Για το νέο ασφαλιστικό που έρχεται το 2016 και το νεοφιλελεύθερο μέλλον μας

Αναδημοσίευση από το  Ya Basta!

του Πέτρου Σταύρου

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει πως με το νέο ασφαλιστικό νόμο που θα φέρει στη βουλή, τον Ιανουάριο, δεν θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις. Εντάξει, να το αποδεχτούμε για την οικονομία της κουβέντας  αλλά εδώ δεν μας ενδιαφέρει το αν η κυβέρνηση θα εκπληρώσει την πολύ συγκεκριμένη υπόσχεση της αλλά για το τι είδους μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού  θα φέρει στη βουλή και αυτό γιατί μπορεί να διαβεβαιώνει κανείς με χίλιους τρόπους κάποιον/α ότι δεν θα μειωθεί το εισόδημα του/της αλλά ορισμένοι τρόποι εξ αυτών να είναι καθαρά νεοφιλελεύθεροι με μακροπρόθεσμες συνέπειες στην αλλαγή της κοινωνικής ισχύος και στην αναπαραγωγή των εργαζόμενων τάξεων. Ας δούμε όμως κάποια πράγματα λίγο πιο συγκεκριμένα, τουλάχιστον, έτσι όπως παρουσιάζονται από τον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο, ελπίζουμε όχι διαστρεβλωμένα.

O βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Mανιός μαρτυράει χωρίς ξύλο ότι έρχεται κι άλλο ψαλίδι στις συντάξεις (VIDEO)

Αναδημοσίευση από το luben.tv

Ο βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Μανιός εδώ στην εκπομπή του Καμπουράκη, μέσα στα χαχαχά και τα χουχουχού παραδέχεται ότι οι θεσμοί πιέζουν την αντιπολίτευση να ψηφίσει την περίφημη καμία μείωση των συντάξεων, γιατί εδώ που τα λέμε, μάλλον θα παίξει μειωσάρα.

Μέχρι που φτάνει η αυτοκριτική του Στάθη;

Συγγνώμη, κυρία μου, που σου έκοψε ο ΣΥΡΙΖΑ τη σύνταξη, φταίω κι εγώ για αυτό, τον συνέδραμα. Κι αν τώρα αλλάζω πλώρη για να μείνω στην ίδια πορεία, και πάλι συγγνώμη σου ζητώ για τα δέκα ευρώ. Διστακτικά πια θα σου μιλώ, πάντα στη μεγαλοθυμία σου ελπίζοντας...

(Στάθης στον ΕΝΙΚΟ)

Η δήλωση του Στάθη στον ΈΝΙΚΟ, θυμίζει τις δηλώσεις κομμουνιστών που όταν άλλαξαν στρατόπεδο την εποχή του ψυχρού πολέμου και ζητούσαν συγνώμη γιατί συνέδραμαν στα φρικτά εγκλήματα που έκανε ο κομμουνισμός. Μετά την μεταστροφή τους, έγραφαν βιβλία και έβγαζαν πύρινους λόγους κατά του κομμουνισμού. Κάπως έτσι - όπως συμπεριφέρεται ο Στάθης - συμπεριφέρεται και ένα κομμάτι πρώην συριζέων, οι οποίοι ανακάλυψαν ξαφνικά το καλοκαίρι πως έκαναν μεγάλο λάθος όλα τα προηγούμενα χρόνια που στήριζαν το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένας ωραίος τρόπος για να αποποιηθούν τις δικές τους ευθύνες και να μην αναγνωρίσουν την σημασία της δική τους ήττας εντός του ΣΥΡΙΖΑ

Υπέρ του Brexit η πλειοψηφία των Βρετανών...

Aπό REUTER: "Majority of Britons would vote to leave the EU - poll"

Οι Βρετανοί προτιμούν στην πλειοψηφία τους την έξοδο της χώρας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με μια σφυγμομέτρηση της εταιρείας ORB που δημοσιεύθηκε σήμερα.

Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον προωθεί μια συμφωνία με τους άλλους ηγέτες των 28 χωρών για αλλαγές στην Ε.Ε. πριν από ένα δημοψήφισμα που αναμένεται το νωρίτερο τον Ιούνιο αλλά η σφυγμομέτρηση αποκαλύπτει ότι η αντίθεση των πολιτών της χώρας του στην Ένωση αυξάνεται.

Η σφυγμομέτρηση έδειξε ότι παρότι 21% των ψηφοφόρων είναι αναποφάσιστο, το 43% των Βρετανών ψηφοφόρων ήθελαν να φύγει η χώρα από την ΕΕ, ενώ 36% ήθελαν να παραμείνει. Εάν αφαιρεθούν οι αναποφάσιστοι, το ποσοστό των Βρετανών ψηφοφόρων που θέλουν ένα «Brexit», ή έξοδο της Βρετανίας, ανεβαίνει στο 54% και όσων θέλουν την παραμονή στο 46%, από τα αντίστοιχα ποσοστά 51% και 49% πριν από ένα χρόνο.

κινητοποίηση κατά της εκποίησης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/1/2016

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ , 11.00 Π.Μ.

ΚΤΙΡΙΟ ΣτΕ (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 47-49 & ΠΕΣΜΑΖΟΓΛΟΥ)

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΤΑΙΠΕΔ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗ ΕΚΠΟΙΗΣΗ

ΤΩΝ 14 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Στις 8/1/2016 εκδικάζονται στο ΣτΕ οι προσφυγές

κατά της εκποίησης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

«ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞ»: μια φορά και ένα καιρό ο στρουκτουραλισμός συνάντησε τον μαρξισμό....

Παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα από μια βιβλιοκριτική στον τελευταίο τίτλο των Εκδόσεων "ΕΚΤΟΣ ΓΡΑΜΜΗΣ", τη νέα μετάφραση του "Για τον Μαρξ" του Λουί Αλτουσέρ, που δημοσιεύτηκε στο "k-lab"

Συμπερασματικά  (ή ποια είναι η αξία χρήσης του βιβλίου σήμερα;)

Γνώμη μας είναι ότι μια ψύχραιμη αποτίμηση του βιβλίου «Για το Μαρξ», οφείλει να δει το βιβλίο από την οπτική γωνία μίας πολύ σημαντικής και καινοτόμου αλλά ανολοκλήρωτης συνεισφοράς. Ο Αλτουσέρ που είχε το θάρρος να «συστήσει» το μαρξισμό στο στρουκτουραλισμό και την ψυχανάλυση, έκανε μόνο την αρχή με το εν λόγω βιβλίο πριν 50 ακριβώς χρόνια
.
Στα επόμενα έργα του θα δουλέψει πάνω στις τρεις αυτές προβληματικές, κυρίως διορθώνοντας σχήματα από το δομισμό και προεκτείνοντας συλλογιστικές ψυχαναλυτικής καταγωγής. Θα μπορούσαμε να πούμε, υπερβάλλοντας κάπως, ότι η ψυχανάλυση και ο δομισμός συνιστούν παραμέτρους στη μαθηματική συνάρτηση που λέγεται μαρξιστική διαλεκτική. Έτσι, μόνο αν δούμε το βιβλίο σαν τμήμα της συνολικής αλτουσεριανής παρέμβασης, μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της συνεισφοράς του, αλλά και να βρούμε μία αξία χρήσης σήμερα.

Ο Φουκώ κάνει κάπου την ακόλουθη παρατήρηση για την ιστορία του δομισμού: «Η πραγματική του αφετηρία βρίσκεται σε μια σειρά ερευνών που αναπτύχθηκαν στην ΕΣΣΔ και στην Κεντρική Ευρώπη γύρω στη δεκαετία του είκοσι. Εκείνη η μεγάλη πολιτισμική ανάπτυξη, στους τομείς της γλωσσολογίας, της μυθολογίας, του φολκλόρ, κλπ που είχε προηγηθεί της ρωσικής επανάστασης του ’17 και είχε συμπέσει τρόπον τινά με αυτήν, εξετράπη και μάλιστα κατεστάλη από το σταλινικό οδοστρωτήρα […] ο δομισμός ήταν το μεγάλο πολιτισμικό θύμα του σταλινισμού, μια δυνατότητα μπροστά στην οποία ο μαρξισμός δεν είχε ιδέα τι έπρεπε να κάνει». Παρ’ όλα αυτά, ο δομισμός είχε κάποιες σημαντικές ελλείψεις, στις οποίες ο Αλτουσέρ δεν μπορούσε παρά να παρέμβει.

Πόσα κοινά σημεία έχει το αμερικάνικο όνειρο με τα προγράμματα της Αριστεράς για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;

Δείτε τα παρακάτω προπαγανδιστικά video της κυβέρνησης των ΗΠΑ που προβάλλουν τα  έργα και τα προγράμματα  της πολιτικής του New Deal που  εφάρμοσε ο Ρούσβελτ με στόχο την έξδοδο από την Μεγάλη Ύφεσης Σημειώστε την χρονολογία 1930. Ένα χρόνο μετά την κρίση του 29 και το αμερικάνικο κράτος έχει  ήδη “πρόγραμμα” και μάλιστα το θέτει σε εφαρμογή.

Έχει ενδιαφέρον η σύγκριση με το σήμερα και τα περιεχόμενα των προγραμμάτων της Αριστεράς για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και άλλους παρόμοιους στρατηγικούς σχεδιασμούς για την έξοδο από την κρίση. Αν είστε γραφειοκράτες στην πολιτική σκέψη , θα μείνετε μόνον στις διαπιστώσεις αρκετών ατελών "προγραμματικών" αντιγραφών από τα αμερικανάκια της δεκαετίας του 30. Δεν θα σας αγγίξει  η σειρά των ιδεολογικών ταυτίσεων ( δεν αφορούν μόνον στο "όραμα" μιας άλλης κοινωνίας και την  θριαμβική κατάφαση της"προόδου" γενικώς, αλλά και στην "καθημερινότητα" της ζωής)  που έχουν όμως τεράστια κοινωνική και πολιτική σημασία. Ποιές είναι αυτές οι ταυτίσεις;

Ζακ Ρανσιέρ: Δέκα θέσεις για την πολιτική

Αναδημοσίευση από το  —Nomadic universality

Jacques Rancière, «Dix thèses sur la politique», από το Aux bords du politique, Gallimard, Paris 2012 [1998], σ. 235-254. Μετάφραση-σημειώσεις Α.Γ.

Θέση 1.

Η πολιτική δεν είναι η άσκηση της εξουσίας. Η πολιτική πρέπει να οριστεί δι’ εαυτής, ως ένας ειδικός τρόπος δράσης που κινητοποιείται από ένα προσίδϊο υποκείμενο και που ανάγεται σε μία προσίδϊα ορθολογικότητα. Η πολιτική σχέση είναι αυτή που επιτρέπει να σκεφτούμε το πολιτικό υποκείμενο και όχι το αντίστροφο.

Ουσιαστικά καταργούμε την πολιτική εάν την ταυτίσουμε με την πρακτική της εξουσίας και τον αγώνα για την κατάκτησή της. Αλλά επίσης καταργούμε τη σκέψη της, εάν τη συλλάβουμε ως μια θεωρία της εξουσίας ή μία έρευνα του θεμελίου της νομιμότητάς της. Αν η πολιτική είναι κάτι ειδικό, και όχι απλώς ένας τρόπος συνάθροισης ενός κάπως μεγαλύτερου πλήθους ή μία μορφή εξουσίας διακριτή λόγω του τρόπου νομιμοποίησής της, είναι επειδή αφορά ένα υποκείμενο που της προσιδιάζει και που το αφορά υπό τη μορφή ενός τρόπου συσχέτισης που την ορίζει την ίδια. Αυτό λέει ο Αριστοτέλης όταν, στο Βιβλίο Ι των Πολιτικών, διακρίνει την πολιτική διοίκηση από όλες τις άλλες, ως διακυβέρνηση επί ίσων, ή όταν στο Βιβλίο ΙΙΙ ορίζει τον πολίτη ως εκείνον που «μετέχει εξίσου στο να κυβερνά όσο και στο να κυβερνάται». Το όλον της πολιτικής είναι σε αυτή την ειδική σχέση, αυτή τη συμμετοχή την οποία πρέπει να διερωτήσουμε σχετικά με το νόημά της και με τις συνθήκες δυνατότητάς της.

ΓΕΝΑΡΗΣ 2015: Μια "διάσπαση" που αναγγέλθηκε πολλές φορές, αλλά δεν έγινε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ!

Με μια σειρά κειμένων που θα ακολουθήσουν, θα κάνουμε τον δικό μας απολογισμό για το 2015. Το πρώτο κείμενο αναφέρεται  σε κάποια κρίσιμα πολιτικά ζητήματα  που σχετίζονται με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 20  Γενάρη.

Με αφορμή το έκτακτο συνέδριο παρωδία, και σε αντιπαράθεση με την αριστερή πλατφόρμα και άλλες μεταγενέστερες "αντιπολιτεύσεις", που τότε ήταν συμπολιτεύσεις  (ΚΟΕ, ΑΝΑΣΑ, 53plus  και άλλα παρόμοια) στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που όλοι μαζί είχαν βάλει φερμουάρ στο στόμα τους, μπροστά στο ενδεχόμενο ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών, δημοσιεύουμε (ΚΥΡΙΑΚΉ, 4 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2015) το το παρακάτω video:

και 2ο χριστουγεννιάτικο δώρο στους εργολάβους....

Με το άρθρο 27 του νομοσχέδιου για το Σύμφωνο Συμβίωσης, το άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα τροποποιείται ως εξής:

«1. Όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως αυτοκινητοδρόμου, σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου ή τηλεγράφου που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος.