Kατά πολύ ξεπέρασαν οι θάνατοι τις γεννήσεις στην Ελλάδα τα χρόνια των μνημονίων

Αναδημοσίευση από το luben.tv

Ήταν προφανές πως η διευρυμένη φτωχοποίηση, η μείωση του βιωτικού επιπέδου και η ανεργία στη χώρα τα τελευταία 6 χρόνια της κρίσης και των μνημονίων θα άφηναν το στίγμα τους στη χώρα και στο επίπεδο των θανάτων και των γεννήσεων. Δυστυχώς ακόμα και εμείς οι Έλληνες δε μπορούμε να επιβιώσουμε μόνο με ελληνική ψυχή, ελληνική λεβεντιά και ελληνικό φιλότιμο. Από την άλλη, να το βλέπεις το ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων οπτικοποιημένο το κάνει κάπως ακραίο:

(κλικ για μεγέθυνση)

«ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΟΧΙ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, ΗΛΙΘΙΕ»!

>

GUARDIAN ΣΤΗΛΙΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΟΛΕΘΡΙΑ «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΕΓΚΩΜΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ, ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

Αναδημοσίεύση από το «iskra.gr»

Του Πέτρου Παπανωνταντίνου

Την εβδομάδα που πέρασε, η ελληνική κυβέρνηση επαινέθηκε από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής για τη Μνημονιακή στροφή της, η οποία, σύμφωνα με το γνωστό ρεφρέν, «έσωσε την ευρωζώνη από το χείλος του γκρεμού». Αντίθετα, η κυβέρνηση της Κίνας εμφανίστηκε από τους ίδιους παράγοντες ως το μαύρο πρόβατο του διεθνούς συστήματος λόγω της υποτίμησης του εθνικού της νομίσματος, η οποία οδηγεί, τάχα, τον κόσμο «στο χείλος των νομισματικών πολέμων».

Θυμόσαστε πώς έπεσε η Θάτσερ;

Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η κυβέρνηση Θάτσερ στη Βρετανία αποφάσισε να επιβάλλει ένα νέο φόρο στα νοικοκυριά, ο οποίος έμεινε με το όνομα polltax. Πρακτικά το ποσό που αναλογούσε σε κάθε οικογένεια προέκυπτε από το πόσα άτομα έμεναν σε ένα σπίτι, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το εισόδημά τους.

Σχεδόν αμέσως προέκυψε ένα κίνημα πολιτών που αρνήθηκαν συντεταγμένα να πληρώσουν. Ξεκίνησε από τη Σκωτία και επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα, με αποτέλεσμα τη δεύτερη χρονιά εφαρμογής του νόμου να μην πληρώσει περίπου το 30% των φορολογούμενων (διευκρινίζεται πως η άρνηση αφορούσε ΜΟΝΟ τον polltax – ή communitycharge επίσημα).

Η αντίδραση της Θάτσερ ήταν τυπική. Απειλές, διαστρέβλωση, επιλεκτικές δίκες και καταδίκες…και απόπειρα καταστολής του κινήματος όπου έβγαινε στο δρόμο. Αποκορύφωμα του κινήματος η τεράστια πορεία του της 31ης Μαρτίου του 1990, όταν πάνω από 300.000 άνθρωποι συγκρούστηκαν στο Λονδίνο με την αστυνομία, η οποία και έχασε τον έλεγχο της πόλης.

Όταν ο «ριζοσπάστης» αντιγράφει το «ΒΗΜΑ» και όχι μόνο...

Αναζητώντας τι γράφτηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για τον θάνατο του Σωτήρη Δημητρίου, διαπιστώσαμε πως ο «ριζοσπάστης» έχει αντιγράψει το κείμενο που δημοσίευσε το «ΒΗΜΑ», κάνοντας μόνον μια δυο μικροαλλαγές για να μην φαίνεται πως είναι εντελώς copy - paste:

το κείμενο στο «ΒΗΜΑ» (14/08/2016), εδώ: 

Πέθανε σε ηλικία 91 ο ανθρωπολόγος Σωτήρης Δημητρίου

και τρεις μέρες αργότερα το ίδιο κείμενο στον «ριζοσπάστη», (17/ο8/2016) , εδώ:

Πέθανε ο Σωτήρης Δημητρίου

Όμως, το πράγμα δεν σταματάει εκεί.

Το ίδιο κείμενο, δημοσιεύει και η  «ναυτεμπορική»,(15/08/2016) προσθέτοντας στο τέλος και λίγο ...Αριστείδη Μπαλτά, εδώ:

Πέθανε ο Σωτήρης Δημητρίου

Ο τρίτος της φωτογραφίας

Το 1968 στο Μεξικό γράφτηκε ίσως η πιο εμβληματική σελίδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι ολυμπιονίκες Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος ανέβηκαν στο βάθρο και με τις γροθιές τους στον αέρα έστειλαν σε όλο τον πλανήτη ένα μήνυμα θάρρους και ισότητας. Λίγοι προσέχουν τον Αυστραλό Πίτερ Νόρμαν, τον ολυμπιονίκη που στάθηκε δίπλα στους συναθλητές του και πλήρωσε για όλη του τη ζωή το τίμημα αυτής της επιλογής. Τον τρίτο ήρωα αυτής της φωτογραφίας

Σπάνιες φωτογραφίες του Νικόλα Άσιμου

Καλά Νερά Βόλου, 1970

Εκτός από το ντόπινγκ υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να κατακτήσεις μετάλλιο στους ολυμπιακούς αγώνες...

Μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του αθλητισμού διέπραξε ο Μπόρις Ονισέκνο από τη Σοβιετική Ένωση, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976. Έχοντας ήδη κερδίσει δύο ολυμπιακά μετάλλια με την ΕΣΣΔ στους Αγώνες του Μεξικού και του Μονάχου, ο Ονισέκνο επελέγη για να αγωνιστεί στην ξιφασκία ως ο καλύτερος. Στην ξιφασκία σκοπός του αθλητή είναι να κερδίσει πόντο ακουμπώντας με την άκρη του ξίφους του οποιοδήποτε μέρος του σώματος του αντιπάλου. Οι πόντοι καταγράφονται από ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Ο Ονισένκο πλήρωσε ακριβά τη μεγάλη απάτη Κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης ο αντίπαλός του, Βρετανός Τζίμι Φοξ, αντιλήφθηκε ότι κάτι περίεργο συνέβαινε. Ο Ονισένκο κέρδιζε πόντους χωρίς καν να τον ακουμπήσει, παρά μόνο με την κίνηση του ξίφους του....

η συνέχεια εδώ:

Η απάτη του Σοβιετικού ξιφομάχου Μπόρις Ονισένκο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Η οργή του Μπρέζνιεφ και η απειλή της ομάδας βόλεϊ ότι θα τον πετάξει από το παράθυρο του ξενοδοχείου. Από ολυμπιονίκης, οδηγός ταξί...

εκτός των άλλων υπάρχουν και ...οι κώνωπες!

Εάν τα βράδια του καλοκαιριού γίνεστε νόστιμο μεζεδάκι για τα κουνούπια, υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να γλυτώσετε.Γνωρίζετε όμως ότι υπάρχουν αρκετά διαφορετικοί παράγοντες που τα προσελκύουν πάνω σας, από την ομάδα αίματος που έχετε έως τι χρώμα ρούχα φοράτε; Ένα ενημερωτικό κείμενο εδώ:

Σε ποιούς ανθρώπους έχουν αδυναμία τα κουνούπια;

Το ολυμπιακό «Τείχος της Ντροπής»

Η διαδρομή από το αεροδρόμιο του Ρίο μέχρι την καλή πλευρά της πόλης παρουσιάζει έναν «κίνδυνο» για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων: Ο επισκέπτης είναι πιθανό να αντικρίσει και την άλλη πλευρά, καθώς περνάει δίπλα από τις χιλιάδες φαβέλες της εξαθλιωμένης περιοχής του Μαρέ. Για να το αποφύγουν αυτό, οι αρχές ύψωσαν ένα τείχος ανάμεσα στο δρόμο και τις καλύβες που συνωστίζονται δίπλα. Το «Τείχος της Ντροπής», όπως αποκαλείται

η συνέχεια εδώ:

Το ολυμπιακό «Τείχος της Ντροπής»

Κείμενο αποχώρησής από την ΛΑΕ μελών της Π.Ε. Μηχανικών

Αναδημοσίευση από την "συσπείρωση αριστερών μηχανικών"

ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΕ

Το πολιτικό κενό παραμένει

Το οριστικό τέλος της διαδρομής του ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερής πολιτικής δύναμης (είτε των αυταπατών για τη διαδρομή - δεν θα μιλήσουμε εδώ για αυτό), η επιλογή του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ (ανοιχτά, από την προκήρυξη των εκλογών του Σεπτέμβρη) να συντρίψει την ελληνική αριστερά και να αναλάβει με τον πιο θρασύ, αδίστακτο και αποτελεσματικό τρόπο τη δουλειά της δεξιάς, δηλαδή την μνημονιακή καταστροφή, ανέδειξαν με δραματική καθαρότητα το κενό της πολιτικής συγκρότησης της αριστεράς.

Το περίγραμμά του κενού ορίζει καταρχήν η δομική και πολιτική αδυναμία της υπαρκτής αριστεράς, που μετά από έξι χρόνια καταστροφής δεν καταφέρνει να βγει από το περιθώριο ή την στασιμότητα.

Όμως την ανάγκη νέου πολιτικού φορέα της αριστεράς, την αναδεικνύει κυρίως η κοινωνία που αντιστέκεται. Αντιστάθηκε εκπλήσσοντας τον πλανήτη, με τους αγώνες του ‘10 του ΄11 και του ΄12, με τις αλληλέγγυες δράσεις, με το δημοψήφισμα του ΄15, με τη στάση της στην προσφυγική κρίση. Για αυτή την κοινωνία, η προδοσία δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή. Η χώρα μας δεν αξίζει να εξευτελίζεται, με μια κυβέρνηση που προσφέρει διεθνές παράδειγμα για επίδοξους πραξικοπηματίες - όπως πρόσφατα συνέβη, στη συζήτηση που ακολούθησε το βρετανικό δημοψήφισμα.

Η ίδρυση της ΛΑΕ από βουλευτές που καταψήφισαν το 3ο Μνημόνιο και η κατάθεση του διευρυμένου ψηφοδελτίου της στις εκλογές του περσινού Σεπτέμβρη, προς στιγμήν λειτούργησε ως προσκλητήριο για τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα της αριστεράς.

Οι υπογράφοντες ανταποκριθήκαμε, μαζί με ήδη ενταγμένους σε επιμέρους συλλογικότητες ή ανέντακτους συντρόφους και συντρόφισσες διαφορετικών προελεύσεων.

Ήταν προφανές ότι έμεναν να γίνουν πολλά βήματα για να μιλάμε σοβαρά για πολιτικό φορέα. Όμως τα βήματα που έγιναν ήταν μόνο προς τα πίσω.

Το προφανές έλλειμμα αποτελεσματικής αντιπολίτευσης, που άγγιξε επανειλημμένα τα όρια της πλήρους απραξίας, έχει επιφέρει μια ταχύτατη και δια γυμνού οφθαλμού αισθητή οργανωτική συρρίκνωση του φορέα.

Απ΄ την άλλη, ο κόσμος που παρακολούθησε το ξεκίνημα της ΛΑΕ, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες που στην αρχή συνεργάστηκαν με αυτήν, δε βρήκαν τρόπο και χώρο συμβολής και συμμετοχής, απομακρύνθηκαν, αποχώρησαν ή διαφοροποίησαν τη πολιτική τους πορεία.

Οι υπογράφοντες, αναζητήσαμε χρονικά περιθώρια για γίνουν αντιληπτά τα προβλήματα της πρώτης διαδρομής της ΛΑΕ και να αντιμετωπιστούν. Όμως η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, αντί για λύσεις, κατάφερε να σωρεύσει νέα προβλήματα στον φορέα.