ΚΚΕ για "Μακεδονικό Εθνος". Τότε και τώρα

Αποκαλυπτικός για τον εθνικοπατριωτισμό του είναι ο τίτλος της "σπίθας",  του ηλεκτρονικού έντυπου της ομάδα του Π. Λαφαζάνη: ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ!  Παρ' όλο ότι το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό μέσο ανήκει στον χώρο του Συνασπισμού,  ο συντάκτης του άρθρου πρώτα δημοσιεύει κείμενο του Περισσού και μετά κείμενο της Κουμουνδούρου, σηματοδοτώντας τις πολιτικές του προτιμήσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα. Την επόμενη φορά ελπίζουμε να έχει και καμία εθνικοπατριωτική "τσόντα" σε video με την Λ. Κανέλλη.  Προς το παρόν, ως απάντηση σε αυτές τις απόψεις παραπέμπουμε στο παρακάτω δημοσίευμα από το "βαθύ κόκκινο":

Δεν είναι καινούργιος ο ισχυρισμός του ΚΚΕ που ξανακούσαμε σήμερα από το στόμα της Αλέκας Παπαρήγα, στον real fm ότι «δεν υπάρχει Μακεδονικό έθνος και μ αυτή την ένοια δεν υπάρχει Μακεδονική μειονότητα». Καλό όμως θα ήταν η γ.γ. του ΚΚΕ να μας παραθέσει και τα «επιστημονικά εργαλεία» που σύμφωνα με την ίδια το αποδεικνύουν, όπως επικαλέστηκε στην ίδια συνέντευξη της.

Πρόκειται για μια βαθιά ανιστόρητη άποψη κάτι στο οποίο έχουμε αναφερθεί σε επανειλημμένες αναρτήσεις μας. Χαρακτηριστικά εδώ και εδώ).

Επανερχόμαστε σ’ αυτό το θέμα  και παραθέτουμε ένα κείμενο που έχει δημοσιευτεί στον «Ριζοσπάστη» σε δυο συνέχειες στις 24 και 25 Νοέμβρη του 1932.

Πρόκειται για ένα σημαντικό ντοκουμέντο, που παρουσιάζει καθαρά τις θέσεις των ελλήνων κομμουνιστών του μεσοπολέμου, πάνω στο μακεδονικό ζήτημα. Θέσεις υποστήριξης του μακεδονικού εθνικού κινήματος, που οι κομμουνιστές της χώρας τις πλήρωσαν τότε με φυλακές και εξορίες. Οι νεώτεροι και μη γνωρίζοντες, μπορούν να συγκρίνουν την τότε κομμουνιστική-διεθνιστική γραμμή, του ΚΚΕ, με την  σημερινή του πολιτική.  

 η συνέχεια εδώ: ΚΚΕ για "Μακεδονικό Εθνος". Τότε και τώρα

Λογοκρισία στην “Ελευθεροτυπία”

Η αντιμνημονιακή εφημερίδα λογοκρίνει την διαφορετική άποψη των απλήρωτων συντακτών της εκλιπαρώντας για δάνεια που θα της επιτρέψουν να εφαρμόσει το σκληρότερο μνημόνιο του Τύπου.

Καμαρώστε την!

Λογοκρισία στην “Ελευθεροτυπία”

( Το κείμενο στο οποίο αναφέρεται  στη παραπάνω παραπομπή είναι εδώ: Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ )

Mε αφορμή την ''αραβική άνοιξη''

 Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του "Μετώπου Α-Α"

Συζήτηση μεταξύ του Ολιβιέ Μπεζανσενό και του Ζαν-Λυκ Μελανσον στο περιοδικό «Regards/Ματιές» 6/4/2011 [με αφορμή την ‘’αραβική άνοιξη’' *]

 

 

Regards: Τι αλλάζουν οι επαναστάσεις που ξετυλίγονται στον αραβικό κόσμο;

 

Ολ.Μπεζανσενό :

Δείχνουν ότι είναι δυνατόν. Για την αντικαπιταλιστική γενιά που  γεννήθηκε από την αργή αναγέννηση του κοινωνικού κινήματος στις αρχές της δεκαετίας του’90, οι επαναστάσεις αυτές δείχνουν ότι δεν είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε σε ένα κόσμο χωρίς επανάσταση. Ο λαός εισβάλλει στην πολιτική σκηνή και παίρνει στα χέρια του το πεπρωμένο του πέρα από τις εκλογικές  «προθεσμίες». Συγκρούεται όχι μόνο με τις δικτατορίες αλλά και με τα ιμπεριαλιστικά και δυτικά συμφέροντα.

Μοχάμεντ Χάσεν Ζουζί-Σεμπί: Να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα της "αραβικής άνοιξης"

Αναδημοσίευση από την "ΑΥΓΗ"

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Ηροδότου

Ο Μοχάμεντ Χάσεν Ζουζί-Σεμπί (Mohamed Hassen Zouzi-Chebbi), ποιητής, ερευνητής της έδρας Φιλοσοφίας της UNESCO, διδάσκει Σύγχρονη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris VIII - Vincennes-a-Saint-Denis. Γεννήθηκε στην όαση της Τοζέρ, στην Τυνησία, και υπήρξε μαθητής του Μισέλ Φουκώ. Διευθύνει τη σειρά ποίησης των εκδόσεων Nouqouch Arabiyya «Arabesques». Στην Ελλάδα, προσκεκλημένος από το Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών και την Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Σπουδών Μέσης Ανατολής, έδωσε, σε συνεργασία με την αναπληρώτρια καθηγήτρια Αραβολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ελένη Κονδύλη, μια διάλεξη τον Ιούλιο του 2010 για την αραβική ποίηση και την ουτοπία.

* Να μιλήσουμε γι’ αυτό που συμβαίνει... Τι είναι η «αραβική άνοιξη»;

Όσο μακριά και αν μπορούσε να φτάσει η ευστοχία αυτής της φτωχής μεταφοράς, η οποία πηγάζει από τη σύγκριση των παραγόντων που επηρεάζουν τις ανθρώπινες κοινωνίες -το ιδιαίτερο αυτό είδος ζωής- με τα φυσικά φαινόμενα, αξίζει να τη σκεφτούμε, κατά τη γνώμη μου, με μια μεθοδική, ριζική δυσπιστία, αν όχι να αξιώσουμε την ολοκληρωτική, διαρρήδην, απόρριψή της.

Μια τέτοια εκλαϊκευτική «ευκολία» με απωθεί για διάφορους λόγους, από τους οποίους θα αναφέρω μόνο τους βασικούς. Αυτή η επιπόλαιη και μυωπική οροθεσία, δημοσιογραφικό μοτίβο σε όλη τη μιντιακή σφαίρα, αποτελεί ένα είδος «πολιτικής μετεωρολογίας», καθώς χρησιμοποιεί μεταφορικά το λεξιλόγιο, των εποχών, των «πιέσεων» και των «αποσυμπιέσεων» της ατμόσφαιρας και όλα τα είδη των καταστροφών.

Υποθέτουμε, επομένως, ότι πριν την «αραβική άνοιξη» υπήρχαν σκοτεινές εποχές, απροσδιόριστα εκτεινόμενες και λυπηρές, κατά τη διάρκεια των οποίων οι ζώσες δυνάμεις των συλλογικών επιθυμιών μισοκοιμούνταν, αν δεν είχαν πέσει σε λήθαργο.

Αυτός ο τρόπος σκέψης και επεξεργασίας των ερωτημάτων είναι φανερό σύμπτωμα μιας εκτυφλωτικής ανικανότητας να καταλάβουμε τι είναι αυτό που ξαφνικά συμβαίνει, μιας απύθμενης βλακείας να παραγνωριστεί, συνειδητά πολλές φορές, η πολυπλοκότητα και το βάθος των συμβάντων ενός τέτοιου μεγέθους.

Γιορτή εγκαινίων του Συνεταιρισμού Αλληλέγγυας Οικονομίας "Συν-Αλλοις"

 Πρόσκληση από τον  συνεταιρισμό αλληλέγγυας οικονομίας «Συν-Άλλοις»

Γιορτή εγκαινίων Σάββατο 10 Δεκεμβρίου ...από νωρίς το μεσημέρι:

Γνωριζόμαστε και δοκιμάζουμε προϊόντα εναλλακτικού & αλληλέγγυου εμπορίου

6μμ: Χειμερινή γιορτή με live μουσική & κάστανα στα κάρβουνα!

Νηλέως 35, Θησείο [ΧΑΡΤΗΣ]

210-3456681- www.synallois.org

O Συνεταιρισμός «Συν-Άλλοις» είναι μια προσπάθεια που ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο, με κύριο στόχο τη διακίνηση των προϊόντων και την ιδέας του εναλλακτικού και αλληλέγγυου εμπορίου. Ενός εμπορίου που, απέναντι στη λογική της “ελεύθερης αγοράς” και του ανταγωνισμού, στηρίζεται στις άμεσες ανθρώπινες σχέσεις και στη συνεργασία. Που υπακούει στις ανάγκες των πολλών, παραγωγών και καταναλωτών, και όχι στην συσσώρευση κερδών για τους λίγους.

ΝΙΚΟΛΑΪ ΓΚΟΓΚΟΛ: Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ

Θέατρο Εξαρχείων,  Θεμιστοκλέους 69

Από 8 Δεκεμβρίου 2011 έως 8 Aπριλίου 2012

Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο στις 21:00

Κυριακή στις 20:00

τηλ 33 00 879

ΤΟ ΕΡΓΟ

Σε μιά μακρινή επαρχία της Τσαρικής Ρωσίας, ο διοικητικός μηχανισμός του κράτους, σε αγαστή σύμπνοια με τον μηχανισμό της αγοράς, λυμαίνεται αποχαλινωμένος την κοινωνία: μίζες, δωροδοκίες, διαπλοκή, μία διαβρωμένη εξουσία που καταβροχθίζει ανενόχλητη. Αλλά η αυθαιρεσία της τοπικής μικροεξουσίας έρχεται αντιμέτωπη με την αυθαιρεσία της κεντρικής εξουσίας όταν καταφτάνει ο Γενικός Επιθεωρητής από την πρωτεύουσα. Ο τρόμος του Περιφερειάρχη, του Δικαστή, του Αρχηγού της Αστυνομίας, του Διευθυντή Εκπαιδεύσεως και του Διευθυντή του Νοσοκομείου, αλλά και ο τρόμος των εμπόρων, των εργολαβών, των προμηθευτών του δημοσίου, μπροστά στην “ανώτατη εξουσία”: θα δούν οι “επίτροποι με το γερακίσιο μάτι” ότι πίσω από τα ημιτελή δημοσία έργα, τους στημένους προϋπολογισμούς και τα διπλά λογιστικά βιβλία βασιλεύει η απόλυτη κατάχρηση ή θα κάνουν τα στραβά μάτια; Θα λαδωθεί αυτή η ανωτάτη ελεγκτική εξουσία ή θα θυσιάσει τις τοπικές εξουσιούλες σε μία δική της παράσταση κάθαρσης; Θα αντέξουν οι δεσμοί της διαπλοκής ή θα πάμε όλοι στην Σιβηρία; 

6 Δεκέμβρη του 2008: Μία ημερομηνία ‘’υπό διαγραφή’’

Αναδημοσίευση από το αριστερό blog

του Παναγιώτη Μαυροειδή

6 Δεκέμβρη 2011. Το ΠΑΜΕ καλεί σε πυκνές κινητοποιήσεις, ‘’το πρωί και το απόγευμα’’, σε όλες τις πόλεις και τις συνοικίες, για τα χαράτσια. Τόσο καλό και τόσο απογοητευτικό. Ποιος Δεκέμβρης 2008; Ποια εξέγερση; Ποιος Γρηγορόπουλος και ποια νεολαία; Ποια μνήμη του κινήματος; Ποια παρακαταθήκη; Το μήνυμα είναι σαφές και αποκαρδιωτικό και δίνεται με γεροντικό πείσμα από την ηγεσία διαρκώς επί 3χρόνια μετά την δολοφονία του 15χρονου μαθητή και την μεγαλειώδη όσο και αντιφατική έκρηξη της νεολαίας το Δεκέμβρη του 2008: Όχι απλά μακριά, αλλά καμία απολύτως σχέση με κινητοποιήσεις αγωνιστικής μνήμης και κριτικής συζήτησης για κάτι που το ιερατείο δεν αναγνωρίζει καν σαν κίνημα και πολύ περισσότερο σαν εξέγερση.

Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ακριβώς έτσι. Έτσι ξεκίνησε και έτσι συνεχίζει. Πιθανά μετά από 50-60 χρόνια να υπάρξει αυτοκριτική.

Το 2008, το ΚΚΕ δεν άφηνε περιθώριο συζήτησης. Έγραφε ο Ριζοσπάστης στις 25 Δεκέμβρη του 2008 για τη νεολαιίστικη αυτή έκρηξη:

‘’Αντικειμενικά επίσης, στέκεται απέναντι στο εργατικό κίνημα, στην επαναστατική πάλη για την αντικατάσταση του καπιταλισμού από το σοσιαλισμό, απέναντι στην εργατική τάξη, που από τη θέση της ως η τάξη που την εκμεταλλεύεται η κυρίαρχη, που δεν έχει καμιά ιδιοκτησία σε μέσα παραγωγής, είναι η τάξη που μπορεί να κινήσει με την πάλη της τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπρος.’’

Η συνδικαλιστική χούντα του ΠΑΣΟΚ...

O Αντώνης Σταματόπουλος στο Γενικό Κρατικό (5/12/11)

Με αφορμή τον "ΔΕΚΕΜΒΡΗ"...

Τομές και νέες προσεγγίσεις στην κοινωνική κριτική και την πολιτική σκέψη, μέσα από πολιτικές πράξεις της εξέγερσης του Δεκέμβρη

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

"Εμείς και το μέτωπο"

Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

 

To Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής θα πραγματοποιήσει Πανελλαδική Συνάντηση στην Αθήνα, την Παρασκευή και το Σάββατο 16 και17 Δεκέμβρη Κεντρικό θέμα της Συνάντησης είναι οι σκέψεις και πρωτοβουλίεςγια την ενότητα της Αριστεράς και τη δημιουργία μιας πλατιάς μετωπικής συμπαράταξης του λαού,με στόχο την προώθηση μιας εναλλακτικής ριζοσπαστικής πολιτικής, από την οποία έχουν να ωφεληθούν άμεσα ο κόσμος της εργασίας και μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Το κείμενο που δημοσιοποιείται σήμερα είναι προϊόν σύνθεσης και συγκερασμού απόψεων που εκφράστηκαν στο συντονιστικό ή κατατέθηκαν γραπτά και αποτελεί βάση για συζήτηση στην Πανελλαδική συνάντηση. Το κείμενο αποτελεί ομόφωνη απόφαση του Συντονιστικού.

Α. Το «Μέτωπο» υπάρχει ήδη, εν δυνάμει, μέσα στο λαό, πάλι χωρίς την Αριστερά.

Ο λαός έχει πεισθεί ότι μια «ένωση δυνάμεων» αποτελεί προϋπόθεση για να αντιπαρατεθούμε στις πολιτικές καταστροφής της οικονομίας και κοινωνίας από την τρόικα. Η «ενότητα» υπάρχει ήδη, εν δυνάμει, μέσα στο λαό και εκφράζεται πολλαπλά: Με τη συνύπαρξη πολιτών με τις πιο διαφορετικές πολιτικές καταγωγές και κοινωνικές εντάξεις, από όλο το φάσμα των ηλικιών στις απεργίες, στις διαδηλώσεις και στις πλατείες. Στα κινήματα «δεν πληρώνω». Στις επιτροπές γειτονιάς. Στις ομάδες αλληλεγγύης. Στις κινήσεις καλλιτεχνών και διανοουμένων. Στις ιστοσελίδες αμφισβήτησης.

Όλα αυτά αποτελούν σε μεγάλο βαθμό «αναπάντητες επιστολές» προς τις πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επίτευξη της «ένωσης».

Η απάντηση των δυνάμεων της Αριστεράς είναι να επαναλαμβάνουν, τη λέξη «μέτωπο» σε όλες τις πτώσεις και με όλα τα προσδιοριστικά επίθετα. Τις περισσότερες φορές το ορίζουν γύρω από τον εαυτό τους, ως επέκταση της κομματικής τους επιρροής.

Όμως η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος από το λαό, όπως εκφράστηκε κατεξοχήν στις πλατείες και στις εργατικές κινητοποιήσεις, έδειξε ότι η κοινωνία έχει συνειδητοποιήσει το πολιτικό χρέος των στιγμών - την Ανατροπή- και βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από τις πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς.