Παύση καθηγήτριας με αίτημα ΛΑΟΣ

Αναδημοσίευση από την "Ελευθεροτυπία"

Του ΤΑΣΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

 

Έκπληξη προκάλεσε σε κάποιους η ενθουσιώδης υποδοχή που ο ΛΑΟΣ επιφύλαξε στο νομοσχέδιο της Αννας Διαμαντοπούλου για την εκ βάθρων αναδιάρθρωση (ορθότερα: αποδιάρθρωση) των ελληνικών ΑΕΙ.

 

Το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη είχε κάνει ολόκληρη εκστρατεία για να μην εκλεγεί η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου (πάνω). Τα αποτελέσματα φάνηκαν τώρα. Πρόκειται, όμως, για στάση απόλυτα αναμενόμενη: η επαγγελλόμενη καταστροφή του εμβληματικότερου ίσως δημοκρατικού θεσμού της μεταπολίτευσης, με τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε ημιιδιωτικά κολέγια (και δη χρηματοδοτούμενα από το κράτος), την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και -επί της ουσίας- των ακαδημαϊκών ελευθεριών, διά της προβλεπόμενης εκκαθάρισης όσων πανεπιστημιακών δεν είναι αρεστοί στους ιδιώτες επιχειρηματίες που θα στελεχώσουν τα δ.σ. των (τύποις κρατικών) ιδρυμάτων, είναι μια εξέλιξη που ικανοποιεί πάγια αιτήματα της εγχώριας ακροδεξιάς.

Από την εποχή της ψήφισης του μνημονίου, το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη φαίνεται άλλωστε πως έχει άτυπα αποφασιστικό λόγο για ορισμένες πλευρές της πανεπιστημιακής πολιτικής της Αννας Διαμαντοπούλου και των συνεργατών της. Το διαπιστώνουμε από την πρόσφατη απόλυση της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου, αναπληρώτριας καθηγήτριας σλαβικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, η απομάκρυνση της οποίας από τα αμφιθέατρα αποτελούσε πάγιο αίτημα του ΛΑΟΣ και των ομοϊδεατών του.

Η εκστρατεία της ακροδεξιάς εναντίον της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου είναι γνωστή στους αναγνώστες της «Ε» από παλιότερο ρεπορτάζ του «Ιού» («Ο Μακάρθι του Θερμαϊκού», «Ε» 20.6.2009). Στις αρχές του 2009, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κυριάκος Βελλόπουλος και μια πλειάδα από τα συντονισμένα μπλογκ του «πατριωτικού χώρου» είχαν εξαπολύσει πολυήμερη καμπάνια για τη μη εκλογή της εν λόγω πανεπιστημιακού, ήδη επίκουρου καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στο Τμήμα Σλαβικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με επιχειρήματα που αφορούσαν όχι την επιστημονική επάρκειά της αλλά αποκλειστικά και μόνο τις «εθνικά ύποπτες» (κατ' αυτούς) απόψεις και ερευνητικές δραστηριότητές της.

Τι γίνεται με τα ..."σκουπίδια;"

Ενώ όλοι σήμερα ασχολούνται με τις αποφάσεις Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών για την σωτηρία των τραπεζών και την επιλεκτική χρεωκοπία της χώρας, επιλέξαμε να κάνουμε "πρώτο θέμα", τις εξελίξεις στο μέτωπο των απορριμάτων αναδημοσιεύοντας μια εμπεριστατωμένη και κατατοπιστική ανακοίνωση της "Επιτροπή Αγώνα Φυλής για το Άμεσο και Οριστικό Κλείσιμο της Χωματερής Άνω Λιοσίων-Φυλής".

Με το θέμα των αποφάσεων της Ε.Ε., θα παρουσιάσουμε αργότερα αποσπάσματα από την "Ημέρα Λαϊκής Διαβούλευσης για την επιλεκτική χρεοκοπία" που πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ στην πλατεία Συντάγματος με βασικούς ομιλητές τον Βεργόπουλο Κώστα, τον Μαρκέτο Σπύρο, τον Λαπατσιώρα Σπύρο, και τον Βατικιώτη Λεωνίδα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Την εβδομάδα που πέρασε εκδόθηκαν δύο δικαστικές αποφάσεις σχετικά με την διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική. Η μία δικαιώνει, για άλλη μία φορά την Κερατέα, απαγορεύοντας οποιαδήποτε εργασία στο Οβριόκαστρο. Η άλλη κάνει δεκτή την προσφυγή της ΠΟΕ-ΟΤΑ ενάντια στον τρόπο που επιχειρήθηκε να υλοποιηθεί ο Περιφερειακός Σχεδιασμός και η δημιουργία των εργοστασίων καύσης. Επί της ουσίας δεν αποτρέπει την υλοποίησή του, απλά καθυστερεί την εφαρμογή του.

Την ίδια στιγμή, σε ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ μετά από την σύσκεψη που έγινε την Πέμπτη 14/7/2011 υπό τον υπουργό περιβάλλοντος κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αναφέρεται ότι η ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική θα πρέπει να βασίζεται σε ένα συνδυασμό ανακύκλωσης, επεξεργασίας και αξιοποίησης σε σύγχρονα εργοστάσια διαχείρισης απορριμμάτων (με ανοικτές και δόκιμες τεχνολογίες οι οποίες εφαρμόζονται σε χώρες της Ε.Ε.) και ασφαλούς ταφής των υπολειμμάτων.

Με αφορμή τις εξελίξεις αυτές ο περιφερειάρχης Αττικής κ. Γιάννης Σγουρός σε συνέντευξή του στις 18/7/2011 στα «ΝΕΑ» τονίζει ότι «ο περιφερειακός σχεδιασμός είναι το μόνο εργαλείο που έχουμε στα χέρια μας. Είναι η ισχύουσα νομοθεσία. Πρέπει να τον εφαρμόσουμε ακολουθώντας όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται, τόσο αναφορικά με την εθνική και κοινοτική νομοθεσία όσο και με τους όρους και τις προδιαγραφές, οι οποίοι απαιτούνται για την εξάσφαλισή της χρηματοδότησης για την εκτέλεση των έργων».

Από τις εξελίξεις αυτές είναι προφανές ότι η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της (περιφέρεια, δημοτικές αρχές) βαδίζουν αταλάντευτα τον δρόμο που έχουν χαράξει, την υλοποίηση δηλαδή του υπάρχοντος περιφερειακού σχεδιασμού και την δημιουργία εργοστασίων καύσης κατ’επιταγή του «εθνικού» εργολάβου. Οι όποιες καθυστερήσεις προκύπτουν μέσω δικαστικών αποφάσεων επιβεβαιώνουν την βιασύνη τους και το τετελεσμένο των αποφάσεών τους αφού δεν «παίρνουν» τα αναγκαία μέτρα διαφύλαξης των αποφάσεων αυτών. Είναι τέτοια η αποφασιστικότητά τους όπου στις περιβαλλοντικές μελέτες για το Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης ΙΙ (ΕΜΑ ΙΙ) έχουν αφαιρέσει από τον χάρτη τον οικισμό «Γεννηματά ΙΙ» και μέρος της Ζωφριάς.

Η Επιτροπή Αγώνα Φυλής, η οποία στόχο έχει τον ξεσηκωμό των κατοίκων ενάντια στο σχεδιαζόμενο έγκλημα, δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Ξέρουμε ότι απέναντι στα σχέδιά τους μόνο ο ξεσηκωμένος λαός μπορεί να μπει εμπόδιο. Αυτό έδειξε και η εμπειρία από την αντίσταση των κατοίκων της Κερατέας. Συνεχίζουμε να ενημερώνουμε τον κόσμο και να τόν καλούμε σε αντίσταση απέναντι στην κυβέρνηση και τα οικονομικά συμφέροντα. Καμμία δικαστική απόφαση δεν πρόκειται να μας εφησυχάσει, το αντίθετο μάς αποκαλύπτει την «δυσκολία» που έχουν να προχωρήσουν ως αποτέλεσμα των αντιδράσεών μας. Είναι τέτοιος ο φόβος τους που δεν τολμούν να ονομάσουν ανοικτά τις τεχνολογίες που έχουν ήδη επιλέξει.

Φυλή, 21-07-2011

Επιτροπή Αγώνα Φυλής

για το Άμεσο και Οριστικό Κλείσιμο

της Χωματερής Άνω Λιοσίων-Φυλής.

Με αφορμή το θάνατο του Μπάμπερ Χαν στο Ελληνικό…

Ανακοίνωση της Κίνησης “Απελάστε το Ρατσισμό”

Αθήνα, 20/7/2011

ΩΣ ΕΔΩ

με τους θανάτους «από αμέλεια» στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ΕΛ.ΑΣ.

με τα βασανιστήρια και τους ξυλοδαρμούς μεταναστών στα τμήματα

με τη συνεργασία ΕΛ.ΑΣ. – φασιστών στα ρατσιστικά πογκρόμ

με τις ρατσιστικές επιχειρήσεις «σκούπα» και τις απελάσεις – εξπρές

με τη δημιουργία νέων άθλιων φυλακών που βαφτίζονται «κέντρα υποδοχής»

Ο θάνατος του Μπάμπερ Χαν στα νέα κρατητήρια Ελληνικού δεν είναι τυχαίο ή μεμονωμένο περιστατικό. Δεν αποτελεί ευθύνη των κακοπληρωμένων γιατρών ή των νοσηλευτών που βγάζουν μισό μεροκάματο τρόμου στα κρατητήρια και τις φυλακές.

Ένοχη είναι η αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης. Που αντιμετωπίζει τους μετανάστες χωρίς χαρτιά σαν εγκληματίες και ανθρώπους χωρίς δικαιώματα. Τους κυνηγά στους δρόμους των πόλεων, τους στοιβάζει σε πούλμαν της ΕΛ.ΑΣ., τους μεταφέρει παρά τη θέλησή τους σε κρατητήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης που δεν τους χωράνε και δεν πληρούν καμία συνθήκη ανθρώπινης διαβίωσης, υγιεινής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ένοχη είναι η πολιτική του Μνημονίου που περικόπτει δαπάνες από παντού, κλείνει σχολεία και νοσοκομεία και αναθέτει την ιατροφαρμακευτική κάλυψη νοσοκομείων, φυλακών και κρατητηρίων σε «ΜΚΟ» που απασχολούν γιατρούς ή νοσηλευτές για 600 Ευρώ.

Ηθικοί αυτουργοί είναι οι πολιτικοί του Μνημονίου. Που παίζουν το χαρτί του ρατσισμού για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τους πραγματικούς υπεύθυνους της φτώχειας της ανεργίας και της εξαθλίωσης του μισού πληθυσμού της χώρας. Ενώ την ίδια στιγμή κατηγορούν ως ανεύθυνους και βολεμένους όσους αντιστέκονται. Βαφτίζουν τις αντιδράσεις του κόσμου «κατευθυνόμενες προβοκάτσιες». Αγωνιούν να απαγορεύσουν τις διαδηλώσεις, να ξεπαστρέψουν το πανεπιστημιακό άσυλο και κάθε δημοκρατική ελευθερία. Δικαιολογούν μόνο την άγρια καταστολή της ΕΛ.ΑΣ. βαφτίζοντάς κάθε αποδεδειγμένη θηριωδία της «μεμονωμένο περιστατικό» που οφείλεται στην κούραση και την κακή ψυχολογία των ΜΑΤ, που είναι κι αυτοί άνθρωποι…

Το ΚΚΕ δεν επιστρέφει την κομματική ταυτότητα στον Άρη Βελουχιώτη διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις...

Η ...ταμπακιέρα του Άρη

Ξεφυλλίζοντας τον Β' τόμο της ιστορίας του ΚΚΕ από το 1949 ως το 1968 (αναρτημένος ολόκληρος είναι [εδώ]) σταχυολογούμε μερικές φράσεις(οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας). Στην σελίδα 17 διαβάζουμε:

Σήμερα η ΚΕ προτείνει να γίνει επίσημη κομματική αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη με απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, στην οποία θα αποκαθίσταται η προσφορά του στο επαναστατικό κίνημα.

και μερικές αράδες παρακάτω:

Η ΚΕ επίσης προτείνει την επίσημη αποκατάσταση από κομματικό Σώμα των Άρη Βελουχιώτη και Νίκου Βαβούδη, που δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα.

Το τι σημαίνει η "επίσημη αποκατάσταση" του Άρη Βελουχιώτη και ποιά είναι η διαφορά της από την "επίσημη κομματική αποκατάσταση", εξηγείται αναλυτικά στην σελίδα 324:

3.Α. 13. ΑΝΑΓΚΗ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ

Ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) σωστά χαρακτήριζε ως λαθεμένη τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Αν και δεν είχε οδηγηθεί σε ολοκληρωμένα συμπεράσματα για τα προβλήματα στη στρατηγική του ΚΚΕ και τον ένοπλο αγώνα 1940-1944, με ηρωισμό και αυτοθυσία υπηρέτησε την ένοπλη ταξική πάλη.

Ωστόσο, παρά τη σημασία της πολιτικής διαφωνίας του, δεν δικαιώνεται ούτε η απειθαρχία ούτε η ατομική ευθύνη στην ανάληψη πρωτοβουλιών αντίθετων προς τις αποφάσεις και ενέργειες του Κόμματος. Η έμπρακτη αντίθεση του Άρη Βελουχιώτη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού δικαιολογημένα προκάλεσε τη διαγραφή του.

Το Κόμμα καθυστέρησε να αποκαταστήσει πολιτικά τον Άρη με Απόφαση κομματικού Σώματος, σε περίοδο που είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν λαθεμένη από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων.

Ωστόσο, με σειρά ενεργειών του ΚΚΕ τιμούσε τη μνήμη του πρώτο-καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη: Με την ευκαιρία της 15ης επετείου του θανάτου του, ο ραδιοφωνικός σταθμός Η Φωνή της Αλήθειας μετέδωσε τον Ιούνιο 1960 σημείωμα για τη ζωή και τη δράση του. Παρόμοιο σημείωμα δημοσιεύτηκε και τον Ιούνιο 1965 στο περιοδικό Νέος Κόσμος με την ευκαιρία της 20ής επετείου του θανάτου του.[451]

Και στα επόμενα χρόνια, έγιναν εκδηλώσεις στη μνήμη του, ενώ υπήρξαν πολλά σχετικά δημοσιεύματα στα κομματικά έντυπα. Στην πράξη απορρίφθηκαν οι σε βάρος του κατηγορίες ως προβοκάτορα κ.α.Ο Α' Τόμος του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) αναφέρεται στην ηρωική δράση και στην τραγική θυσία του.[452]

Η ΚΕ του ΚΚΕ προτείνει την πολιτική του αποκατάσταση με Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

[451]: Περιοδικό Νέος Κόσμος, Ιούνης 1965, τεύχ. 6, Μ. Ρουμελιώτη, ≪Άρης Βελουχιώτης (1905-1945)≫, σελ. 91-94.

[452]: Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τομ. Α', έκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1995, σελ. 517.

Alain Badiou: Τίνος πραγματικού το θέαμα είναι αυτή η κρίση;

Το κείμενο που παρουσιάζουμε είναι αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα "Κοινωνικά Κινήματα Δίκτυα". Eίχε γραφτεί από τον Alain Badiou στις 17.10.08 (De quel réel cette crise est-elle le spectacle?), στην αρχή της σημερινής κρίσης, όταν εκδηλώθηκε στις ΗΠΑ.  Η μετάφραση είναι του Μωυσή Μπουντουρίδη. Οι αναγνώστες που ενδιαφέρονται για το έργο του Alain Badiou μπορούν να βρουν μια μεγάλη συλλογή κειμένων (130 μέχρι σήμερα) στην ιστοσελίδα Radical Desire [εδώ]. Το αφιερώνουμε σε εκείνη την Αριστερά που αγωνιά για να σώσει την "πραγματική οικονομία" της χώρας και να διαχειριστεί την κρίση αναζητώντας εθνικές πολιτικές για το κεφάλαιο. 

Η πλανητική οικονομική κρίση, όπως μας την παρουσιάζουν, μοιάζει με μια απ’ εκείνες τις κακές ταινίες, τις οποίες τις σκαρφίζεται η βιομηχανία των προσυσκευασμένων επιτυχιών του μεγάλου θεάματος, που σήμερα ονομάζεται “κινηματογράφος.” Τίποτε δεν λείπει: το θέαμα μιας σταδιακής καταστροφής, το σασπένς των μεγάλων κόλπων, ο εξωτισμός του πανομοιότυπου – το χρηματιστήριο της Τζακάρτα ζυγίζεται με τα ίδια μέτρα και σταθμά του θεάματος όπως και της Νέας Υόρκης, η διαγώνια γραμμή από τη Μόσχα στο Σάο Πάουλο, παντού η ίδια φωτιά που καιει τις ίδιες τράπεζες – οι τρομακτικές νέες εξελίξεις: αλίμονο, ακόμη και τα πιο μελετημένα “σχέδια” δεν μπορούν να αποτρέψουν τη Μαύρη Παρασκευή, όταν όλα καταρρέουν ή όλα θα καταρρεύσουν.. Αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία: μπροστά στη σκηνή, βλέπουμε βλοσυρούς και σκεφτικούς, όπως στα κινηματογραφικά έργα της καταστροφής, τα μέλη της μικρής παρέας των ισχυρών, τους πυροσβέστες της νομισματικής πυρκαγιάς – Σαρκοζύ, Πώλσον, Μέρκελ, Μπράουν, Τρισέ κ.λπ. – να ρίχνουν μέσα στην κεντρική Τρύπα χιλιάδες δισεκατομμύριων. Θα αναρωτηθούμε αργότερα (στα προσεχή επεισόδια του σήριαλ) από πού προέρχονται όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, γιατί απέναντι και στην παραμικρή απαίτηση των φτωχών, για χρόνια ως τώρα, όλοι αυτοί απαντούσαν γυρνώντας τις τσέπες τους μέσα-έξω, για να πουν ότι δεν είχαν ούτε μια τσακιστή. Προς το παρόν, δεν έχει σημασία. “Να σώσουμε τις τράπεζες!” Αυτή η ευγενική, η ουμανιστική και δημοκρατική κραυγή αναβλύζει από το στόμα κάθε δημοσιογράφου και κάθε πολιτικού. Να τις σώσουμε μ’ οποιοδήποτε τίμημα! Και πρέπει να το τονίσουμε, αφού το τίμημα δεν είναι μηδαμινό.

Οφείλω να ομολογήσω: κι εγώ ο ίδιος, μπροστά στα ποσά που κυκλοφορούν, τα οποία, όπως σχεδόν όλος ο κόσμος, δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνουν (τι ακριβώς είναι χίλια τετρακόσια δισεκατομμύρια ευρώ;), έχω κι εγώ εμπιστοσύνη σ’ αυτούς. Την εναποθέτω ολόκληρη στα χέρια των πυροσβεστών. Όλοι ενωμένοι, το γνωρίζω, το αισθάνομαι, θα πετύχουν. Οι τράπεζες θα αναπτυχθούν περισσότερο από πριν, ενώ κάποιες από τις μικρότερες ή μεσαίου μεγέθους, που ως τώρα είχαν κατορθώσει να επιβιώνουν μόνο χάρη στην φιλευσπλαχνία του κράτους, θα δοθούν στις μεγαλύτερες για ένα κομμάτι ψωμί. Κατάρρευση του καπιταλισμού; Θα πρέπει να αστειεύεστε. Ποιος, τέλος πάντων, την θέλει; Ποιος γνωρίζει ακόμη και τι σημαίνει ή τι θα μπορούσε να εννοηθεί μ’ αυτό; Ας σώσουμε τις τράπεζες, σας λεω, κι όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν. Λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα κατάσταση του κόσμου και τις πολιτικές που ασκούνται σ’ αυτόν, είναι αναπόφευκτο, για τους πρωταγωνιστές του έργου, δηλαδή, τους πλούσιους, τους υπηρέτες τους, τα παράσιτά τους, γι’ αυτούς που τους λιγουρεύονται και γι’ αυτούς που τους λιβανίζουν, να υπάρξει στο τέλος ένα χέπυ εντ, ίσως λίγο μελαγχολικό.

Καλύτερα όμως, ας στρέψουμε την προσοχή μας προς τη μεριά των θεατών αυτού του σόου, στο ζαλισμένο πλήθος που, ανήσυχο χωρίς να ξέρει γιατί, κατανοώντας μόνο λίγα πράγματα κι εντελώς αποσυνδεδεμένο από οποιαδήποτε ενεργή ενασχόληση με την περίσταση, ακούει, σαν να ήταν μια βοή από μακριά, την αναγγελία του θάνατου των τραπεζών, που βρέθηκαν τώρα στριμωγμένες, προσπαθεί να εικάσει τι συμβαίνει παρακολουθώντας τις συναντήσεις τα σαββατοκύριακα, πραγματικά εξαντλητικές, της ένδοξης μικρής παρέας των κυβερνώντων μας, βλέπει να περνούν μπροστά του αστρονομικά κι ακατάληπτα χρηματικά ποσά κι αυτόματα τα συγκρίνει με τους δικούς του πόρους, ή μάλλον, για ένα πολύ σημαντικό τμήμα της ανθρωπότητας, με την παντελή και σκέτη ανυπαρξία τέτοιων πόρων γι’ αυτούς, ένα πράγμα που αποτελεί ταυτόχρονα την πικρή και την ενθαρρυντική βάση της ζωής τους. Να λοιπόν πού βρίσκεται το πραγματικό κι ο μόνος τρόπος να μπορέσουμε να έχουμε πρόσβαση σ’ αυτό θα ήταν αν γυρίζαμε την πλάτη μας στην οθόνη του θεάματος, για να βλέπαμε την αόρατη μάζα εκείνων, για τους οποίους, ακριβώς πριν ριχθούν μέσα στο χειρότερο σε σχέση μ’ αυτά που ζουν, το έργο αυτό της καταστροφής, συμπεριλαμβανομένου και του μελιστάλαχτου τέλους της (το Σαρκοζύ να αγκαλιάζει την Μέρκελ κι όλο τον κόσμο να κλαιει από χαρά), ποτέ δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα θέατρο σκιών.

Συχνά μιλούν αυτές τις τελευταίες βδομάδες για την “πραγματική οικονομία” (την παραγωγή και την κυκλοφορία των αγαθών) και την οικονομία – πώς να την πούμε; τη μη πραγματική; – από την οποίαν πηγάζουν όλα τα δεινά, δεδομένου ότι οι παράγοντες της δεύτερης αυτής οικονομίας είχαν γίνει οι “ανεύθυνοι,” οι “παράλογοι,” οι “άρπαγες,” που άλεθαν πρώτα με απληστία, μετά με πανικό, την ανούσια πια μάζα των μετοχών, των ασφάλιστρων και των χρημάτων. Μια τέτοια διάκριση είναι γελοία και γενικώς θα μπορούσε εύκολα να ανασκευαστεί, όταν, μέσω μιας αντίθετης μεταφοράς, παρουσιαζόταν η χρηματοπιστωτική κυκλοφορία και κερδοσκοπία σαν το “κυκλοφοριακό σύστημα” της οικονομίας. Μήπως, έτσι, αφαιρείται η καρδιά και το αίμα από τη ζωντανή πραγματικότητα του σώματος; Είναι δυνατόν μια οικονομική καρδιακή προσβολή να μην έχει σχέση με την κατάσταση της υγείας ολόκληρης της οικονομίας; Ως γνωστό, ο χρηματοοικονομικός καπιταλισμός, γενικώς, αποτελεί – από τις απαρχές του, που σημαίνει, κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες – μια από τις κεντρικές συνιστώσες του καπιταλισμού. Όσον αφορά τους ιδιοκτήτες και τους ιθύνοντες του συστήματος αυτού, αυτοί δεν είναι “υπεύθυνοι” παρά μόνο για τα κέρδη, ο “ορθολογισμός” τους μετριέται μόνο με τα οφέλη που αποκομίζουν και δεν είναι μόνο άρπαγες, αλλά, επιπλέον, οφείλουν να είναι τέτοιοι.

Ημέρα Λαϊκής Διαβούλευσης για την επιλεκτική χρεοκοπία

Αναδημοσίευση από το real-democracy.gr

Όλοι θυμόμαστε το «μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία», σαν εκβιασμό, για να περιοριστεί η λαϊκή κατακραυγή μπροστά στην εξόντωση της χώρας και της κοινωνίας προς όφελος του κεφαλαίου και των δανειστών. Δεν πέρασαν δύο βδομάδες και η χρεοκοπία ομολογήθηκε από τα πιο επίσημα κυβερνητικά χείλη. Οι τεχνικοί προσδιορισμοί «επιλεκτική» ή «ελεγχόμενη» μικρή σημασία έχουν, όταν σταθερή επιλογή της κυβέρνησης είναι η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία του λαού.

Για την καλύτερη και ανεξάρτητη ενημέρωση μας, αλλά και για να ανιχνεύσουμε τις προϋποθέσεις αντίστασης στις ακραίες συνθήκες που διαμορφώνονται οργανώνουμε ημερίδα λαϊκής διαβούλευσης γύρω από συγκεκριμένα ερωτήματα και με θέμα:

Χρεοκοπία

Α) Είναι αναπόφευκτη;

Β) Τί είναι η επιλεκτική χρεοκοπία; Τί η ελεγχόμενη; Ποια τα πιθανά ενδεχόμενα;

Γ) Προτάσεις για το τί κάνουμε σε όλα αυτά τα ενδεχόμενα. Ποια μπορεί να είναι η άμεση λαϊκή απάντηση.

Πέμπτη 21/07 20.00-23.30, πλατεία Συντάγματος

 (μέρα πραγματοποίησης της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής, που θα συζητήσει και γύρω από αυτά τα θέματα)

Εισηγητές-ομιλητές:

Βεργόπουλος Κώστας, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII

Λαπατσιώρας Σπύρος, οικονομολόγος-Πανεπιστήμιο Κρήτης

Βατικιώτης Λεωνίδας, οικονομολόγος-δημοσιογράφος/ επιστημονική επιμέλεια του ντοκυμαντέρ Debtocracy

Οι ομιλητές θα κάνουν 15λεπτες εισηγήσεις.

Θα ακολουθήσουν 3λεπτες ερωτήσεις-παρεμβάσεις από τους συμμετέχοντες.

Σαν σήμερα, δέκα χρόνια πριν...

Σαν σήμερα, πριν από μια δεκαετία δολοφονείται στην Γένοβα ο 23χρονος Carlo Juliani στις διαδηλώσεις κατά του G8.

Ένα Καράβι για τη Γάζα, Δελτίο Τύπου 19/7/2011 23:00

Δελτίο τύπου

Αθήνα, 19/7/2011 ώρα: 11.00 μμ

Το ΥΠΕΞ με σημερινή ανακοίνωσή του σχετικά με την κατάληψη, από τις ισραηλινές ναυτικές δυνάμεις, του υπό γαλλική σημαία σκάφους “Dignité/Al Karama” με 16 επιβαίνοντες -μεταξύ των οποίων και ο συντονιστής της ελληνικής Πρωτοβουλίας Βαγγέλης Πισσίας- που εκπροσωπούν την διεθνή αποστολή “Freedom Flotilla II – Stay Human”, για μια ακόμα φορά μας εκπλήσει και μας υποχρεώνει να την σχολιάσουμε.

Το ΥΠΕΞ, μάλλον “άθελά” του, μπερδεύει το ρόλο του, ενδύεται αυτόν του δοσίλογου. Αντί να υποστηρίξει -ως οφείλει- τον Έλληνα πολίτη που συνελήφθη για μια ακόμα φορά παράνομα σε διεθνή ύδατα από στρατιωτικές δυνάμεις άλλης χώρας, προσπαθεί να δημιουργήσει για τον συλληφθέντα ένα προφίλ παρανομούντος, καθιστώντας έτσι πιο εύκολο τον κατασταλτικό ρόλο των ισραηλινών αρχών που -όπως αποδεικνύεται από “διαρροές” των μυστικών τους υπηρεσιών προς φιλικά τους μέσα-, έχουν ήδη στοχοποιήσει τον Βαγγέλη Πισσία.

Το ΥΠΕΞ, μάλλον “άθελά” του, μπερδεύει το ρόλο του, ενδύεται αυτόν του ταξιδιωτικού πράκτορα. Θεωρεί ότι εξαντλεί την συνταγματική του υποχρέωση προάσπισης των Ελλήνων πολιτών που συμμετέχουν σε μια καθόλα νόμιμη αποστολή, απλά υπενθυμίζοντας την ανακοίνωση της 22ας Ιουνίου με την οποία αποθάρρυνε τους Έλληνες πολίτες να συμμετέχουν, έτσι όπως ακριβώς θα έκανε κάθε ταξιδιωτικός πράκτορας ενημερώνοντας εκδρομείς για τους κινδύνους που θα διατρέξουν αν επιλέξουν πακέτα διακοπών σε επίφοβους προορισμούς.

Το ΥΠΕΞ, μάλλον “άθελά” του, μπερδεύει το ρόλο του, ενδύεται αυτόν του εκπαιδευόμενου υπολιμενάρχη. Εμφανίζει έντεχνα τον απόλπου από το Καστελόριζο με προορισμό την Αλεξάνδρεια και την εν πλω απόφαση για αλλαγή πλεύσης προς τη Γάζα, ως ατόπημα, όπως ακριβώς θα έκανε κάθε δόκιμος λιμενικός που αγνοεί πως η αλλαγή προορισμού πλεύσης αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση της ναυσιπλοΐας.

Στην πρόσθετη παράγραφο της διορθωμένης ανακοίνωσης που λίγη ώρα αργότερα το ΥΠΕΞ εξέδωσε, φαίνεται ότι προσπαθεί να πείσει για την επανένδυση στο θεσμικό του ρόλο. Για το μόνο που μας πείθει είναι ότι βρίσκεται σε στενή επικοινωνία με τις ισραηλινές αρχές, όχι βέβαια από ενδιαφέρον για την ασφάλεια του Βαγγέλη Πισσία, αλλά για την προώθηση των συμφερόντων του νέου “στρατηγικού εταίρου” της χώρας.

Ομοφυλόφιλες και ομοφυλόφιλοι στην Ελλάδα

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

Ανακοίνωση-κάλεσμα μετά την κατάληψη του Dignite από τις ισραηλινές δυνάμεις

Το γαλλικό πλοίο «Dignite-Al Karama» που επεδίωκε να σπάσει συμβολικά το ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας κατελήφθη από Ισραηλινούς πεζοναύτες . Το σκάφος «Αξιοπρέπεια» του 2ου Στόλου της Ελευθερίας οδηγείται στο λιμάνι του Ασντότ. Οι Ένοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ έδωσαν εντολή για επιχείρηση αναχαίτισης, μετά την άρνηση των ακτιβιστών να αλλάξουν πορεία σε επικοινωνία που είχε μέσω ασυρμάτου με το πλοίο το ισραηλινό Ναυτικό.

Το Dignite μεταφέρει 16 επιβάτες από τη Γαλλία, τον Καναδά, την Ελλάδα, τη Σουηδία και την Τυνησία. Υπενθυμίζεται ότι ήταν το μοναδικό σκάφος που κατάφερε να ξεπεράσει την απαγόρευση απόπλου που έθεσε στο Στόλο της Ελευθερίας η ελληνική κυβέρνηση, καθώς ξεκίνησε από γαλλικό λιμάνι.

To ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό επικοινώνησε μέσω ασυρμάτου με το πλοίο, ζητώντας να αλλάξει πορεία. Το σκάφος «Αξιοπρέπεια» του 2ου Στόλου της Ελευθερίας επέμεινε ότι τελικός προορισμός του είναι το λιμάνι της Γάζας, και Ισραηλινοί κομάντος κατ' εντολή του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων κατέλαβαν το σκάφος.

Μετά την άρνηση του «Dignite-Al Karama» να αλλάξει πορεία ο αρχηγός των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων έδωσε εντολή για την επέμβαση στρατιωτών και την αναχαίτιση του πλοίου, σύμφωνα με το δικτυακό τόπο της ισραηλινής εφημερίδας Jerusalem Post.

«Το πλοίο έχουν περικυκλώσει τουλάχιστον τρία ισραηλινά πολεμικά πλοία και από τις 10:06 (ώρα Ελλάδος) υπάρχουν προβλήματα στην επικοινωνία. Δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους, ούτε μέσω τηλεφώνου, ούτε μέσω Διαδικτύου» είπε το πρωί της Τρίτης ένας από οργανωτές της αποστολής, Ζυλιέν Ριβουάρ από το Παρίσι.

Η Jerusalem Post αναφέρει ότι το σκάφος του 2ου Στόλου της Ελευθερίας παρακολουθούν τέσσερα πολεμικά πλοία -τρία κινούνται στα αριστερά και ένα στα δεξιά του σκάφους.

Το «Dignite-Al Karama» απέπλευσε την Κυριακή από το Καστελόριζο με επίσημο προορισμό την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στο πλοίο επιβαίνουν Γάλλοι, Καναδοί, Σουηδοί και Έλληνες ακτιβιστές, η γνωστή δημοσιογράφος της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz Αμίρα Χας και ένα συνεργείο του τηλεοπτικού δικτύου Αλ Τζαζίρα.

 Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα»

Ανακοίνωση-κάλεσμα μετά την κατάληψη του Dignite από τις ισραηλινές δυνάμεις

Αθήνα, 19/7/2011 

ώρα: 1.30μμ

Νωρίς σήμερα το πρωί το υπό γαλλική σημαία σκάφος “Dignite/Al Karama” με 16 επιβαίνοντες -μεταξύ των οποίων και ο συντονιστής της ελληνικής Πρωτοβουλίας Βαγγέλης Πισσίας- που εκπροσωπούν την διεθνή αποστολή “Freedom Flotilla II – Stay Human” ξεκίνησε από το ύψος του Πορτ Σάιντ της Αιγύπου με κατεύθυνση τη Λωρίδα της Γάζας. Το σκάφος έδωσε το τελευταίο του στίγμα στα διεθνή ύδατα, σε μια απόσταση περίπου 50 μίλια από τις ακτές της Γάζας, και από τις 11 πμ περίπου και ενώ οι τελευταίες πληροφορίες από τους επιβαίνοντες έκαναν λόγο για 4 ισραηλινά πολεμικά πλοία που το είχαν ήδη περικυκλώσει, κάθε επικοινωνία μαζί του έχει διακοπεί.

Πριν από λίγο, επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι το σκάφος κατελήφθη. Το Ισραήλ, για μια ακόμα φορά, εμφανίζεται στον ρόλο του σερίφη της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η περιφρόνηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, η επιστράτευση κάθε έκνομου ή νομιμοφανούς μέσου για να πετύχει τους στόχους του, για να αποτρέψει κάθε προσπάθεια έκφρασης έμπρακτης διεθνούς αλληλεγγύης στην Παλαιαστίνη, είναι μια πάγια, γνωστή τακτική του. Η ελληνική κυβέρνηση, με την “βασιλικότερη του βασιλέως” στάση της, αφού ξεπέρασε κάθε φιλοϊσραηλινή προσδοκία, δέχτηκε ανερυθρίαστα τα συγχαρητήρια της ισραηλινής και -προχτές- της αμερικανικής κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που ο Έλληνας Πρόεδρος -για πρώτη φορά Έλληνας πολιτικός- αποδοκιμαζόταν έντονα από όλους τους Παλαιστίνιους στη Ραμάλα.

Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση, όχι βέβαια να καταδικάσει την παράνομηενέργεια των φίλων της του Τελ Αβίβ που για ακόμα μια φορά παρενέβησαν στρατιωτικά, πέρα από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, κατά άοπλων πολιτών στα διεθνή ύδατα της ΝΑ Μεσογείου, αλλά να πράξει τουλάχιστον το ελάχιστο και στοιχειωδώς αυτονόητο: να παρέμβει άμεσα για να προστατέψει -ως κατά το Σύνταγμα οφείλει- την ζωή και την ακεραιότητα όλων των επιβαινόντων και -πρωτίστως- του Έλληνα επιβαίνοντα Βαγγέλη Πισσία.

Την απάντηση στην νέα ισραηλινή προκλητική ενέργεια θα την δώσει η ελληνική κοινωνία, αυτή -που σε αντίθεση με την κυβέρνησή της- στέκεται σταθερά και διαχρονικά αλληλέγγυα στην παλαιστιναική υπόθεση και στον παλαιστινιακό λαό.

Καλούμε σήμερα Τρίτη στις 19:00 σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα 

e-mail: office@shiptogaza.gr

web: www.shiptogaza.gr – www.freedomflotilla.eu (site με πλήρη διεθνή ενημέρωση για το εγχείρημα)