Οικονομική Κρίση και πλασματικό κεφάλαιο

Ενώ οι νεοφιλελεύθεροι αλλά και οι κεϋνσιανιστές θεωρητικοί επιλέγουν να ερμηνεύουν την κρίση ως πρόβλημα αξιοποίησης της προσφοράς ή της ζήτησης, ο Ernst Lohoff και ο Norbert Trenkle υποστηρίζουν ότι η αστική οικονομία έπαθε έμφραγμα στα χρόνια της Τεχνολογίας της Πληροφορίας ( IT), όταν με την ολο και μεγαλύτερη αντικατάσταση της ανθρώπινης εργασίας από την τεχνολογία πετάχτηκε έξω από το χώρο της μισθωτής εργασίας ένας μεγαλύτερος όγκος ανθρώπων απ’ όσους προσλαμβάνονταν και που είχαν την εργασία σαν βασική πηγή εισοδήματος. Αυτή είναι μια αλλαγή που υποστηρίζεται ότι μπορεί να αντισταθμιστεί μόνο με κερδοσκοπικό κεφάλαιο, γνωστό ως "πλασματικό κεφάλαιο." 

Τρία κείμενα για την κυπριακή κρίση

...Το όχι δεν αποτυπώνει μόνο μια αντίδραση αποτυπώνει και ένα συγκυριακό «εθνικό συγχρονισμό» ο οποίος διαμόρφωσε μια ισορροπία μεταξύ πολλών συντελεστών. Το κύριο δεν είναι το όχι αλλά η μορφή του κυπριακού συγχρονισμού . Αυτή η μορφή θα επικρατήσει ως «αντιμνημονιακή» φαντασίωση . Η ιδιοσυγκρασιακή ταύτιση εργαζομένων, συνταξιούχων της Κύπρου με τα μεσοπρόθεσμα συμφέροντα των ξένων επενδυτών ,προκάλεσε το όχι. Χωρίς αυτές τις ιδιομορφίες τέτοιο όχι δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Και αυτό που θα επικρατήσει είναι η εικόνα μιας «εθνικής» ανάτασης...

Όλόκληρο το κείμενο εδώ: To όχι και το όχι της KPMG

Νέο 74 για την Κύπρο αλλά και για την ...Ελλάδα!

Ποιός θα είναι ο νέος
Καραμανλής;

Τότε ο πόλεμος ανάμεσα στους καπιταλιστές γινόταν με όπλα, σήμερα γίνεται με το χρήμα. Ο νέος “Σαμψών”, με το αποτυχημένο πραξικόπημα του Eurogroup  στην Κύπρο, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Η δίνη αυτής της σύγκρουσης θα φέρει την νέα μεταπολίτευση στην Ελλάδα. Οι μέρες της Κυβέρνησης του Σαμαρά είναι μετρημένες.

Το συμβάν της Κύπρου, το οποίο πυροδοτήθηκε από τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις, ανοίγει ρωγμές στο πολιτικό σκηνικό μέσα από τις οποίες ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να αναδειχθεί ως ρυθμιστικός παράγοντας. Διάδοχη λύση προς όφελος του λαού δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν οδηγηθεί σε πλήρη χρεωκοπία το πολιτικό σύστημα. Το στοίχημα της Αριστεράς είναι σήμερα κατά πόσο μπορεί να οξύνει τις  αυτές τις αντιθέσεις και αποσταθεροποιήσει ακόμα παραπέρα το πολιτικό σύστημα.

142 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα

Ένα απόσπασμα από το βιβλίο “Τhe City and the Grassroots” του Manuel Castells,

Η “Παρισινή Κομμούνα” και η σύγχρονη αριστερά...
και άλλο ένα απόσπασμα για το ίδιο θέμα, από το βιβλίο του Alain Badiou “Η κομμουνιστική υπόθεση”

Η “Παρισινή Κομμούνα” και η σύγχρονη αριστερά... (ΙΙ)

Χρήσιμα διδάγματα από τις εξελίξεις στην Κύπρο για το “κόμμα της δραχμής”

Ο “αδύναμος κρίκος” στην ΕΕ αναδεικνύεται τελικά ότι είναι η Κύπρος. Η τελευταία απόφαση του Eurogroup αποκαλύπτει το χαρακτήρα των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων και αναδεικνύει ότι το ευρώ δεν είναι ταμπού για τα επιτελεία της ΕΕ. Δεν διστάζουν να εξωθήσουν μια χώρα της ΕΕ στην έξοδο από την ΟΝΕ ακολουθώντας τις νεοφιλελεύθερες συνταγές του Γερμανικού κεφάλαιου με την απαίτηση το κόστος εξόδου από την κρίση να βαρύνει την αστική τάξη της Κύπρου και το ρώσικο κεφάλαιο που είναι επενδεδυμένο στο τραπεζικό της σύστημα.

Πως τέθηκε σε εφαρμογή το “ΣΧΕΔΙΟ Β”

Πριν τρία χρόνια...