...δεν ήταν σαν τις άλλες

Του Γιώργου Πρασσά

1. Τελικά αυτή η Δευτέρα δεν θα είναι σαν τις άλλες Δευτέρες. Ο φίλος μου ο Γιώργος θα πάει μόνος του για δουλειά και γω θα τρέχω στο ΙΚΑ και στον ΟΑΕΔ.

Μόνο σας παρακαλώ αν με δει κάποιος συνάδελφος απολυμένος στον δρόμο, ας μην με ξαναρωτήσει τι θα κάνουμε από δω και μπρος. Είμαι το ίδιο χεσμένος και πελαγωμένος που δεν θα μπορώ να του πω θα το παλέψουμε.

Το μόνο που θα του πω είναι πως έχουν κολλήσει στον εγκέφαλο μου οι στοίχοι του Αγγελάκα από το «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ»,
το «Δεν είμαι μόνος, Δεν είμαι ο μόνος Όλα είναι δρόμος.»
Καιρός συνάδελφοι να αρχίσετε να ακούτε Τρύπες (φτάνει πια ο Καζαντζίδης και τα λερωμένα χέρια) και να βγείτε στους δρόμους. Πιαστείτε με κάποιον από το χέρι και μπείτε στην πορεία που θα περνά από δίπλα σας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο όμορφοι είναι οι δρόμοι όταν τους περπατάς παρέα φωνάζοντας συνθήματα ενάντια σε όσους κατέστρεψαν τις Δευτέρες μας.
Αυτή η Δευτέρα δεν θα είναι σαν τις άλλες Δευτέρες.
Αλλά από δω και πέρα καμιά Δευτέρα δεν θα είναι σαν τις άλλες Δευτέρες.
Μέχρι να έρθει το Σαββατόβραδο που θα μοσχοβολά βασιλικό κι ασβέστη.

(απόσπασμα από το γράμμα του Τσελεπή Θεόδωρου, Ηλεκτροσυγκολλητή, Πρόεδρου του Σωματείου «Η ΓΑΛΑΡΙΑ» : Αυτή η Δευτέρα δεν θα ναι σαν τις άλλες...  )

2. Al Jazeera: children of the riots

(μια ταινία για τον "ΔΕΚΈΜΒΡΗ, που μερικοί προσπαθούν να ξεχάσουν...)

3. Συνοπτική ποδοσφαιρική ιστορία του κόμματος (ένα είναι...)

Στο έκτο συνέδριο επεξεργάστηκα σύστημα πέντε-τρία-δύο (τρία-πέντε-δύο στην επίθεση) με επιτελικό μέσο, άμυνα-μέτωπο Δημητρώφ, καλά φυλαγμένο κώλο και δυο φορ κοντά-κοντά.

Ξαναμπήκα στο πρωτάθλημα με το που πήραν την ΕΠΟ οι κωλογερμανοί Ρουμενίγκε, τρίτο ράιχ και τα τρία-δυο. Μέχρι το 46 γάμαγα κι έδερνα, τα κέρδαγα τα ματσάκια, είχα και λαό. Αποβάλανε όμως τον κόουτς, η πουλημένη διατησία τον έστειλε κερκίδα – νταχάου κι έμεινα ακέφαλος. Τι μπαλίτσα να παίξω μετά; Το είχα το πρωτάθλημα, το γιουρομπέτ με είχε μονό αποδεκτό με απόδοση ένα είκοσι και πήγα κουβά, τι να πεις τώρα; Και κάτι παιχτάκια είχα, Σαράφη, Βαφειάδη. Τον Άρη τον είχα απ' τ' αριστερά, αλλά έγειρε πολύ λένε και δεν τον έπαιρνε να βγάλει σέντρα στη μεγάλη περιοχή, το προσβάλαμε το συμβόλαιο μετά, αλλά ήταν παίχτουρας, αριστερό που σκοτώνει, δικαιωμένος στη συνείδηση της εξέδρας.

(απόσπασμα από το κείμενο: Κουκουέ είσαι: η ιστορία του κόμματος – ποδοσφαιροποιημένη )

Ενάντια στην Κρίση, αποανάπτυξη!

Η σύνταξη του κειμένου έγινε από την

Ομάδα Αποανάπτυξης των Αγανακτισμένων Βαρκελώνης

www.decreixementacampadabcn.wordpress.com

decreixement.acampadabcn@gmail.com

Υπάρχουν δυο πολύ διαφορετικές στρατηγικές για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που προκαλεί η κρίση:

1. Αναδιανομή: πλούτου, χρόνου εργασίας, άδειων κατοικιών... για να καλυφθούν οι ανάγκες του καθένα από εμάς.

2. Ανάπτυξη: Λήψη μέτρων που υποτίθεται ότι θα επαναενεργοποιήσουν την οικονομία, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας κλπ κλπ...

Αυτές οι δυο στρατηγικές δεν συμβαδίζουν. Η προώθηση της ανάπτυξης λειτουργεί ως δικαιολογία που περιορίζει την αναδιανομή: ελαστική εργασία, μείωση κοινωνικών δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις ... που συχνά εφαρμόζονται μέσω “κοινωνικών μέτρων”. Όμως...

Η στρατηγική υπέρ της ανάπτυξης είναι μια παγίδα. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ, δεδομένου ότι ήδη συγκρουόμαστε με περιβαλλοντικά και ενεργειακά όρια. ∆εν μπορεί να υπάρξει απεριόριστη ανάπτυξη σε έναν περιορισμένο πλανήτη.

Για το "ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ" ρε γαμώτο!...

Τα εθνικά ζητήματα, που έχουν φέρει τώρα τελευταία ακόμα πιο κοντά ακροδεξιούς με τους ακροαριστερούς, έφεραν και στο ίδιο τραπέζι τον Π. Λαφαζάνη με τον Α. Αλαβάνο. Ως γνωστόν ο Π. Λαφαζάνης από την εποχή που αποχώρησε ο Α. Αλαβάνος από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε αρνηθεί επανειλημμένα να εμφανιστεί δημόσια στο ίδιο τραπέζι ως συνομιλητής του για να μην στενοχωρήσει το Τσιπρέικο. Όμως, μπροστά σε ένα κρίσιμο εθνικό θέμα, όπως είναι το ΚΟΥΡΔΙΚΟ, δεν μπόρεσε αυτή την φορά να αρνηθεί την πρόσκληση!...

Μέρες οργής, μέρες ελπίδας

 (απόσπασμα από το www.aformi.gr)

Για όποιον από τα καθεστωτικά πολιτικά επιτελεία είχε αμφιβολίες, η 28^η Οκτωβρίου πρέπει να τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Το μίσος σιγοβράζει στους εργασιακούς χώρους και ψάχνει την ευκαιρία για να ξεχειλίσει στους ελληνικούς δρόμους. Κανένας πλέον θεσμός του κράτους δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Στις 28 Οκτωβρίου ο «ύπατος» θεσμός, που ίσταται, υποτίθεται, υπεράνω των «κομματικών διαφορών», η προεδρία της δημοκρατίας και ο αχυράνθρωπός της Κάρολος Παπούλιας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Ήταν γελοίες οι προσπάθειες των ΜΜΕ (της τηλεοπτικής αλητείας) να ανατριχιάσουν (δήθεν) γιατί «μια μειοψηφία δεν σεβάστηκε την ηρωική επέτειο του έθνους» και προπηλάκισε τον «σεβαστό από όλους μας» πρόεδρο της δημοκρατίας. Αυτή η διατεταγμένη απ’ όλα τα τηλεοπτικά κανάλια κατάπτυστη διαστρέβλωση της αλήθειας απλά αποκαλύπτει το πασιφανές γεγονός: ζούμε στη μονοκομματική «ενημέρωση» των βαρόνων των ΜΜΕ. Την τηλεοπτική δικτατορία του κεφαλαίου.

Δεν υπάρχει κανένας θεσμός που να λειτουργεί ως κολυμβήθρα του Σιλοάμ για τους καθεστωτικούς πολιτικούς του συστήματος. Ο «σεβαστός» μας πρόεδρος, επίτιμο στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ επί πολλά χρόνια, συνταξιούχος του συστήματος, από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση των ΓΑΠ-Βενιζέλου επέλεξε τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα βρέθηκε να υποστηρίζει αναφανδόν τις κυβερνητικές επιλογές, επιχαίροντας για τις «επιτυχίες» της κυβέρνησης. Άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος του «σεβαστού θεσμού της δημοκρατίας», δηλαδή των κατά καιρούς προέδρων της δημοκρατίας: χωρίς καμιά ουσιαστική εξουσία, αποτελούν διακοσμητικές γλάστρες των κυβερνητικών επιλογών.

η συνέχεια του κειμένου, εδώ:  Μέρες οργής, μέρες ελπίδας

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ο "μικρός" ΣΥΡΙΖΑ στα χνάρια του "μεγάλου"...

“Για το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το εφαλτήριο για ένα αποφασιστικό βήμα

προς μια μαζική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική Αριστερά σύγχρονης κομμουνιστικής αναφοράς”

(συμβολή του ΝΑΡ στην 1η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)

Πράγματι, η λέξη “εφαλτήριο” είναι αυτή που αποδίδει το ακριβές νόημα για το πως αντιμετωπίζει το ΝΑΡ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το εφαλτήριο είναι ένα όργανο το οποίο έχει μια συγκεκριμένη αξία χρήσης, βοηθάει το χρήση να κάνει μεγαλύτερα άλματα... Πρόκειται για μια εξωτερική σχέση ανάμεσα στον χρήστη και το μέσο. Ο χρήσης έχει πλήρη αυτοτέλεια από το μέσο. Είναι αυτός που σχεδιάζει και εκτελεί τα άλματα. Αν δεν του κάνει το συγκεκριμένο εφαλτήριο, απλώς διαλέγει κάποιο άλλο. Χθες ήταν το ΜΕΡΑ, σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αύριο τί; Η απάντηση βρίσκεται σε ένα άλλο σημείο του ίδιου κειμένου:

Η προώθηση πολιτικών και ιδεολογικών πρωτοβουλιών κοινής δράσης και διαλόγου- ειδικά με τις δυνάμεις αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αναφοράς από ΚΚΕ, Αριστερό Ρεύμα ΣΥΝ, δυνάμεις του Μετώπου ΑΑ, εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.

(συμβολή του ΝΑΡ στην 1η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Την ίδια ακριβώς αντίληψη του ΝΑΡ για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει και ο ΣΥΝ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει το εφαλτήριο της Κουμουνδούρου για είσοδό της την Βουλή...

έτσι εξηγούνται όλα...

Του Γιώργου Πρασσά

Στα πλαίσια του αφιερώματος "για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ" παρουσιάζουμε σε αποκλειστικότητα γνωστό στέλεχος ανανεωτικής κομμουνιστικής συνιστώσας του να παρασύρει απλούς πατριώτες πολίτες σε φραστικούς διαξιφισμούς με την τοπική εκσουσία στο 2.22 του παρακάτω video (και όχι μόνο):

Μετά τις μεγάλες αλήθειες από την ΟΑΚΚΕ, μεγάλες αλήθειες απ' τον εραστή της Ντενίση: έχουμε ξαναμιλήσει για τη μετάλλαξη του Απόστολου από λαϊκό sex symbol σε λαϊκό αγωνιστή δήμαρχο, με αφορμή τα διόδια, σήμερα :

Ο Δήμαρχος και όλοι οι επίσημοι κατέβηκαν από την εξέδρα για να ανέβουν οι ήρωες του 1940, που πολέμησαν στην Πίνδο... "Θα έπρεπε να μας δέρνουν με τις μαγκούρες", δήλωσε στο LamiaReport ο Απ. Γκλέτσος...

περισσότερα εδώ: Απ. Γκλέτσος:"Δεν έχω το ανάστημα να ανέβω μαζί τους στην εξέδρα..."

Πως επανασυνδέουμε το κομμένο ρεύμα

(μια εκπαιδευτική προσφορά της κατάληψης "σινιάλο" )