Η Ιρλανδία… «τυπώνει» ευρώ για τις τράπεζές της

 Αναδημοσίευση από EURO2day

Στην ριζοσπαστική λύση της… δημιουργίας χρήματος φαίνεται πως έχει καταφύγει η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας προκειμένου να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα της χώρας, που υποφέρει συν τοις άλλοις και από ασταμάτητη φυγή καταθέσεων.

Σύμφωνα με δημοσίευματα της εφημερίδας Independent της Ιρλανδίας, (μέλους του γκρούπ που εκδίδει και την ομώνυμη της Βρετάνίας) που επιβεβαιώνονται σχεδόν στο σύνολο τους- παρότι υποβαθμίζονται ως προς τη σημασία- η Ιρλανδία έχει καταφύγει σε μία λύση που θεωρητικά είναι ανεπίτρεπτη στις χώρες της ευρωζώνης οι οποίες έχουν παραχωρήσει την εκχώρηση αυτού του δικαιώματος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η Ιρλανδία όμως, βρήκε διέξοδο σε ένα παραθυράκι, στην διαδικασία που επισήμως φέρει τον τίτλο «έκτακτη συνεισφορά ρευστότητας» (Emergency Financial Assistance ή E.L.A.) και η οποία επιτρέπει στις εθνικές κεντρικές τράπεζες να παρέχουν δάνεια στον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα σε έκτακτες καταστάσεις.

H πρακτική των ELA έχει εφαρμοστεί σε αρκετές χώρες κατά περιόδους, για την προστασία του τραπεζικού τους συστήματος, αλλά με περιορισμένα ποσά, ειδικά σε σχέση με το μέγεθος του ΑΕΠ τους και των στοιχείων ενεργητικού των Κεντρικών Τραπεζών τους. 

η συνέχεια εδώ:  Η Ιρλανδία… «τυπώνει» ευρώ για τις τράπεζές της

Για το... "ταξικό" του ΠΑΜΕ και το ..."πατριωτικό" του ΚΚΕ

Αυτές τις μέρες πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη η συνάντηση των Βαλκανικών Κομμουνιστικών Κομμάτων. Στην συνάντηση αυτή ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, μεταξύ των άλλων εκφράζοντας την άποψη του κόμματος για τα καθήκοντα των κομμουνιστών σήμερα επεσήμανε:

 Η ίδια η πράξη αποδεικνύει τη σημασία της αναμέτρησης με τις δυνάμεις του οπορτουνισμού που προσποιούνται τους «φίλους του λαού» και δουλεύουν συστηματικά για την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης στους στόχους του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως κάνει ο ΣΥΝ /ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και με το δικό τους παραπλανητικό τρόπο αριστερίστικες ομάδες που συνδράμουν για χρόνια τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, επιδίδονται σε αντικομμουνισμό, τοποθετούνται εχθρικά απέναντι στο σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε τον 20ό αιώνα.

Θα λοιπόν επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε την κομμουνιστική συνθηματολογία του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ σχετικά με τα καθήκοντα των κομμουνιστών στο μαζικό κίνημα:

Προσέξτε τις δύο φωτογραφίες, η μία έχει την υπογραφή του ΚΚΕ και η άλλη του ΠΑΜΕ. Το σύνθημα είναι ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ με θαυμαστικό (!). Θα πρέπει λοιπόν με το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ  να ξεσηκωθούμε για ΝΑ ΜΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ. Το ΠΑΜΕ ως συνεπής ταξική δύναμη αρκείται να δώσει την αγωνιστική ερμηνεία του ξεσηκωμού, η οποία δεν μπορεί να είναι παρά: ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.  

Το ΚΚΕ όμως ως το κόμμα που εκφράζει πολιτικά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης πρέπει να βλέπει τα πράγματα πάνω από την στενή ταξική σκοπιά, πράγμα που περιορίζεται να κάνει μια συνεπής ταξική οργάνωση, όπως το ΠΑΜΕ. Πάνω λοιπόν από αυτά τα στενά ταξικά συμφέροντα βρίσκονται για το ΚΚΕ οι αξίες της πατρίδας και του έθνους. Γι αυτό, τα "ταξικά" συμφέροντα,  για τα οποία θα βγούμε "ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ", θα πρέπει να μην περιορίζονται μόνον στην σωτηρία λαού από την πτώχευση, όπως μας λέει το ΠΑΜΕ. Αυτά τα συμφέροντα είναι ταυτόσημα με την σωτηρία του έθνους και της πατρίδας. Και επειδή δεν μπορεί στο στενά "ταξικό" μυαλό του κάθε αριστερού δεν χωράνε εύκολα αυτά τα πράγματα, για να εμπεδωθούν έρχεται το κόμμα και  υπενθυμίσει ότι: αυτό είναι πατριωτισμός!.... 

Χρήσεις και καταχρήσεις της έννοιας του «λαϊκισμού»

Αναδημοσίευση από τα ενθέματα της ΑΥΓΗΣ

Ο λαός δεν είναι μια άξεστη και αμαθής μάζα

του Ζακ Ρανσιέρ

μετάφραση: Φλώριος Πλατζιαφόρας

Έργο του Κάζιμιρ Μάλεβιτς

Δεν περνά ούτε μια μέρα που να μην ακούσουμε καταγγελίες για τον κίνδυνο του λαϊκισμού. Κι όμως δεν είναι εξίσου εύκολο να καθορίσουμε την ακριβή σημασία της λέξης. Ποιος είναι λαϊκιστής; Εξετάζοντας τις διάφορες σημασίες και τη ρευστότητα του όρου, διαπιστώνουμε ότι τρία είναι τα ουσιώδη στοιχεία που ορίζουν τον λαϊκισμό, στο πλαίσιο του κυρίαρχου λόγου: Πρώτον, ένας τρόπος απεύθυνσης κατευθείαν στον λαό, που παρακάμπτει τους εκπροσώπους και τους αξιωματούχους­· δεύτερον, ο ισχυρισμός ότι οι κυβερνήσεις και οι κυβερνώσες ελίτ μεριμνούν περισσότερο για τα δικά τους συμφέροντα παρά  για το δημόσιο συμφέρον· τρίτον,  μια ταυτοτική ρητορική που εκφράζει φόβο και απόρριψη των ξένων.

Είναι σαφές, βέβαια, ότι δεν υπάρχει κάποια αναγκαία σχέση που συνδέει μεταξύ τους τα τρία  αυτά χαρακτηριστικά. Το ότι υπάρχει μια οντότητα που αποκαλείται «λαός», η οποία αποτελεί την πηγή κάθε εξουσίας και το σώμα στο οποίο απευθύνεται προνομιακά ο πολιτικός λόγος, είναι μια πεποίθηση που ενέπνεε παλαιότερα όλους όσους μιλούσαν από τη σκοπιά της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού. Δεν συνδέεται με καμιάς μορφής ρατσιστικά ή ξενοφοβικά αισθήματα.

Δεν χρειαζόμαστε κανέναν δημαγωγό για να μας αποκαλύψει ότι οι πολιτικοί μας σκέφτονται την καριέρα τους και όχι το μέλλον των συμπολιτών τους ή ότι οι ηγέτες μας συναγελάζονται στενά με τους εκπροσώπους των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων: οι ίδιες εφημερίδες που καταγγέλλουν τη «λαϊκιστική» ασυδοσία, μας προσφέρουν καθημερινά τις  πιο λεπτομερείς αποδείξεις. Από την πλευρά τους, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που θεωρούνται «λαϊκιστές», όπως ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ή ο Νικολά Σαρκοζί, αποφεύγουν με κάθε τρόπο να διακινήσουν τη «λαϊκίστικη» ιδέα ότι οι ελίτ είναι διεφθαρμένες. Ο όρος «λαϊκισμός» δεν χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάποια συγκεκριμένη πολιτική δύναμη. Δεν αναφέρεται σε καμιά ιδεολογία, ούτε καν ένα συγκροτημένο πολιτικό στυλ. Χρησιμεύει απλώς για να φιλοτεχνήσει μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα του λαού.

Το ΚΚΕ ενστερνίζεται την γραμμή “δεν πληρώνω – δεν πληρώνω”

Τα μαζικά χαρακτηριστικά που αποκτά κάθε μέρα όλο και περισσότερο το κίνημα ανυπακοής “δεν πληρώνω – δεν πληρώνω” με αιχμή τα διόδια και τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών ανάγκασαν και το ΚΚΕ να υιοθετήσει τα συνθήματά του και τις πρακτικές άρνησης πληρωμής. Με μια σύντομη ανακοίνωση στο “ρ” καταγράφεται αυτή η αλλαγή:

Οργανωμένος αγώνας

Με αφορμή τις εξελίξεις στις συγκοινωνίες και τη νέα αύξηση στα εισιτήρια, ο Παναγιώτης Μεντρέκας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, δήλωσε σχετικά: «Το ΚΚΕ καλεί το λαό να απαντήσει στις προκλητικές αυξήσεις στις αστικές συγκοινωνίες, με οργανωμένο αγώνα και με ανάπτυξη πρωτοβουλιών άρνησης πληρωμής εισιτηρίων».

Η βασική αντίρρηση του ΚΚΕ ήταν ότι το να σηκώνει κάποιος τις μπάρες και να περνάει από τα διόδια ή να μην πληρώνει εισιτήριο στα αστικά ΜΜΕ που χρησιμοποιεί καθημερινά ο κόσμος για να πάει στην δουλειά του είναι ατομικές πρακτικές και δεν αποτελούν εκδηλώσεις οργανωμένου αγώνα που καθοδηγείται και περιφρουρείται από τις συνεπείς ταξικές δυνάμεις. Στην πρόσφατη ανακοίνωσή του βάζοντας ένα “και” πάει ένα βήμα παραπέρα: "με οργανωμένο αγώνα και με ανάπτυξη πρωτοβουλιών άρνησης πληρωμής εισιτηρίων".

Θεωρούμε αυτή η αλλαγή είναι θετική εξέλιξη. Όσο πιο μαζικά χαρακτηριστικά παίρνει το κίνημα της “στάσης πληρωμών των εργαζομένων” τόσο πιο πολύ προχωρά η κατάργηση στην πράξη των κυβερνητικών μέτρων. Και αυτή την δυναμική του κινήματος φοβάται περισσότερο απ' όλα η κυβέρνηση: Αν μάθει ο κόσμος και διεκδικεί με παρόμοιους τρόπους τα δικαιώματά του, δύσκολα μετά μπορεί να τον σταματήσει....

Τρεις εκδηλώσεις για την Δευτέρα 24/1/11

Η ανατρεπτική δύναμη της δημοκρατίας

Τη Δευτέρα 24 Ιανουαρίου θα μιλήσει στην Αθήνα (στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στις 6.30 μ.μ.) ο γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ, καθηγητής φιλοσοφίας στο European Graduate School της Ελβετίας και ομότιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Παρίσι 8, προσκεκλημένος των εκδόσεων Πεδίο. Ο Ζακ Ρανσιέρ γεννήθηκε στο Αλγέρι το 1940 και υπήρξε στενός συνεργάτης του κύκλου του Λουί Αλτουσέρ και του σεμιναρίου «Να διαβάσουμε το Κεφάλαιο». Αργότερα διαχωρίστηκε από τον Αλτουσέρ, ασκώντας κριτική στο έργο του. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων στα οποία ασχολείται με ζητήματα της έννοιας του πολιτικού, αισθητικής, παιδαγωγικής και πολιτικής φιλοσοφίας.

Πρόσκληση για  την δημιουργία ενός εναλλακτικού τηλεοπτικού ενημερωτικού μέσου 

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 15/1, ανοιχτή συνέλευση με θέμα τη δημιουργία του ΔΡΟΜΟΣtv, μιας διαδικτυακής τηλεόρασης του κόσμου της εργασίας, των κινημάτων και της αριστεράς. Στη συνέλευση παραβρέθηκαν δεκάδες εργαζόμενοι, μεταξύ των οποίων και δημοσιογράφοι. Κοινή συνισταμένη αποτέλεσε το γεγονός της έλλειψης μέχρι τώρα ενός εναλλακτικού τηλεοπτικού ενημερωτικού μέσου και η αναγκαιότητα της άμεσης δημιουργίας και λειτουργίας του ΔΡΟΜΟΣtv μέχρι τα μέσα Φλεβάρη.

Αποφασίστηκε η λειτουργία ανοιχτής διαχειριστικής ομάδας και ομάδων εργασίας, οι οποίες επιφορτίζονται άμεσα με την ευθύνη επίλυσης βασικών θεμάτων (τεχνικών και πολιτικών),

Καλούμε σε νέα ανοιχτή συνέλευση τη Δευτέρα 24/1, στις 8.30μμ, στο @Ρουφ (Κωνσταντινουπόλεως 10 και Ανδρονίκου 18, Γκάζι) με βασικά θέματα συζήτησης την πολιτική δημοσίευσης του μέσου και τη λειτουργία ομάδων εργασίας για διάφορα ζητήματα τεχνικού και πολιτικού περιεχομένου

Η ομάδα πρωτοβουλίας του ΔΡΟΜΟΣtv

Τι είναι και τι θέλει η "ΣΠΙΘΑ"...

 Η ΣΠΙΘΑ

Του Γιώργου Καραμπελιά

Ο Μάο Τσε-τουνγκ έλεγε πως «μια σπίθα αρκεί για να βάλει φωτιά στην πεδιάδα». Βέβαια, με μια προϋπόθεση: πως η πεδιάδα δεν είναι βάλτος που θα πνίξει τη σπίθα μέσα στη μούχλα της. Η σπίθα, όπως την ανήγγειλε και ο Μίκης Θεοδωράκης, υπάρχει. Το πιο δύσκολο είναι η αποξήρανση του βάλτου για να μπορέσει να πιάσει η φωτιά!

Όπως έχουμε τονίσει πάμπολλες φορές, η μεταπολίτευση έχει τελειώσει και η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια νέα ιστορική εποχή. Ωστόσο, σε αυτήν μπαίνουμε με τα υλικά της παλαιάς περιόδου, χωρίς να έχουν ακόμα διαμορφωθεί ουσιαστικές δυνάμεις ικανές να εκφράσουν το καινούριο.

Πάντως η αναταραχή επεκτείνεται και νέα σχήματα και ομαδοποιήσεις θα πασχίζουν να καλύψουν το κενό. Όλο και πιο κοντά βρίσκεται η πιθανότητα πρόωρων εκλογών ως παρακολούθημα ή ως προοίμιο μιας επίσημης πτώχευσης. Το σύστημα δεν αντέχει άλλο με τον ολίγιστο Παπανδρέου και πρέπει να ανανεώσει τα υλικά του με νέο οικουμενικό ή ψευδοοικουμενικό σχήμα.

Στις προσεχείς εκλογές, πιθανότατα, θα εκφραστεί και κάποιο ευρύτερο αντιμνημονιακό σχήμα –ίσως περισσότερα από ένα–, που θα αποτελείται από δυνάμεις προερχόμενες από διάφορους χώρους, ακόμα και προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ. Και μπροστά στα δεινά της χώρας και του λαού δεν έχουμε περιθώρια να μείνουμε απολύτως απαθείς και αμέτοχοι.
 
Παρ’ όλο που δεν θεωρούμε πως ακόμα μπορεί να υπάρξει μια ολοκληρωμένη και συνεκτική απάντηση, είμαστε υποχρεωμένοι να συνδράμουμε κάθε απόπειρα που θα διαθέτει τουλάχιστον τα εχέγγυα μιας ευρύτητας και μιας συμφωνίας σε στοιχειώδη μίνιμουμ βάση: Αντιμνημονιακός αγώνας, πατριωτική κατεύθυνση, ανοικτές δημοκρατικές διαδικασίες. Όσο για τα συνθετικότερα και μονιμότερα αυτά θα ακολουθήσουν αφού αποξηρανθεί ο βάλτος.

Αναδημοσίευση από τη Ρήξη τ.70 - Ημερομηνία δημοσίευσης: 15-01-11

 Αναδημοσιεύουμε επίσης την πρόσκληση για την ιδρυτική συνέλευση της ΣΠΙΘΑΣ Κεφαλονιάς:

  (Από το www.ithacanet.gr)

ΚΑΖΑΚΗΣ - ΚΑΜΜΕΝΟΣ- ΣΑΚΟΡΑΦΑ:

Ψυχή τε και σώματι, παρόντες στην ιδρυτική συνάντηση της ΣΠΙΘΑΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ιδρυτικη συναντηση : ΣΠΙΘΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΤΟ ΑΠΟΓΕΜΑ ΣΤΙΣ 5μμ , ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ.

(δίπλα στο δημοτικό γηροκομείο , στο Αργοστόλι)

Θα αναγνωστούν χαιρετισμοί από τους

Πάνο Καμμένο, βουλευτή της Ν.Δ. και

Σοφία Σακοράφα, ολυμπιονίκη & ανεξάρτητη βουλευτή

(την διέγραψε ο σοσιαλιστής "πρωθυπουργός" του ΠΑΣΟΚ)

 

Θα έρθει και θα απευθύνει χαιρετισμό ο Δημήτρης Καζάκης , οικονομικός αναλυτής

(πρώην στέλεχος  ΚΚΕ)

Η αναφορά μας  σε κάποια πολιτική ταυτότητα, τωρινή ή παλιότερη, δεν είναι τυχαία.

Εμείς ελπίζουμε να προσέλθουν στην ιδρυτική μας συνάντηση κι άλλοι Άνθρωποι. Και δεν μας πειράζει, αν θα έχουν τον χαρακτηρισμό του "φασίστα" ή του "αναρχικού".

Ανθρώπους ψάχνουμε για την ιδρυτική συνάντηση της ΣΠΙΘΑΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Ξεκίνησε η οικοδόμηση του “εθνικοσοσιαλιστικού” κινήματος στη χώρα μας με την συμμετοχή και την ανοχή της Αριστεράς!

Μυστική αντιστασιακή οργάνωση  της κόρης του Ιωάννου Μεταξά, Λουκίας

Δεν ξεκίνησε με τον ναζιστικό χαιρετισμό του Νίκου Μιχαλολιάκου στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας, ούτε από την συμμετοχή μελών του ΛΑΟΣ στα γνωστά έκτροπα στον Άγιο Παντελεήμονα. Αυτά είναι περιθωριακά και γραφικά φαινόμενα, μπροστά στο νέο εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα που άρχισε ήδη να οικοδομείται ως πολιτικό κίνημα στη χώρα μας και ετοιμάζεται να κατέλθει στις επόμενες εκλογές και να διεκδικήσει την υπέρβαση ανάμεσα στην δεξιά και και την αριστερά!

Πρόκειται για ένα κίνημα που αποκτά ισχυρά κοινωνικά και πολιτικά ερείσματα και οικοδομείται με πρωταγωνιστή τον Μίκη Θεοδωράκη. Από τον Κώστα Ζουράρι ως τον Δημήτρη Καζάκη και από Γιώργο Καραμπελιά ως την Σοφία Σακοράφα συσπειρώνονται γύρω του. Έχει και την προϊστορία του, δεν πρόκειται για παρθενογένεση. Όλες αυτές οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις δεν συναντιόνται πρώτη φορά. Έχουν συναντηθεί ξανά παρελθόν για να προασπίσουν τα "εθνικά" μας συμφέροντα. Η πιο πρόσφατη συνεύρεσή τους ήταν στο κίνημα για την απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της Στ Δημοτικού το Φθινόπωρο του 2006 προκαλώντας μία χιονοστιβάδα αντιδράσεων, η οποία οδήγησε στην απόσυρσή του μετά από ένα χρόνο.

Σήμερα, αυτό το μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων ανασυγκροτείται και οργανώνεται διεκδικώντας να εκφράσει το εναλλακτικό σχέδιο του αστισμού - τύπου Ουγγαρίας - απέναντι στην πολιτική κρίση του δικομματισμού, η οποία ήδη έχει οξυνθεί μπροστά στην υπαρκτή εκδοχή της χρεωκοπίας της χώρας. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα που περιγράφει εκδήλωση σε επαρχιακή πόλη, καταγράφει το κλίμα που διαμορφώνεται πανελλαδικά:

Σε μία πρωτοφανή συγκέντρωση «από τα κάτω», δηλαδή συγκέντρωση αυτόνομων κομματικά πολιτών, έγινε χθες βράδυ στη αίθουσα του Επιμελητηρίου η ιδρυτική συνέλευση της «Σπίθας των Κεφαλλήνων πολιτών» που αποτελεί «παράρτημα» της «Σπίθας» του Μίκη Θεοδωράκη στο νησί μας. Περίπου 300 συμπολίτες μας (επαγγελματίες, έμποροι, αγρότες, εργάτες, υπάλληλοι κ.α.) έδωσαν το παρόν στη «Σπίθα», που τείνει να πάρει διαστάσεις λάβας σε ολόκληρη τη χώρα, εκφράζοντας έτσι το θυμό αλλά και την αγωνία του κάθε Ελληνα για το που οδηγείται η χώρα μας με το επαίσχυντο Μνημόνιο, που όπως είχε χαρακτηριστικά ο εκ των χθεσινών ομιλητών Δημήτρης Καζάκης «…αποτελεί καθεστώς ιδιότυπης κατοχής της χώρας μας από το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο και τους διεθνείς τοκογλύφους…». Στη συγκέντρωση έστειλαν μηνύματα η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα και ο βουλευτής της Ν.Δ. Πάνος Καμμένος.

Επισημαίνουμε την κατηγοριοποίηση των “συμπολιτών” που υπάρχει σε παρένθεση: επαγγελματίες, έμποροι, αγρότες, εργάτες, υπάλληλοι κ.α.. Είναι μια κατηγοριοποίηση που καταγράφει λαϊκά στρώματα, αλλά με διαφορετική διάταξη απ' αυτή που χρησιμοποιεί παραδοσιακά η Αριστερά. Ως γνωστόν και οι φασίστες απευθύνονται στα λαϊκά στρώματα κυρίως ως επαγγελματικές συντεχνίες, χωρίς να έχουν προνομιακή απεύθυνση προς την εργατική τάξη. Αυτού του τύπου κοινωνική απεύθυνση καταγράφεται και σε άλλες εκδηλώσεις της “Σπίθας” της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ του Μίκη Θεοδωράκη. Είναι αποκαλυπτικός ο κατάλογος των κοινωνικών οργανώσεων με τις οποίες συνδιοργάνωσε την μαζική συγκέντρωση στο Θέατρο Ακροπόλ στις 17 Ιανουαρίου:

Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών,

Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία,

Ομοσπονδία Συλλόγων Εκπαιδευτικού Προσωπικού ΤΕΙ,

Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού,

Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος,

Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος,

Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Αθηνών,

Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και η

ΚΙΝΗΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Εξίσου αποκαλυπτικά ως προς το ιδεολογικό τους περιεχόμενο είναι τα συνθήματα που αναγράφονται στην αφίσα της εκδήλωσης:

ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΞΙΑΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

Ανάλογου περιεχομένου είναι και η συνθηματολογία στον ηλεκτρονικό τύπο που στηρίζει αυτό το κίνημα, όπως αυτός ο τίτλος: “Χρειαζόμαστε ένα μεγάλο μέτωπο, μια μεγάλη συνάντηση που στη θέση του «Δεξιού» και του «Αριστερού» να μπει ο άνθρωπος.”

Από μια παρόμοια πολιτική κίνηση δεν ήταν δυνατό να λείπουν και εξέχοντες άνθρωποι του πνεύματος και της επιστήμης. Και είναι ήδη πολλοί! Εμείς θα αρκεστούμε  να παρουσιάζουμε δύο απ' αυτούς. Ο ένας είναι ο Σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης, διαπρεπής σύμβουλο της βρετανίδας βασίλισσας, όπως αρέσει στον ίδιο να συστήνεται. Στην πρωτοεμφανιζόμενη επίσημη ιστοσελίδα της κίνησης, εκτός των κειμένων του "αρχηγού", δημοσιεύονται προς το παρόν άλλα τρία κείμενα. Το ένα από αυτά αναφέρεται στην “ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ” και φέρει την υπογραφή του. Ο άλλος είναι ο Κ. Ζουράρις. Απολαύστε τον στο παρακάτω video που εξηγεί μερικά ζητήματα για την ΣΠΙΘΑ:

Η Αριστερά στην καλύτερη περίπτωση στέκεται παθητική κι αμήχανη απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Και το βουλώνει!... Όμως υπάρχει και η Αριστερά που μετράει το μπόι της με τον ίσκιο της και  στηρίζει είτε φανερά είτε υπογείως αυτή την κίνηση.  Είναι η Αριστερά που πιστεύει πως θα αποκτήσει την πολιτική ηγεμονία σε αυτό το εθνικοσοσιαλιστικό ρεύμα, προβάλλοντας τον δικό της αριστερό "πατριωτισμό". Θα είναι όμως αργά, όταν θα ανακαλύψει τις αυταπάτες της. Το φίδι έχει βγει απ' τ αυγό του και είναι δίπλα μας...

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΕΚΑΔΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΕΚΑΔΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 19 Ιανουαρίου στην Αθήνα, μετά από κάλεσμα της κίνησης «Ακρίβεια STOP», συνάντηση για τον παναττικό συντονισμό όλων των φορέων, κινήσεων και των πολιτών που αντιστέκονται στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στις συγκοινωνίες. Η συνάντηση έγινε με μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία και σε πολύ γόνιμο κλίμα συνεννόησης και θέλησης για κοινή δράση.

Πήραν μέρος πολίτες από 28 τοπικές, δημοτικές και περιφερειακές κινήσεις της Αττικής, επιτροπές ενάντια στα μέτρα, εργαζόμενοι από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (Μ.Μ.Μ.) και άλλους εργασιακούς χώρους, από το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, από το δίκτυο αλληλεγγύης εργαζομένων και ανέργων «δικαίωμα», από φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας, από το Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα κατά των Διοδίων και άλλους φορείς και οργανώσεις, καθώς και μεμονωμένοι ενεργοί πολίτες.

Κοινή ήταν η συμφωνία πάνω στα παρακάτω σημεία:

1. Εκφράζουμε και θα εκφράσουμε έμπρακτα τη συμπαράστασή μας στον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι στα Μ.Μ.Μ. για να μην ανατραπούν τα εργασιακά δικαιώματα και για δημόσιες, ασφαλείς συγκοινωνίες.

2. Αντιστεκόμαστε στο χαράτσι της αύξησης κατά 40% του εισιτηρίου και της κάρτας στις αστικές συγκοινωνίες. Δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να προχωρήσει στην προκλητική αυτή αύξηση και μάλιστα τη στιγμή που οι στρατιές των ανέργων και των φτωχών μεγαλώνουν κάθε μέρα και οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι έχουν ήδη χάσει σημαντικό μέρος του εισοδήματος και των δικαιωμάτων τους.

3. Όλοι μαζί συμφωνούμε και καλούμε από την 1η Φεβρουαρίου, ημέρα για την οποία έχει εξαγγελθεί η αύξηση - χαράτσι, σε μαζική ανυπακοή. Κανείς να μην ακυρώνει το εισιτήριό του. Ούτε και να πάρει κάρτα απεριορίστων διαδρομών, στέλνοντας μήνυμα ανυπακοής. Θα είμαστε χιλιάδες και κανείς δεν θα μπορέσει να μας επιβάλλει οποιοδήποτε κύρωση και πρόστιμο. Προτείνουμε η ανυπακοή να συνεχιστεί καταρχήν για όλη την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου και στη συνέχεια να προχωρήσουμε με την ίδια ή και άλλες μορφές αντίστασης μέχρι να υποχωρήσει η κυβέρνηση. Συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, πορείες στις γειτονιές και «κινούμενες καταλήψεις» μέσων μαζικές μεταφοράς θα είναι σίγουρα μερικές από τις κινήσεις μας. Από σήμερα και μέχρι την 1η Φεβρουαρίου θα συνεχίσουμε με δεκάδες δράσεις ενημέρωσης και ανυπακοής σε όλες τις γειτονιές αλλά και αλληλεγγύης στους απεργούς. Ειδικότερα τα δύο επόμενα Σάββατα θα οργανωθούν διαμαρτυρίες στις στάσεις και μέσα στους σταθμούς και τα Μ.Μ.Μ. στέλνοντας ένα πρώτο δυνατό μήνυμα συντονισμένης δράσης παντού.

4. Ο αγώνας μας είναι αγώνας που σκοπό έχει να νικήσει. Επιδιώκουμε τη δημιουργία ενός πραγματικού μαζικού κινήματος. Κάθε κίνηση και επιτροπή θα συνεχίσει την αυτόνομη δράση της, διατηρώντας την πλήρη αυτοτέλειά της, θα συνεχίσει να έχει τις ιδιαίτερες απόψεις και θέσεις της, τα υλικά της αλλά και τις δικές της μορφές δράσης. Όλοι, όμως, συμφωνήσαμε στην ανάγκη ενός και μόνο ενιαίου συντονισμού που θα συμβάλλει στην ενοποίηση και μεγιστοποίηση της δύναμής μας και στην τεχνική συνεννόηση ώστε να βρεθούμε παντού. Ο συντονισμός αυτός ενοποιείται πάνω στη δράση και σε 2 συγκεκριμένα και απλά σημεία (Δεν πληρώνω το χαράτσι – Νίκη στην απεργία για δημόσιες συγκοινωνίες)

5. Τις επόμενες μέρες έχουν οριστεί, εκτός από τις κινητοποιήσεις που εξελίσσονται, και άλλες συναντήσεις συντονισμού σε γειτονιές και στο κέντρο της Αθήνας. Θα συμμετέχουμε σε όλες αυτές και προτείνουμε μία μεγάλη κοινή τελική συνέλευση ενιαίου συντονισμού την Κυριακή 30 Ιανουαρίου και μάλιστα σε χώρο οικείο σε όλους τους επιβάτες, εργαζόμενους και πολίτες (π.χ. μέσα στο σταθμό μετρό του Συντάγματος). Για το τελευταίο θα επανέλθουμε άμεσα.

6. Απευθύνουμε λοιπόν σε όλους:

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ –

ΑΠΟ 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»

Ο ΓΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΖΑΚ ΡΑΝΣΙΕΡ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Αναδημοσίευση από τη ΕΠΟΧΗ 

Η ανατρεπτική δύναμη της δημοκρατίας

Τη Δευτέρα 24 Ιανουαρίου θα μιλήσει στην Αθήνα (στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στις 6.30 μ.μ.) ο γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ, καθηγητής φιλοσοφίας στο European Graduate School της Ελβετίας και ομότιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Παρίσι 8, προσκεκλημένος των εκδόσεων Πεδίο. Ο Ζακ Ρανσιέρ γεννήθηκε στο Αλγέρι το 1940 και υπήρξε στενός συνεργάτης του κύκλου του Λουί Αλτουσέρ και του σεμιναρίου «Να διαβάσουμε το Κεφάλαιο». Αργότερα διαχωρίστηκε από τον Αλτουσέρ, ασκώντας κριτική στο έργο του. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων στα οποία ασχολείται με ζητήματα της έννοιας του πολιτικού, αισθητικής, παιδαγωγικής και πολιτικής φιλοσοφίας.

Στα ελληνικά κυκλοφορούν δύο έργα του: «Ο αδαής δάσκαλος, Πέντε μαθήματα πνευματικής χειραφέτησης», 1987, μετάφραση Δάφνη Μπουνάνου, νήσος 2008 και «Το μίσος για τη Δημοκρατία», μετάφραση Βίκυ Ιακώβου, Πεδίο 2010 (σειρά Σύγχρονες Κοινωνίες, υπεύθυνη Ξένια Χρυσοχόου).

Στον «Αδαή δάσκαλο» ο Ρανσιέρ αποκαλύπτει το θέμα της ισότητας στην παιδαγωγική πρακτική ενώ στο «Μίσος για τη δημοκρατία» αναδεικνύει την ανατρεπτική δύναμη της δημοκρατίας αποσπώντας την από τον κυρίαρχο λόγο.

Στο «Μίσος για τη δημοκρατία» περιλαμβάνεται μια συνέντευξη του Ζακ Ρανσιέρ στη Βίκυ Ιακώβου από την οποία δημοσιεύουμε δύο ερωτήσεις – απαντήσεις, χαρακτηριστικές των προσεγγίσεων του συγγραφέα στις έννοιες της ισότητας και της δημοκρατίας.

«ΜΑΘΕ. ΕΧΕΙΣ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΓΕΝΝΑΙΑ»

 Αναδημοσίευση  από το ένθετο αφιέρωμα "Η αριστερά μπροστά στη νέα δεκαετία" της εφημερίδας "δρόμος" του κειμένου του Α. Αλαβάνου

«Ποια είναι η πρόβλεψή σας για το 2011;», είναι το ερώτημα που μας απηύθυνε ο «Δρόμος». Μα τι είμαστε; Μάντεις;

«Ξέρουμε για τη μαντική σου δύναμη, /μα διόλου δεν γυρεύουμε προφήτες», λέει, στον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου, ο χορός γερόντων Αργιτών στη μάντισσα Κασσάνδρα όταν εκστομίζει τη συγκλονιστική της αφήγηση για την καταστροφή του οίκου των Ατρειδών, και τη δική της, πριν καν αυτή συμβεί. Και οι δώδεκα γέροντες προχωράνε από την αποδόμηση της μαντείας, στον εντοπισμό της σκοπιμότητάς της. «Και ποιος για τους ανθρώπους λόγος/ καλός απ’ τους χρησμούς εβγήκε; Πάντα/ της μαντικής οι τέχνες οι πολύλογες/ μες απ΄ τις συμφορές μας φέρνουν/ μονάχα φόβο την καρδιά μας». Κι όταν η τρωαδίτισσα βασιλοπούλα σπαράζει για την επερχόμενη δολοφονία της και ήδη «τις πύλες του Άδη χαιρετίζει», ο χορός την προτρέπει να ανατρέψει την απόφαση της μοίρας και των θεών. «Κι αν στ’ αλήθεια τον δικό σου/ θάνατο ξέρεις, πώς με τέτοια τόλμη / πηγαίνεις στο βωμό σαν το δαμάλι;».

Αυτή είναι η δύναμη του κλασικού. Το αρχαίο δράμα, όπως και το ελισαβετιανό, συνηχεί με κάθε εποχή, ανεξάρτητα από συστήματα, τάξεις και ιδεολογίες. Συνηχεί όμως με ένα τρόπο βροντώδη με τις εποχές των δραματικών, τεκτονικών αλλαγών, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα.

Συνήθως τη χρονιά που πέρασε, όπως το 2010, την εξηγούμε με βάση τις διεργασίες στην κρίση του καπιταλισμού. Έχει υποστηριχθεί μάλιστα και μέσα από την αριστερά ότι η κρίση αυτομάτως και αντικειμενικά συντηρητικοποιεί τις κοινωνίες. Είναι βολικός ένας τέτοιος ερμηνευτικός πειρασμός για την αριστερά, γιατί την αθωώνει εξαρχής. Αν βλέπουμε τον χρόνο που πέρασε έτσι, με υποτίμηση δηλαδή της πολιτικής, ας δούμε τον χρόνο που μπήκαμε αλλιώς, με το βάρος που αξίζει στην πολιτική. Αν το 2010 ήταν όντως χρόνος ανατροπής, που την πέτυχε το μεγάλο κεφάλαιο σε βάρος της εργασίας χωρίς καν να χρησιμοποιεί κομπαστικά αυτόν τον όρο όπως κάνουμε συνήθως εμείς, ας δούμε πώς θα γίνει το 2011 χρόνος ανατροπής πάλι, αλλά αντίστροφης.

Το μεγάλο ερώτημα επομένως δεν είναι πώς προβλέπουμε να είναι το 2011, αλλά πώς θα ανατρέψουμε τις προβλέψεις τους για μια διαχείριση της ευρωπαϊκής δημοσιονομικής κρίσης με την πλήρη κατάλυση του κοινωνικού κράτους.

Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την αρθρογραφία του οικονομικού κατεστημένου για την παγκόσμια κρίση και θελήσει να τη συνοψίσει σε μια λέξη, αυτή θα είναι «χάος».

Ο Ian Morris, καθηγητής του Stanford, στο νέο βιβλίο του «Why the West Rules», μετά από αναδρομή στις χιλιετίες της οικονομικής ιστορίας, κάνει λόγο για την εμφάνιση των πέντε ιπποτών της Αποκάλυψης – κλιματικής αλλαγής, πείνας, κρατικής αποσύνθεσης, μετανάστευσης, ασθενειών. Σε άρθρο του πριν λίγες μέρες στη Financial Times ο Kenneth Rogoff, καθηγητής στο Harvard, αναφέρεται στην διαλυτική δράση των νομισματικών πολέμων. Την περασμένη Τετάρτη το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έδωσε την εκτίμησή του για την επικίνδυνη ανικανότητα των οικονομιών και των διεθνών πολιτικών θεσμών να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες προκλήσεις.

Αυτό το χάος, που το βιώνουμε στις πόλεις των σκουπιδιών και της κυκλοφοριακής συμφόρησης που το αισθανόμαστε στις βραδινές ειδήσεις με τη σχιζοφρενική πολιτική Μέρκελ για την Ευρωζώνη, δεν είναι μόνο σήμα κινδύνου. Είναι και πεδίο δράσης που πρέπει να το πάρουμε εξαιρετικά σοβαρά υπόψη, δίπλα σε όλα τα άλλα θεωρητικά εργαλεία, σκουριασμένα ή καλοακονισμένα, που διαθέτουμε.