Διάλεξη του Alain Badiou «Η ιστορία: δομή και συμβάν»

(κλικ στην εικόνα για περισσότερα)

Πέμπτη, 25 Ιανουαρίου στις 7 μ.μ. - 9 μ.μ.

Δημόσια εκδήλωση
Είσοδος ελεύθερη, ταυτόχρονη μετάφραση

Εισαγωγή:
Δημήτρις Βεργέτης, ψυχαναλυτής, διευθυντής του περιοδικού αληthεια

Διοργανωτές: 
- Institut Français d'Athènes
- Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και
- Εκδόσεις Πατάκη-Patakis Publishers

Πώς μπορεί η ιστορία να φωτίσει το μέλλον;

Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους διεθνώς και από τους πιο μεταφρασμένους Γάλλους φιλοσόφους ανανεώνει το ραντεβού του με το αθηναϊκό κοινό στην έναρξη του κύκλου «Σύγχρονη σκέψη», ο οποίος είναι αφιερωμένος φέτος στο ερώτημα: Πώς μπορεί η ιστορία να φωτίσει το μέλλον;

Με ένα σημαντικό έργο που καλύπτει πληθώρα πεδίων, όπως την οντολογία των μαθηματικών, καθώς και την πολιτική και το θέατρο, ο φιλόσοφος Alain Badiou, ομότιμος καθηγητής στην École normale supérieure, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της γαλλικής διανόησης.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

(κλικ για μεγέθυνση)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

19.01.2018 - 19:00

Το Ελληνικό βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση του. Τίποτε δεν έχει κριθεί οριστικά. Ετοιμάζουμε την παρέμβασή μας στο ΣτΕ - όπου έχει κατατεθεί το προεδρικό διάταγμα με το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης (ΣΟΑ) για προέλεγχο – με εκτενές κείμενο αναλυτικής αντίκρουσης όλων των ασύμβατων με το σύνταγμα και τους νόμους θεμάτων.

Σας καλούμε την

Παρασκευή 19 / 1 και ώρα 7.00 στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, Ερμού 134 , μετρό Θησείο, 

για ενημέρωση και ανάληψη κοινής δράσης. ο αγώνας κατά της υφαρπαγής του Ελληνικού θα δοθεί μέχρι τέλους με τη μαζική συμμετοχή όλων των ενεργών πολιτών .

Γκότσης Στάθης, μέλος ΔΣ Συλλόγου Αρχαιολόγων , Εκτελεστική Επιτροπή ΑΔΕΔΥ
Κορτζίδης Χρήστος , επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης
Μαούνης Αντώνης , πρόεδρος Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Αττικής
Πορτάλιου Ελένη, Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Ελληνικό

Μακεδονικό: Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη χάρτινη κολυμπήθρα

Αναδημοσίευση από το "protagon.gr"

του Δημοσθένη Κούρτοβικ

«Η Μακεδονία ανήκει σε αυτόν που θα την πάρει». Το είπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος την παραμονή του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου. Μερικοί θα μιλήσουν για έκφραση ιμπεριαλιστικού κυνισμού. Στην πραγματικότητα όμως η δήλωση θύμιζε μάλλον την αποφασιστικότητα ενός μνηστήρα απέναντι σε μια περιζήτητη νύφη με μπερδεμένα αισθήματα. Ο ιδιοφυής πολιτικός ηγέτης αντιλαμβανόταν ότι η Μακεδονία ήταν ένας εθνικά αδιαμόρφωτος χώρος, κατοικημένος από μια πανσπερμία προνεωτερικών πληθυσμών, που κατά το πλείστο είχαν ανύπαρκτη ή, το πολύ, ρευστή εθνική ταυτότητα. Για την (ιστορικά αναπότρεπτη) μετάβασή του στην εποχή των εθνικών κρατών υπήρχε οξύτατος ανταγωνισμός μεταξύ των γειτόνων και τελικά, χάρη στη διορατικότητα και τη διπλωματική ευελιξία του Βενιζέλου, πιο κερδισμένοι βγήκαμε εμείς. Πολύ σύντομα, με τις ανταλλαγές πληθυσμών του 1919 (Συνθήκη του Νεϊγύ) και του 1923 (Συνθήκη της Λωζάνης) το κομμάτι της Μακεδονίας που είχε περιέλθει στην Ελλάδα έγινε και ουσιαστικά ελληνικό, δηλαδή εθνικά ομοιογενές.

Αυτά είναι τα γεγονότα, ιδωμένα ψύχραιμα και ρεαλιστικά. Αν πριν από είκοσι πέντε χρόνια είχαμε στηρίξει την επιχειρηματολογία μας για το θέμα του ονόματος σε μια τέτοια, κατανοητή από όλο τον κόσμο βάση και όχι σε επικολυρικές κορόνες για Μεγαλέξανδρους και προαιώνια ιστορικά δικαιώματα, θα είχαμε γίνει πειστικοί και θα είχαμε ξεσκεπάσει στη διεθνή κοινότητα ως αναχρονιστικό και ανεδαφικό τον αλυτρωτισμό του «κρατιδίου», αντί να θεωρηθούμε εμείς αναχρονιστικοί και ανεδαφικοί. Θα είχαμε πετύχει μια σύνθετη ονομασία όχι σαν τυπική παραχώρηση απαυδισμένων ενηλίκων σε χοντροκέφαλο παιδί (κάτι που τελικά ούτε αυτό έγινε, εξαιτίας μας) αλλά ως λογική και αυτονόητη λύση.

Ένας διαφορετικός πολιτικός σχηματισμός, που όταν θα αρχίσουν να τον «μετράνε» στις δημοσκοπήσεις, θα αλλάξει τα δεδομένα...

(Αγρίνιο, 15-1-2018)

Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

«Προσωπικά, ο ταξικός μου προσανατολισμός είναι η υπέρβαση του καπιταλισμού. Τι είναι το DiEM25 όμως; Θέλουμε να γίνει αυτό που απέτυχαν να κάνουν οι αριστεροί στη δεκαετία του 1930: να αντιληφθούν ότι η καπιταλιστική κρίση δεν θα φέρει τον σοσιαλισμό ως ώριμο φρούτο αλλά θα φουντώσει την άκρα δεξιά, όπως και έγινε. Το DiEM25 λοιπόν εγκολπώνει δημοκράτες από όλη την Ευρώπη που θέλουν να αποφύγουν την επανάληψη της ιστορίας. Στην Ελλάδα θέλουμε να φέρουμε κοντά δημοκράτες από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες που να συμφωνούμε στα βασικά ζητήματα στη βάση του ορθού λόγου, όπως στις επτά τομές που προτείνουμε, να βγούμε από την αποικία χρέους, ε και μετά ας ξεκινήσουμε πάλι να τσακωνόμαστε πολιτικά».

(Γιάνης Βαρουφάκης, Αγρίνιο 15-1-18)

Το DiEM25, αργά άλλα σταθερά, προχωρά στην οργανωτική και την πολιτική του συγκρότηση στην Ευρώπη αλλά και στην χώρα μας. Επισημαίνουμε μερικές βασικές αρχές στην λειτουργία του, οι οποίες το διαφοροποιούν σημαντικά από άλλους κομματικούς μηχανισμούς. Εντοπίζονται στην λήψη των αποφάσεων, στην εκλογή των οργάνων και άλλα παρόμοια αλλά σημαντικά ζητήματα γιατί εξασφαλίζουν την πραγματική συμμετοχή των μελών ενός πολιτικού σχηματισμού στην διαμόρφωση της πολιτικής του και αποτελούν ασφαλιστικές δικλείδες για την χειραγώγηση του από μηχανισμούς και ομάδες που αυτονομούνται στο εσωτερικό του και επιβάλουν τις δικές τους στρατηγικές και πολιτικές, ιδιαίτερα όταν αυτός ο πολιτικός σχηματισμός συμμετέχει στην άσκηση κυβερνητικής εξουσίας και στην διαμόρφωση κρατικών πολιτικών.

Παρουσιάζουμε μερικές πολιτικές κατευθύνσεις που χαρακτηρίζουν την λειτουργία του DiEM25, τα οποία έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ένα αρχηγικό και μνημονιακό κόμμα, η οποία έγινε βάση «σχεδίου» από μηχανισμούς, που έβαλαν στην άκρη το “κόμμα” και επέβαλαν τις δικές τους στρατηγικές. Η ευθύνη αυτής μετεξέλιξης, η οποία ξεκίνησε πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 15, δεν ανήκει μόνον στο στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, αλλά στο σύνολο των πολιτικών ομαδοποιήσεων που συγκροτούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, που υποτιμούσαν την “δημοκρατία” και την “συμμετοχή” και εμπιστεύονταν περισσότερο τα πεφωτισμένα “επιτελεία” τους. Είδαμε τα αποτελέσματα και την πολιτική ανικανότητά τους, όχι μόνον όσων στηρίζουν την σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση αλλά και όσων επιχειρούν να κάνουν “αριστερή” αντιπολίτευση σε αυτή.

Αντιγράφουμε τα παρακάτω ενδεικτικά αποσπάσματα από γενικότερο κείμενο που περιγράφει τις “οργανωτικές αρχές” της λειτουργίας του, και αφήνουμε τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, αν αυτές οι αρχές λειτουργίας – κάνοντας τις ανάλογες προσαρμογές - υπήρχαν στον ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε αυτή την κατάληξη που έχει σήμερα:

Για την προβολή των ακροδεξιών από την Ίσκρα

-  Υπεύθυνος αναρτήσεων της Ίσκρα: Ναι, 11880 εκεί; Υπεύθυνος αναρτήσεων της Ίσκρα εδώ. Μόλις ανέβασα τα κείμενα του Μπιουκάναν, του Ρόμπερτς, του Στυλιανού, του Αποστολόπουλου και του Γρίβα, που μας καλούν να στρατευτούμε με τον Τραμπ, τον Πούτιν και τη Λε Πεν. Πείτε μου σας παρακαλώ τα τηλέφωνά τους. Θέλω να τους ενημερώσω, να μπουν στη σελίδα μας στο facebook να κάνουν like, για να φανεί η αυξανόμενη απήχηση της ΛΑΕ στο λαό. Έτσι, για να πάθουν την......
πλάκα τους τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ…
-  11880: Μα τι λέτε; Αυτοί που μου αναφέρατε είναι όλοι ακροδεξιοί. Εμείς ξέραμε τη ΛΑΕ για ένα αριστερό κόμμα. Αν σας κάνουν like όλοι οι ακροδεξιοί, τι σχέση μπορεί να έχετε με το λαό; Είστε σίγουρος ότι είστε ο υπεύθυνος αναρτήσεων της Ίσκρα και όχι της Χρυσής Αυγής;
-  Υπεύθυνος αναρτήσεων της Ίσκρα: Τι μου λέτε! Δεν είχα ιδέα πως αυτοί όλοι είναι ακροδεξιοί!
-  11880: Κακώς. Έπρεπε να μας είχατε ρωτήσει πριν τους αναρτήσετε.
Δεν πήρες το 11880 να ρωτήσεις τι είναι ο Μπιουκάναν, ο Ρόμπερτς, ο Αποστολόπουλος, ο Στυλιανού, ο Γρίβας, ο Τραμπ, ο Πούτιν και η Λε Πεν; Αδικαιολόγητος!

(από τους σύγχρονους Μύθους του Αισώπου)

η συνέχει εδώ, στο κείμενο του του Χρήστου Κεφαλή:

Για την προβολή των ακροδεξιών από την Ίσκρα

Ακαμάτες και γραφειοκράτες οι Γερμανοί !..

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Πόσος χαμένος καιρός έχει περάσει από τότε που έγιναν οι εκλογές στην Γερμανία και ακόμα να σχηματίσουν κυβέρνηση; Οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί σχηματισμοί ισχυρίζονται ότι συζητάνε το “κυβερνητικό πρόγραμμα” και άλλα παρόμοια γραφειοκρατικά...

Δεν διδάχτηκαν τίποτα από την αριστερή κυβερνητικότητα “τσάκα τσάκα” του Αλέξη Τσίπρα στην οποία έχει προσχωρήσει και ο Πάνος  Καμένος. Όταν ο Αλέξης μεσολάβησε για να κλείσει το γρηγορότερο δυνατό αυτό το θέμα που κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας, ο κ. Σούλτς δεν πήρε στα σοβαρά  τις συμβουλές του και διάλεξε να «διαβουλευθεί» με το κόμμα του. Και ιδού τ' αποτελέσματα. Όχι μόνον δεν έχουν προχωρήσει οι διαπραγματεύσεις, αλλά  "Αντιδρούν οι «αριστεροί» του SPD για την κυβέρνηση με την Μέρκελ"

Αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίστηκαν  από την "πρώτη φορά Αριστερά" στην χώρα μας με «αριστερό» ριζοσπαστισμό, αντίστοιχο με αυτόν που διέκρινε παλαιότερα έναν άλλο εθνικό ηγέτη, ο οποίος όμως ανήκε στην ριζοσπαστική δεξιά (ΕΡΕ), τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η «αριστερή» υπέρβαση της παραδοσιακής αστικής πολιτικής, για την διαχείριση των πολιτικών συμμαχιών, πραγματώθηκε με ένα απλό τρόπο.

Υπόθεση Ουάινστιν: η φύση αντικαθιστά την κουλτούρα ως πηγή της βίας

του Ολιβιέ Ρουά

(Ο Olivier Roy είναι ισλαμολόγος, διευθυντής ερευνών στον Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας και επισκέπτης καθηγητής στο Πρίνστον. Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στην LE MONDE στις 09.01.2018.)

Αναδημοσίευση από το «—Nomadic universality»

Κάτι έχει αλλάξει στον τρόπο καταγγελίας των σεξουαλικών επιθέσεων. Ο αναγνώστης θα θυμάται εκείνες που έγιναν στην Κολωνία την Πρωτοχρονιά τού 2016, ή τη συζήτηση για την κυκλοφορία των γυναικών στα «επικίνδυνα προάστια»: το σφάλμα εκεί είχε αποδοθεί στην κουλτούρα των δραστών (εν προκειμένω, φυσικά, το Ισλάμ). Οι επιθέσεις που διαπράττουν Δυτικοί άνδρες υπεράνω υποψίας είτε υποβαθμίστηκαν, είτε παρουσιάστηκαν ως κάτι που ανάγεται σε μια ατομική παθολογία. Και ως λύση προτάθηκε να προωθήσουμε τις «δυτικές αξίες» περί σεβασμού των γυναικών.

Αλλά με την υπόθεση Ουάινστιν και την καμπάνια «Μάζεψε το γουρούνι σου»[1], έχουμε μια αντιστροφή προοπτικής: το πρόβλημα δεν είναι πλέον η κουλτούρα του δράστη (που μπορεί να είναι οποιασδήποτε θρησκείας, φυλής, μορφωμένος, καλλιεργημένος, μέχρι και να «υπερασπίζεται τις δυτικές αξίες» δημοσίως), αλλά είναι ίδια του η φύση ως αρσενικού, ως ζώου, ως χοίρου. Η φύση έχει αντικαταστήσει την κουλτούρα ως πηγή της βίας. Αλλά όταν πρόκειται για μια επιστροφή στη ζωικότητα, δεν θεραπεύουμε τα αρνητικά του αρσενικού με τον ίδιο τρόπο όπως όταν πρόκειται για έναν πολιτισμικό καθορισμό.