Δύο κείμενα για τον Α. Ελεφάντη

1. Μια αναφορά σε κάποιες επίκαιρες απόψεις του Α. Ελεφάντη, τις οποίες αποκρύπτουν οι σημερινοί τιμητές του:

Άγγελος Ελεφάντης: Να βαθύνουν οι διασπάσεις...

2. Το μέλλον της Αριστεράς δεν εγγράφεται στα ιδεολογήματα που κατασκευάζουν αριστεροί διανοούμενοι για την ταυτότητά της:

Ούτε με τον Άγγελο, ούτε με τον Μιχάλη!

Δεν θέλουμε “διπλοθεσίτες” ούτε στο κόμμα ούτε στο κράτος...

Δυσλειτουργία
στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ...

Ξεκινάμε την παρουσίαση συγκεκριμένων θέσεων για το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ με μια σειρά κειμένων που θα παρουσιάσουμε τις επόμενες μέρες. Το πρώτο κείμενο θίγει μερικές πλευρές του ζητήματος της αποκατάστασης της πολιτικής λειτουργίας των οργάνων του:

Θέση 1η: Κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να εκλέγεται σε ένα μόνον όργανο.

Για να κατοχυρωθεί η ευρύτερη ενεργή συμμετοχή των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και τα εκλεγμένα όργανα να λειτουργούν και να ανταποκρίνονται στους ρόλους για τους οποίους, έχουν αναλάβει θα πρέπει να ισχύει μια βασική αρχή, καταστατικά κατοχυρωμένη:Κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να εκλέγεται σε ένα μόνον όργανο.

Σήμερα έχουμε μια πληθώρα μελών που είναι γραμματείς σε τοπικές ή κλαδικές οργανώσεις, είναι μέλη νομαρχιακών επιτροπών και αρκετοί είναι και μέλη της κεντρικής επιτροπής. Αυτό γίνεται στο όνομα μιας δήθεν “αποτελεσματικότητας”, στην πραγματικότητα όμως παραμορφώνει τις λειτουργίες των οργάνων και συγκεντρώνει τις κομματικές εξουσίες σε περιορισμένο αριθμό πολυθεσιτών στελεχών και εμπεδώνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ την λογική της ανάθεσης με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.

Για μια χούφτα δέντρα...

Aναδημοσίευση από τα "ΕΝΘΕΜΑΤΑ"

Του Βαγγέλη Κεχριώτη

Παρασκευή 1 Ιουνίου. Το κέντρο της Πόλης απόψε ξαγρύπνησε. Οι επιθέσεις της αστυνομίας συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα. Είναι η τέταρτη μέρη των διαδηλώσεων που τώρα πια εξαπλώνονται και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας. Αφορμή υπήρξε το ξερίζωμα δύο δέντρων στο πάρκο που βρίσκεται δίπλα στην Πλατεία του Τάξιμ. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δύο χρόνια τώρα, μια μαζική πρωτοβουλία πολιτών, που περιλαμβάνει αρχιτέκτονες και πολεοδόμους, προσπαθεί , με κάθε τρόπο να τραβήξει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και να πείσει την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στα σχέδιά της να κατασκευάσει ανισόπεδους κόμβους που σχεδόν καθιστούν αδύνατη την πρόσβαση στην ιστορική πλατεία σε πεζούς, κι έτσι δεν επιτρέπει την χρήση της για μαζικές διαδηλώσεις. Φέτος, η κυβέρνηση απαγόρευσε τις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς στην πλατεία, κι αυτό οδήγησε σε μεγάλης κλίμακας επεισόδια. Η αστυνομία έπνιξε την Πόλη στα δακρυγόνα. Αυτό κράτησε μια μέρα. Τα έργα για τις ανισόπεδες διαβάσεις συνεχίζονται.

Το κράτος νταβατζής της χρυσής αυγής

Από τη μείωση κατά 40% συντάξεων εξαιρούνται τα θύματα τρομοκρατικών ενεργειών ή βίαιων συμβάντων και οι ορφανικές οικογένειες αυτών.

(Ποιοι εξαιρούνται από τις μειωμένες συντάξεις)

Ο ΣΥΡΙΖΑ αν ήθελε να κάνει μια θεσμική παρέμβαση απέναντι στο νταβατζιλίκι του κράτους στον ναζισμό, θα έπρεπε να επικεντρώσει την παρέμβασή του σε ένα και μόνο ζήτημα. Δεν χρειάζονται πολλά προς αυτή την κατεύθυνση, Ένα νομοσχέδιο με τίτλο “προστασία των θυμάτων ρατσιστικής βίας” με ένα και μοναδικό άρθρο, στο οποίο  θα αναγράφεται ότι το κράτος θα αναλαμβάνει ανάλογη μέριμνα για τα θύματα ρατσιστικής βίας με αντίστοιχες διατάξεις με αυτές που ισχύουν για τα θύματα  και τους πιθανούς στόχους τρομοκρατικής επίθεσης. Δηλαδή, οικονομική ενίσχυση των θυμάτων, αν τα θύματα είναι μετανάστες, τότε να τους παρέχεται άμεσα η δυνατότητα απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας και άδεια παραμονής στην χώρα, εφόσον δεν διαθέτουν  Επίσης για πιθανούς στόχους ρατσιστικής επίθεσης να παρέχεται υλική βοήθεια ανάλογη με αυτή που παρέχεται στους πιθανούς στόχους τρομοκρατικής επίθεσης, δηλαδή διάθεση φρουρών για την προστασία τους, παροχή άδειας οπλοκατοχής και άλλα παρόμοια.

Στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου μάλιστα θα μπορούσε να επικαλεστεί  ως αιτιολόγιση , εκτός των άλλων, ότι αποτελεί και εφαρμογή της Οδηγίας της Κομισιόν σύμφωνα με την οποία “Τα θύματα εγκληματικών ή τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα δικαιούνται εφεξής αποζημίωσης...”

Απαιτούνται τολμηρές υπερβάσεις

Αναδημοσίευση από το "Αριστερό βήμα"

Των Νίκου Γουρλά, Γιάννη Καραχάλιου, Πέτρου Παπακωνσταντίνου, Δημήτρη Τσίτκανου.
 
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βαδίζει προς τη 2η συνδιάσκεψή της σε μια κρίσιμη συγκυρία, επιδείνωσης των κοινωνικών συσχετισμών και των πολιτικών προοπτικών. Στο χρόνο που μεσολάβησε από τις περσινές, διπλές εκλογές, το μεγάλο, λαϊκό ρεύμα που πυροδότησαν η κρίση και τα Μνημόνια και που είχε φτάσει, κάποιες στιγμές, στο χείλος πραγματικής εξέγερσης, υποχώρησε σε βαθμό που να βρίσκεται επί θύραις ο κίνδυνος να εμπεδωθεί στις λαϊκές συνειδήσεις μια ιστορική ήττα της εργασίας και της Αριστεράς.

Το ναζισμός δεν αντιμετωπίζεται με νομοσχέδια...

Η συζήτηση για το “αντιρατσιστικό” είναι απλά μια επικοινωνιακή πολιτική η οποία αφορά ένα και μόνον επίδικο: Να διαμορφώσει την συναίνεση στο ότι  ο λύκος είναι ο αρμόδιος για να  φυλάει τα πρόβατα!

Μα το κράτος και και οι αλλαγές που έχουν σημειωθεί στο εσωτερικό του, είναι η μήτρα που έφερε τον ναζισμό στη χώρα μας. Το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει αρκεί για να αντιμετωπιστεί η παραβατικότητα της “χρυσής αυγής”. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζεται. Αν αυτά που κάνουν οι χρυσαυγίτες τα έκαναν αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, τώρα θα ήταν στις φυλακές. Η κυβέρνηση αν ήθελε να δείξει την πυγμή της προς την χρυσή αυγή θα το είχε κάνει, όπως το έκανε πριν λίγο καιρό απέναντι στα κοινωνικά στέκια, στους αγωνιστές της Χαλκιδικής και σε ένα σωρό άλλες περιπτώσεις. Επιχειρήσεις όπως ο «Ξένιος Ζευς» ξέρει να οργανώνει μόνον απέναντι στους μετανάστες...

Όταν η ανάθεση στο κράτος να αντιμετωπίζει τον ναζισμό γίνεται κοινός τόπος, να που οδηγεί: Διαβάστε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ από το “βαθύ κόκκινο”

Ο Παπαδημούλης, η Κανέλλη, ο Αλαβάνος, ο Βορίδης, η Χ.Α. και το ‘Συνταγματικό τόξο’

Είναι “σύντροφοί” μας οι Βούλγαροι του “Ataka”!...

(η συνέχεια από το προηγούμενο δημοσίευμα: Ένα τεστ για να μετρήσετε την πολιτική σας ευφυΐα…)

Το κόμμα που αναφερόμαστε είναι το ακροδεξιό εθνικιστικό Ataka , το αντίστοιχο κόμμα της «χρυσής αυγής» στην Βουλγαρία. Στις εκλογές του 2005 πήρε 1% ενώ στις τελευταίες σημείωσε ανάλογη επιτυχία με την «χρυσή αυγή» και έφτασε στο 7,6%.

Τα 20 βασικά σημεία της προγραμματικής διακήρυξης είναι δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα του, εδώ: 20 Principles of ATAKA Political Party.  Η ακτιβίστικη αντιευρωπαϊκή ενέργεια είναι ότι «οι βουλευτές του Ατάκα έμειναν καθισμένοι, όταν ήχησε στην αίθουσα του Κοινοβουλίου ο ύμνος της ενωμένης Ευρώπης, τον οποίο οι υπόλοιποι βουλευτές άκουσαν όρθιοι» και αναφέρεται στα ελληνικά από το news.yahoo.com. Τα αποσπάσματα (στο βοηθητικό σχόλιο) είναι από συνέντευξη του βουλευτή Βεντσισλάβ Λάκοφ και έχει δημοσιευθεί εδώ:Οι εκλογές ανέδειξαν το εθνικιστικό κόμμα Ataka ένα από τα βασικά κόμματα στη Βουλγαρία

Με αυτό το τεστ θέλαμε να δώσουμε μια «συμμετοχική» απάντηση σε μια σειρά ερωτημάτων που αφορούν τους προσανατολισμούς της πατριωτικής αριστεράς και μέχρι που μπορεί να φτάσουν…

Ένα τεστ για να μετρήσετε την πολιτική σας ευφυΐα…

Σήμερα θα παρουσιάσουμε μια διαφορετική δημοσκόπηση. Δεν σας καλούμε να εκφράσετε τις πολιτικές σας προτιμήσεις, αλλά να διαπιστώσετε την πολιτική σας οξυδέρκεια και να ανακαλύψετε την πολιτική ταυτότητα ενός πολιτικού σχηματισμού με βάση το πολιτικό του πρόγραμμα και τις διακηρύξεις του.

Οι παρακάτω παρουσιάζουμε 8 από τα 20 σημεία που κωδικοποιούν με απλό και κατανοητό τρόπο την πολιτική ενός υπαρκτού κόμματος και η οποία δόθηκε στην δημοσιότητα πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2005. Αυτή την πολιτική των 20 σημείων, την υπερασπίζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του πολιτικού του προγράμματος. Το μόνο στοιχείο που έχει προστεθεί επιπλέον από το 2005 είναι η σαφής αντιευρωπαϊκή θέση του, η οποία καταγράφηκε πρόσφατα και με μια θεαματική ακτιβίστικη ενέργεια, αντιστρόφως ανάλογη με αυτή της Λ. Κανέλλη που «προσκυνάει» το ευαγγέλιο στην ορκωμοσία κάθε νέας Βουλής. Μην ψάξετε να ανακαλύψετε το συμβάν στο οποίο αναφερόμαστε στα δημοσιεύματα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου γιατί σε κανένα ελληνικό ΜΜΕ δεν έχει καταγραφεί Αυτά τα σημεία είναι:

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: Ο φοίνικας που αναγεννιέται από τις στάχτες του...

Η σπίθα που θα έβαζε φωτιά στον κάμπο δεν έφτασε ποτέ στο συνδικαλιστικό κίνημα των καθηγητών και η συζήτηση εντός της Αριστεράς μετατοπίστηκε στο ποίος έχει την ...καλύτερη τσακμακόπετρα! Άγονη συζήτηση γιατί στερείται ιστορικής επαληθευσιμότητας. Τα τελευταία χρόνια, πότε η όποια Αριστερά “άναψε” φωτιές;

Η μόνη φωτιά που μπορεί να βάλει η Αριστερά είναι στο εσωτερικό της η οποία δεν μπορεί να επεκταθεί στην κοινωνία. Οι έντονες έριδες και ανταγωνισμοί αυτό καταγράφουν. Είναι μια φωτιά που σιγοκαίει μέσα σε μισοσβησμένα κάρβουνα, σε αποκαΐδια και μεγάλη ποσότητα στάχτης, περιφρουρημένη από υψηλά τείχη…

Πριν ένα χρόνο, στο κείμενό μας “Μερικές σκέψεις για τα ρεύματα, τις τάσεις, τις φράξιες στον νέο ΣΥΡΙΖΑ.” γράφαμε για τον ΣΥΡΙΖΑ:

Αν δεν είναι ανοικτός σε νέες ιδέες, δεν γεννηθούν νέες δυνάμεις και δεν δοκιμαστούν νέες πολιτικές πρακτικές, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει πολιτικά. Όμως, πιστεύουμε ότι οι υπαρκτές αντιπαλότητες και τα ζητήματα της ηγεμονίας μέσα στο νέο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα λυθούν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, αν η συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα δεν ενεργοποιηθεί στο εσωτερικό του.

Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε χειρότερο σημείο. Τίποτα νέο δεν προέκυψε σε όλο αυτό το διάστημα. Αντίθετα διευρύνθηκαν τα φαινόμενα αναπαραγωγής των μηχανισμών, όταν αναδείχτηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα ως αξιωματική αντιπολίτευση και άνοιξε ο δρόμος προς την κυβέρνηση. Μέσα σ' αυτό το χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ απεμπόλησε - χωρίς να αποκτήσει νέα - τα δυο βασικά κινηματικά αναφορικά του, τα οποία του έδωσαν ώθηση και τον έκαναν διακριτό από την υπόλοιπη Αριστερά: το “κοινωνικό φόρουμ” και το “κίνημα της 25ης Μάη”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδυνεύει να γίνει το “νέο” ΠΑΣΟΚ αλλά ο “παλιός” ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και να απωλέσει αυτή ακριβώς την διάκριση, η οποία τον ανέδειξε αξιωματική αντιπολίτευση και τον βασικό πολιτικό εκφραστή του ενός πόλου της κοινωνικής πόλωσης, η οποία διευρύνθηκε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

B-FEST 2013 – μια μικρή γεύση

Μια ματιά και εδώ:

Να γίνουμε μη κυβερνήσιμοι, μη διαχειρίσιμοι!