«ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞ»: μια φορά και ένα καιρό ο στρουκτουραλισμός συνάντησε τον μαρξισμό....

Παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα από μια βιβλιοκριτική στον τελευταίο τίτλο των Εκδόσεων "ΕΚΤΟΣ ΓΡΑΜΜΗΣ", τη νέα μετάφραση του "Για τον Μαρξ" του Λουί Αλτουσέρ, που δημοσιεύτηκε στο "k-lab"

Συμπερασματικά  (ή ποια είναι η αξία χρήσης του βιβλίου σήμερα;)

Γνώμη μας είναι ότι μια ψύχραιμη αποτίμηση του βιβλίου «Για το Μαρξ», οφείλει να δει το βιβλίο από την οπτική γωνία μίας πολύ σημαντικής και καινοτόμου αλλά ανολοκλήρωτης συνεισφοράς. Ο Αλτουσέρ που είχε το θάρρος να «συστήσει» το μαρξισμό στο στρουκτουραλισμό και την ψυχανάλυση, έκανε μόνο την αρχή με το εν λόγω βιβλίο πριν 50 ακριβώς χρόνια
.
Στα επόμενα έργα του θα δουλέψει πάνω στις τρεις αυτές προβληματικές, κυρίως διορθώνοντας σχήματα από το δομισμό και προεκτείνοντας συλλογιστικές ψυχαναλυτικής καταγωγής. Θα μπορούσαμε να πούμε, υπερβάλλοντας κάπως, ότι η ψυχανάλυση και ο δομισμός συνιστούν παραμέτρους στη μαθηματική συνάρτηση που λέγεται μαρξιστική διαλεκτική. Έτσι, μόνο αν δούμε το βιβλίο σαν τμήμα της συνολικής αλτουσεριανής παρέμβασης, μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της συνεισφοράς του, αλλά και να βρούμε μία αξία χρήσης σήμερα.

Ο Φουκώ κάνει κάπου την ακόλουθη παρατήρηση για την ιστορία του δομισμού: «Η πραγματική του αφετηρία βρίσκεται σε μια σειρά ερευνών που αναπτύχθηκαν στην ΕΣΣΔ και στην Κεντρική Ευρώπη γύρω στη δεκαετία του είκοσι. Εκείνη η μεγάλη πολιτισμική ανάπτυξη, στους τομείς της γλωσσολογίας, της μυθολογίας, του φολκλόρ, κλπ που είχε προηγηθεί της ρωσικής επανάστασης του ’17 και είχε συμπέσει τρόπον τινά με αυτήν, εξετράπη και μάλιστα κατεστάλη από το σταλινικό οδοστρωτήρα […] ο δομισμός ήταν το μεγάλο πολιτισμικό θύμα του σταλινισμού, μια δυνατότητα μπροστά στην οποία ο μαρξισμός δεν είχε ιδέα τι έπρεπε να κάνει». Παρ’ όλα αυτά, ο δομισμός είχε κάποιες σημαντικές ελλείψεις, στις οποίες ο Αλτουσέρ δεν μπορούσε παρά να παρέμβει.

Πόσα κοινά σημεία έχει το αμερικάνικο όνειρο με τα προγράμματα της Αριστεράς για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;

Δείτε τα παρακάτω προπαγανδιστικά video της κυβέρνησης των ΗΠΑ που προβάλλουν τα  έργα και τα προγράμματα  της πολιτικής του New Deal που  εφάρμοσε ο Ρούσβελτ με στόχο την έξδοδο από την Μεγάλη Ύφεσης Σημειώστε την χρονολογία 1930. Ένα χρόνο μετά την κρίση του 29 και το αμερικάνικο κράτος έχει  ήδη “πρόγραμμα” και μάλιστα το θέτει σε εφαρμογή.

Έχει ενδιαφέρον η σύγκριση με το σήμερα και τα περιεχόμενα των προγραμμάτων της Αριστεράς για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και άλλους παρόμοιους στρατηγικούς σχεδιασμούς για την έξοδο από την κρίση. Αν είστε γραφειοκράτες στην πολιτική σκέψη , θα μείνετε μόνον στις διαπιστώσεις αρκετών ατελών "προγραμματικών" αντιγραφών από τα αμερικανάκια της δεκαετίας του 30. Δεν θα σας αγγίξει  η σειρά των ιδεολογικών ταυτίσεων ( δεν αφορούν μόνον στο "όραμα" μιας άλλης κοινωνίας και την  θριαμβική κατάφαση της"προόδου" γενικώς, αλλά και στην "καθημερινότητα" της ζωής)  που έχουν όμως τεράστια κοινωνική και πολιτική σημασία. Ποιές είναι αυτές οι ταυτίσεις;

Ζακ Ρανσιέρ: Δέκα θέσεις για την πολιτική

Αναδημοσίευση από το  —Nomadic universality

Jacques Rancière, «Dix thèses sur la politique», από το Aux bords du politique, Gallimard, Paris 2012 [1998], σ. 235-254. Μετάφραση-σημειώσεις Α.Γ.

Θέση 1.

Η πολιτική δεν είναι η άσκηση της εξουσίας. Η πολιτική πρέπει να οριστεί δι’ εαυτής, ως ένας ειδικός τρόπος δράσης που κινητοποιείται από ένα προσίδϊο υποκείμενο και που ανάγεται σε μία προσίδϊα ορθολογικότητα. Η πολιτική σχέση είναι αυτή που επιτρέπει να σκεφτούμε το πολιτικό υποκείμενο και όχι το αντίστροφο.

Ουσιαστικά καταργούμε την πολιτική εάν την ταυτίσουμε με την πρακτική της εξουσίας και τον αγώνα για την κατάκτησή της. Αλλά επίσης καταργούμε τη σκέψη της, εάν τη συλλάβουμε ως μια θεωρία της εξουσίας ή μία έρευνα του θεμελίου της νομιμότητάς της. Αν η πολιτική είναι κάτι ειδικό, και όχι απλώς ένας τρόπος συνάθροισης ενός κάπως μεγαλύτερου πλήθους ή μία μορφή εξουσίας διακριτή λόγω του τρόπου νομιμοποίησής της, είναι επειδή αφορά ένα υποκείμενο που της προσιδιάζει και που το αφορά υπό τη μορφή ενός τρόπου συσχέτισης που την ορίζει την ίδια. Αυτό λέει ο Αριστοτέλης όταν, στο Βιβλίο Ι των Πολιτικών, διακρίνει την πολιτική διοίκηση από όλες τις άλλες, ως διακυβέρνηση επί ίσων, ή όταν στο Βιβλίο ΙΙΙ ορίζει τον πολίτη ως εκείνον που «μετέχει εξίσου στο να κυβερνά όσο και στο να κυβερνάται». Το όλον της πολιτικής είναι σε αυτή την ειδική σχέση, αυτή τη συμμετοχή την οποία πρέπει να διερωτήσουμε σχετικά με το νόημά της και με τις συνθήκες δυνατότητάς της.

ΓΕΝΑΡΗΣ 2015: Μια "διάσπαση" που αναγγέλθηκε πολλές φορές, αλλά δεν έγινε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ!

Με μια σειρά κειμένων που θα ακολουθήσουν, θα κάνουμε τον δικό μας απολογισμό για το 2015. Το πρώτο κείμενο αναφέρεται  σε κάποια κρίσιμα πολιτικά ζητήματα  που σχετίζονται με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 20  Γενάρη.

Με αφορμή το έκτακτο συνέδριο παρωδία, και σε αντιπαράθεση με την αριστερή πλατφόρμα και άλλες μεταγενέστερες "αντιπολιτεύσεις", που τότε ήταν συμπολιτεύσεις  (ΚΟΕ, ΑΝΑΣΑ, 53plus  και άλλα παρόμοια) στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που όλοι μαζί είχαν βάλει φερμουάρ στο στόμα τους, μπροστά στο ενδεχόμενο ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών, δημοσιεύουμε (ΚΥΡΙΑΚΉ, 4 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2015) το το παρακάτω video:

και 2ο χριστουγεννιάτικο δώρο στους εργολάβους....

Με το άρθρο 27 του νομοσχέδιου για το Σύμφωνο Συμβίωσης, το άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα τροποποιείται ως εξής:

«1. Όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως αυτοκινητοδρόμου, σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου ή τηλεγράφου που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος.

Από τα LIDL ή απ' το χωριό;

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ

ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΝΕΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΓΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

ΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

Περιφέρεια Ιονίων Νήσων - Αποτέλεσμα δημοψηφίσματος για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων 29/12/2015

Η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση των δεκατεσσάρων περιφερειακών αεροδρομίων, τέσσερα από τα οποία ενδιαφέρουν άμεσα την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, και η παράδοση τους σε ημικρατική εταιρεία γερμανικών συμφερόντων θεωρείται επιζήμια για την οικονομία της χώρας και της περιοχής και καταχρηστική για το γενικότερο δημόσιο συμφέρον.

Επιζητούμε την εφαρμογή νέου μοντέλου για διαχείριση των αεροδρομίων με δημόσιο χαρακτήρα και τη συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης και των τοπικών παραγωγικών φορέων.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ : ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

Τροποποιώντας το «λειτουργικό σύστημα» της Αριστεράς

Αναδημοσίευση από τοREDNoteBook

του Ανδρέα Καρίτζη

Δεν είναι εύκολο να αποτιμηθεί το βάθος των συνεπειών από το γεγονός ότι μια κυβέρνηση με αναφορά στην Αριστερά συνεχίζει την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής. Αυτό το συντριπτικό πλήγμα στην αριστερή εκδοχή της αντίστασης στη σύγχρονη απολυταρχία ενεργοποιεί νέες δυναμικές στο κοινωνικό σώμα: η Αριστερά βαθμιαία αλλά γρήγορα εγγράφεται στις καθεστωτικές δυνάμεις που πλήττουν τις ήδη εξουθενωμένες λαϊκές τάξεις και δημιουργούνται ευνοϊκές προϋποθέσεις είτε για την κανονικοποίηση της βαρβαρότητας είτε για την άνοδο του εθνικισμού και της ακροδεξιάς. Η αριστερή λιτότητα σε συνδυασμό με τη γεωπολιτική, πολεμικού χαρακτήρα ένταση στην ευρύτερη περιοχή, τις τρομοκρατικές ενέργειες και τα προσφυγικά ρεύματα διευρύνουν δυσμενώς το όριο του τι μπορεί να συμβεί στην ελληνική κοινωνία στο μέλλον.

Κινητοποίηση ενάντια στην εκποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων

Την Παρασκευή 8/1/2016 εκδικάζονται στο ΣτΕ οι προσφυγές κατά της εκποίησης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων. Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 11.00 π.μ. μπροστά από το κτίριο του ΣτΕ (Πανεπιστημίου 47-49 και Πεσμαζόγλου)

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

Δελτίο Τύπου

28/12/2015

ΝΕΟ ΤΑΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ/ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ

ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΣ «ΘΕΣΜΟΥΣ»

1. Στην εφημερίδα Αυγή (Κυριακή 20/12/2015) σε άρθρο των Γ. Αγουρίδη και Φ. Κλαυδιανού με τίτλο «Όλο το σχέδιο για το Ταμείο για τη Δημόσια Περιουσία» δίδονται αναλυτικά στοιχεία για το ταμείο αυτό του οποίου ο χρόνος ζωής -35 χρόνια- και οι δραστηριότητες υπερβαίνουν κατά πολύ τα ισχύοντα για το γνωστό ΤΑΙΠΕΔ, που εύλογα είχε χαρακτηριστεί εγκληματική οργάνωση.

Παρόλο που το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου), το οποίο ιδρύθηκε το 2011 προκειμένου μέσα σε μία εξαετία να πραγματοποιήσει πολυάριθμες ιδιωτικοποιήσεις, εκποιούσε βασικά περιουσιακά στοιχεία του κράτους σε εξευτελιστικές τιμές οι «θεσμοί» δεν έμειναν ικανοποιημένοι. Από τη μια η αντίσταση των πολιτών, οι πολλές προσφυγές στο ΣτΕ και κάποιες θετικές αποφάσεις του, από την άλλη η απροθυμία των «επενδυτών» και η γραφειοκρατία - δηλ. η τήρηση της στοιχειώδους νομιμότητας - δεν επέτρεψαν να υλοποιηθεί παρά μικρό μόνο μέρος του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων. Εδώ και πολύ καιρό υπήρχαν πιέσεις να αναλάβουν οι ίδιοι οι δανειστές τη διοίκηση του ταμείου (μεταφορά στο Λουξεμβούργο) που δεν είχαν τελεσφορήσει. Με την υπογραφή του τρίτου επαχθέστερου μνημονίου, που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παραχωρείται στους «θεσμούς» ο πλήρης έλεγχος όχι μόνο του ΤΑΙΠΕΔ αλλά και του συνόλου της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας του κράτους.

Από τον ιδρυτή του PIRATE BAY: “ΤΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ”

Αναδημοσίευση από το  "k-lab"

Μετάφραση Πάνος Πετρόπουλος

Σημείωση πριν τη μετάφραση: Πώς από τη μάχη για την μη ποινικοποίηση του “πειρατικού” downloading, που εξελίχθηκε σε συνολική μάχη για την ελευθερία του ίντερνετ, και μέλος του “κόμματος πειρατών”, καταλήγει εν τέλει σε μια άνιση δίκη, από την οποία ηττημένος και φυλακισμένος από μεγαθήρια όπως το Hollywood και οι μεγάλες πολυεθνικές βιομηχανίες μουσικής, εξέρχεται πλέον ως οπαδός μιας κοινωνίας ισότητας, υποστηρικτής του σοσιαλισμού και του Μαρξ. Η σύντομη ιστορία της προσωπικότητάς του PeterSunde, ενός από τους ιδρυτές του “The Pirate Bay”, τα πιστεύω του και η συλλογιστική του, ακολουθούν, στην τελευταία του συνέντευξη.

Ακολουθεί η συνέντευξη, μεταφρασμένη στα ελληνικά, όπως δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό “Motherboard”, στις 11 Δεκεμβρίου 2015. 

“Το ίντερνετ είναι σκατά σήμερα. Είναι κατεστραμμένο. Πιθανόν να ήταν από πάντα, αλλά σήμερα είναι χειρότερα από ποτέ”.

Η συνομιλία μου με τον Peter Sunde, έναν από τους ιδρυτές και εκπροσώπους του “The Pirate Bay”, δεν ξεκίνησε και πολύ αισιόδοξα. Υπάρχει ένας καλός λόγος γι' αυτό: Τους τελευταίους μήνες, η κουλτούρα του σύγχρονου downloading έχει δείξει βαριά σημάδια ήττας στη μάχη του ίντερνετ.