4η νύχτα στο Σύνταγμα, 28 Μάη 2011

Η 3η και ”φαρμακερή” νύχτα στην Πλατεία Συντάγματος...

Η 3η νύχτα στο Σύνταγμα κατέγραψε μια τομή σημαντική, που η σημασία της θα γίνει εμφανής τις επόμενες μέρες. Πρόκειται για μια από τα κάτω συλλογική προσπάθεια υπέρβασης του αυθόρμητου χαρακτήρα των συγκεντρώσεων που γίνονται εκεί. Η ανοιχτή Συνέλευση ήδη μέσα σε τρεις μέρες ωρίμασε ως μια αμεσοδημοκρατική πολιτική διαδικασία, απέκτησε ζωντάνια και μαζικότητα και αναλαμβάνει πλέον να διεκπεραιώνει πρακτικές δράσεις και πρωτοβουλίες. Το στοιχείο αυτό αυτοπροσδιορίζει πλέον τους “αγανακτισμένους” πολίτες ως “αποφασισμένους” που αυτοοργανώνονται για να δώσουν άλλες διαστάσεις στην “αγανάκτησή” τους.

Παρ' όλα αυτά η “αγανάκτηση” υπάρχει ακόμα και δεν έπαψε να εκφράζεται ούτε στιγμή με τους τρόπους που εκφραζόταν και τις προηγούμενες μέρες:

Εκτός από την αγανάκτηση, συνεχίζει να υπάρχει ακόμα και η δυσπιστία κάποιων “αντικαπιταλιστών” απέναντι σε αυτό το πρωτόγνωρο κύμα πανελλαδικών κινητοποιήσεων. Είναι γνωστό ότι “Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει”. Ας περιμένουμε λοιπόν να συνεδριάσουν κονκλάβια και να πάρουν τις αποφάσεις τους. Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα έχουν την δική τους εσωτερική δυναμική, δυναμική η οποία δεν εταιροπροσδιορίζεται – αλλά ούτε και μπορεί να επηρεαστεί καθοριστικά - από αποφάσεις των όποιων κομματικών επιτελείων...

Προς έναν νέο τύπο χειραφετικής πολιτικής Από τη Λατινική Αμερική μέχρι τη Μαδρίτη και την Αθήνα πολλοί «νέοι κόσμοι» είναι ήδη εδώ!

Του Κώστα Χαριτάκη

(Τοποθέτηση στη συζήτηση με θέμα «Κοινωνικοί και εργατικοί αντιθεσμοί: Εμπειρίες και προοπτικές», που έγινε στα πλαίσια του B-Fest στις 27 Μαΐου 2011, με τη συμμετοχή των Ραούλ Ζιμπέκι και Σταύρου Σταυρίδη)

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αρχής γενομένης από τη Λατινική Αμερική, έχει κάνει την εμφάνισή του, σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας νέος τύπος πολιτικής. Ένας τύπος πολιτικής που έχει ως κεντρικό στοιχείο του, σε αντίθεση με παλιότερους τύπους πολιτικής που επιβιώνουν κυρίαρχα και σήμερα στην Αριστερά, όχι απλώς τη διαμαρτυρία (κοινοβουλευτική ή κινηματική), όχι απλώς τη διεκδίκηση δικαιωμάτων, ούτε ακόμη μια ιδεολογική επαγγελία, αλλά την άμεση πράξη της δημιουργίας κοινωνικών σχέσεων, μορφών κοινότητας, ζωνών και χώρων, που τείνουν να αποσπαστούν από την κυριαρχία του κράτους και του κεφαλαίου και να αποδοθούν στην κοινωνία για τις δικές της ανάγκες και επιθυμίες. Έχει ως κεντρικό στοιχείο, δηλαδή, τη δημιουργία ενός ολόκληρου τρόπου ζωής, βασισμένου στην αλληλεγγύη, την άμεση δημοκρατία και τη συνεργατική δραστηριότητα, σε αντιπαράθεση με την αλλοτριωμένη και εκμεταλλευτική εργασία, τη χειραγώγηση δια της αντιπροσώπευσης και την εμπορευματοποίηση όλων των πτυχών της ζωής μας.

Στην πραγματικότητα, αυτός ο τύπος πολιτικής δοκιμάζει αν μπορούμε να ζήσουμε διαφορετικά. Αν μπορούμε να καταστήσουμε περιττά την κρατική κηδεμονία, την κεφαλαιακή εκμετάλλευση, το χρήμα, την αγορά, το εμπόρευμα, την ιδεολογία. Κι αυτό όχι ως θεωρητικά μαθήματα κάποιων πρωτοποριών προς εκπαίδευση των πληβείων, αλλά ως πράξη, άμεση δράση, συλλογική δημιουργία. Πρόκειται για ένα τεράστιο κοινωνικό πειραματισμό, που μακριά από το να οδηγεί σε ιδανικές καταστάσεις, προσεγγίζει την υπόθεση της χειραφέτησης με τον τρόπο που περιγράφει ο Ραούλ Ζιμπέκι: όχι ως σκοπό, αλλά ως τρόπο ζωής.

ΧΩΡΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Αναδημοσίευση ανακοίνωσης:

Το βράδυ της Παρασκευής 27 Μαΐου, συναντηθήκαμε στην πλατεία Συντάγματος πολίτες που συμμετέχουμε σε διάφορες συλλογικότητες στην περιοχή της Αθήνας

(Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού, Πρωτοβουλία συνεννόησης για την διαχείριση των απορριμμάτων, ΟΙΚΟ-πολις Χαϊδαρίου, «Βοτανικός Κήπος» Πετρούπολης, «Αντίλογος» Ηλιούπολης, «Το Λιμάνι της Αγωνίας» Πειραιά, Green Attack, Επιτροπή «Δεν Πληρώνω» Αργυρούπολης – Ελλ�eB7νικού, «Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό»).

Συζητήσαμε και συμφωνήσαμε, οι συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα τις επόμενες μέρες να λειτουργήσουν και ως σημείο συνάντησης και επικοινωνίας των αντιστάσεων που αναπτύσσονται σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας.

Καλούμε, κάθε βράδυ στις 8 μ.μ., στην πλατεία Συντάγματος, στην έξοδο του μετρό, μπροστά από το ασανσέρ για ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων.

2η νύχτα στο Σύνταγμα, 26 Μάη 2011

Σιωπή! οι Γάλλοι κοιμούνται! Ονειρεύονται το ΄68

Παρ' όλες τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες χθες το βράδυ συγκεντρώθηκε περισσότερος κόσμος από χθες και ήταν πιο νεανικός και πιο μαχητικός! Το  μεγάλο πανό μπροστά στην βουλή σήμερα απευθυνόταν στους Γάλλους: "Σιωπή! οι Γάλλοι κοιμούνται! Ονειρεύονται το ΄68".

Ανάλογα  διλήμματα που είχε η παραδοσιακή αριστερά το 73 για το αν θα έπρεπε να στηρίξει την εξέγερση που Πολυτεχνείου, διακατέχουν σημαντικά τμήματα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου. Ελπίζουμε σύντομα να τους δούμε στις μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις που συνεχίζονται σε όλη την χώρα, όχι βέβαια ούτε απλούς θεατές από το απέναντι πεζοδρόμιο, ούτε σαν καθοδηγητές που θα κουνάνε το δάκτυλό τους παραδίδοντας μαθήματα επαναστατικότητας. Εξάλλου σήμερα ακόμα και η Α. Παπαρήγα ήταν αρκετά μετρημένη και προσεκτική στις δηλώσεις που έκανε...

Συνεχίζοντας τις νυκτερινές ανταποκρίσεις από τις κινητοποιήσεις, παρουσιάζουμε εικόνες από την 2η νύχτα στο Σύνταγμα: 

Από την ιστοσελίδα "σχολιαστές χωρίς σύνορα" αντιγράφουμε:

Mόλις έχω γυρίσει από το Σύνταγμα και το ρολόι δείχνει 7.15 το πρωί.

Προσπαθώ να βάλω άυπνος σε μια σειρά τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις εντυπώσεις μου.

Η δεύτερη μέρα του κινήματος του Συντάγματος ήταν από πολλές απόψεις πιο ενδιαφέρουσα, πιο μεστή και πιο συναρπαστική.

Ναι ο κόσμος ήταν εμφανώς λιγότερος από την πρώτη μέρα αλλά πάλι ήταν αρκετός και επίμονος.Τόσο επίμονος ώστε δεν κάμφθηκε από τις τρομερές νεροποντές που έπεφταν συχνά και ξαφνικά.Παλιά τέτοιου είδους βροχές ήταν ικανές να ματαιώνουν συγκεντρώσεις. Ευτυχώς ξεπεράσαμε αυτό το στάδιο. Η πλατεία Συντάγματος είναι η Ελληνική Ταχρίρ. Το κίνημα κόντρα σε συκοφαντίες και απαξιώσεις έχει αρχίσει να ριζώνει. Η τρίτη του μέρα αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η συνέχεια εδώ: Οι Υπέροχες Νύχτες του Συντάγματος

1η νύχτα στο Σύνταγμα, 25 Μάη 2011

είμαστε ξύπνιοι!   -Τι ώρα είναι;   -Ώρα για να φύγουν...

Δεν θα κάνουμε τώρα ανάλυση της πολιτικής σημασίας των χθεσινών συγκεντρώσεων. Δεν ήταν κάτι που έπεσε από τον ουρανό. Πριν λίγες μέρες, στο κείμενό μας Τα νέα χαρακτηριστικά του μαζικού κινήματος έχουν τρομάξει την κυβέρνηση, γράφαμε:

Αυτό το κίνημα δεν χειραγωγείται. Αυτή η διαπίστωση προκαλεί “σοκ και δέος” στην κυβέρνηση, γιατί γνωρίζει ότι είναι η μόνη δύναμη που μπορεί πραγματικά να συγκρουστεί μαζί της και να την ανατρέψει. Χθες λοιπόν η απρόκλητη επίθεση της Αστυνομίας έγινε κατόπιν κυβερνητικής εντολής. Η κυβέρνηση δεν τρέμει τις θεατρικές “εργατικές”παραστάσεις που δίνει το ΚΚΕ στους δρόμους και τις πλατείες, ούτε τις άσφαιρες ντουφεκιές στον αέρα που ρίχνει που και που η ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Τρέμει εκείνες τις λαϊκές κινητοποιήσεις που δεν είναι “ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε”, τρέμει την διάθεση του κόσμου να παραμένει στο δρόμο. Γνωρίζει ότι αν ο κόσμος παραμείνει για μια “νύχτα” στους δρόμους, η μέρα που θα “ξημερώσει” θα είναι διαφορετική. Αυτό διδάσκει η ιστορία, από το Πολυτεχνείο του 73 ως τον Δεκέμβρη του 08....

Η χθεσινή συγκέντρωση επιβεβαίωσε την ύπαρξη αυτού του κινήματος, ακόμα και στους πιο δύσπιστους. Μερικοί ήδη άρχισαν να το κατηγορούν. Το ΚΚΕ επαναλαμβάνει το ίδιο παραμύθι που εκφώνησε στην Ισπανία το αδελφό “κομμουνιστικό κόμμα των λαών της Ισπανίας”. Ας μην λησμονούμε ότι το ΚΚΕ , όταν προσπάθησε να οργανώσει κινητοποιήσεις πέρα από αυτές που έχει προκηρύξει η ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, έφαγε τα μούτρα του. Το μόνο που κατάφερε ήταν να απολυθούν ορισμένα μέλη του ως κοπανατζήδες από τις δουλειές και να διαγράψει ή να βάλει στο ψυγείο όσους διαμαρτυρήθηκαν για την γραμμή του κόμματος που οδηγεί τα μέλη του σε απολύσεις από την εργασία τους. Ως γνωστόν το ΠΑΜΕ δεν είναι συνδικαλιστική οργάνωση και ως εκ τούτου δεν μπορεί να καλύψει συνδικαλιστικά όλους τους εργαζόμενους τις δήθεν “πανελλαδικές” απεργίες που προκηρύσσει, παρά μόνον μέλη σωματείων των οποίων οι διοικήσεις τους έχουν προκηρύξει απεργία. Και η “Πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων”, όσες φορές προσπάθησε να κάνει και αυτή τις δικές της κινητοποιήσεις, συγκέντρωσε στην καλύτερη περίπτωση 2.000 αποφασισμένους αντικαπιταλιστές αγωνιστές...

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είχε άλλο λόγο να είναι στενοχωρημένος από την χθεσινή πανελλαδική κινητοποίηση. Στα αμήχανα και γλυκανάλατα σχόλια στο 105.5 στο ΚΟΚΚΙΝΟ, αλλά και σε δηλώσεις στελεχών του, καταγράφεται η αγωνία τους μήπως και γίνει η πλατεία Συντάγματος πλατεία Ταχρίρ και επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά η γραμμή Αλαβάνου...

Ελπίζουμε σήμερα το βράδυ να έρθουν και αυτοί που χθες ήταν διστακτικοί απέναντι σε αυτές τις κινητοποιήσεις. Και δεν χρειάζεται να πουλάνε, στον κόσμο πού έχει κατέβει στο δρόμο, τις εφημερίδες τους με  τις προχθεσινές ειδήσεις και αναλύσεις τους. Ήδη βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα...

Ζωντανές μεταδόσεις από τις σημερινές συγκεντρώσεις

1. ΣΚΑΙ
Ζωντανή μετάδoση από το Σύνταγμα

2. STAR
Ξεκίνησε η συγκέντρωση των «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα | STAR.GR

3. Από τις 7μμ και μετά εδώ:

«Ίσως μένουν ώρες ακόμη. Ίσως μέρες. Ίσως βδομάδες. Η στιγμή τους έχει έρθει!.. »

"Αν δεν μας αφήνετε να ονειρευόμαστε, δεν θα σας αφήσουμε να κοιμηθείτε."...

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

«Ίσως μένουν ώρες ακόμη. Ίσως μέρες. Ίσως βδομάδες. Η στιγμή τους έχει έρθει!.. »

Το Μέτωπο χαιρετίζει από την καρδιά του τις πρωτοβουλίες της νεολαίας για τις πλατείες, ξεκινώντας από τις σημερινές.Το Διαδίκτυο παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί καταργεί τα σύνορα, μέσα στην κοινωνία. Μια ιδέα στα Χανιά γίνεται την ίδια στιγμή γνωστή στη Κομοτηνή. Δεν είναι όμως, μόνο το Διαδίκτυο. Η ιδέα για την πλατεία Συντάγματος συζητιέται και προωθείται μέσα σε ομάδες ανέργων στις γειτονιές, στα κινήματα πόλης του «δεν πληρώνω», παντού.

Το σημαντικό είναι ότι οι πρωτοβουλίες αυτές δεν εγγράφονται σε κανένα κομματικό σχέδιο του πολιτικού συστήματος. Είναι πηγαίες. Είναι ελεύθερες. Μπορούν να καταστρώσουν το δικό τους δημοκρατικό σχέδιο. Και για αυτό έχουν τεράστια δύναμη.

Όλα τα σχέδια της Ευρ. Ένωσης στηρίζονταν σε μια σταθερά. Δεν υπάρχει παρέμβαση του λαού. Οι μηνιαίες λιτανείες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ήταν καλοδεχούμενες. Δεν τους απειλούσαν σε τίποτα. Αυτό αλλάζει. Στο προσκήνιο μπαίνει η νεολαία και ο λαός.

Τα χθεσινά μεσάνυχτα ήταν ορόσημο στην ιστορία της χώρας. Η χθεσινή ημέρα έκλεισε με την κωμωδία των συναντήσεων ενός ξεπερασμένου πολιτικού συστήματος. Η σημερινή ημέρα ξημέρωσε με την νεολαία και το λαό να αρχίζει να παίρνει το λόγο.

Η πλατεία Συντάγματος είναι πια στο προσκήνιο. Και η κεντρική πλατεία της Λάρισας. Και η πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Παντού. Ίσως μένουν ώρες ακόμη. Ίσως μέρες. Ίσως βδομάδες. Η στιγμή τους έχει έρθει.

Αθήνα, 25/5/2011

Αγανακτισμένοι όλης της Ελλάδας, «όλοι στους δρόμους»

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα "Autonomy against Barbarism"

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς

Μεταξύ φαιδρού θεάματος και απέλπιδας προσπάθειας συναίνεσης και υπό την διαρκή και αυστηρή παραίνεση των Βρυξελών ο πρωθυπουργός συναντήθηκε σήμερα με το σύνολο των πολιτικών αρχηγών, εκτός του ΚΚΕ. Παρά όμως, τις προσπάθειες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του και την έντονη στήριξη και προβολή από τα ΜΜΕ, σήμερα ένα χρόνο μετά την έναρξη της πλέον σκληρής, αντιλαϊκής και συνάμα στερούμενης λαϊκής νομιμοποίησης, κυβερνητικής πολιτικής τα τελευταία 40 χρόνια, κανείς πια δεν ενδιαφέρεται για τέτοιου τύπου θεατρινισμούς. Αντίθετα μάλιστα. Όσο περισσότερο εντείνονται οι διεργασίες «διαλόγου» εντός του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος τόσο μεγαλώνει η απαξίωση όλων ανεξαίρετα των συμμετεχόντων στα μάτια της κοινωνικής πλειοψηφίας. Τούτες τις μέρες συμβαίνουν πολύ πιο σημαντικά και ενδιαφέροντα πράγματα που τραβούν την προσοχή της νεολαίας και του λαού γενικότερα καθώς μετά το παράδειγμα της πλατείας Ταχρίρ στο Κάιρο ακολουθεί η πλατεία Πουέρτα ντελ Σολ στην Μαδρίτη για να δείξει τον δρόμο της λαϊκής παρέμβασης και της απαίτησης για δουλειά και δημοκρατία. Σύντομα έρχεται η ώρα της πλατείας Συντάγματος.

Αθήνα, 24/5/2011