ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Η καταστολή του Κράτους στην σημερινή γενική απεργία



Στη σημερινή μεγάλη διαδήλωση αποκαλύφθηκε πλέον ότι η κυβέρνηση της εσωτερικής τρόικας βαδίζει βάσει γενικευμένου σχεδίου καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων. Σε προσχεδιασμένες επιθέσεις προσπάθησε να διαλύσει την μεγάλη πορεία πριν ολοκληρωθεί και συνέχισε μετά μετά το τέλος της να επιτίθεται στον κόσμο με δακρυγόνα σε απομακρυσμένα σημεία από την πλατεία Συντάγματος.

Άμεσοι συνεργοί της κυβερνητικής πολιτικής είναι τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τα προσπαθούν να υποβαθμίσουν το θάνατο του 65χρονου άνεργου ναυτεργάτη στην σημερινή διαδήλωση. Μάλιστα κάποια απ’ αυτά ήδη έβγαλαν το πόρισμα τους ότι θάνατος του διαδηλωτή οφείλετε σε «παθολογικά αίτια», πριν καν υπάρχει κάποια επίσημη ανακοίνωση!...

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Η χρεοκοπία της χώρας είναι αποτέλεσμα των “νόμων” της οικονομίας ή αποτελεί επιθετική πολιτική της αστικής τάξης;


Γιατί χρεοκόπησε 
πχ η Ελλάδα και όχι η Τσεχία;
Η Ιταλία και όχι η Μ.Βρεττανία; 
Αν δεν μείνουμε στο έδαφος του δογματισμού, η ιδιαίτερη αιτία της τόσο βαθιάς και αναπόφευκτης χρεοκοπίας αφορά την ενοποίηση και το νόμισμα.

Για να μην είμαστε λοιπόν «δογματικοί», θα πρέπει να μην προσπαθούμε να εφαρμόσουμε την «αλήθεια» της θεωρίας μας πάνω στην πραγματικότητα, αλλά να προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε αυτή την «αλήθεια» μέσα από στις αντιφάσεις και τους ανταγωνισμούς που διαμορφώνουν αυτή την πραγματικότητα.

Μια προσεκτική ανάγνωση των συμβάντων που άνοιξε τον δρόμο για τα μνημόνια και την χρεοκοπία της χώρας, οδηγεί σε τελείως διαφορετικά συμπεράσματα απ’ αυτά που ισχυρίζεται ο Χ. Κατσούλας . Ο δρόμος άνοιξε με πρωτοβουλία της δικής μας αστικής τάξης μέσω συγκεκριμένων επιλογών κρατικής πολιτικής. Είναι γνωστό ότι οι οικονομικοί δείκτες «μαγειρεύονται» κατάλληλα ώστε να προσαρμόζονται στις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές. Αυτό το μαγείρεμα γίνεται απ’ όλα τα κράτη, ακόμη και από την ισχυρή Γερμανία. Όλοι γνωρίζουν – ακόμα και τα επιτελεία της ΕΕ – ότι ένα ανάλογο μαγείρεμα έγινε στην χώρα μας για την είσοδό της στην ΟΝΕ από την τότε κυβέρνηση Σημίτη. Τώρα το μαγείρεμα έγινε προς αντίθετη πολιτική κατεύθυνση. Το 2010 η Ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε παρουσιάσει - όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων - έλλειμμα 9.5% αντί για 12.5%. (Μια ματιά εδώ για πως γίνονται αυτά τα μαγειρέματα: ΒΟΜΒΑ : Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν… 3,9% ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ) Αυτή η «πρωτοβουλία» του ελληνικού κράτους άνοιξε τον δρόμο που μας έχει οδηγήσει εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Εδώ υπάρχουν δύο εκδοχές ερμηνείας των γεγονότων:

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Ο ΣΥΡΙΖΑ να μοιράσει στους διαδηλωτές αντιασφυξιογόνες μάσκες στη γενική απεργία της Πέμπτης

Η γενικευμένη καταστολή που εφαρμόζει η τρόικα εσωτερικού απέναντι στο μαζικό κίνημα είναι φανερή σε όλους. Έχει πολιτική γραμμή να καταστείλει με την βία τις λαϊκές αντιδράσεις και να φοβίζει τον κόσμο για να μην εκδηλώσει την αγανάκτηση του με τους τρόπους που ο ίδιος επιλέγει.

Οι μαζικές συλλήψεις οι οποίες έγιναν το τελευταίο καιρό αλλά και η απροκάλυπτη επίθεση της αστυνομίας στα λαϊκά συλλαλητήρια δηλώνουν την σκλήρυνση της πολιτικής της κυβέρνησης και αποκαλύπτουν τους φόβους της απέναντι σε μια λαϊκή εξέγερση. Δεν πρόκειται πλέον να γίνονται “ειρηνικές” διαδηλώσεις. Η αστυνομία κάποια αφορμή βρίσκει, ή και χωρίς καμιά αφορμή,γεμίζει το χώρο με δακρυγόνα και διαλύει με βίαιο τρόπο κάθε μορφή εκδήλωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης.

Η ποινοποίηση λήψης στοιχειωδών μέτρων προστασίας από τους πολίτες απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις είναι φανερό που αποβλέπει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγγείλει αυτά τα μέτρα και ο αρκετός κόσμος πλέον στην πράξη τα έχει καταργήσει. Δεν αρκεί αυτό.

Έτσι απαντούν τα κινήματα!

(ένα σχόλιο με αφορμή το δημοσίευμα "Έτσι απαντούν τα κινήματα!")

Και ενώ η Αριστερά αυτοκαταναλώνεται σε εσωτερικές συζητήσεις για τα PLAN B’ και σε θεωρητικές αναζητήσεις περί «νεοναζισμού», ο αντιεξουσιαστικός χώρος βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά με την πράξη του. Οι «μεγάλες ιδέες», όταν δεν μπορούν να μετασχηματιστούν σε πράξεις και να αλλάξουν τον κοινωνικό συσχετισμό, αποδεικνύουν την περιθωριοποίηση των φορέων τους. Η αυτοδιαχείριση, η κοινωνική αλληλεγγύη, ο εργατικός έλεγχος ενώ είναι αποδεκτές «στα λόγια» από ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, δεν αποτελούν οργανικό στοιχείο της πολιτικής της πρακτικής. Ο κρατισμός της και οι διαχειριστική αντίληψη για την πολιτική εγκλωβίζει την Αριστερά (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική) στα γρανάζια της αναζήτησης «πολιτικών σχεδίων» που συγκροτούνται ως κρατικές πολιτικές και όχι ως πολιτικές ανάπτυξης ενός μαζικού κινήματος αυτονομημένου από το κράτος και τον κοινοβουλευτισμό.

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

ο Γιάννης Δραγασάκης για το πρόγραμμα της Αριστεράς

ο Γιάννης Δραγασάκης για το πρόγραμμα της Αριστεράς:

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Νέα «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» από τον ΑΛΕΚΟ ΑΛΑΒΑΝΟ...

Αναδημοσίευση από το "www.matrix24.gr"
Του Γιώργου Μελιγγώνη

Επανεμφανίστηκε χθες ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, δίνοντας τροφή στα σενάρια που τον θέλουν να δημιουργεί έναν νέο πόλο «στα αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με την εξωκοινοβουλευτική αριστερή δύναμη ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο πρώην πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε στα δημόσια πράγματα με δήλωσή του στην ιστοσελίδα real.gr, όπου επανέλαβε την πάγια θέση του για αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ. Ο Αλέκος Αλαβάνος, μάλιστα, ζήτησε να υπάρξει «Σχέδιο Β», ώστε η Ελλάδα να είναι προετοιμασμένη για την έξοδο από το ευρώ.

«Στην Ευρώπη όλες οι χώρες, τα κόμματα, οι τράπεζες, οι μεγάλες επιχειρήσεις τους έχουν επεξεργασθεί το “Σχέδιο Β” για την περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Μόνο η Ελλάδα δεν έχει ένα τέτοιο σχέδιο. Αδιαφορούν και τα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Αν όμως η έξοδος από το ευρώ προκύψει αιφνιδιαστικά, με τον λαό σε πανικό, θα είναι μια νέα καταστροφή», σημείωσε χθες ο κ. Αλαβάνος, ο οποίος τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της αποχώρησης της χώρας από την Ευρωζώνη, λέγοντας: «Αν γίνει οργανωμένα (σ.σ. Η έξοδος από το ευρώ), με την ενημέρωση και τη στήριξη του λαού μπορεί να αποτελέσει μια δυναμική απάντηση στη φτώχεια, την ανεργία, τη διάλυση».

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Τα «λάθη» του ΚΚΕ

Αναδημοσίευση από το "Τ.Ε.ΣΥΡΙΖΑ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ"

Ενοχλήθηκε ο Μ. Μαΐλης για όσα έγραψαν ο Μ. Γλέζος και ο Σπ. Ασδραχάς προλογίζοντας την επανέκδοση από την "Αυγή" της μπροσούρας του Δ. Γλυνού "Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ" και θέλοντας να δικαιολογήσει τη σημερινή άρνηση του ΚΚΕ στις προτάσεις για τη δημιουργία ενός μετώπου, ανάλογου με το ΕΑΜ (ίσως και της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για κυβερνητική συνεργασία) επαναφέρει στο προσκήνιο με ένα κατεβατό του στο "Ριζοσπάστη" (7.10.12), τη θεωρία των λαθών της ηγεσίας του ΚΚΕ στον Λίβανο και στην Καζέρτα (πελώρια στρατηγικής σημασίας λάθη... που αφόπλισαν το κίνημα, όπως τα χαρακτηρίζει), όπου στον βωμό της εθνικής ενότητας, το ΚΚΕ θυσίασε τον επαναστατικό προσανατολισμό που έπρεπε να έχει, με αποτέλεσμα να χάσει την εξουσία. Όμως τον Δεκέμβρη 1944, τη Βάρκιζα και τον Εμφύλιο τα παρέρχεται, ίσως γιατί δεν τα θεωρεί "λάθος"!

Ωστόσο, αν ο Μ. Μαΐλης, συνέδεε αυτά τα γεγονότα μεταξύ τους (Λίβανος - Καζέρτα - Δεκέμβρης 1944 - Βάρκιζα - Εμφύλιος) και θυμόταν - γιατί το γνωρίζει - το πόσες φορές είπαν ή ομολόγησαν, πού, πότε και σε ποιους, οι τοτινοί ηγέτες του ΚΚΕ, ότι το κόμμα τους "εκτέλεσε στο ακέραιο το διεθνιστικό του καθήκον", ενεργώντας όπως ενήργησε, θα ήταν υποχρεωμένος σήμερα να μας πει ότι πράγματι η εξουσία χάθηκε τότε από "λάθη". Λάθη όμως, εντός εισαγωγικών, που έφτασαν μέχρι τη θυσία του επαναστατικού προσανατολισμού του χάριν του διεθνιστικού του καθήκοντος.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Για την επιστροφή στις μάζες

Αναδημοσίευση από το Red NoteBook
Του Ηλία Ιωακείμογλου

Η ώρα των μεγάλων ταξικών αναμετρήσεων βρίσκεται ακόμη μπροστά μας, αλλά είναι και πολύ κοντά πλέον. Το «πακέτο» μέτρων που σύντομα θα εφαρμοστεί από την κυβέρνηση, είναι σκληρότερο από τα προηγούμενα, και είναι εύλογο να υποθέτουμε ότι θα αποτελέσει το έναυσμα για μια νέα φάση των κοινωνικών αγώνων, που θα μεταφέρουν αυτή τη φορά την ένταση της αναμέτρησης σε υψηλότερα επίπεδα.

Μπροστά σε μια τέτοια ιστορική συγκυρία, η Αριστερά δεν μπορεί να λειτουργεί μόνο ή κυρίως ως κοινοβουλευτική δύναμη. Η αναμέτρηση στην κεντρική πολιτική σκηνή, προφανώς είναι μεγάλης σημασίας, πλην όμως, ο πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων διαμορφώνεται σε μια σειρά κοινωνικών μετώπων. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να οργανωθεί σε μαζικό ταξικό κόμμα, σε αντιστοίχηση με την ταξική ψήφο που τον ανέδειξε σε μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη. Το παιχνίδι παίζεται εκεί που οι μάζες εργάζονται και ζουν. Εάν οι οργανωμένες δυνάμεις της Αριστεράς θέλουν να αποκτήσουν οργανική σχέση με τις μάζες, θα πρέπει να είναι παρούσες στο πεδίο, εκεί που οι μάζες εργάζονται και εκεί που ζουν, εκεί δηλαδή που πραγματοποιείται η κοινωνική αναπαραγωγή: στη γειτονιά, στο σχολείο, στην οικογένεια, στη χρήση των δημόσιων χώρων κλπ. Και δεν αρκεί να είναι παρούσες, οι δυνάμεις της Αριστεράς, στο πεδίο των κοινωνικών αναμετρήσεων, αλλά πρέπει να αποκτήσουν και οργανικές σχέσεις με τις μάζες (με τους "από κάτω" όπως λένε τώρα οι νεότεροι).

"ΑΝΤΑΡΤΥΚΟ" στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ...


Πριν μερικές μέρες είχαμε αναφερθεί στο ζήτημα της συγκρότησης νέων συσπειρώσεων στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που επιλέγουν ως δημόσιο τρόπο έκφρασης το internet (Τα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ: «αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν»).  Πρόσφατα έκανε την εμφάνισή του, το "ΑΝΤΑΡΤΥΚΟ". Στο εισαγωγικό κείμενο που προσδιορίζει την ταυτότητά του μεταξύ άλλων αναφέρει:

Είμαστε μέλη της Ανταρσύα. Ο στόχος μας είναι η πιο δημοκρατική και πιο αποτελεσματική λειτουργία της Ανταρσύα και σε αυτή την κατεύθυνση θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε το διάλογο, να πάρουμε πρωτοβουλίες και να συνδιαμορφώσουμε προτάσεις. Πιστεύουμε ότι είναι ασυμβίβαστο να λέμε ότι είμαστε αντίθετοι στη λογική της ανάθεσης, αλλά να την εφαρμόζουμε στο εσωτερικό μας, και γι’αυτό διεκδικούμε μεγαλύτερη σύνδεση της βάσης με τις κεντρικές αποφάσεις. Δεν εναντιωνόμαστε στις οργανώσεις που συμμετέχουν στην Ανταρσύα, ωστόσο κινούμαστε στη λογική της υπέρβασής τους, στη λογική μιας ενιαίας Ανταρσύα όπου οι αποφάσεις θα είναι στα χέρια της βάσης. Η οργάνωσή μας θέλουμε να είναι πρωτίστως η Ανταρσύα και θεωρούμε ότι πρέπει όλοι μαζί, συντροφικά, να αναζητήσουμε τρόπους βαθύτερης ενότητας και ουσιαστικότερης λειτουργίας και συμπόρευσης.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το ΑΝΤΑΡΣΥΑ Wiki για δημόσια διαβούλευση μέσω του internet για το οργανωτικό ζήτημα και το "πρόγραμμα", δύο μήνες πριν τη 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υπενθυμίζουμε πως ανάλογη πρωτοβουλία είχε πάρει και στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ 3 χρόνια πριν η "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" για την 3η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο παραμένει ακόμα αναρτημένο στο διαδίκτυο, εδώ:



Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ε, ό­χι και «φα­σι­στι­κή», η Χρυ­σή Αυ­γή

Αναδημοσίευση από την "εποχή"
Του Δη­μή­τρη Ψαρ­ρά
Υπάρ­χει έ­να α­πό­σπα­σμα α­πό την Ιστο­ρία του Φα­σι­σμού του Στάν­λεϊ Πέιν, στο ο­ποίο συ­νη­θί­ζει να πα­ρα­πέ­μπει ο Μι­χα­λο­λιά­κος. Εί­ναι οι πρώ­τες γραμ­μές τής κλα­σι­κής αυ­τής με­λέ­της. «Στα τέ­λη του ει­κο­στού αιώ­να», γρά­φει ο Πέιν και α­ντι­γρά­φει ο Μι­χα­λο­λιά­κος, «ο ό­ρος φα­σι­σμός πα­ρα­μέ­νει ί­σως ο πιο α­σα­φής α­πό τους ση­μα­ντι­κούς πο­λι­τι­κούς ό­ρους. Αυ­τό ί­σως πη­γά­ζει α­πό το γε­γο­νός ό­τι η λέ­ξη κα­θε­αυ­τή δεν πε­ριέ­χει μια σα­φή πο­λι­τι­κή α­να­φο­ρά (α­κό­μα και α­φη­ρη­μέ­νη), ό­πως συμ­βαί­νει με τη δη­μο­κρα­τία, το φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό, το σο­σια­λι­σμό και τον κο­μου­νι­σμό. […] Η λέ­ξη φα­σί­στας εί­ναι μια α­πό τις πιο πο­λυ­χρη­σι­μο­ποιη­μέ­νες υ­πο­τι­μη­τι­κές πο­λι­τι­κές εκ­φρά­σεις, και συ­νή­θως υ­πο­δη­λώ­νει «τον βίαιο«, «τον κτη­νώ­δη«, «τον κα­τα­πιε­στι­κό« ή «τον δι­κτα­το­ρι­κό«. Αν ό­μως φα­σι­σμός δεν ση­μαί­νει τί­πο­τα πε­ρισ­σό­τε­ρο α­π’ αυ­τό, τό­τε τα κομ­μου­νι­στι­κά κα­θε­στώ­τα, για πα­ρά­δειγ­μα, θα έ­πρε­πε πι­θα­νόν να ε­νταχ­θούν στην κα­τη­γο­ρία των πιο φα­σι­στι­κών κα­θε­στώ­των, α­πο­στε­ρώ­ντας έ­τσι τη λέ­ξη α­πό κά­θε χρή­σι­μο προσ­διο­ρι­σμό».1

Τε­λευ­ταία φο­ρά που φρό­ντι­σε να μας θυ­μί­σει το α­πό­σπα­σμα αυ­τό ο Μι­χα­λο­λιά­κος ή­ταν στο κύ­ριο άρ­θρο της ε­φη­με­ρί­δας του πριν α­πό δε­κα­πέ­ντε μέ­ρες.2 Ο πρω­το­σέ­λι­δος τίτ­λος του ί­διου φύλ­λου ή­ταν «Εκτός Νό­μου την Χρυ­σή Αυ­γή θέ­λει η χού­ντα του Μνη­μο­νίου». Θα προ­σπα­θή­σω να ε­ξη­γή­σω πώς συν­δέ­ο­νται αυ­τές οι δύο δη­μό­σιες το­πο­θε­τή­σεις του Φί­ρερ της ορ­γά­νω­σης και με ποιο τρό­πο μας δί­νουν α­πά­ντη­ση στο ε­ρώ­τη­μα «Ποιοι και πώς να στα­μα­τή­σου­με τους νε­ο­να­ζί».3

Φα­σί­στες ή να­ζι­στές

Ο Μι­χα­λο­λιά­κος, δη­λα­δή ο Πέιν, έ­χει δί­κιο. Αυ­τά εί­ναι τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της χρή­σης του ό­ρου και αυ­τός εί­ναι ο πρώ­τος λό­γος που ο χα­ρα­κτη­ρι­σμός «φα­σί­στες» για τη Χρυ­σή Αυ­γή δεν εί­ναι αρ­κε­τός. Μπο­ρεί να δια­μαρ­τυ­ρή­θη­καν έ­ντο­να την προ­η­γού­με­νη Πα­ρα­σκευή στη βου­λή οι Χρυ­σαυ­γί­τες που α­πο­κά­λε­σε φα­σι­στι­κή την ορ­γά­νω­σή τους ο Θα­νά­σης Πα­φί­λης του ΚΚΕ, αλ­λά η δια­μαρ­τυ­ρία αυ­τή ή­ταν α­πλά μια α­κό­μα α­φορ­μή για φα­σα­ρία μέ­σα στην αί­θου­σα της βου­λής.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ