Οι Έλληνες εφοπλιστές και η κρίση
Στη θάλασσα λεφτά υπάρχουν!
της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ
Όχι μόνο η αντιπολίτευση αλλά και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα φορολογικά μέτρα είναι άδικα. Κι όμως κανείς δεν τολμά να θίξει τη συνεχιζόμενη τεράστια φοροαπαλλαγή ενός και μόνο κλάδου. Των εφοπλιστών. Είναι τέτοια δε η άνεση και η έκταση των φοροαπαλλαγών αυτών που επιχειρηματίες κάθε κλάδου αγοράζουν ποσοστά σε ναυτιλιακές εταιρείες για να γευτούν και αυτοί τα υψηλά προνόμια.
Κατά την πρόσφατη συζήτηση για το μεσοπρόθεσμο ο Αλέξης Τσίπρας εγκάλεσε τον πρωθυπουργό για τις σκανδαλώδεις 52 φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές. Ο αρχηγός της ΝΔ επαναλαμβάνει συνεχώς και με σθένος ότι θα επαναλειτουργήσει το Υπουργείο Ναυτιλίας ακόμα κι αν ο Χρήστος Παπουτσής αφαίρεσε μόλις μια εβδομάδα πριν την παλιά ταμπέλα από την πρόσοψη. Τέλος ο Γιώργος Καρατζαφέρης κραυγάζει για το συνάλλαγμα που βγάζουν έξω οι μετανάστες «ξεχνώντας» ότι μόνο από τα παράβολα οι μετανάστες συνεισφέρουν στο ΑΕΠ πολύ περισσότερο από τους εφοπλιστές.
Πολλοί από τους εθνικούς αυτούς ευεργέτες στους οποίους -ακόμα- ο απλός κόσμος αποδίδει τα χαρακτηριστικά της καπατσοσύνης και της δημιουργικότητας είναι γνωστό πως έφτασαν να έχουν αυτό τον τεράστιο πλούτο. Το νόμιμο και το ηθικό δεν είναι βέβαια το μοναδικό εργαλείο του εφοπλισμού και αυτό δεν ισχύει φυσικά μόνο για τον ελληνικό εφοπλισμό. Πρόσφατα ο 'πολιτισμένος' διάλογος μεταξύ ΑΛΤΕΡ και ΣΚΑΙ ανάμεσα στα άλλα αποκάλυψε τρόπους θησαυρισμού του εφοπλιστικού και όχι μόνο κεφαλαίου. Παρομοίως το ποδοσφαιρικό «θαύμα» πάλι με εμπλεκόμενους εφοπλιστές και παρατρεχάμενους επιχειρηματίες-μπράβους ξετυλίγει κι αυτό με τη σειρά του πτυχές αυτού του κεφαλαίου. Τα αφορολόγητα υπερκέρδη, οι offshore και οι σημαίες ευκαιρίας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Όμως οι ελληνικού νόμοι και πάλι ξεπερνάνε εδώ τα όρια της κοινής λογικής.