«Κάντε κάτι αδέρφια, μας γ@*ούν αλύπητα»: Ο Γ. Ζουγανέλης διασκευάζει Δ. Σαββόπουλο (12/7/17)

μια ματιά και εδώ:
Γιάννης Ζουγανέλης: Το κόψιμο ήταν προσχεδιασμένο, δεν μου αξίζει όλο αυτό

Γιάνης Βαρουφάκης: Αλλη μία επέτειος του «όχι» επιβεβαιώνει την ανάγκη παράλληλου συστήματος πληρωμών

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

του Γιάνη Βαρουφάκη

Από το 2010 όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, όλοι οι υπουργοί Οικονομικών ήρθαν αντιμέτωποι με παράλογες απαιτήσεις από δανειστές που δεν δίστασαν να τους εκβιάσουν στη βάση τού: «Είτε περνάτε τα μέτρα που σας υπαγορεύουμε είτε σας κλείνουμε τις τράπεζες και σας πετάμε από το ευρώ».

Η οργανωμένη άμυνα της χώρας απέναντι στον ωμό αυτόν εκβιασμό ήταν, και είναι, καθήκον κάθε κυβέρνησης, κάθε υπουργού Οικονομικών.

Και η μόνη γραμμή άμυνας σε αυτόν τον εκβιασμό, για μια κυβέρνηση που δεν έχει στόχο να βγει από το ευρώ, είναι ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών.

Χωρίς τέτοιο σύστημα, η Ελλάδα θα παραμένει στο έλεος δανειστών που, εν γνώσει τους, επιβάλλουν μέτρα που ερημοποιούν τη χώρα ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα (υποτίθεται ότι) «κυβερνά».

Το παράλληλο σύστημα πληρωμών και οι υποσχετικές (IOU): μια ιδέα που η τρόικα θεωρεί εξαιρετική εφόσον ωφελεί μόνο τα δικά της τα παιδιά.

Από τότε που ξέσπασε η κρίση εφαρμόστηκε και στην Ελλάδα το σύστημα παράλληλων πληρωμών με υποσχετικές (IOU) για ποσά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου εξέδωσε υποσχετικές (IOU) για να πληρώνει προμηθευτές του Δημοσίου το 2010.

Πιο πριν, από το 2008, τότε που ξέσπαγε η τραπεζική κρίση, η ΕΚΤ επέτρεψε στις ελληνικές τράπεζες (και σε πολλές ευρωπαϊκές) να εκδώσουν δισεκατομμύρια υποσχετικών (IOU) που βέβαια θα ήταν άνευ αντικρίσματος (δεδομένου ότι οι τράπεζες είχαν ουσιαστικά πτωχεύσει) αν δεν επιβαλλόταν στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών να τις εγγυάται.

Εν ολίγοις, από το 2009 έως σήμερα η Εθνική, η Alpha, η Eurobank και η Πειραιώς επιβιώνουν στη βάση κρατικών υποσχετικών (IOU) των οποίων η ονομαστική αξία, έως και σήμερα, ξεπερνά τα 50 δισ. ευρώ!

ANT1: "τα Εξάρχεια μετακόμισαν στο Αμβούργο"

Από την Ιδιωτική τηλεόραση, μάθαμε το ποιος ευθύνεται για τη "κολαση" στο Αμβούργο Κάναμε εξαγωγή Εξαρχειωτών στο Αμβούργο!!

Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί...

Μια εταιροχρονισμένη απάντηση  από τον Π. Λαφαζάνη στο άρθρο τoυ iskra.gr:

Ο Γιάνης Βαρουφάκης και πώς θάβουμε το «ΟΧΙ» και την έξοδο από την ευρωζώνη

Αμβούργο, τώρα

Digital Labor: Η φάμπρικα του 21ου αιώνα;

Ο κύκλος πωλήσεων ανά υπάλληλο των GAFAM για το 2015

Τα τελευταία χρόνια οι ψηφιακές τεχνολογίες καταλαμβάνουν σταδιακά όλο και πιο κεντρικό ρόλο στην καθημερινότητα μας: κοινωνικότητα, εργασία, ψυχαγωγία, εκπαίδευση. Όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητές που βασίζονται στην επικοινωνία – δηλαδή σχεδόν το σύνολο των κοινωνικών μας συναναστροφών –αποικίζεται σταδιακά από ψηφιακές συσκευές, υπηρεσίες και δίκτυα τα οποία γίνονται απαραίτητα αλλά και εξαρτησιογόνα βοηθήματα της προσωπικής και επαγγελματική μας ζωής καθώς και της δημόσιας έκφραση μας.

Οι μεταλλάξεις της ψηφιακής εργασίας αποτελούν κατά κάποιο τρόπο το επιστέγασμα της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας και το όνειρο του κάθε αφεντικού: επισφαλής κακοπληρωμένη εργασία, γενικευμένος ανταγωνισμός μεταξύ εργαζομένων από όλο τον πλανήτη, έλλειψη κάθε είδους συλλογικής οργάνωσης και διαπραγμάτευσης κλπ. Πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα χτίζεται η παγκόσμια κυριαρχία του διαδικτυακού ολιγοπωλίου και η υψηλή του κερδοφορία.

 Παρ' όλα αυτά, αν και ο συσχετισμός δυνάμεων είναι άνισος, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα αρχίζουν σταδιακά να αντιδρούν. Δεκάδες υποθέσεις εκκρεμούν στα δικαστήρια στις οποίες ψηφιακοί εργαζόμενοι ζητούν να αναγωριστούν ως υπάλληλοι αποκλειστικής απασχόλησης των εταιρειών για τις οποίες παράγουν έργο, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν μια σειρά δικαιωμάτων και εγγυήσεων.
περισσότερα εδώ:

Digital Labor: Η φάμπρικα του 21ου αιώνα

;

Κοινωνική Οικονομία: Αυτά είναι τα... άγνωστα Εναλλακτικά Νομίσματα της Ευρώπης που φέρνουν ευημερία

ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Αναδημοσίευση από το «angelus-novus.gr»

Καπιταλισμός – Χώρος – Τόποι

David Harvey

Μετάφραση: Γιάννης Βογιατζής, Επιστημονική επιμέλεια: Απόστολος Δεδουσόπουλος

Εκδόσεις Angelus Novus, 2017

Το βιβλίο αυτό του Ντέιβιντ Χάρβεϊ εκδόθηκε στα αγγλικά το 2016 με τίτλο The Ways of the World. Ο τίτλος αποτυπώνει με ακρίβεια, αλλά και με αμφισημία, το περιεχόμενό του. Ο τίτλος της ελληνικής έκδοσης, Δρόμοι και τρόποι του κόσμου, αναδεικνύει τόσο την ακρίβεια προς το περιεχόμενο όσο και την αμφισημία. Αφενός, υποδεικνύει τη σχέση του συγγραφέα με το επιστημονικό του αντικείμενο, τη γεωγραφία, την κοινωνική οργάνωση του χώρου και τις μεταβολές που σημειώνονται στον χώρο, στη μεγάλη, την παγκόσμια, και στη μικρή, την τοπική, κλίμακα. Ο Χάρβεϊ χαράζει δρόμους στον χώρο και στον χρόνο και μας καλεί να τον ακολουθήσουμε. Μας ταξιδεύει σε πόλεις και χώρες, από το Παρίσι της Κομμούνας στην αποβιομηχάνιση της Βρετανίας και στην Κίνα του σήμερα.

Amazon: Στην καρδιά του κτήνους

Δούλεψε σκληρά. Πέρνα Καλά. Γράψε ιστορία

( Μήνυμα γραμμένο σε τοίχους στους χώρους εργασίας της Amazon)

Η φρενήρης επέκταση των δραστηριοτήτων της εταιρείας Amazon του Τζεφ Μπέζος φαντάζει σαν εικόνα από το δυστοπικό μέλλον του σύγχρονου καπιταλισμού. Μήπως όμως θα μπορούσε να αποτελέσει τη λύση όλων των προβλημάτων μας;

«H Amazon καταβροχθίζει τον κόσμο καταπίνοντας έναν επιχειρηματικό κλάδο σε κάθε μπουκιά», έγραφε ο βρετανικός Guardian όταν ανακοινώθηκε η απόφαση της εταιρείας να εξαγοράσει την αλυσίδα σουπερμάρκετ βιολογικών προϊόντων Whole Foods Market, έναντι 13,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Μια σύντομη απάντηση στον Θανάση Σκαμνάκη

«Εν αρχή δεν με ενδιαφέρει αν έχουν δίκιο. Γιατί αν ο παιδεραστής κατηγορήσει τον γείτονα πως πείραξε την γυναίκα του στο δρόμο, δεν θα πιστέψω τη νομιμότητα του παιδεραστή».

(από το κείμενο του Θανάση Σκαμνάκη «Οι 25 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατά της Ελληνοφρένειας»)

Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα προβάλουν οι ακροδεξιοί που δεν “εμπιστεύονται” τους μετανάστες, τους Ρομά, τους ομοφυλόφιλους για να υποστηρίξουν και αυτοί ότι δεν ενδιαφέρονται αν έχουν δίκαιο.

Οι πιο κυνικοί απ' αυτούς, θα υποστηρίξουν, κατ' αναλογία με την δήλωση του Θανάση Σκαμνάκη «Κατόπιν όλων αυτών, ας υποστηρίξω πως έχουν δίκιο οι 25 βουλευτές. Πως επί της ουσίας η Ελληνοφρένεια κάνει σεξιστικά σχόλια» ότι όλοι αυτοί μπορεί να έχουν τα δίκια τους,, όμως προέχουν τα “δίκαια” του έθνους και της κοινωνίας...

Και συνεχίζει παρακάτω ο Θανάσης Σκαμνάκης:
«Ας βρουν κάποιους άλλους να την καταγγείλουν. Εκείνοι δεν νομιμοποιούνται. Δεν γίνονται πιστευτοί. Δεν έχουν αγνές προθέσεις, ούτε την έξωθεν καλή μαρτυρία»,

Όμως ο Θανάσης Σκαμνάκης είναι «ακριβός στα πίτουρα και φτεινός στ' αλεύρι». Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα μπορούν κάλιστα να χρησιμοποιηθούν και ενάντια στον Θανάση Σκαμνάκη: