ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018

Ένας διαφορετικός πολιτικός σχηματισμός, που όταν θα αρχίσουν να τον «μετράνε» στις δημοσκοπήσεις, θα αλλάξει τα δεδομένα...


(Αγρίνιο, 15-1-2018)
Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

«Προσωπικά, ο ταξικός μου προσανατολισμός είναι η υπέρβαση του καπιταλισμού. Τι είναι το DiEM25 όμως; Θέλουμε να γίνει αυτό που απέτυχαν να κάνουν οι αριστεροί στη δεκαετία του 1930: να αντιληφθούν ότι η καπιταλιστική κρίση δεν θα φέρει τον σοσιαλισμό ως ώριμο φρούτο αλλά θα φουντώσει την άκρα δεξιά, όπως και έγινε. Το DiEM25 λοιπόν εγκολπώνει δημοκράτες από όλη την Ευρώπη που θέλουν να αποφύγουν την επανάληψη της ιστορίας. Στην Ελλάδα θέλουμε να φέρουμε κοντά δημοκράτες από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες που να συμφωνούμε στα βασικά ζητήματα στη βάση του ορθού λόγου, όπως στις επτά τομές που προτείνουμε, να βγούμε από την αποικία χρέους, ε και μετά ας ξεκινήσουμε πάλι να τσακωνόμαστε πολιτικά».
(Γιάνης Βαρουφάκης, Αγρίνιο 15-1-18)

Το DiEM25, αργά άλλα σταθερά, προχωρά στην οργανωτική και την πολιτική του συγκρότηση στην Ευρώπη αλλά και στην χώρα μας. Επισημαίνουμε μερικές βασικές αρχές στην λειτουργία του, οι οποίες το διαφοροποιούν σημαντικά από άλλους κομματικούς μηχανισμούς. Εντοπίζονται στην λήψη των αποφάσεων, στην εκλογή των οργάνων και άλλα παρόμοια αλλά σημαντικά ζητήματα γιατί εξασφαλίζουν την πραγματική συμμετοχή των μελών ενός πολιτικού σχηματισμού στην διαμόρφωση της πολιτικής του και αποτελούν ασφαλιστικές δικλείδες για την χειραγώγηση του από μηχανισμούς και ομάδες που αυτονομούνται στο εσωτερικό του και επιβάλουν τις δικές τους στρατηγικές και πολιτικές, ιδιαίτερα όταν αυτός ο πολιτικός σχηματισμός συμμετέχει στην άσκηση κυβερνητικής εξουσίας και στην διαμόρφωση κρατικών πολιτικών.

Παρουσιάζουμε μερικές πολιτικές κατευθύνσεις που χαρακτηρίζουν την λειτουργία του DiEM25, τα οποία έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ένα αρχηγικό και μνημονιακό κόμμα, η οποία έγινε βάση «σχεδίου» από μηχανισμούς, που έβαλαν στην άκρη το “κόμμα” και επέβαλαν τις δικές τους στρατηγικές. Η ευθύνη αυτής μετεξέλιξης, η οποία ξεκίνησε πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 15, δεν ανήκει μόνον στο στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, αλλά στο σύνολο των πολιτικών ομαδοποιήσεων που συγκροτούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, που υποτιμούσαν την “δημοκρατία” και την “συμμετοχή” και εμπιστεύονταν περισσότερο τα πεφωτισμένα “επιτελεία” τους. Είδαμε τα αποτελέσματα και την πολιτική ανικανότητά τους, όχι μόνον όσων στηρίζουν την σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση αλλά και όσων επιχειρούν να κάνουν “αριστερή” αντιπολίτευση σε αυτή.

Αντιγράφουμε τα παρακάτω ενδεικτικά αποσπάσματα από γενικότερο κείμενο που περιγράφει τις “οργανωτικές αρχές” της λειτουργίας του, και αφήνουμε τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, αν αυτές οι αρχές λειτουργίας – κάνοντας τις ανάλογες προσαρμογές - υπήρχαν στον ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε αυτή την κατάληξη που έχει σήμερα:

1. Καθολικές ψηφοφορίες, όχι μόνον για “έκτακτες” περιπτώσεις, αλλά ως πάγια λειτουργία:
«ToDiEM25 προσπαθεί να προάγει την συμμετοχική δημοκρατία στην διαμόρφωση των πολιτικών του και στις δράσεις του. Οι πολιτικές σε όλα τα επίπεδα (τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και πανευρωπαϊκό) εγκρίνονται με καθολική ψηφοφορία. Ακόμη και όταν μια πολιτική αφορά τοπικό ή εθνικό θέμα, όλα τα μέλη (σε ολόκληρη την Ευρώπη) πρέπει να την εγκρίνουν με καθολική ψηφοφορία. Αυτή η διεθνική προσέγγιση βρίσκεται στον πυρήνα του λόγου ύπαρξης του DiEM25.»

2. Ο αποκλεισμός από την ΣΕ προσώπων που εμπλέκονται από θέσης ευθύνης με την άσκηση κρατικών πολιτικών:
«Όλα τα μέλη του DiEM25 μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για τη ΣΕ, εκτός από εν ενεργεία πολιτικούς που είναι εκλεγμένοι σε εθνικά κοινοβούλια, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που υπηρετούν ως υπουργοί εθνικών κυβερνήσεων ή μετέχουν σε ηγεσίες\ εκτελεστικά όργανα εθνικών κομμάτων (μέλη πολιτικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που υπηρετούν σε περιφερειακές ή χαμηλότερου επιπέδου κομματικές επιτροπές, δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την διάταξη).»

3. Η επιλογή με “κλήρωση” και η “εναλλαγή” σε υπεύθυνες θέσεις. Χαρακτηριστικό δείγμα το απόσπασμα που αναφέρεται στο Επικυρωτικό Συμβούλιο:

«Το Επικυρωτικό Συμβούλιο (ΕΣ)

Κάποιες αποφάσεις υπερβαίνουν το συντονιστικό ρόλο της ΣΕ. Π.χ. ένα δελτίο τύπου που εξεδόθη βιαστικά (προκειμένου να σχολιαστεί κάποιο έκτατο γεγονός της επικαιρότητας) μπορεί να χρειαστεί επικύρωση από τα μέλη. Με τον ίδιο τρόπο, η επικύρωση θα είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις κατά τις οποίες προτείνονται νέα μέλη της Συμβουλευτικής Ομάδας, ή κρίνεται σκόπιμη η αποπομπή μελών που παραβιάζουν τις αρχές της Διακήρυξης. Αυτές είναι αποφάσεις που δεν μπορούν να ληφθούν από τη ΣΕ καθώς απαιτούν ευρύτερη συναίνεση και επικύρωση.

Όντας απαραίτητο οι αποφάσεις αυτές να επικυρώνονται γρήγορα, δεν είναι δυνατό να κινητοποιούνται όλα τα μέλη του DiEM25 για να ψηφίσουν εντός μιας σύντομης προθεσμίας. Για το σκοπό αυτό, και για να δίνονται επίσης κίνητρα στα μέλη, ώστε να θεωρούν τον εαυτό τους διαρκώς εμπλεκόμενο στις δραστηριότητες του DiEM25, θεσμοθετείται ένα Επικυρωτικό Συμβούλιο (ΕΣ), τα μέλη του οποίου θα επιλέγονται σύμφωνα με τις παρακάτω προϋποθέσεις:

Το ΕΣ απαρτίζεται από 100 μέλη του DiEM25.

Οποιοδήποτε μέλος του DiEM25 που επιθυμεί να είναι μέλος του ΕΣ θέτει υποψηφιότητα μέσω της ιστοσελίδας.

Η επιλογή γίνεται μέσω κλήρωσης: Ένας απλός αλγόριθμος επιλέγει τυχαία, από όλους τους υποψηφίους, 100 μέλη που αυτόματα αποκτούν την ιδιότητα μέλους του ΕΣ.

Ο αλγόριθμος έχει μονάχα έναν εσωτερικό περιορισμό: τα μισά από τα 100 μέλη θα είναι γυναίκες και τα άλλα μισά άνδρες (με ρύθμιση για τα μέλη που επιλέγουν να δηλώσουν το φύλο τους ως ‘άλλο’, οπότε θα συγκαταλέγονται σε ένα από τα δύο με πιθανότητα 50-50).

Η θητεία των πρώτων μελών του ΕΣ διαρκεί έξι μήνες. Μετά τους πρώτους έξι μήνες, τα μισά μέλη του ΕΣ αντικαθίστανται (ξανά με τυχαία κλήρωση μεταξύ των μελών που δηλώνουν ενδιαφέρον να γίνουν μέλη του ΕΣ). Νέα κλήρωση λαμβάνει χώρα κάθε τρεις μήνες, εξασφαλίζοντας ότι κάθε μέλος του ΕΣ θα υπηρετεί για έξι μήνες (εκτός από τα αρχικά μέλη της ΕΣ που θα θητεύσουν περισσότερο) και ότι τα μισά από τα μέλη του ΕΣ θα ανανεώνονται κάθε τρεις μήνες.

Το ΕΣ δεν είναι όργανο επιτήρησης της ΣΕ και δεν συνεδριάζει ανεξάρτητα. Η δικαιοδοσία του ΕΣ είναι να επικυρώνει, με ένα Ναι ή ένα Όχι, τις προτάσεις που κατατίθενται στο ΕΣ από τη ΣΕ.
Οι αποφάσεις του ΕΣ λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία εντός ορισμένων χρονικών ορίων.
Το ΕΣ συνεδριάζει ηλεκτρονικά, μέσω ειδικής σελίδας του DiEM.org, και ψηφίζει μέσω ειδικά διομορφωμένης πλατφόρμας του DiEM25.

Δεν κρίνεται απαραίτητη η παρουσία όλων των μελών, αλλά η ΣΕ ειναι υπεύθυνη να παρέχει σε όλα τα μέλη του ΕΣ, για κάθε θέμα και όσο έγκαιρα το επιτρέπουν οι συνθήκες, όλες τις πληροφορίες που σχετίζονται με την απόφαση του ΕΣ. Τα μέλη του ΕΣ δεν αμοίβονται καθώς η εργασία τους δεν αναμένεται να τους απορροφά για μεγάλο διάστημα.

Οι αποφάσεις που καλούνται να πάρουν τα μέλη του ΕΣ περιλαμβάνουν αυτές που αναφέρονται σε:
Έγκριση νέων Συμβούλων.

Επικύρωση αποφάσεων που υπερβαίνουν το συντονιστικό ρόλο της ΣΕ.

Αποπομπή μελών που παραβιάζουν το πνεύμα της Διακήρυξης.

Την επίλυση διαφορών σε τοπικό, εθνικό ή ευρωπαϊκό επίπεδο, κατόπιν σύστασης της ΣΕ.

Την επίβλεψη και επικύρωση κάθε διαδικασίας τροποποίησης της Διακήρυξης ή/και των Οργανωτικών Αρχών.

Το ΕΣ δεν υποκαθιστά τα εσωτερικά δημοψηφίσματα, αλλά βοηθά τη ΣΕ μέσω της επικύρωσης αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν γρήγορα. Πράγματι, θα ζητείται η γνώμη όλων των μελών στα περισσότερα ζητήματα τα οποία δεν θα είναι πιεστικά από πλευράς χρόνου (π.χ. αλλαγές στις Οργανωτικές Αρχές, τη Διακήρυξη, τη σύνθεση της ΣΕ ή το περιεχόμενο των Εγγράφων Πολιτικής).»


4 σχόλια :

  1. ανεμομαζώματα ανεμοσκορπίσματα17 Ιανουαρίου 2018 στις 11:53 π.μ.

    Η μόνη προσπάθεια για την δημιουργία ενός ευρύτερου αντιμνημονιακού μετώπου μετά το δημοψήφισμα από δυνάμεις που αποδεσμεύονται από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλες ήταν
    η συγκρότηση της, ΛΑΕ. Το κύριο βάρος αυτής της προσπάθειας το σήκωσε - όπως ήταν φυσικό - η πιο μεγάλη οργανωμένη ομάδα στον ΣΥΡΙΖΑ, η αριστερή πλατφόρμα και ο “αρχηγός” της, ο Π. Λαφαζάνης.

    Όμως η λαθεμένη εκτίμηση ότι όπου νάνε πέφτει η κυβέρνηση του Τσίπρα (η οποία συνεχίζεται και μέχρι σήμερα, παρ' όλο ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε η μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση) καθώς και ο ηγεμονισμός του Αριστερού Ρεύματος (ότι θα πρέπει να γίνει πρώτα “κόμμα” και μετά να οικοδομήσει το “μέτωπο”, σύμφωνα με το “πολιτικό του σχέδιο”) κατέστρεψαν αυτό το εγχείρημα. Ούτε “κόμμα” οικοδομήθηκε, ούτε “μέτωπο”, ούτε “κίνημα”...

    Αντίθετα η προσπάθεια “περιφρούρησης” μιας πολιτικής ταυτότητας που δεν υπήρχε πραγματικά, οδήγησε στην περιθωριοποίηση και στην απομόνωση αυτό το εγχείρημα. Στους συντρόφους της ΛΑΕ τους “βρώμαγε” ο Γ. Βαρουφάκης, τους “μύριζε” η Ζωή, τους άρεσε το ΚΚΕ αλλά αυτό δεν ήθελε ούτε να τους δει, και έτσι κατέληξαν σήμερα να ανακαλύπτουν τον ...Τσοβόλα ως σωσίβιο για το πολιτικό τους σχέδιο

    Οι ευθύνες του Λαφαζάνη, δεν αφορούν μόνο στο τι έκανε εντός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως στο τι έκανε και συνεχίζει να κάνει μετά, όπου ήταν “απαλλαγμένος” από οποιουδήποτε τύπου «δεσμεύσεις» είχε στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 2 απλές ερωτήσεις ΕΟΣ:

    - σου βρώμαγε, και δικαίως, ο αρχηγισμός στο ΣΥΡΙΖΑ δικαίως τον επικρίνεις και στη ΛΑΕ (με την έννοια του μηχανισμού).Αλλά με Ζωή και Βαρουφάκη που έχουν "κόμματα"-πρόσωπο όλα καλά;Ξέρει κανείς έναν οποιονδήποτε δεύτερο στην Πλεύση ή στο Diem;Και οι παπάντζες για "διαδικτυακή" δημοκρατία φάνηκαν και στο Podemos, όπου ο μόνος λόγος που το σώζει ακόμα είναι ότι έχει οργανωμένη βάση και ισχυρή αριστερή τάση...Αλλιώς με internetικές ψηφοφορίες θα κυβερνούσαν σήμερα με τους Σοσιαλιστές και θα είχαν αρχηγό τον Ερενχόν...

    αυτά δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ 2 δηλαδή; Και μάλιστα χωρίς καμία οργανωμένη βάση, συζήτηση, πολιτική αντιπαράθεση-ώσμωση; Άρα και πιο επικίνδυνα για αυτονόμηση της ηγεσίας;Που δεν έχει απλώς γίνει, αλλά έχουν στηθεί εξαρχης αυτά τα μορφώματα με αυτονομημένη προσωπική ηγεσία;

    είπαμε να βγάλουμε κανα συμπέρασμα από την εμπειρία ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι βρούμε τον "αριστερό" Μεσσία να μας τα πει και να μας σώσει;

    - σου βρώμαγε η λογική της "παραγωγικής ανασυγκρότησης" ως λογική σταδίων.Και εδώ δικαίως εν πολλοίς χωρίς να συμφωνώ πλήρως με το πώς το έθετες. Όταν ο Γιάνης λέει φόρα παρτίδα (και το λέει συνεχώς στις περιοδείες του) "να βγούμε από την αποικία χρέους, ε και μετά ας ξεκινήσουμε πάλι να τσακωνόμαστε πολιτικά" αυτό δεν είναι λογική σταδίων; Και μετατόπιση της όποιας ρήξης, σύγκρουσης κλπ. στο επέκεινα αφού "βγούμε από την κρίση"; Που δεν θα χρειάζεται τότε αφού "θα έχουμε σώσει τον καπιταλισμό" (όπως επίσης λέει συνεχώς σε περιοδείες του).

    Πάμε δυνατά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν η 1η ερώτηση είναι «να βρούμε τον "αριστερό" Μεσσία », η απάντηση είναι ΟΧΙ. Ούτε νομίζω ότι με την εικόνα του Μεσσία συμφωνεί και ο Βαρουφάκης για το πρόσωπό του. Αυτή είναι η “εικόνα” που έπλασαν οι αντίπαλοί του. Αυτό όμως είναι άλλο θέμα και αν θέλεις το συζητάμε ξεχωριστά.

      Την δεύτερη ερώτηση δεν την καταλαβαίνω, γιατί βάζεις πολλά ζητήματα μαζί που δεν σχετίζονται αναγκαστικά με τον τρόπο που τα παρουσιάζεις. Η “έξοδος από την κρίση” δεν ταυτίζεται αναγκαστικά “με την έξοδο από τον καπιταλισμό” με τους όρους που αντιλαμβάνεται η παραδοσιακή Αριστερά αυτή την “έξοδο”. Επίσης ο “μετακαπιταλισμός”, ως ένα άλλο στάδιο, μετά από αυτή την εξόδο από τον καπιταλισμό, όπως τον έχουμε γνωρίσει, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ταυτίζεται με κάποια μορφή “εργατικής εξουσίας”, “κομμουνισμού” και άλλα παρόμοια, ούτε ότι θα προκύψει αναγκαστικά από την πολιτική και κοινωνική ηγεμονία της “εργατικής τάξης”. Η ιστορία των επαναστάσεων του προηγούμενου αιώνα είναι αρκετά διδακτική.

      Αν δούμε ξεχωριστά το θέμα της “εξόδου από την κρίση”, ανεξάρτητα από τι αυτή μπορεί να πυροδοτήσει, ο Βαρουφάκης υποστηρίζει κάποιες θέσεις που νομίζω ότι κατακτήσεις της Αριστεράς, όπως για παράδειγμα ότι χωρίς την διευθέτηση του χρέους και μόνον με τις πολιτικές λιτότητας, οποιαδήποτε κρατική πολιτική (δηλαδή αστική) είναι αδιέξοδη. Και σε αυτό το πεδίο ήταν αρκετά πιο ικανός από άλλα στελέχη της “πρώτης φορά Αριστεράς” και μπορούσε να παίξει μπάλα τους αντιπάλους του με “ίσους όρους”...

      Εκ των υστέρων αν δούμε τα πράγματα, εκείνο που καταλαβαίνω είναι ο Βαρουφάκης και “σχέδιο” είχε ως υπουργός οικονομικών, και δεν δίστασε να συγκρουστεί. Αν η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είχε αποδεχτεί τις προτάσεις του σήμερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά για την χώρα. Επίσης ο Βαρουφάκης δεν έχει καμία ευθύνη για το πως μπήκε στον “γύψο” το κίνημα, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η ελληνική κοινωνία για να διαμορφωθεί η “ανοχή” της στις μνημονιακές πολιτικές.

      Διαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ