Πικρό και θλιβερό !...

Αναδημοσίευση από το "Άνεμος Αντιστασης"

Του Δημήτρη Βάσσιου

( Για την εκποίηση του 902 )

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την πώληση απλά ενός ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού σταθμού..

.

Έχουμε να κάνουμε με την εκποίηση της δυνατότητας να υπάρχει και ένας άλλος λόγος στις συχνότητες (μετά το μαύρο στην ΕΡΤ) πέραν του λόγου των καναλαρχών και του συστήματος...

Και μάλιστα σε μια περίοδο που η κοινωνία βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ανέχεια και την απελπισία...

Εκτός από τον ραδιοφωνικό σταθμό, ξεπουλήθηκαν και οι συχνότητες του μοναδικού τηλεοπτικού σταθμού που είχαν παραχωρηθεί στην Αριστερά και τις κράτησε το ΚΚΕ...

Ερωτηματικά για την ηγεσία του ΚΚΕ που προτίμησε να εκποιήσει τον 902 σε "άδηλα"
συμφέροντα, ενώ δεν μπήκε στον κόπο να συζητήσει το ενδεχόμενο μετατροπής του σε σταθμό ολόκληρης της Αριστεράς...

Ερωτηματικά για τους (ενίοτε) προνομιακά καλεσμένους στην επιδιωκόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς...

Ερωτηματικά για όσους εξακολουθούν να έχουν αυταπάτες για το ρόλο της ηγεσίας του ΚΚΕ...

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις της Πάτρας

video της κατάληψης Σινιάλο

Η φατριαστική διαπάλη στον νέο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ συνεχίζεται...

Δεν γνωρίζουμε αν η Λ. Κατσέλη είναι καλύτερη ή χειρότερη από τον Α. Μητρόπουλο. Ούτε μας ενδιαφέρει. Θεωρούμε ότι και οι δύο ανήκουν στην κατηγορία των παραγόντων. Δεν σηματοδοτούν ούτε εκπροσωπούν την συντριπτική πλειοψηφία του διάχυτου εκείνου κόσμου ο οποίος προέρχεται από τον χώρο ΠΑΣΟΚ και σήμερα στηρίζει ή συμμετέχει ενεργά το νέο κόμμα.

Όμως ο Α. Μητρόπουλος είναι μέλος της Π.Γ. της κεντρικής επιτροπής, υπεύθυνος μάλιστα για τον τομέα της πολιτικής του κόμματος στην δημόσια διοίκηση αλλά η Λ. Κατσέλη δεν έχει καμία οργανωτική σχέση με το κόμμα. Όμως αρκετές από τις πολιτικές της απόψεις της – γιατί να το κρύψουμε άλλωστε - συγκλίνουν σε κομβικά σημεία με βασικές επιλογές του, όπως στο αίτημα για την “παραγωγική ανάπτυξη” της χώρας. Πριν δυο χρόνια είχαμε επισημάνει κάποιες αυτές τις συγκλίσεις στο κείμενό μας “Ο αστικός μύθος της “παραγωγικής ανασυγκρότησης” της χώρας...”

Πρόσφατα η παρουσία του Δ. Παπαδημούλη σε μια εκδήλωση που οργάνωσε η Λ. Κατσέλη έγινε αφορμή όχι βέβαια για την άσκηση πολιτικής κριτικής σε κάποιες θέσεις ή πολιτικές πρακτικές που εκφράζει η κ. Κατσέλη αλλά αντικείμενο φατριαστικής διαμάχης εντός του νέου κόμματος. Διαφωτιστικό για αυτό το ζήτημα το άρθρο του Δ. Βάσσιου:

 “η ουσία και ο αδιόρθωτος σταλινισμός”

Πω πω «πρωτοβουλίες»!..

Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Σε πολλούς συντρόφους επικρατεί κλίμα αισιοδοξίας, τόσο από την δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από την συγκρότησή του ως ενιαίου κομματικού φορέα. Αυτό το κλίμα αποτελεί το υπόβαθρο για την ανάπτυξη λαθεμένων πολιτικών πρακτικών στο μαζικό κίνημα, οι οποίες συμπυκνώνονται στο σύνθημα:

- Τώρα που κτίσαμε το κόμμα, το επόμενο βήμα είναι να κτίσουμε τις κομματικές παρατάξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην τοπική αυτοδιοίκηση. 

Αυτό το σύνθημα είναι πρώτα απ’ όλα ενωτικό: Ενώνει την «αριστερή πλατφόρμα» με την «προεδρική πλειοψηφία» πάνω σε κοινές αντιλήψεις που αποβλέπουν στην κομματική χειραγώγηση του μαζικού κινήματος. Αντιλήψεις, οι οποίες στοχεύουν πρώτιστα στο πως θα αποκρυσταλλώσουν με οργανωτικό τρόπο την διάχυτη πολιτική απήχηση του εγχειρήματος, οικοδομώντας συνδικαλιστικές και δημοτικές παρατάξεις που στην ούγια θα γράφουν «ΣΥΡΙΖΑ».

Η διαδικασία οικοδόμησης του «ενιαίου κόμματος» είναι αρκετά διδακτική: Οικοδόμησε μηχανισμούς αλλά διέρρηξε τις σχέσεις του νέου κόμματος με τον ανένταχτο κόσμο, ο οποίος αρνήθηκε να ενσωματωθεί σε αυτούς τους μηχανισμούς και εξοβέλισε οποιαδήποτε «ενεργό συμμετοχή» του στις κομματικές διαδικασίες. Είναι χαρακτηριστική η κατάσταση που επικρατεί μετά το συνέδριο σε πολλές «οργανώσεις των μελών», όπου αυτός ο ανένταχτος σε μηχανισμούς κόσμος, ο οποίος είχε ενεργό συμμετοχή στην ζωή και την δράση τους, βρέθηκε από την μια μέρα στην άλλη στο περιθώριο. Έτσι σε σύντομο χρονικό διάστημα μετατράπηκαν αυτές οι οργανώσεις σε κλωνοποιημένα αντίγραφα των οργανώσεων του μακαρίτη(;) ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, με ότι σημαίνει αυτό. 

Αν συνομιλούσαμε με τον πατέρα του Ν. Σακελλίωνα θα ντρεπόμαστε να του δώσουμε την «πολιτική απόφαση» του Συνεδρίου μας...

Διαβάζοντας για τον «δεύτερο θάνατο» του Νίκου Σακελλίωνα, ανατρέξαμε στην «Πολιτική Απόφαση» του Ιδρυτικού Συνεδρίου του νέου κόμματός μας, μήπως και βρούμε την «γραμμή» για το πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα κρατικής βίας και πως θα τσακίσει τους μηχανισμούς που τα παράγουν. Τι θα κάνει με το δικαστικό σώμα και την αστυνομία;

Διαφωτιστικό το κείμενο της «Αυγής» και του «left.gr»,όμως η πολιτική δεν είναι δημοσιογραφία. Αν ένας συριζέος συνομιλούσε με τον πατέρα του Νίκου Σακελλίωνα, θα μπορούσε να του πει: «Πάρε την Πολιτική απόφαση του Συνεδρίου μας και βρες μια απάντηση στα ερωτήματα που θέτεις»;

Θα σας «γαμήσουμε την Παναγία» με την «βοήθεια του Χριστού»!...

Σφίξανε τα πράγματα στην ιερά μονή «Εσφιγμένου»! Σύμφωνα με το πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων dogma.gr, δικαστικός επιμελητής με την συνοδεία των ΜΑΤ και μια μπουλντόζα στην οποία είχαν τοποθετηθεί περόνες, επιχείρησαν να εκτελέσουν την δικαστική απόφαση έξωσης των μοναχών. 
 

Όταν το περονοφόρο όχημα πλησίασε την πόρτα, μοναχοί από τα παράθυρα, ως άλλοι πολιορκούμενοι, έριξαν στον «πολιορκητικό κριό» όχι λάδι όπως συνηθιζόταν στις μεσαιωνικές πολιορκίες, αλλά βόμβα μολότοφ, αναγκάζοντας τον χειριστή του μηχανήματος να οπισθοχωρήσει….

Μια ματιά σε ένα παλιότερο κείμενο του «πιτσιρίκου», που προτείνει να «τους γαμήσουμε την Παναγία», έστω και χωρίς την βοήθεια του Χριστού, εδώ:

H δική σας πρόταση ποια είναι, κύριε;

Τι είναι τέλος πάντων αυτή η “ΑΝΑΣΑ”;

(μια απάντηση στο άρθρο του Γιάννη Αλμπάνη: Έξι σκέψεις για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ )

Επείγουσα ανάγκη

...Όσο, όμως, και αν αυξηθεί η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, με τον σημερινό κατακερματισμό του εκλογικού σώματος, είναι αδύνατο να φτάσει το 51% των έγκυρων ψηφοδελτίων, και μάλιστα σε πολύ πιθανές πρόωρες εκλογές. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να αναζητηθεί και να υπάρξει συνεργασία με άλλες δυνάμεις. Στο θέμα αυτό υπάρχουν κάποιες γενικές αναφορές στην πολιτική απόφαση του Συνεδρίου για τις πολιτικές συμμαχίες...

Αναδημοσίευση από την "Αυγή"

Του Μανώλη Δρεττάκη

Διάβασα με πολλή προσοχή την ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη μέρα του Συνεδρίου για τη μετεξέλιξη του κόμματος συνιστωσών σε ενιαίο κόμμα, μετεξέλιξη που είναι σαφές ότι είναι το προαπαιτούμενο για την από δω και πέρα πορεία του («Αυγή», 11.7.13). Διάβασα, επίσης, προσεκτικά την πολιτική απόφαση του Συνεδρίου για το «πρόγραμμα για τη συγκρότηση λαϊκού ρεύματος ανατροπής» («Αυγή», 15.7.13).

Ο “υπαρκτός καπιταλισμός” του ΚΚΕ είναι εδώ...

Το τελευταίο σκίτσο του Κ. Γρηγοριάδη στον "ριζοσπάστη", την ημέρα που δημοσιοποίησε πως υπάρχουν και άλλοι πιο σίγουροι τρόποι για να βρεθεί κάποιος  στο "στόμα του λύκου"....

Στον σημερινό ριζοσπάστη η Βάσω ΝΙΕΡΡΗ στο άρθρο της “ΣΥΡΙΖΑ: Ταχύτατη η προσαρμογή στο νέο του ρόλο” επαναλαμβάνει για άλλη μια φορά τα γνωστά επιχειρήματα για την διέξοδο από την κρίση υπέρ του κρατικού καπιταλισμού, ο οποίος αποτελεί την στρατηγική επιλογή του ΚΚΕ. Ο στόχος όμως δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια απάντηση στο άρθρο του Κώστα Γρηγοριάδη “ΑΠΟΧΩΡΩ ΑΠΟ ΤΟ “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ” ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ”, το οποίο επαναφέρει στην επικαιρότητα για μια ακόμα φορά την αποτυχία των επιλογών καπιταλιστικής διαχείρισης του επιχειρηματία ...ΚΚΕ. (μερικές ενδεικτικές αναφορές για αυτά τα ζητήματα, εδώ: Το ΚΚΕ πτωχεύει με το άρθρο 99!..., εδώ: Οι ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ του 902 απαντούν για δεύτερη φορά στο "Ριζοσπάστη" και στην Α. Παπαρήγα και εδώ: Το συμβάν της ΕΡΤ μπορεί να ξεπλύνει το ΚΚΕ;)

Η Βάσω ΝΙΕΡΡΗ προσπαθεί να απολογηθεί για τον εργοδότη της, ο οποίος αν και έκανε χρήση όλων προνομιακών παροχών προς το κεφάλαιο που είχαν επιβάλει οι πολιτικές του αστισμού στη χώρα μας, χρεοκόπησε τις επιχειρήσεις του και απέλυσε εργαζόμενους απ' αυτές, όπως θα έκανε κάθε συνεπής με τα ταξικά του συμφέροντα καπιταλιστής.

Ποιό είναι το κοινωνικό υποκείμενο που θα ανατρέψει τις μνημονιακές κυβερνήσεις;

Φαίνεται πως οι μικρομεσαίοι της επαρχίας και οι αγρότες που εντάσσονται ολοένα και περισσότερο στους “αποκλεισμένους”, είναι εκείνοι που θα δώσουν το οριστικό κτύπημα στην τρικομματική κυβέρνηση και όχι η “ανύπαρκτη” εργατική τάξη, στην οποία έχει εναποθέσει τις ελπίδες της η παραδοσιακή Αριστερά...

(μια προσέγγιση του ζητήματος μέσα από αποσπάσματα κειμένων που έχουμε παρουσιάσει πρόσφατα)

Η κοινωνική πόλωση είναι δημιούργημα της κρίσης του καπιταλισμού η οποία διευρύνει την κοινωνική περιθωριοποίηση των δυνάμεων του κόσμου της εργασίας, δυνάμεων τις οποίες δεν μπορεί να ενσωματώσει στον κοινωνικό ιστό μέσω της διανομής των θέσεων εργασίας. Σήμερα η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε όλος ο κόσμος θα μπορούσε να δουλεύει λιγότερο αλλά και  με ένα άλλο σύστημα διαχείρισης να επιλυθούν όλα τα ζητήματα επιβίωσης (διατροφής, κοινωνικής περίθαλψης και εκπαίδευσης κλπ). Όμως ολοένα και μεγαλώνει το τμήμα εκείνο του πληθυσμού το οποίο βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν έχει εργασία, δεν πρόκειται να αποκτήσει και οδηγείται στην φυσική εξόντωση.

Οι τάξεις στους καπιταλιστικούς κοινωνικούς σχηματισμούς “ετεροκαθορίζονται” μέσα από την ταξική πάλη. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δεν νοείται αν δεν υπάρχει και “αστική τάξη” και “εργατική τάξη”. Από τα τέλη της δεκαετίας του 70, με την αλλαγές που σημειώθηκαν στην καπιταλιστική παραγωγή (κυρίως με την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών μέσω της πληροφορικής, της ρομποτικής κλπ) διαφαίνεται πως οι καπιταλιστές χρειάζονται όλο και λιγότερα χέρια στο χώρο της καπιταλιστικής παραγωγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις ολοένα και περισσότερο οι θέσεις εργασίας στις παραγωγικές διαδικασίες μειώνονται και αυξάνονται οι θέσεις που αφορούν στην προβολή (διαφήμιση), στην διακίνηση και στο εμπόριο των προϊόντων. Σήμερα οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για περισσότερες τεχνολογικές καινοτομίες και λιγότερα εργατικά χέρια για να ανταποκριθούν στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.