμαστε τις δηλώσεις αυτών που θα μείνουν έξω απ' την βουλή στις εκλογές που έρχονται:
   

Αφορμή για αυτή την φαντασίωση  κάποιες αντιδράσεις ως προς την τελευταία δημοσκοπική έρευνα της public issue. Δεν ήταν ο  ενθουσιασμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε στην σιωπή των κυβερνητικών, αλλά κάποιων άλλων που πιστεύουν πως έχουν "πρόγραμμα" για να κυβερνήσουν την χώρα, αλλά δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν έχουν οπαδούς και ψηφοφόρους να τους ακολουθούν...

Από το κείμενο που παίρνει τα πρωτεία (Δημοσκόπηση της Public Issue: Για γέλια και για κλάματα) η παρακάτω παράγραφος:

Άλλωστε, η ΝΔ κατά την Public Issue είναι πρώτη με πάνω από 38% και περίπου 17% διαφορά, όταν η ίδια η δημοσκόπηση βγάζει, κατά πλήρη αντίφαση, το ποσοστό των δυσαρεστημένων με την αντιπολίτευση της ΝΔ, στο 76%!!!

Αν υπάρχει ακόμα ελπίδα για την Αριστερά, αυτή βρίσκεται κρυμμένη στην ύπαρξη αυτής της αντίφασης. Αν δεν το καταλαβαίνεις και δηλώνεις “αριστερός”, είσαι απλά ηλίθιος!...

από μικρό και από χαζό μαθαίνεις την αλήθεια...

Σε ομιλία του σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Ελληνικό Παρατηρητήριο στο London School of Economics (LSE), με θέμα «Τι διδαχθήκαμε από την ελληνική κρίση: απόψεις από τον Γ. Παπανδρέου», διευκρίνισε πως το ερώτημα σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα δεν θα ήταν η παραμονή ή όχι στην Ευρώπη – όπως ήθελαν κάποιοι ευρωπαίοι ηγέτες – αλλά εάν θα μείνουμε στην Ευρώπη με το συγκεκριμένο πρόγραμμα και με θυσίες.

 «Αυτό που μετανιώνω περισσότερο είναι ότι το δημοψήφισμα δεν έγινε ποτέ. Αν το είχαμε κάνει θα το είχαμε κερδίσει. Οι Έλληνες θα είχαν το πρόγραμμα και θα βγαίναμε από αυτό πολύ γρηγορότερα. Μέχρι το 2012-13 θα είχαμε βγει από την κρίση και από το πρόγραμμα διάσωσης. Θα είχαμε βέβαια να κάνουμε μεταρρυθμίσεις, αλλά θα βγαίναμε στις αγορές και σε καλύτερη θέση», είπε ο κ. Παπανδρέου.

(Παπανδρέου: Μετανιώνω για το δημοψήφισμα που δεν έγινε ποτέ)

Πριν δυο χρόνια είχε δηλώσει  ότι:

Θα κέρδιζα το δημοψήφισμα που εισηγήθηκα το 2011

Κάποια άλλη στιγμή είχε δηλώσει άλλα:

 Είχα σκεφτεί να πω «όχι» στο πρώτο μνημόνιο 

«Αν είχαμε πει δημόσια κάτι τέτοιο θα χρεοκοπούσαμε και τότε θα μου παίρνανε το κεφάλι».

Το κεφάλι του το πήραν βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε όχι γιατί έκανε το δημοψήφισμα, αλλά γιατί σκέφτηκε τότε ότι μπορεί να το κάνει...

Αυτά ήταν γνωστά και στο εξωτερικό...

Το πρώτο «κομμουνιστικό» μπακάλικο της Τουρκίας γίνεται παγκόσμια αλυσίδα

Αναδημοσίευση από το "—Nomadic universality"

του Mεχμέτ Τσετίνγκιουλετς[*]

 Ένα μικρό μπακάλικο σε μια μικρή πόλη στην ορεινή ανατολική Τουρκία σημείωσε αστραπιαία επιτυχία και τώρα ετοιμάζεται να γίνει πανεθνική αλυσίδα. Το μαγαζί, το οποίο άνοιξε πέρυσι στο Οβατζίκ της επαρχίας Τούντζελι, κατακλύστηκε τόσο πολύ από παραγγελίες από όλη τη χώρα, που τέσσερα άλλα καταστήματα εγκαινιάστηκαν φέτος στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας.

Τα τρόφιμα του Οβατζίκ, που παράγονται τοπικά και με φυσικό τρόπο, είναι μια ιστορία που αφορά κάτι περισσότερο από την υγιεινή διατροφή: έχει σχέση και την πολιτική.

Στις τοπικές εκλογές του 2014, οι ψηφοφόροι του Οβατζίκ, το οποίο μαζί με τα γύρω χωριά έχει πληθυσμό περίπου 8.500 κατοίκων, εξέλεξαν δήμαρχο τον Φατίχ Μεχμέτ Mάτζογλου, πράγμα που τον κάνει το πρώτο και μοναδικό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τουρκίας επικεφαλής αυτοδιοικητικής αρχής. Πιστός στην ιδεολογία του κόμματός του, ο Mάτζογλου έριξε βάρος στην ανάπτυξη της συνεταιριστικής γεωργίας και ξεκίνησε βιολογική καλλιέργεια σε 65 εκτάρια δημόσιας γης με στόχο την παραγωγή φυσικών προϊόντων χωρίς μεσάζοντες και με χαμηλό περιθώριο κέρδους.

(ΙΙ) Τα "στενά των Δερβενακίων" και η "άλωση της Τριπολιτσάς" στην χθεσινή πορεία του Πολυτεχνείου

σαν να ήταν ...χθες!

Χθες το κράτος έδειξε τους φόβους του. Ο κατασταλτικοί μηχανισμοί μπροστά στο ενδεχόμενο ταραχών προστατεύουν συνήθως δημόσια κτίρια και τράπεζες. Χθες όμως ανέλαβαν να προστατεύσουν μια πλατεία, την πλατεία Συντάγματος. Η Βασιλέως Γεωργίου μπροστά στο Hotel Grande Bretagne είχε μετατραπεί στα “στενά των Δερβενακίων” απ' όπου ήταν υποχρεωμένος να διέλθει ο “εσωτερικός εχθρός”. Ο συμβολισμός αυτής της κίνησης είναι προφανής. Όμως, το “ασκέρι του Δράμαλη” κατάφερε και να περάσει από τα “Δερβενάκια” χωρίς να πέσει ούτε μια “τουφεκιά”.

Αυτά τα γράφαμε το 18 Νοέμβρη του 2014:

Τα "στενά των Δερβενακίων" και η "άλωση της Τριπολιτσάς" στην χθεσινή πορεία του Πολυτεχνείου

και συνεχίζαμε παρακάτω:

Παρ' όλα αυτά, ο “στρατηγός Κολοκοτρώνης”, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Βασίλης Κικίλιας δεν το βάζει και κάτω και επιχειρεί να πάρει την ρεβάνς του θέτοντας σε εφαρμογή το σχέδιο της “άλωσης της Τριπολιτσάς”. Οι δυνάμεις του, αφού επιτέθηκαν αναίτια στην μεγαλειώδη διαδήλωση κατευθύνθηκαν συντεταγμένα στα Εξάρχεια...

Και χθες σημειώθηκε αναίτια επίθεση της αστυνομίας στο τέλος της πορείας:

Ρουβίκωνας: για την σύλληψη και τον τραυματισμό μελών μας στην πορεία της 17 Νοέμβρη

Το κείμενο κατέληγε με την φράση:
Όμως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω....

Ο «παραγοντισμός» που μαστίζει σήμερα την Αριστερά έχει τις ρίζες του στο Πολυτεχνείο...

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ενόχλησε από την πρώτη μέρα που εκδηλώθηκε, όχι μόνον την Χούντα της 21ης Απριλίου αλλά και τα επιτελεία της παραδοσιακής Αριστεράς, γιατί δεν χωρούσε στα σχέδιά τους, ήταν πέρα από τα "προγράμματα" . Η ιστορία της εξέγερσης γράφτηκε μετά, στην μεταπολίτευση, για τις ανάγκες εκείνης της συγκυρίας.

Μόλις ήρθε η μεταπολίτευση, πλασαρίστηκε με τον όρο “καταξιωμένοι” μια ιδιοτελής πρακτική κατασκευής επωνυμίας που απέβλεπε να συνδέσει τα αγωνιστικά παράσημα με τις κομματικές επωμίδες.

Οι πατρίδες δεν έχουν σύνορα, σύνορα έχουν τα κράτη!

 οι "εχθροί" του έθνους εν δράσει...

Τον Γεώργιο Παπαδόπουλο θυμηθήκαμε, μέρες της επετείου του Πολυτεχνείου, διαβάζοντας τα γραπτά ενός άλλου σύγχρονου Παπαδόπουλου. Αυτή τη βδομάδα, ένα κείμενο με τον τίτλο «Αντιπατριωτισμός, μια πέμπτη φάλαγγα πληρωμένη με εκατομμύρια δολάρια και ευρώ» αναδημοσιεύτηκε σε πολλά ακροδεξιά και εθνικιστικά μέσα ενημέρωσης. Συντάκτης o Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης, τακτικός συνεργάτης του “αριστερού” www.iskra.gr...

Το κείμενο εκτός του ότι είναι άκρως εθνικιστικό, είναι και προβοκατόρικο γιατί στιγματίζει όσους εναντιώνονται στον εθνικισμό ως «πέμπτη φάλαγγα πληρωμένη με εκατομμύρια δολάρια και ευρώ», αφού δεν παρουσιάζει κανένα αποδεικτικό στοιχείο αυτής της θέσης. Εικονογραφείται μάλιστα με εικόνες από διαδηλώσεις άσχετες με το θέμα για να υποδείξει τον “εχθρό”. Ως αποδεικτικό στοιχείο, το μόνο που προβάλει είναι μια γενικόλογη και ψευδή ιδεοληψία ότι «η παγκοσμιοποίηση είναι το αύριο του καπιταλιστικού συστήματος. Και ο μόνος που μπορεί να καθυστερήσει το χτίσιμό του είναι τα σύνορα». Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την άποψη, είναι φίλοι των λαών και αντικαπιταλιστές, ο οι «συνοριοφύλακες» κ.κ. Τραμπ, Λεπέν, Σαλβίνι και διάφοροι άλλοι ακροδεξιοί στην Ευρώπη αλλά και στην χώρα μας!...

Είναι εθνικιστικό, γιατί υποστηρίζει την βασική θέση που συγκροτεί τον εθνικισμό: την εξάλειψη της διάκρισης ανάμεσα στις κοινωνικές ταυτότητες που συγκροτούνται με βάση την έννοια της “πατρίδας”, του “έθνους” και του “κράτους”. Περισσότερα γιαυτό το θέμα, εδώ:

Υπάρχει διάκριση ανάμεσα στον “πατριωτισμό” και τον “εθνικισμό”;

Εκλογές στη Βραζιλία: H βαρβαρότητα ως επιλογή

Αναδημοσίευση από το "www.marginalia.gr"

Του Κρίτωνα Ηλιόπουλου

Μίσος για τη δημοκρατία, απέχθεια για την πολιτική, επιθυμία για αυταρχισμό. Στις πρόσφατες εκλογές στη Βραζιλία ο «σέρτικος κι αράθυμος» μέχρι γελοιότητας, απόστρατος λοχαγός Ζαΐρ Μεσσίας Μπολσονάρο εκλέχτηκε πρόεδρος της χώρας, με ποσοστά αυξανόμενα ευθέως ανάλογα με τον μεσαιωνικό πολιτικό του λόγο, για να εξαπολύσει τον «πόλεμο» στο εσωτερικό της χώρας. Το κείμενο αυτό προσπαθεί να περιγράψει το φαινόμενο Μπολσονάρο, να διευρευνήσει το πώς και γιατί εξελίχθηκε, ποια είναι η κοινωνική του βάση και τι μέλλει γενέσθαι.

Να ‘χαμε ένα βασιλιά

δράκο με χοντρό λαιμό

σέρτικο κι αράθυμο

να μας κάνει πόλεμο

«Ο Τρελός», Κώστας Βάρναλης

Κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί

Ο Μπολσονάρο εκλέχτηκε πρόεδρος στο δεύτερο γύρο με 54% (57 εκατομμύρια ψήφοι) έναντι 46% (47 εκατομμύρια ψήφοι) του αντιπάλου του. Στον πρώτο γύρο είχε πάρει 46%, ενώ ο Αντάντ είχε 29%, δηλαδή 46 εκατομμύρια ψήφους έναντι 31 του Αντάντ. Το σύνολο αποχής, λευκών και άκυρων παρέμεινε σχεδόν το ίδιο στους δύο γύρους, στο 29% περίπου, ποσοστό ελαφρώς μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των προηγούμενων εκλογών. Συγκρίνοντας με τις προηγούμενες εκλογές μπορούμε να διαπιστώσουμε τα εξής:

 1. Δεν υπήρξε μαζική μετακίνηση ψηφοφόρων από την αριστερά προς τη δεξιά, και πολύ λιγότερο προς την ακροδεξιά. Φαίνεται πιθανή μετακίνηση ψηφοφόρων από την κυβερνώσα αριστερά προς άκυρο-λευκό-αποχή (ΑΑΑ) και προς άλλα αριστερά κόμματα (πχ. PSOL) και επίσης μετακίνηση δεξιών ψηφοφόρων από ΑΑΑ προς Μπολσονάρο.