Μαθητικές κινητοποιήσεις σωτήριο έτος 1897

Αναδημοσίευση από το «pitsirikos.net»

Τρομακτικό από κάθε άποψη, φίλε μου Πιτσιρίκο, αυτό που συμβαίνει με τους μαθητές και τις διαμαρτυρίες τους σχετικά με την Μακεδονία. Τρομακτικό και γελοίο, για την ακρίβεια.

Τα παλικαράκια αυτά που αγνοούν σχεδόν το 90% σχεδόν της Ελληνικής Ιστορίας θέλουν να επιβάλουν το όνομα που οι ίδιοι πιστεύουν ότι ταιριάζει στους κατοίκους της ΠΓΔΜ, βροντοφωνάζουν ότι η Μικρά Ασία είναι ελληνική και ίσως μέσα στις κατειλημμένες αίθουσες των σχολείων να τραγουδάνε εκτός από το «Μακεδονία ξακουστή» και κανένα σύνθημα για τον κακομοίρη τον Αλβανό που δεν πρόκειται να γίνει Έλληνας ποτέ.

Βλέποντας τους μαθητές φουσκωμένους από τον εθνικισμό, οι Έλληνες αριστεροί άρχισαν να κατηγορούν την κανονική και imitation (δηλαδή την ΝΔουλα) Χρυσή Αυγή ότι κρύβονται πίσω από τις μαθητικές κινητοποιήσεις, προκαλώντας την αντίδραση του βουλευτή Βορίδη.

Το αστείο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι μάλλον ο Τσεκουράτος έχει δίκιο, όταν αρνείται την ανάμιξη της κρυφαυγίτικης ΝΔουλας.

Το σύστημα εκπαίδευσης -όπως πολύ όμορφα έγραψες- σε συνδυασμό με την μη συνειδητοποίηση της πραγματικότητας στέλνει τις κοινωνίες και την νεολαία, φυσικά, στην βολική αγκαλιά της φασιστικής ασπρόμαυρης αντίληψης των πραγμάτων.


Να δεις που αν γίνει καμία καινούργια έρευνα δεν θα επιβεβαιώσει μονάχα την πεποίθηση των Ελλήνων ότι ο πολιτισμός τους είναι ανώτερος των υπολοίπων λαών αλλά και την σιγουριά τους ότι η γη είναι επίπεδη και ο ήλιος γυρίζει γύρω από αυτήν.

Ο Αμβροσιος και ο κάθε Αμβρόσιος δεν μιλάει σε τοίχο, σε ζώα μιλάει.

Μια ένεση ιστορίας πάντως στους μαθητές που ονειρεύονται την ανακατάληψη της Μικράς Ασίας δεν θα έβλαπτε, αν και πιστεύω ότι δεν θα είχε και κανένα φοβερό αποτέλεσμα.

Παρ’ όλ’ αυτά, θα άξιζε να διαβάζανε για τον πόλεμο του 1897 και την Μικρασιατική Καταστροφή.

Ίσως κάποιοι να υποψιάζονταν κάτι.

Γιατί το μέλλον αυτών των παιδιών, αν συνεχίσουν με τα ίδια ανιστόρητα και άδεια μυαλά, είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο.

Μαύρα κασόνια περιμένουν όσους δεν προλάβουν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό για μια δουλειά με καλύτερες αποδοχές και προοπτικές.

Θυσία σε μια πατρίδα που απλά δεν υπάρχει πουθενά αλλού, παρά μονάχα στο κούφιο τους το κεφάλι.

Είναι, επίσης, θλιβερό να παρακολουθείς την αυτοαποκαλούμενη «αντιμνημονιακή αριστερά» να παίζει το παιγνίδι και να ρίχνει νερό στον μύλο των νεοναζί.

Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που διαδήλωναν δίπλα στους Κασιδιάρηδες για την Μακεδονία και χειροκροτούσαν τον Μίκη όταν ξέπλενε τους «πατριώτες» νεοναζί της Χρυσή Αυγή.

Όλοι αυτοί έχουν όνομα και επώνυμο και δεν είναι τυχαίο, κατά την γνώμη μου, που οι περισσότεροι -Ρινάλντι, Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου κλπ- υπήρξαν σύντροφοι με τον Τσίπρα και το σιχαμένο παρεάκι του στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ούτε είναι επίσης τυχαίο ότι πολλοί από αυτούς έβγαζαν για χρόνια το ψωμάκι τους δουλεύοντας ως επαγγελματικά στελέχη στον Περισσό.

Άλλωστε, για μια ψήφο -έτσι λέγεται- δεν έγινε κάποτε γραμματέας του κόμματος ο … ρεαλιστής Γιάννης Δραγασακης.

Ο εθνικισμός, πάντως, είναι το γήπεδο όπου παίρνει τα πρωταθλήματα η Ακροδεξιά, ό,τι κι αν πιστεύουν οι προαναφερθέντες «αριστεροί» σημερα.

Πάντως, δεν είναι μονάχα γελοίος ο εθνικισμός σε μια χώρα εθελόδουλη, αμόρφωτη και παραδομένη στους ξενους, είναι και τρομερά επικίνδυνος.

Όπως το 1897 και το 1922, οι Έλληνες κοιτούν την σκιά τους στον τοίχο και νομίζουν πως είναι το ύψος τους.

Μονάχα που τώρα δεν υπάρχουν οι εφεδρείες που υπήρχαν παλαιότερα, για να χρησιμοποιηθούν μετά την αναπόφευκτη καταστροφή.

Σήμερα το τέλος είναι πιο κοντά από ποτέ.

Φιλια από την Εσπερία

Ηλίας

(Φίλε Ηλία, τα περίμενα όλα αυτά. Από τη στιγμή που δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας -και δεν απαιτήθηκε Δικαιοσύνη από τους πολίτες-, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και η λουμπενοποίηση ήταν αναμενόμενα. Όσο για τα πιτσιρίκια, όποια θέλουν να γλιτώσουν θα φύγουν, ενώ αυτά που δεν έχουν μέλλον και θα περάσουν μια ζωή ψάχνοντας καμιά δουλίτσα ή κάνα επίδομα για να επιβιώσουν, θα λυσσάνε με εθνική ανωτερότητα, εθνικό μεγαλείο, Μακεδονίες, Μικρές Ασίες, μπάλα, τηλεόραση, σκυλάδικα και τέτοια. Είναι τόσο προβλέψιμα όλα αυτά. Και το μέλλον της Ελλάδας είναι προβλέψιμο. Με τέτοιο λούμπεν ανθρώπινο υλικό -και με όποιον θέλει να είναι αξιοπρεπής να φεύγει από τη χώρα- δεν είναι και πολύ δύσκολο να φανταστείς τι θα συμβεί στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Να είσαι καλά, Ηλία. Την αγάπη μου. Πολύ ωραίο το podcast.)