oι καταφατικές δυνάμεις του όχι

Ο μαθητής του Μισέλ Φουκώ Alain Brossat

υπoστηρίζει έναν νέο ρόλο για τη φιλοσοφία,

υπερασπίζεται εναλλακτικούς τρόπους ριζοσπαστικοποίησης

και κατεδαφίζει τους φιλοσόφους-σταρ

..Η μηχανή εξημέρωσης της φιλοσοφίας απέκτησε στις μέρες μια αδυσώπητη αποτελεσματικότητα. Ενώ σκανδάλιζε μέχρι προσφάτως ακόμα τους δημοσιογράφους του ακραίου κέντρου με τους ύμνους του στην Πολιτιστική Επανάσταση και με την αναζωογόνηση της κομμουνιστικής υπόθεσης, ο Αλαίν Μπαντιού συμβάλλει στην επιτυχία του Forum της εφημερίδας Le Monde, όπου μεγαληγορεί για τις ομορφιές του έρωτα. Παραμένει, ακόμα, κάποιου είδους ανάθεμα εναντίον του Τζόρτζιο Αγκάμπεν, ο οποίος όμως περνιέται για Μανώλης Γλέζος, παροτρύνοντας τους Ευρωπαίους του Νότου να φυσήξουν τις κρύες στάχτες της Λατινικής Αυτοκρατορίας, μια ιστορία άγριας αντίστασης στη γερμανική επιρροή στην ήπειρο. Ο Ζίζεκ, αυτός ο αδάμαστος μαρξιστής, κάνει παγκόσμια τουρνέ μέσω καθημερινών εφημερίδων στην αγγλική γλώσσα και περιοδικών τύπου People Magazine, που τυπώνουν τις ετυμηγορίες του για την κατάσταση του κόσμου, υπόψη των προλετάριων του κόσμου ολόκληρου..

(Από την Συνέντευξη του Alain Brossat στον Κωνσταντίνο Ηροδότου)

Ολόκληρο το κείμενο εδώ:

 oι καταφατικές δυνάμεις του όχι

ΑΝΕNTAXΤΟΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ

Δημοσιεύουμε το κείμενο που μοιράστηκε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (της ριζοσπαστικής Αριστεράς) την ημέρα της εκλογής της ΚΕ από τους σ. του ψηφοδελτίου “ΑΝΕNTAXΤΟΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ”

ΑΝΕNTAXΤΟΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ

Με την υποψηφιότητά μας για την ΚΕ με χωριστό ψηφοδέλτιο, ανοίγουμε μέτωπο δημοκρατίας στο ΣΥΡΙΖΑ.

1.Καταρχήν ενάντια στην επιβολή σταυροδοσίας, σε ύψος 30% επί των εκλεγομένων στην ΚΕ, σύμφωνα με την εισήγηση της επιτροπής καταστατικού, όπως αναπτύχθηκε από τον σ. Κορωνάκη. Η πρότασή μας, για περιορισμό του ποσοστού σταυροδοσίας στο 10% (20 σταυροί), με στόχο το αναλογικότερο αποτέλεσμα, αναπτύχθηκε με σαφήνεια από τον σ. Αγγελόπουλο, αλλά και από συντρόφους που δεν μετέχουν στο ψηφοδέλτιό μας (όπως ο σ. Γλέζος και ο σ. Μανιός) και ως γνωστόν απορρίφθηκε. Πρόκειται για επιβολή σκληρού πλειοψηφικού συστήματος στην ανάδειξη των μελών της Κεντρικής Επιτροπής. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αμφισβητούν ή ότι δεν αντιλαμβάνονται το πώς συμβαίνει αυτό.

Δεν είναι ώρα ούτε και ο ρόλος του παρόντος κειμένου για ανάπτυξη ενός απλού ζητήματος εκλογικής λογιστικής. Παραπέμπουμε όσους αμφιβάλλουν στην ανάδειξη των μελών της Κεντρικής Επιτροπής στην Συνδιάσκεψη του περασμένου Δεκέμβρη: κατώφλι για την εκλογή των συντρόφων του Ενιαίου Ψηφοδελτίου (στο οποίο μετείχαμε αρκετοί από μας) ήταν ένας αριθμός περί τους 200, δεκαπενταπλάσιος του αναλογικού εκλογικού μέτρου (των 13 περίπου σταυρών)! Ποιοι, εκτός όσων συμμετέχουν σε εκλογικούς μηχανισμούς, έχουν δυνατότητα να συγκεντρώνουν τέτοιους αριθμούς σταυρών;

Οι συμβολισμοί, οι ιεραρχίες και τα πολιτικά μηνύματα από την εκλογή της ΚΕ του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Ο λόγος είναι ότι δεν έκανα τίποτα σαν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Για την ακρίβεια, δεν μου ζητήθηκε να κάνω τίποτα. Δεν με κάλεσε κανείς από τη γραμματεία, τη μικρή και τη μεγάλη, ούτε μου ανατέθηκε κάποιο καθήκον, κάποια αποστολή, κάποια δουλειά, τέλος πάντων. Ούτε καν ζητήθηκε η γνώμη μου για οτιδήποτε. Μάλιστα, δεν είχα ούτε την ευκαιρία να μιλήσω στις λίγες συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, σε αντίθεση με άλλους που μίλησαν σε όλες και μάλιστα, μερικοί, κληρώνονταν πάντοτε να μιλήσουν στην αρχή ή στο τέλος που η αίθουσα των συνεδριάσεων ήταν γεμάτη, ενώ στις πάμπολλες ενδιάμεσες ώρες μιλούσαν –κατά κανόνα- οι σύνεδροι από την επαρχία, όταν οι καρέκλες ήταν άδειες.

Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ψηφίζω στο τέλος του διημέρου μια πολυσέλιδη διακήρυξη θέσεων γενικού περιεχομένου. Η αλήθεια είναι ότι νόμιζα ότι η εκλογή στην Κεντρική Επιτροπή ενός αριστερού κόμματος σήμαινε μεγαλύτερη συμμετοχή και περισσότερα καθήκοντα. Δεν ισχύει.

Από το κείμενο του Σ. Ελληνιάδη «ΣΥΡΙΖΑ: Των πολιτών ή των μηχανισμών;»

Το παραπάνω απόσπασμα θα μπορούσε να είχε ενσωματωθεί στον απολογισμό - ο οποίος δεν υπήρξε - της απερχόμενης ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Όμως το ιδρυτικό συνέδριο του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ δεν ασχολήθηκε με παρόμοιες «λεπτομέρειες» γιατί αλλού απέβλεπε: Στην επικύρωση της εξουσίας της ηγετικής ομάδα, ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο των πραγμάτων χωρίς  εσωτερικές αμφισβητήσεις και τριβές το επόμενο χρονικό διάστημα, στο οποίο θα κριθεί το μέλλον του εγχειρήματος. Είναι  φανερό ότι οι αποφάσεις και η γραμμή στον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» θα διαμορφώνονται όπως ακριβώς και στον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των κινημάτων και της Οικολογίας», δηλαδή εκτός των οργάνων, στα παράκεντρα της κομματικής εξουσίας. Το ζήτημα αυτό είναι μείζον και υπερβαίνει την συζήτηση που έγινε στον προσυνεδριακό διάλογο για το καταστατικό, τις λίστες και άλλα παρόμοια «συνασπισμιακά»...

Η συγκρότηση της ΚΕ έχει καθαρά συμβολικό χαρακτήρα, αφού δεν ήταν και ούτε πρόκειται να γίνει ένα συλλογικό όργανο παραγωγής πολιτικής. Στέλνει μηνύματα - τόσο προς το εσωτερικό του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ όσο και προς την ελληνική κοινωνία - για τις ιεραρχίες και την κατανομή αρμοδιοτήτων οι οποίες σχετίζονται με την εκφώνηση του δημόσιου λόγου του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. 

Οι τρεις πρώτοι στην σειρά εκλογής είναι  το «οικονομικό επιτελείο» του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Αυτή η βούληση του σώματος των συνέδρων αποτυπώνει την παραίτηση από την Πολιτική και την ανάθεσή της στους «ειδικούς» της Οικονομίας. Καταγράφει την λαθεμένη αντίληψη ότι η οικονομία είναι πάνω από την πολιτική και ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με προτάσεις που αφορούν πρώτιστα τον χώρο της οικονομίας. 

"Εμπρός Λαέ έξω από την Ε.Ε"

Του Κ.Η.
Ορίστε πώς εμποδίζει η Ε.Ε την Εθνική Ανάπτυξη, καταγγέλλει τους Έλληνες εργολάβους και δεν τους επιτρέπει να δουλέψουν ελεύθερα. Γι' αυτό χρειάζεται ένα Σχέδιο Β για την πατριωτική αριστερά στην κυβέρνηση. Πρέπει επιτέλους η αριστερά να συγκρουστεί με τους Ευρωπαίους και να υπερασπίσει τα συμφέροντα της Ελλάδας. Γι' αυτό έχει δίκιο το ΚΚΕ, η Ανταρσύα, το ΕΠΑΜ και οι πατριωτικές συνιστώσες του ΣΥΝριζα που δεν διστάζουν να βροντοφωνάξουν: 

"Εμπρός Λαέ έξω από την Ε.Ε".

Η είδηση:

Η Ε.Ε. καρφώνει τους εθνικούς εργολάβους

1ο συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Η ολική επαναφορά του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ επετεύχθη!

Το ιδρυτικό συνέδριο δεν ήταν ένα συνέδριο των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένα συνέδριο των συνιστωσών του, το οποίο επικύρωσε και τυπικά την ενσωμάτωση τους στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και τους μηχανισμούς του. Ο ανένταχτος κόσμος που είχε συσπειρωθεί γύρω του, στην μεγάλη του πλειοψηφία, είτε ενσωματώθηκε στους μηχανισμούς του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και διευρύνθηκαν τα φαινόμενα του παραγοντισμού, είτε αποστασιοποιήθηκε από τις προσυνεδριακές διαδικασίες. Το σκηνικό της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην "αριστερή πλατφόρμα" και την προεδρική πλειοψηφία (το οποίο ανέδειξαν παραπάνω απ' ότι του άξιζε τα ΜΜΕ) ήταν το προκάλυμμα για να μην τεθούν ανοικτά τα πραγματικά προβλήματα που έχουν αναδειχθεί από τις προηγούμενες εκλογές μέχρι σήμερα στην πολιτική του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (της ριζοσπαστικής αριστεράς). Γιαυτό και δεν υπήρξε κανένας απολογισμός αυτής της πορείας και δεν έγινε κανένας διάλογος γιαυτά.

Για τις δηλώσεις “πολιτικών φρονημάτων” των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και όχι μόνο...

Με ποσοστά που θα τα ζήλευε και το ΚΚΣΕ, ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ με 505 ψήφους υπέρ και 8 κατά, ψήφησε την "αυτοδιάλυσή" του...

Αυτές τις μέρες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ τοποθετήθηκαν δημόσια για το ζήτημα της “αυτοδιάλυσής” τους. Όλες έχουν ως σημείο αναφοράς τον “ΣΥΡΙΖΑ των μελών” και δηλώνουν πίστη σε αυτόν. Πρόκειται για δηλώσεις “πολιτικών φρονημάτων”, οι οποίες στερούνται οποιασδήποτε κριτικής στάσης απέναντι στα πραγματικά προβλήματα και τις αντιφάσεις που διαπερνούν το ιδρυτικό συνέδριο. Απουσιάζει ο συλλογικός απολογισμός της δράσης τους (κριτική και αυτοκριτική) απέναντι στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, αφού δεν πρόκειται για μια παρθενογένεση, αλλά για μια πορεία τουλάχιστον 10 χρόνων. Η “διαγραφή”αυτού του παρελθόντος είναι μια ανέντιμη και επικίνδυνη πολιτική πράξη, η οποία μεταφέρει όλα τα υπαρκτά ζητήματα και τις αντιθέσεις του παρελθόντος στο εσωτερικό του νέου κόμματος και εξοβελίζει κάθε πολιτική διαδικασία για την επίλυσή τους. Δεν πρόκειται για την “διαγραφή του χρέους” της χώρας, αλλά για την διαγραφή της ιστορίας και της “ταυτότητας” του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο δρόμος προς την εξουσία απαιτεί άλλου τύπου ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ απ' αυτή που είχε μέχρι σήμερα. Ακριβώς αυτή η ανάγκη λειτουργεί σήμερα στο εσωτερικό του ως οδοστρωτήρας που ισοπεδώνει τις αντιφάσεις του παρελθόντος. Πρόκειται για την εμπέδωση της αστικής πολιτικής στο εσωτερικό του. Η κυριαρχία του αστισμού στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν θα κριθεί από το περιεχόμενο των “θέσεων” και των “προγραμματικών διακηρύξεων” αλλά από την ίδια την αντίληψη για την Πολιτική. Ο λόγος του Α. Τσίπρα την πρώτη μέρα είναι αποκαλυπτικός: Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στα επιμέρους ζητήματα που έθιξε και στις θέσεις που ανέπτυξε αλλά στο συνολικό στυλ και στο ύφος. Ήταν ο λόγος της εξουσίας: “Η κυριαρχία της ενότητας απέναντι στην αντίφαση”.

Η ομιλία του Α. Τσίπρα (video)