Θέλω να αλλάξω υπηκοότητα

(κλικ στην φωτογραφία για να δείτε και τις  άλλες 2 που την συνοδεύουν)

Κόντρα σε αυτές τις πρακτικές που καταγράφονται στις παραπάνω φωτογραφίες ο “Πιτσιρίκος - Πιτσιρίκου” αποφάσισε να φύγει μόνος από την χώρα. Διαβάστε τα επιχειρήματα με τα οποία θεμελιώνει αυτή την προσωπική του επιλογή, εδώ:

Θέλω να αλλάξω υπηκοότητα

Π. Σωτήρης: παράδειγμα προς αποφυγή...

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

( με αφορμή το κείμενο: ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ )

Ο Π. Σωτήρης έχει μια ιδιαίτερη ικανότητα να γράφει ωραία χωρίς όμως να λέει τίποτα το καινούργιο ή το διαφορετικό για τα θέματα στα οποία αναφέρεται. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί “ακραίος” στις εκφράσεις του, ούτε έχει κάτι κοινό με τον λαϊκισμό με τον απευθύνονται στο ποίμνιο της Αριστεράς από τις στήλες του “ΕΝΙΚΟΥ” οι δίδυμοι “Παπουλάκοι” της οι οποίοι φιλοξενούνται συχνά στις στήλες του iskra.gr. Είναι διαβασμένος και αρκετά προσεκτικός στο πως διατυπώνει τις σκέψεις του. Κάτι δηλαδή σαν τον Α. Μπαλτά της ΛΑΕ. Δείτε με πόσο ευπρεπή και εύσχημο τρόπο ξεκινάει την υπεράσπιση του “κόμματος της δραχμής”:

Εδώ και αρκετό καιρό οι τοποθετήσεις όσων ρευμάτων της Αριστεράς αναφέρονται στην κεντρικότητα της ανάκτησης της νομισματικής κυριαρχίας και συνολικά της ρήξης με την ΕΕ, ως αφετηρία μιας πορείας ανατροπών και μετασχηματισμών, έχουν λοιδορηθεί με κάθε δυνατό τρόπο.

Εντάξει, δεν θα μας πιάσουν και τα κλάματα για την λοιδορία που υφίστανται αυτοί οι σύντροφοί. Όμως  όταν το διαβάζετε δεν σας κάνει να νιώσετε μια συμπόνοια και είσαστε πλέον έτοιμοι να εκδηλώσετε απέναντί τους την αλληλεγγύη σας, σαν τον Άρη Χατζηστεφάνου προς τον Γιάνη Βαρουφάκη; (εδώ: Είμαστε όλοι Βαρουφάκης ) 

Ας πάμε τώρα στην τελευταία φράση του κειμένου:

Σε τελική ανάλυση τι άλλο είναι το αίτημα του σοσιαλισμού, παρά το αίτημα μιας ανοιχτόκαρδης πατρίδας που να χωράει πραγματικά όλο το έθνος των εργαζομένων”.

Πέφτει οσονούπω, η κυβέρνηση Τσίπρα;

Ο Βαγγέλης Αποστόλου "συζητά" με τους αγρότες στην Κομοτινή:

Η συνέντευξη του Γ. Βαρουφάκη στον Παπαχελά

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ EZLN ΣΤΗΝ 22Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

,

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ-ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΕΣ, ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΕΣ/ΤΕΣ, ΤΟΠΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ, ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΙΣΣΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΡΙΕΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, είμαστε σήμερα εδώ για να γιορτάσουμε την 22η επέτειο από την έναρξη του πολέμου ενάντια στη λήθη.

Εδώ και πάνω από 500 χρόνια έχουμε υποστεί τον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει οι ισχυροί διαφορετικών εθνικοτήτων, γλωσσών, χρωμάτων και θρησκειών για να μας εξοντώσουν.

Θέλησαν να μας σκοτώσουν, είτε σκοτώνοντας τα σώματά μας, είτε τις ιδέες μας.

Αλλά αντισταθήκαμε.

Ιάσονας Σχινάς – Παπαδόπουλος: Η δουλειά και το ήθος

Αναδημοσίευση από το UNFOLLOW

του Χρήστου Νάτση

Αν ορθώς «τρώει ξύλο» ο Ιάσονας Σχινάς - Παπαδόπουλος, το τρώει γι' αυτό: για την αδυναμία να πει «έτσι γίνεται η δουλειά», χωρίς να εμπλέξει ηθικολογικές και κλαψιάρικες δικαιολογήσεις.

Στην υπόθεση του «ράπερ γραμμματέα» και των «διορισμών των συγγενών του», που έφερε στο προσκήνιο το Πρώτο Θέμα, συμπλέκονται δύο διακριτά θέματα: αυτό των μετακλητών υπαλλήλων και αυτό της απάντησης του Ιάσονα Σχινά – Παπαδόπουλου. Τα δύο θέματα είναι διαφορετικής τάξης, εύκολα αποσυνδέσιμα σε θεωρητικό επίπεδο.

New York Times: Ο αριστερός υποψήφιος Μπέρνι Σάντερς προηγείται στις δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ

Αναδημοσίευση από το enter4news.gr

Ο Μπέρνι Σάντερς, ο σοσιαλιστικών απόψεων ανεξάρτητος γερουσιαστής του Βερμόντ, είναι πια πιθανό να εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ!

Η δημοτικότητα του Σάντερς έχει εκτιναχτεί στα ύψη το τελευταίο εξάμηνο και ενώ πλησιάζουν οι πρώτες προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών στο Νιου Χαμσάιρ και την Αιόβα, ο Σάντερς προηγείται στις δημοσκοπήσεις της Κλίντον και στις δυο πολιτείες. (παρουσίαση δημοσκοπήσεων από τους New York Times, 12 Ιουνουαρίου).

Ταυτόχρονα, σε δημοσκόπηση του τέλους Δεκεμβρίου, ο Σάντερς προηγείται με 13 μονάδες του Τράμπ, εφόσον τελικά οι δυο τους αποσπάσουν το χρίσμα των κομμάτων τους (έρευνα του Πανεπιστήμιου Quinnipiac).

Γ. Μηλιός: Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ: Η «ανατροπή» που δεν έγινε

Αναδημοσίευση από το "ενεργός πολίτης"
Όλο το άρθρο στο περιοδικό "ΘΕΣΕΙΣ".

του Γιάννη Μηλιού

«Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων, η ανατροπή των μνημονιακών καθεστώτων».

(Αλέξης Τσίπρας, 13/9/2014)

1. Εισαγωγή.

Για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβερνητική εξουσία, από το 4,6% των εκλογών του 2009 στο 36,3% του Ιανουαρίου 2015 και το 35,4% του Σεπτεμβρίου 2015, αλλά και τον «συμβιβασμό» του, όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, με την αποδοχή των νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων λιτότητας μέσα από τη συμφωνία στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής της 13ης Ιουλίου 2015, είναι ανάγκη να παρακολουθήσουμε τους βασικούς σταθμούς της πορείας του.

Γιατί ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το 5ο σε ισχύ κόμμα στη Βουλή του 2009 και το μικρότερο από τα δύο κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, που μπόρεσε να «εκμεταλλευτεί» την κρίση του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης, με την κατάρρευση της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ και τη συρρίκνωση της επιρροής της Νέας Δημοκρατίας ;

Γιατί εγκατέλειψε τη βασική εξαγγελία του, την κατάργηση των Μνημονίων; Υπήρξε αυτή η συνθηκολόγηση το αποτέλεσμα απλώς ενός αδυσώπητου διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων ή καθορίστηκε κυρίως από εσωτερικές διεργασίες και συσχετισμούς, στις οποίες υπάχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Γιατί, παρά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου και την αποχώρηση ενός σημαντικού τμήματος των μελών, των στελεχών και των βουλευτών του, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τα εκλογικά ποσοστά του και παρέμεινε στην κυβερνητική εξουσία ;

Έχοντας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε αφενός τη σταθερότητα των πολιτικών λιτότητας και αφετέρου την εναλλακτική στρατηγική που απέρρεε από το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

πορεία ενάντια στο Ασφαλιστικό στην Αθήνα

Ένα εικονογραφημένο ρεπορτάζ από την σημερινή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας εδώ:

πορεία ενάντια στο Ασφαλιστικό στην Αθήνα. ΦΩΤΟ-VIDEO

Ισπανία: Με κομμένη την ανάσα καθώς πλησιάζει η ώρα της αλήθειας!

Όπως κι αν κοιτάξει λοιπόν κανείς την ισπανική κρίση, δεν θα αποφύγει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η όποια επίλυσή της περνάει μέσα από την αντιμετώπιση, αν όχι την επίλυση, του φλέγοντος καταλανικού προβλήματος, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο.

Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr

Του Γιώργου Μητραλιά

Σχεδόν ένας μήνας έχει περάσει από τις ισπανικές εκλογές της 20^ης Δεκεμβρίου και όλα δείχνουν ότι το Ισπανικό Κράτος έχει μπει για τα καλά σε μια εντελώς νέα περίοδο της σύγχρονης ιστορίας του. Μια περίοδο που σημαδεύεται από δυο ιδρυτικά γεγονότα με συνέπειες που επηρεάζουν πολύ πέρα από τα ισπανικά σύνορα: Την πολιτική κρίση στη Μαδρίτη, που προβλέπεται να είναι παρατεταμένη, αλλά και τη ραγδαία αποδυνάμωση της ήδη καταπονημένης «εθνικής συνοχής» του που κάνει να αναπτύσσονται φυγόκεντρες δυναμικές όχι μόνο στην Καταλονία, αλλά και στη Γαλικία και –προφανώς- στη Χώρα των Βάσκων!

Παραγωγική ανασυγκρότηση και παραγωγικές σχέσεις

Αναδημοσίευση από το RProject.gr 

του Ηλία Ιωακείμογλου 

Παρόλο που εξετάσαμε τη διαδικασία παραγωγής κάτω από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες 1) ως εργασιακή διαδικασία και 2) ως διαδικασία αξιοποίησης, εννοείται ωστόσο ότι πρόκειται για μια μοναδική και αδιαίρετη εργασιακή διαδικασία. Δεν εργαζόμαστε δύο φορές, μια φορά για να δημιουργήσουμε χρήσιμο προϊόν, δηλαδή μια αξία χρήσης, μετασχηματίζοντας τα μέσα παραγωγής σε προϊόντα, και μια δεύτερη φορά για να δημιουργήσουμε αξία και υπεραξία, για να αξιοποιήσουμε την αξία». Καρλ Μαρξ, «Αποτελέσματα της άμεσης διαδικασίας παραγωγής»

Έχει, άραγε, νόημα να συ­ζη­τή­σου­με σή­με­ρα για την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση, σή­με­ρα που οι δικές μας πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις, είτε αυτές που απο­χώ­ρη­σαν από τον με­ταλ­λαγ­μέ­νο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ητ­τή­θη­καν στις εκλο­γές είτε αυτές που υιο­θέ­τη­σαν την αποχή ως πο­λι­τι­κή στάση, βρί­σκο­νται πιο μα­κριά όσο ποτέ από την κυ­βερ­νη­τι­κή εξου­σία; Μια τέ­τοια συ­ζή­τη­ση έχει νόημα, επει­δή ανα­φέ­ρε­ται στη γε­νι­κή πο­λι­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση που θα πάρει το υπό κα­τα­σκευή αρι­στε­ρό ρι­ζο­σπα­στι­κό μέ­τω­πο, ήδη από την πρώτη στιγ­μή της ύπαρ­ξής του, στα ζη­τή­μα­τα που αφο­ρούν την ερ­γα­σία, την πα­ρα­γω­γή και τους θε­σμούς που τη συ­νο­δεύ­ουν.

Απάντηση Βαρουφάκη σε Στουρνάρα για το «ριφιφί» στο Νομισματοκοπείο

 το σχόλιο του Γιάνη Βαρουφάκη:

«Με ενδιαφέρον διαβάζω ότι ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) είχε πληροφορίες ότι κάποιοι, προφανώς ανόητοι, σχεδίαζαν «εισβολή» στο Νομισματοκοπείο. Αναρωτιέμαι ποιοί ήταν αυτοί και γιατί οι συγκεκριμένοι πληροφοριοδότες του κ. Διοικητή, αλλά και ο ίδιος, έκριναν σκόπιμο να μην πληροφορήσουν επ’ αυτού τον Υπουργό Οικονομικών και την κυβέρνηση. (Εκτός αν εννοεί, οπότε τον προκαλώ να το δηλώσει δημοσίως, ότι τα σχέδια αυτά εκπονήθηκαν από τον Υπουργό Οικονομικών, τον Πρωθυπουργό και/ή το λοιπό οικονομικό επιτελείο.)