Τι έγινε στο συνέδριο του Podemos;

Στο RProject.gr η Κατερίνα Σεργίδου σημειώνει κάποιες σκέψεις και κάποια πρώτα συμπεράσματα:

Το Podemos και ο κόσμος του: πρώτες σκέψεις μετά το 2ο συνέδριο στο Vistalegre II

Τα φώτα της δημοσιότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο , έπεσαν για άλλη μια φορά στο Podemos, με αφορμή το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 11 και 12 Φεβρουρίου.

Ο πο­λι­τι­κός σχη­μα­τι­σμός,  με­τρά­ει πια 3 χρό­νια ζωής. Σε αυτά τα χρό­νια όπου οι εξε­λί­ξεις είναι τόσο πυ­κνές, ιδιαί­τε­ρα στο Ισπα­νι­κό Κρά­τος, κάθε έτος βιώ­νε­ται ως δε­κα­ε­τία. Και πράγ­μα­τι μέσα σε αυτά τα τρία χρό­νια το Podemos, κα­τά­φε­ρε να επι­βά­λει την πα­ρου­σία του στη δη­μό­σια σφαί­ρα. Οι αλ­λα­γές στην πο­λι­τι­κή του και οι εσω­τε­ρι­κές του μάχες, φαί­νε­ται να εν­δια­φέ­ρουν ιδιαί­τε­ρα το ελ­λη­νι­κό κοινό που δεν μπο­ρεί να απο­φύ­γει τις συ­γκρί­σεις με την ελ­λη­νι­κή εμπει­ρία. Αυτό το με­γά­λο εν­δια­φέ­ρον συ­νο­δεύ­ε­ται πάντα από ένα ερώ­τη­μα: «Τι πο­λι­τι­κό υπο­κεί­με­νο χρειά­ζε­ται να χτί­σου­με για να αλ­λά­ξου­με πραγ­μα­τι­κά τα πράγ­μα­τα;» Και ένα ακόμα ερώ­τη­μα: «Έχου­με να μά­θου­με κάτι από τον τρόπο λει­τουρ­γί­ας του Podemos»;

 Τι έγινε όμως σε αυτό το δεύ­τε­ρο συ­νέ­δριο που γί­νε­ται  2 χρό­νια,  μετά το Vistalegre I, το πρώτο και ιδρυ­τι­κό συ­νέ­δριο του Podemos;

συλλογικό κείμενο: Δέκα προτάσεις για να μην επαναληφθεί η συνθηκολόγηση που γνωρίσαμε στην Ελλάδα

Οι προκλήσεις για την αριστερά στην ευρωζώνη

Συλλογικό κείμενο υπογραμμένο από 70 στελέχη και αγωνιστές της αριστεράς από 15 ευρωπαϊκές χώρες

Αναδημοσίευση από το "ελληνική επιτροπή ενάντια στο χρέος"

Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς

Για να αποφύγουμε την επανάληψη της συνθηκολόγησης, όπως τη γνωρίσαμε στην Ελλάδα το 2015, ιδού δέκα προτάσεις που πρέπει να εφαρμοστούν αμέσως και ταυτόχρονα, για την κοινωνική κινητοποίηση  και τη δράση μιας κυβέρνησης που θα είναι πραγματικά στην υπηρεσία του λαού.

Η πρώτη πρόταση αφορά στην ανάγκη που έχει μια αριστερή κυβέρνηση να μην υπακούσει ξεκάθαρα και αφού το έχει προαναγγείλει,  στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το κόμμα ή ο συνασπισμός κομμάτων, που θέλουν να κυβερνήσουν –και εδώ αναφερόμαστε βέβαια στην Ισπανία- πρέπει ευθύς εξαρχής να αρνηθούν να υπακούσουν στις απαιτήσεις για λιτότητα, και να δεσμευτούν ότι θα αρνηθούν τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού. Πρέπει να δηλώσουν: «Δεν θα σεβαστούμε την υποχρέωση να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό που επιτάσσουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες επειδή θέλουμε να αυξήσουμε τις δημόσιες δαπάνες για να παλέψουμε ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα και τη λιτότητα, και για να προβούμε στην οικολογική μετάβαση». Κατά συνέπεια, το πρώτο πράμα που πρέπει να κάνουμε  είναι η σαφής και αποφασισμένη δέσμευση για ανυπακοή. Μετά από την ελληνική συνθηκολόγηση, είναι ουσιώδους σημασίας να εγκαταλείψουμε τη ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να απαιτήσουμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να σεβαστούν τη λαϊκή βούληση. Η συνέχιση αυτής της ψευδαίσθησης θα μας οδηγούσε στην καταστροφή. Πρέπει να μην υπακούσουμε.

Rojava: Έχει η επανάσταση εξαλείψει το κράτος;

Αναδημοσίευση από΄το "Hit&Run"

του Davide Grasso

Όταν οι διαδηλώσεις έδωσαν τη θέση τους στη δημιουργία ένοπλων ομάδων το 2011 στην Συρία, η κυβέρνηση της Δαμασκού παρενέβει με σκληρή στρατιωτική καταστολή, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία εξασφάλισαν προς την αντιπολίτευση μια σταθερή ροή χρήματος και όπλων, ελπίζοντας σε μία ταχεία κατάρρευση των δυνάμεων του Ασαντ. Το χάος ακολούθησε σε ολόκληρη τη χώρα, και η Jabat-Al-Nusra (Αλ-Κάιντα στη Συρία) προσπάθησε να καταλάβει κάποιες πόλεις στο βορρά, όπως η Serekaniye, που συνορεύει με την Τουρκία. Έτσι, οι Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) σχηματίστηκαν μεταξύ του μεγαλύτερου μέρος του κουρδικού πληθυσμού της περιοχής, που κατάφεραν την εκδίωξη των Σαλαφιστών μετά από αιματηρές συγκρούσεις.

Σήμερα στις 7μμ στην Αθήνα με τον David Bollier για τα "κοινά"

Βιβλιοπαρουσίαση: Κοινά, μια σύντομη εισαγωγή

Για το βιβλίο:

ΚΟΙΝΑ, ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Χωρίς να διστάσουμε μπροστά στη ρήξη με το ευρώ-Το καθήκον είναι η ανατροπή της λιτότητας

Παρουσιάζουμε ένα κείμενο, το οποίο ενώ περιγράφει σε γενικές γραμμές σωστά την πολιτική συγκυρία, καταλήγει τελικά σε προτάσεις για τις “πολιτικές συμμαχίες” οι οποίες δεν έχουν καμία βάση, ιδιαίτερα για την πολιτική και εκλογική συνεργασία της ΛΑΕ με το ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κάποιες εξηγήσεις γιατί δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί αυτή η συνεργασία, μπορείτε να τις βρείτε εδώ:
Υποβολείς: Ούτε News ούτε Real (περί ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ-Πλεύσης), κάποιες άλλες πλευρές μπορείτε να τις φανταστείτε. Οι εκκλήσεις για αυτή την ενότητα της αριστεράς, ιδιαίτερα όταν είναι φανερό ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, δεν συγκροτούν πολιτική πρόταση. Το σχέδιο για την “ενότητα της Αριστεράς” θυμίζει ένα άλλο σχέδιο, αυτό της “παραγωγικής ανασυγκρότησης” το οποίο, για το «καλό της χώρας» εγκαλεί τους βιομηχάνους και άλλες μερίδες της αστικής τάξης να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους για την ανάπτυξη  του κλάδου της βιομηχανίας και άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Όπως δηλαδή δεν πρόκειται να “αναδομηθεί” η αστική τάξη  με εκκλήσεις και να έρθει στα μέτρα των πολιτικών τους στοχεύσεων, όσο "πατριωτικές" κι αν είναι αυτές,  έτσι δεν πρόκειται να “αναδομηθούν” και οι πολιτικοί σχηματισμοί της Αριστεράς για το κοινό καλό της, απεμπολώντας τα κεκτημένα της της δικής τους “επαναστατικής καθαρότητάς”  που με τόσους κόπους κατέκτησαν.. Το πιο πιθανόν είναι να τα πάρουν μαζί τους στον τάφο τους, και να περιμένουν ότι κάποτε οι επόμενες γενιές θα αναγνωρίζουν την αξία τους  να τους “αγιοποιήσουν” ως μάρτυρες του επαναστατικού κινήματος...

Αναδημοσίευση από το "RProject.gr

του Αντώνη Νταβανέλου

Στις εβδομάδες που έρχονται, έχουμε να αποδείξουμε αν μπορούμε να παρουσιάσουμε μια σοβαρή συγκέντρωση δύναμης στα αριστερά του Τσίπρα, με στόχο την ανατροπή της λιτότητας και χωρίς κανένα δισταγμό στο ζήτημα της εξόδου από το ευρώ.

Η πα­ρά­τα­ση και το βά­θε­μα της κρί­σης διε­θνώς έχουν ως απο­τέ­λε­σμα τον πα­ρο­ξυ­σμό των πο­λι­τι­κών κρί­σε­ων πα­γκό­σμια: με­γά­λα τμή­μα­τα των κυ­ρί­αρ­χων τά­ξε­ων, σε με­γά­λες χώρες του κα­πι­τα­λι­σμού, απο­κτούν δια­φο­ρε­τι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες, δια­φο­ρε­τι­κές ει­κό­νες για τον κόσμο, δια­φο­ρε­τι­κές απα­ντή­σεις ακόμα και στα κε­ντρι­κά ερω­τή­μα­τα «γραμ­μής» των κυ­βερ­νή­σε­ών τους. Σε ένα μόνο ση­μείο συμ­φω­νούν όλοι τους: ότι η λι­τό­τη­τα πρέ­πει να πα­ρα­τα­θεί, να γίνει ακόμα πιο σκλη­ρή, να επι­τα­χυν­θεί η αντί­στρο­φη ανα­δια­νο­μή, η με­τα­φο­ρά πόρων προς το πάνω μέρος της κοι­νω­νί­ας, προ­κει­μέ­νου να χτι­στεί η (αστι­κή) διέ­ξο­δος από την κρίση.

Τραμπ και Σόιμπλε προτείνουν τον δρόμο της εκούσιας επιστροφής στο εθνικό νόμισμα...

Μέχρι τώρα ο διάλογος για το εθνικό νόμισμα ήταν απαγορευμένος στην πολιτική σκηνή. Σήμερα φαίνεται πως ανοίγει. Όμως σε αυτόν τον “διάλογο” άλλοι θα είναι η πρωταγωνιστές και όχι η Αριστερά που έθετε αυτά το ζήτημα την προηγούμενη περίοδο.

Σε συνέντευξη στον Α. Παπαχελά ο προτεινόμενος ως πρέσβης των ΗΠΑ στην ΕΕ Τεντ Μάλλοχ, τάσσεται υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, την οποία μάλιστα εκτιμά ότι η χώρα θα ζητήσει από μόνη της σε ένα ή ενάμιση χρόνο το πολύ:


Ο κ. Μάλοχ διευκρινίζει ότι την άποψή του δεν την έχει συζητήσει με κανέναν στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ή Οικονομικών, ωστόσο θυμίζει ότι ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ πριν από ένα χρόνο είχε τουιτάρει ότι «οι Ελληνες χάνουν τον χρόνο τους στην Eυρωζώνη». Σημειώνει ότι συμφωνεί με τον νέο Αμερικανό πρόεδρο και μάλιστα, συνεχίζει, «αν κάτι τέτοιο είχε γίνει πριν από τέσσερα χρόνια, θα ήταν και πιο απλό».

Βαρουφάκης: Όταν μας λέει ο Σόιμπλε «θα σας βγάλουμε στη δραχμή», η απάντηση είναι «βγάλτε μας»

(κλικ στην εικόνα για να δείτε το VIDEO του ΑΝΤ1)

από το "ποντίκι"

Τη στιγμή που η αξιολόγηση βρίσκεται στο «κόκκινο» επέλεξε να δώσει το "παρών" με παρέμβασή του ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης επέλεξε το οικείο περιβάλλον της Αίγινας για να κάνει την έμμεση παρέμβαση του στο ανοικτό κεφάλαιο της β’ αξιολόγησης, όπως παρουσιάστηκε αποκλειστικά στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 με τον Νίκο Χατζηνικολάου.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας στο LiveU

Χακεύοντας τα Κινήματα και την Πολιτική – Για μία Συμμαχία για τα Κοινά & την ΚΑΟ

Αναδημοσίευση από το "ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ"

του  Αντώνη Μπρούμα

Η Ανάγκη

Είναι κοινή η παραδοχή ότι στην Ελλάδα της κρίσης τα κινήματα και οι πολιτικές οργανώσεις στάθηκαν αναντίστοιχα του βάθους και της σημασίας της κοινωνικής σύγκρουσης. Εφόσον δοκιμάστηκαν σχεδόν τα πάντα, ποιο ήταν τελικά το στοιχείο που απουσίαζε από τα κινήματα και τις πολιτικές οργανώσεις και οδήγησε σε αυτή την αναντιστοιχία; Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, το πανκοινωνικό κίνημα των πλατειών, την εκλογή της Αριστεράς στην κυβέρνηση, τη σύσσωμη συμμετοχή της κοινωνίας στο προσφυγικό δεν μπορούμε πια να εθελοτυφλούμε.

ΛΑΕ: ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν μῦν...

Το φυλλάδιο της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος της παράταξης παρουσίασε στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ σε συνέντευξη Τύπου ο Παν. Λαφαζάνης Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑΕ και μέλη της ΠΓ της ΛΑΕ Παν. Μαντάς, Παν. Σωτήρης, Μαρ. Τσίχλη και Γιάννης Τόλιος, αλλά χωρίς την συμμετοχή εκπροσώπου από το "κόκκινο δίκτυο"

Φυλλάδιο της ΛΑΕ για τη μετάβαση από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα. Τα βήματα, τα μέτρα, το πρόγραμμα

Η Η ΛΑΕ επανειλημμένα έχει επισημάνει ότι η συζήτηση για το εθνικό νόμισμα είναι ακόμα απαγορευμένη. Όμως το εκλαϊκευμένο φυλλάδιο που εξέδωσε δεν έρχεται να προβάλει κάτι το καινούργιο, το οποίο δεν έχει ήδη συζητηθεί. Τα «5 Βήματα της μετάβασης στο εθνικό νόμισμα», είναι απλές κοινοτοπίες, οι οποίες σε όποιο μέρος του κόσμου και αν συνέβαινε μια παρόμοια νομισματική αλλαγή κάπως έτσι θα γίνονταν τα πράγματα, όπως για παράδειγμα αυτό:  «Με νομοθετική διάταξη το ευρώ αποσύρεται και το νέο εθνικό νόμισμα τίθεται σε υποχρεωτική κυκλοφορία. Με βάση το νέο αυτό εθνικό νόμισμα πραγματοποιούνται όλες οι εγχώριες οικονομικές λειτουργίες και συναλλαγές». Αυτές οι διευκρινήσεις είναι εντελώς άχρηστες αφού κανείς δεν πιστεύει πως υπάρχει ο κίνδυνος ότι λαϊκός παράγοντας θα τύπωνε παράνομα “εθνικό νόμισμα” και μετά από μια λαϊκή εξέγερση θα το επέβαλλε δια της λαϊκής (και όχι δια της κρατικής) βίας στις συναλλαγές και στις τράπεζες, ώστε να πάρει μπρος η οικονομία της χώρας και να έρθει η πολυπόθητη “ανάπτυξη”

Ο ΕΝΙΚΟΣ, το Grexit και οι “αριστεροί” μαϊντανοί του...

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Ενώ έχει αρχίζει στην πολιτική σκηνή κάπως να σπάει ο πάγος για την ΤΙΝΑ των μνημονίων και φαίνεται να ανοίγει και εκεί η συζήτηση για θέματα που ήταν απαγορευμένα ως «αντεθνικά», κάποια ΜΜΕ επιμένουν να αναπαράγουν τα γνωστά τρομοκρατικά ιδεολογήματα υπέρ της ΤΙΝΑ. Ένα απ' αυτά είναι ο «ΕΝΙΚΟΣ».

Σε πρόσφατο δημοσίευμα του (Ο εφιάλτης του Grexit: Οι επιπτώσεις για οικονομία και κοινωνία) εκτός των άλλων ισχυρίζεται ότι αν η χώρα μπει σε μια πορεία ρήξης με το ΔΝΤ και τα επιτελεία της ΕΕ , τότε η χώρα θα έχει σημαντικά πρόβλημα ακόμα και στην παραγωγή της κομπόστας (!!!): «Τέλος, ακόμα μεγαλύτερο θα είναι το πρόβλημα για τους μεταποιητές. Όπως ισχυρίζονται φορείς της αγοράς στο μεταποιημένο προϊόν, όπως για παράδειγμα είναι οι κομπόστες, το 30% του κόστους αφορά στα υλικά συσκευασίας (κουτί), το υπόλοιπο 30% στην πρώτη ύλη, ένα άλλο 20% αφορά σε άλλα εισαγόμενα υλικά και μόλις το 20% είναι το εργατικό κόστος ...».

Θα περιμέναμε από τους παραδοσιακούς και συνεπείς υποστηρικτές της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, όπως το iskra.gr (που είναι το επίσημο όργανο του “Αριστερού Ρεύματος”), ένα ΜΜΕ το οποίο δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του για πολύ πιο δευτερεύοντα ζητήματα, να σχολιάζει και να επικρίνει αυτό ή άλλα παρόμοια δημοσιεύματα, που εκφράζουν το πολιτικό προφίλ του ΕΝΙΚΟΥ.

Το iska.gr δεν το επιλέξαμε τυχαία, αλλά για δύο βασικά λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι αποτελεί έναν από τους πιο συστηματικούς φορείς προβολής της άποψης για τα πλεονεκτήματα της “εθνικής οικονομίας” από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα ( η “κομπόστα”). Ο δεύτερος λόγος είναι ο τρόπος που ασκεί δημοσιογραφία για να υπηρετήσει αυτόν τον στόχο. (το “περιτύλιγμα”).

Είναι η δραχμή κομμουνιστική;

Αναδημοσίευση από το "ο Εχθρός του Λαού"

Το καλό παιδί -γνωστό και ως «Αρσακειάδα»- της τηλεόρασης, που επανέκαμψε πρόσφατα, μιας και δεν φτούρησε η συνεργασία του με τον Μεγαλέμπορο της Κοκαΐνης, βιαζόταν πολύ.

Δεν είχε καμιά διάθεση για πολιτικές περικοκλάδες και «γύρω- γύρω όλοι» από το στέλεχος του Συριζοθίασου: «Πείτε μου ευθέως, είστε υπέρ της παραμονής στο ευρώ ή με την επιστροφή στη δραχμή;»

Το ύφος του ήταν τέτοιο, που μου φάνηκε σαν να άκουγα από τα έγκατα της ιστορίας: «Αποκηρύσσετε μετά βδελυγμίας τον Κομμουνιστοσυμμοριτισμό; Ναι ή όχι;»

Τι να απαντήσει ο κακομοίρης, στο σύγχρονο Εθνικό δίλημμα;