ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
Οι σύντροφοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισαν επιτέλους να λειτουργήσουν με μια από βασικές αρχές της δημοκρατίας, την αρχή της πλειοψηφίας. Για ένα ζήτημα που υπήρξε διαφωνία, αφού εξαντλήθηκε η συζήτηση, η τελική απόφαση πάρθηκε με ψηφοφορία. Ελπίζουμε αυτή η αρχή να γενικευθεί και στα άλλα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΑΥΓΗ παρουσιάζει αυτό το ζήτημα εδώ:
Αν διαβάσει κάποιος τα 2 ξεχωριστά κείμενα ( Ανακοίνωση του προεδρείου του πανελλαδικού σώματος του ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ) που κατατέθηκαν στο κλείσιμο των εργασιών της πανελλαδικής σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχει εντρυφήσει στους κώδικες επικοινωνίας των κομματικών επιτελείων του, δεν θα μπορέσει να δει τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις, και δεν θα καταλάβει ποιες είναι πράγματι οι διαφορές! Η μικροπολιτική ήταν αυτή που κυριάρχησε στις εργασίες της σύσκεψης και στο βήμα των ομιλητών, κυρίως όμως στις διαπραγματεύσεις για τις αποφάσεις. Και την ευθύνη δεν την έχει μόνο ο ΣΥΝ, αλλά και οι συνιστώσες και οι παράγοντες που συμμετείχαν σε αυτό, το χωρίς αρχές παζάρι.
Όλοι σχεδόν προσπάθησαν να κρυφτούν πίσω από το δακτυλάκι τους, δήθεν για να μην δουν με τα μάτια τους την κυρίαρχη αντίθεση που διαπερνά το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και προκαλεί ανατριχίλα στο ίδιο τους το κορμί: Τα πιο βασικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτά που δίνουν ζωή στο εγχείρημα και το κάνουν θελκτικό στα μάτια των αριστερών που συσπειρώνονται δίπλα του, είναι - άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο - ανταγωνιστικά με την πολιτική πρακτική, την συγκρότηση, το παρελθόν αλλά και το παρόν των συνιστωσών του. Είναι οι σπόροι της υπέρβασης, που φύτρωσαν πάνω στα ενωτικά χαρακτηριστικά που εμπεριέχει αυτό το εγχείρημα. Ακριβώς αυτά συσπείρωσαν όχι μόνο ανένταχτους που έτσι κι αλλιώς δεν είχαν πολιτική στέγη, αλλά και μέλη συνιστωσών που είδαν να διευρύνεται και να αποκτάει πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά η πολιτική τους δράση κάτω από την πολιτική ομπρέλα του ΣΥΡΙΖΑ. Όλο αυτό το δυναμικό είναι έτοιμο να πειραματιστεί, να δοκιμάσει νέα πράγματα και να προχωρήσει παραπέρα το εγχείρημα. Αυτό σημαίνει ταυτόχρονα και αποδέσμευση και απόρριψη πολιτικών πρακτικών, οι οποίες είναι συνυφασμένες με υπαρκτούς πολιτικούς μηχανισμούς που τις αναπαράγουν και τις συντηρούν στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, οι κοινοί φόβοι που ενώνουν τον ΣΥΝ με τις άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο δυνατοί απ’ αυτά που τους χωρίζουν! Και δεν είναι αβάσιμοι οι φόβοι τους: Αν μετατοπιστεί το κέντρο βάρους λήψης αποφάσεων στον ΣΥΡΙΖΑ και αποκτήσει, μαζί με την δική του οργανωτική και πολιτική αυτονομία, και κοινωνική γείωση, τότε το μέλλον των συνιστωσών, με την μορφή που υπάρχουν σήμερα, είναι αβέβαιο.
Η τελευταία συνδιάσκεψη ακριβώς αυτή την ισχυρή πλευρά της «ενότητας» του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε. Οι όροι της επιβίωσης και της αναπαραγωγής των κομματικών μηχανισμών, είναι πιο ισχυροί από τις μεταξύ τους αντιθέσεις, γι αυτό κυριάρχησαν στις πολιτικές πρακτικές των επιτελείων που προσπαθούν να χειραγωγήσουν το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές τις κρυφές επιθυμίες τους προσπαθούν να τις προβάλουν ως πολιτική γραμμή άμυνας, όταν δηλώνουν ότι : Στη συνδιάσκεψη του Οκτωβρίου θα παρθούν αποφάσεις σχετικά με την ενιαία πανελλαδική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ όχι ως ενιαίου κόμματος, αλλά ως πολιτικού οργανισμού- εγχειρήματος, δηλαδή ενός οργανισμού πολιτικής συνεργασίας με αυτοτελή συγκρότηση, πολιτική λειτουργία, ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του, είτε ανήκουν σε συνιστώσες είτε είναι ανένταχτοι–ες, χωρίς ηγεμονισμούς και αποκλεισμούς.
Στο κείμενό μας με τίτλο: ΣΥΡΙΖΑ: Το ποτάμι δεν γυρνάει πίσω... έχουμε εξηγήσει πως αυτό το δίπολο συγκροτεί τα νέα “κατά συνθήκη ψεύδη” που θα προσδιορίσουν την καινούργια συμβατική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, είναι σήμερα ο ΣΥΝ ενιαίο κόμμα; Εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν είναι. Πολλές και σημαντικές αποφάσεις - οι οποίες έχουν προκύψει μέσα από τις όποιες δημοκρατικές διαδικασίες έχει (διαδικασίες που απουσιάζουν παντελώς από τον ΣΥΡΙΖΑ) - ούτε τις εκτελούν, ούτε τις προπαγανδίζουν τα μέλη του, αν δεν συμφωνούν μαζί τους. Όλοι πλέον παραδέχονται ότι στις πρόσφατες ευρωεκλογές στελέχη του όχι μόνον δεν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προπαγάνδιζαν υπέρ άλλου κόμματος. Εξάλλου, κάθε τάση έχει την ιστοσελίδα της και λέει τα δικά της, ανεξάρτητα από ποιες είναι οι θέσεις και οι αποφάσεις των οργάνων…
Αν λοιπόν ο ΣΥΝ είναι ενιαίο κόμμα, τότε και η ΕΟΣ (Ένωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ) είναι από τις πιο κομματικές οργανώσεις του ΣΥΝ, αφού όχι μόνον υλοποιεί την γραμμή του, πολύ περισσότερο απ’ ότι κάνουν διακεκριμένα στελέχη του και πολλά μέλη του, αλλά έχει και καθαρή και σταθερή θέση για την «ανανεωτική πτέρυγα». Επανειλημμένα έχουμε υποστηρίξει ότι δεν θα πρέπει να φύγει από τον ΣΥΝ, αλλά ότι θα πρέπει να αντιπροσωπεύεται και στον ΣΥΡΙΖΑ. Ήδη από τον Φλεβάρη έχουμε τοποθετηθεί ξεκάθαρα σε αυτά τα ζητήματα, όπως εδώ: «Ένα σκουλήκι ψόφιο, να το σκοτώσω δεν μπορώ, να φύγω δεν μ’ αφήνει!..» και δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώνονται σήμερα!
Άδικα μας κατηγορεί λοιπόν ο «Αστυάνακτας» όταν γράφει: «Ζητάνε οι σύντροφοι της Ένωσης Οπαδών Σύριζα(γιατί γι αυτούς κυρίως πρόκειται) να γίνουν μέλη σε ένα κόμμα που δεν θέλουν να βλέπουν τη μεγαλύτερη συνιστώσα; Αντιλαμβάνονται την πράξη αυτή ή θεωρούν κι αυτοί όπως ο σ. Γαλάνης ότι μπορούν να προχωρήσουν χωρίς το Συνασπισμό; Μήπως θέλουν να γίνουν μέλη σε άλλο κόμμα. Ή νομίζουν ότι θα ακολουθήσουν τη λογική τους έτσι τα μέλη του ΣΥΝ και θα πειθαρχήσουν.»
Εμείς δεν ζητάμε τίποτε παραπάνω απ’ αυτό που γράφει δυο γραμμές παρακάτω: «Πρόταση: δημοκρατική εκλογή όλων των οργάνων από πάνω έως τα κάτω. Αυτή θα θελα να είναι και η πρόταση του Συνασπισμού. Για να δούμε ποιος θέλει πραγματικά τη δημοκρατική οργανωτική ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ.». Αν λοιπόν πιστεύει αυτά που γράφει, τότε τον καλούμε να δώσουμε μαζί την μάχη για να γίνουν πραγματικότητα. Και εθελοτυφλεί, αν δεν αντιλαμβάνεται ότι είμαστε από την ίδια πλευρά σε αυτό τον αγώνα, κόντρα στις επιδιώξεις της ηγεσίας του ΣΥΝ και όχι μόνο…
Οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλες από αυτές που καταγράφηκαν στην τελευταία σύσκεψη. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν, όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για τον μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ.
Η τελευταία Πανελλαδική Σύσκεψη που ολοκλήρωσε τις εργασίες της σήμερα, Κυριακή 19 Ιούλη 2009, κατέγραψε την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργεί ως πολιτικός μηχανισμός που μπορεί να συνθέτει διαφορετικές πολιτικές απόψεις και να προχωρά με συλλογικό τρόπο ένα βήμα παραπέρα. Σε αντίθεση με όλες τις άλλες συσκέψεις που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα, για πρώτη φορά δεν έγινε αποδεκτό ένα κοινό πλαίσιο. Το πλαίσιο αυτό θα αποκρυστάλλωνε το περιεχόμενο της συνδιάσκεψης που έχει ήδη εξαγγελθεί για το φθινόπωρο, στην οποία θα ληφθούν οριστικές αποφάσεις για το οργανωτικό.
Η αδυναμία λήψης απόφασης έχει επαναληφθεί στην γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόσφατα μάλιστα σημειώθηκε αυτή η αδυναμία λήψης απόφασης για την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος (περισσότερα στοιχεία εδώ: Η αποτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική συγκυρία και το ...veto του ΣΥΝ)
Όμως δεν είχε ξαναγίνει σε πανελλαδική σύσκεψη. Μέχρι σήμερα η «λειτουργική ομοφωνία» ήταν ένα αποδοτικό σύστημα λήψης αποφάσεων, αφού συνήθως τα πράγματα προχωρούσαν ομαλά: οι συνιστώσες ήταν πρόθυμες να υποχωρήσουν μπροστά σε ένα ενδεχόμενο βέτο του ΣΥΝ. Εξάλλου, σε όλες τις προηγούμενες συσκέψεις, οι αποφάσεις ήταν προειλημμένες με κοινή συναίνεση και η όλη διαδικασία των συσκέψεων αποτελούσε μια δημοκρατική επίφαση: η βάση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε χρήση του αστικού πολιτικού δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου…
Σήμερα οι διαφωνίες στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ μεγαλώνουν αντί να αμβλύνονται. Η κατάσταση αυτή δεν προβλέπεται να λήξει σύντομα. Θα συνεχιστεί για καιρό ακόμα. Όμως τα ζητήματα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει πλέον εσωτερικά προβλήματα του ΣΥΝ και έχει πάρουν εκρηκτικές διαστάσεις. Η κατάσταση αυτή έχει επιταχύνει τις διαδικασίες ομογενοποίησης των ηγετικών ομάδων των τάσεων και ρευμάτων του ΣΥΝ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα ο ΣΥΝ να έχει σήμερα τις πιο καθαρές απόψεις -σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο - για το παρόν και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, απ’ ότι έχουν οι υπόλοιπες τις συνιστώσες του. Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο με τις συνιστώσες γιατί είναι έτοιμες κάθε στιγμή να «παζαρέψουν» οτιδήποτε τους ζητήσει ο ΣΥΝ, αρκεί να εξασφαλίσουν ότι παραμένουν στο «παιχνίδι». Στην τελευταία πανελλαδική σύσκεψη βέβαια που ο ΣΥΝ δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε αυτό το παζάρι, βρέθηκαν σε δύσκολη θέση…
Αυτή η πολιτική του ΣΥΝ άργησε να γίνει αντιληπτή από ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ - κυρίως από αυτές που είχαν διαμορφώσει προνομιακές πολιτικές σχέσεις με το περιβάλλον του προέδρου του ΣΥΝ - με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αντιδράσουν ούτε έγκαιρα, ούτε έγκυρα στις πρόσφατες μετεκλογικές εξελίξεις, παρ’ όλο ότι μια σειρά γεγονότα αναδείκνυαν αυτή την πολιτική στάση του ΣΥΝ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι την στιγμή που ο Α. Τσίπρας μιλούσε για ενιαίο καθοδηγητικό κέντρο του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ και δεν αποδεχόταν την ιδιότητα του μέλους, κάποιοι πρόβαλαν ως πρόβλημα τον …αρχηγισμό του Α. Αλαβάνου!
Μέχρι τις πρόσφατες ευρωεκλογές, η υπόγεια διαπάλη που προσδιόριζε το επίπεδο αντιπαραθέσεων και συναινέσεων ανάμεσα στις συνιστώσες και τους παράγοντες που συμμετείχαν στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πάρει δημόσιο χαρακτήρα. Με την «παραίτηση» Αλαβάνου πυροδοτήθηκαν εξελίξεις που ανέτρεψαν τους όρους με τους οποίους διαμορφώνονταν οι συσχετισμοί και οι ηγεμονίες στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και αποκαλύφθηκε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Η κατάσταση αυτή ανέδειξε μια συνολική κρίση που διαπερνά όχι μόνον τον ΣΥΝ αλλά και τις άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες έχουν σημαντικό μερίδιο της ευθύνης, αφού με δική τους επιλογή συμμετείχαν στο καθεστώς της ίντριγκας και της μικροπολιτικής που προσδιόριζε την λήψη αποφάσεων της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η μετεκλογική στάση του ΣΥΝ που περιγράψαμε παραπάνω προκαλεί πλέον, ως αναγκαστική αντίδραση, την συσπείρωση των υπόλοιπων συνιστωσών απέναντί του. Και αυτό το γεγονός καταγράφηκε στην τελευταία σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ με το κείμενο αντιπροσωπευτικών υπογραφών που διάβασε ο Α. Μπένος στο κλείσιμο της σύσκεψης. Το κείμενο αυτό υπερασπίζεται την εφαρμογή των αποφάσεων των προηγούμενων συσκέψεων, όπως επίσης και τα στοιχειώδη για μια δημοκρατική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία θα κατοχυρώνεται η ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του.
Όμως, η συνιστώσα του 2ο κύματος δεν αρκέστηκε σε αυτό τον διαχωρισμό. Παρ’ όλο ότι υπόγραψε το κοινό κείμενο, θέλησε να καταγράψει την «επαναστατική» της πρωτοπορία καταθέτοντας ακόμα άλλο ένα. Ευτυχώς που δεν την ακολούθησαν αυτή την κατάθεση ξεχωριστών προτάσεων και άλλες ομαδοποιήσεις, όπως ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ή και ανένταχτοι σύντροφοι, οι οποίοι ανέπτυξαν στις τοποθετήσεις τους εξίσου σημαντικούς προβληματισμούς και οι οποίοι προφανώς δεν είχαν ενσωματωθεί στο κείμενο που διάβασε ο Α. Μπένος.
Η πορεία που μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την σημερινή στάση του ΣΥΝ είναι μια πορεία όξυνσης των αντιθέσεων. Όμως η έκβαση αυτής της διαπάλης δεν θα κριθεί από την αντιπαράθεση του ΣΥΝ με τις υπόλοιπες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στο εσωτερικό του ΣΥΝ. Ήδη η δυσαρέσκεια στο εσωτερικό του ΣΥΝ από συντρόφους που στέκονται κριτικά ή δεν ανήκουν σε οργανωμένες τάσεις, έχει πάρει ευρείες διαστάσεις για την στάση της ηγεσίας τους απέναντι στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Το γεγονός ότι ο Α. Αλαβάνος στην ομιλία του σήμερα στάθηκε κριτικά απέναντι στην ηγεσία του ΣΥΝ και σήκωσε, έστω και συμβολικά την κάρτα μέλους που μοίρασαν οι σ. της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ είναι επίσης ένα θετικό στοιχείο γιατί δείχνει ότι δεν μπορεί να κλείσει ακόμα το θέμα στο εσωτερικό του ΣΥΝ με τον τρόπο που επιθυμεί η ηγεσία του.
Όμως εκείνο που θα ταρακουνήσει περισσότερο την ηγεσία του ΣΥΝ είναι όταν αντιληφθεί κάποια στιγμή ότι «χωρίς ένα δυνατό ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ θα γίνει εξωκοινοβουλευτικό κόμμα». Τότε θα καταλάβει την πεπερασμένη εμβέλεια του ισχυρισμού ότι «ισχυρός ΣΥΝ σημαίνει ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ». Και αυτή η αρνητική εξέλιξη θα γίνει ακόμα πιο βαριά γιατί γνωρίζει εκ των προτέρων ότι Η ΚΟΕ, η ΔΕΑ η ΑΚΟΑ και αρκετοί ακόμα έχουν αποδείξει ότι μπορούν να επιβιώνουν και ως εξωκοινοβουλευτική αριστερά, όμως ο ΣΥΝ δεν μπορεί…
Σε αυτή την συγκυρία, ως ανένταχτοι, η μέλη συνιστωσών που απεμπολούμε την κομματική μας ταυτότητα για χάριν του ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε ένα σημαντικό καθήκον απέναντι στις μεθοδεύσεις που αντιμετωπίζουν το ζήτημα κομματικά επιτελεία: Να υπερασπιστούμε τα ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις συνιστώσες του. Αυτό σημαίνει πρώτα απ’ όλα ότι υπερασπιζόμαστε μια αμεσοδημοκρατική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ με μέλη που είναι ισότιμα, ανεξάρτητα αν είναι ανένταχτοι ή ανήκουν σε κάποια συνιστώσα (όχι σε λογικές ποσοστώσεων και ομοσπονδιών) και με εκλεγμένη και ανακλητή ηγεσία.
Σήμερα σχεδόν όλοι προσπαθούν να μπερδέψουν το πολιτικό με το οργανωτικό ζήτημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Για μας είναι καθαρά τα πράγματα: Προέχει το οργανωτικό, γιατί το οργανωτικό εξασφαλίσει τους πολιτικούς όρους με τους οποίους μπορούμε να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε τα πολιτικά ζητήματα που θεωρούμε ότι είναι ανοικτά στην φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα είναι δεδομένο ένα πολιτικό πλαίσιο που προσδιορίζει την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και είναι προφανές ότι, για να στηρίζουμε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνούμε με αυτό. Τώρα, αν κάποιες ομάδες που βρήκαν πόρτα ανοικτή και μπήκαν στον ΣΥΡΙΖΑ με δεδομένες εκ των προτέρων τις διαφωνίες τους (όπως, ότι δεν μπορούν να συνυπάρχουν με την ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝ), προβάλλουν κάθε στιγμή αυτές τις διαφωνίες και δημιουργείται «πολιτικό πρόβλημα», ας πρόσεχαν αυτοί τους άνοιξαν την πόρτα! Μήπως όμως, άφησαν επίτηδες μισάνοιχτη την πόρτα, γιατί τελικά μια τέτοια στάση βολεύει κάποιους στον ΣΥΝ;
Η αριστερή μετατόπιση του ΣΥΝ που σημειώθηκε με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές ότι όξυνε τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΝ με την ανανεωτική πτέρυγα. Όμως, κακώς οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στις τάσεις του ΣΥΝ: Αφού ο ΣΥΝ διεκδικεί ότι είναι «ενιαίο» κόμμα, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ενιαίος. Αν χρεώνουμε για παράδειγμα, διάφορες πολιτικές πρακτικές στο αριστερό ρεύμα ή τους ανανεωτές, τότε βγάζουμε λάδι τον ίδιο τον ΣΥΝ. Επίσης, αν για ζητήματα για τα οποία έχει συμφωνήσει ο ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ, μέλη του κάνουν αντίθετα, τότε ο ΣΥΝ είναι αυτός που δεν τηρεί τις συμφωνίες του...
Μετά απ΄ αυτά αν θέλετε να μάθετε και για την επίσημη ενημέρωση του ΣΥΝ για αυτά τα ζητήματα, όπως αυτή διατυπώθηκε από ανακοίνωση του προεδρείου της σύσκεψης, δεν έχετε παρά να κάνετε ένα κλικ εδώ:
Σάββατο, 18 Ιούλη 2009
Ο λόγος του Α. Τσίπρα ήταν πάλι - όπως και στην προηγούμενη σύσκεψη - εκτός θέματος! Όμως, αν είσαι πρόεδρος του ΣΥΝ, τότε ότι και να πεις, θα σε δείξουν τα κανάλια...
Όποιος δεν πρόλαβε να ακούσει τον σ. Τσίπρα, θα μπορούσε να ακούσει το σ. Βούτση, ο οποίος μας επανέλαβε σε πιο περιεκτική συσκευασία τον λόγο του Α. Τσίπρα και ιδιαίτερα τις υποδείξεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να γίνει εξωστρεφής. Αυτές οι υποδείξεις θεωρήθηκαν από επόμενους ομιλητές προσβλητικές.
Αυτή η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει κάτι παραπάνω από ...τσιγάρο! Ο νεοεκλεγής ευρωβουλευτής καπνίζει την πίπα. Αν είναι η πίτα του πολέμου ή της ειρήνης δεν το μάθαμε, γιατί δεν μίλησε...
Ο σ. Λαφαζάνης - όπως και ο αριστερό ρεύμα του ΣΥΝ - μάλλον δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα! Ούτε για το εκλογικό αποτέλεσμα (το οποίο θεωρεί ότι δεν είναι προβληματικό), ούτε όμως για την κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ (την οποία θεωρεί ότι θα λυθεί αν τα βρει ο Αλέξης με τον Αλέκο). Η τοποθέτησή του επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά πως η "παραίτηση" Αλαβάνου ήταν ένα αναγκαίο κακό για να τεθούν τα προβλήματα. Αλλιώς, τώρα θα είσαστε σε καμιά παραλία, ευχαριστημένοι που δεν είχαμε την τύχη της ιταλικής αριστεράς στις ευρωεκλογές...
Βέβαια, το σύνολο των ομιλητών έθεσε τα γνωστά προβλήματα και τον προβληματισμό που έχει αναπτυχθεί, αλλά τελικά το ζήτημα θα κριθεί από την στάση που θα κρατήσει ο ΣΥΝ. Απ΄ ότι φαίνεται οι ηγεσίες των φραξιών του ΣΥΝ τα έχουν βρει μεταξύ τους. Αυτό τουλάχιστον φάνηκε από τις ομιλίες των εκπροσώπων τους. Αύριο θα φανεί αν και ο Α. Αλαβάνος θα συμπλεύσει μαζί τους. Όμως, υπάρχουν σημαντικές αντιθέσεις απέναντι σε αυτή την κατάσταση από τον κόσμο του ΣΥΝ, πράγμα που εκφράστηκε και μέσα στην σύσκεψη.
Η σημερινή μέρα έκλεισε με τον Μ. Γλέζο, που συνεπήρε το ακροατήριο. Ήταν τόσο παραστατικός στην περιγραφή των προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ ώστε κάποια στιγμή έδειξε στο ακροατήριο και απόσπασμα από εφημερίδα με δηλώσεις του "γραβατωμένου" Φλαμπουράρη...
Στην σύσκεψη η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ μοίρασε συμβολικές κάρτες Μέλους του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως έχουν φτάσει τα πράγματα, μάλλον θα πρέπει αύριο να μοιραστούν κανονικές κάρτες στους συμμετέχοντες στην σύσκεψη και να αποτελέσουν τα πρώτα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ!
Επίσης το παρακάτω κείμενο, που κυκλοφόρησε στην σύσκεψη, θέτει ορισμένα καίρια ερωτήματα, τα οποία όμως μάλλον δεν θα απαντηθούν. Με ένα κλικ θα το βρείτε εδώ:
Ως ανένταχτοι - οπαδοί ή μέλη με περιορισμένα πολιτικά δικαιώματα - του ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε ένα σημαντικό καθήκον απέναντι στα κομματικά επιτελεία: Να υπερασπιστούμε τα ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις συνιστώσες του. Η αντίθεση αυτή δεν μπορεί να λυθεί σήμερα. Δεν θα πρέπει όμως να κουκουλωθεί ούτε με ιδεολογήματα όπως αυτό που προβάλει η ηγεσία του ΣΥΝ: “ισχυρός ΣΥΝ σημαίνει και ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ”, ούτε με οργανωτικά μέτρα όπως αυτά που επεξεργάζονται τυφλοπόντικες των κομματικών γραφείων και ανεγκέφαλοι παράγοντες, οι οποίοι ήδη έχουν αρχίσει να παζαρεύουν “ποσοστώσεις”, “ομοσπονδίες” και άλλα παρόμοια.
Η αντίθεση αυτή θα λυθεί στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση για “διπλή πολιτική ένταξη”, αντιμετωπίζει με πολιτικό και όχι οργανωτικό τρόπο αυτή την αντιφατική πολιτική πραγματικότητα που ενυπάρχει σήμερα στην πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ: Ούτε την συγκαλύπτει, ούτε την υποτάσσει σε προειλημμένες αποφάσεις. Μετά από κάποιο καιρό, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατορθώσει να αποκτήσει εκείνα τα πολιτικά χαρακτηριστικά που θα καθιστούν πλέον άχρηστη την ύπαρξη των σημερινών συνιστωσών του ως ξεχωριστών πολιτικών μορφωμάτων, τότε θα εξαλειφθεί πρακτικά και αυτή η αντίθεση. Είναι δημοκρατικό τα μέλη των συνιστωσών ν' αντιπροσωπεύονται πάντα από τις ηγεσίες τους και να μην συνδιαμορφώνουν κοινά επίδικα; Η πράξη απέδειξε ότι σε περιπτώσεις που υπήρξε πολιτική συνύπαρξη «στη βάση» έγιναν οι αναγκαίες “υπερβάσεις“ και οικοδομήθηκαν δεσμοί συντροφικότητας και αλληλεγγύης ανάμεσα στους ανθρώπους που σήμερα, ανεξαρτήτως προέλευσης, υπερασπίζονται το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να έχουν λίγοτερα πολιτικά δικαιώματα από αυτά που η αστική δημοκρατία ορίζει για το τελευταίο μέλος ενός συνδικάτου: Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι και την αρχή της πλειοψηφίας για την λήψη των αποφάσεων. Αυτό που διεκδικούμε επιπλέον είναι να περάσουμε από την ανάθεση εκπροσώπησης στην ανάληψη πρωτοβουλίας και ευθύνης. Δεν θέλουμε οργανώσεις με μέλη που ψηφίζουν μια φορά το χρόνο τα στελέχη τους. Θέλουμε έναν ζωντανό πολιτικό φορέα που θα λειτουργεί κυρίως με την άμεση δημοκρατία και δευτερευόντως με την αντιπροσωπευτική.
