«Δεν θέλω να πω τίποτα...»

Αναδημοσίευση από την "Ελευθεροτυπία"

Α. ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Απέφυγε να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του, αφήνοντας έτσι ανοιχτό επί της ουσίας το ενδεχόμενο να κατέβει υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής στις επικείμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ και της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος.

«Δεν θέλω να πω τίποτα... Να το αφήσουμε για μετά τις διακοπές μου;», ήταν η απάντηση που έδωσε όταν ρωτήθηκε από την «Ε» για το εάν επιθυμεί ή όχι να θέσει υποψηφιότητα. 

Δεν επιβεβαίωσε αλλά ούτε και διέψευσε τα σχετικά δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών. Η προοπτική της υποψηφιότητάς του -και σε επίπεδο διαφαινόμενης πρόθεσης ακόμη- έχει δημιουργήσει αναταραχή στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς ο πολιτικός σχηματισμός προσανατολίζεται στη στήριξη υποψηφιότητας που να μην είναι στενά κομματική αλλά ευρύτερης εμβέλειας, ενδεχομένως και από τον σοσιαλιστικό χώρο. Για να καταγραφεί η νέα κοινωνική συμμαχία, ενάντια στο Μνημόνιο και την τρόικα, με τους δυσαρεστημένους και απογοητευμένους του ΠΑΣΟΚ. Ομως, ο κ. Αλαβάνος δεν θέλει να ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του. 

«Για μένα το σημαντικό, το πρώτο και κύριο είναι -δήλωσε στην «Ε»- να προχωρήσουν οι διεργασίες που έχουμε ξεκινήσει, όλη αυτή η ομάδα, για τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου, το οποίο θα εκφραστεί στις περιφερειακές εκλογές. Το ποιος θα είναι επικεφαλής είναι δεύτερο ζήτημα. Το πρώτο είναι να γίνει το μέτωπο και βέβαια τα στοιχεία που υπάρχουν για τη δημιουργία αυτού του μετώπου είναι πάρα πολύ αισιόδοξα και έξω από τον χώρο της Αριστεράς και ιδιαίτερα μέσα από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι το σημαντικό για μένα και γι' αυτό δουλεύουμε. Μιλάω για την εμφάνιση μιας μετωπικής κίνησης στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης και μάλιστα στην περιφέρεια της Αττικής. Η προσπάθεια είναι να υπάρξει αυτή η μετωπική παρουσία που να αμφισβητήσει το Μνημόνιο. Ηδη γίνονται τέτοιες διεργασίες. Το θέμα είναι να έχεις μια ικανή βάση και μετά περνάς σε όλες τις υπόλοιπες συζητήσεις». 

Μ. ΔΕΔΕ 

Αλέξη, πες αλεύρι...

Αναδημοσίευση από το ΠΟΝΤΙΚΙ

Από το Μαρικάκι

Κι εκεί που τελευταία είχε κάπως σιγήσει κάνοντας τους πρώην συντρόφους της Κουμουνδούρου να μην τον υπολογίζουν προς ώρας ως αντίπαλο την έριξε τη βόμβα ο Αλαβάνος, για μια ακόμη φορά. Υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου!

Η υποψηφιότητα βέβαια δεν είναι επίσημη αλλά σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα του Βήματος από το οποίο πληροφορούμαστε το γεγονός «όλα δείχνουν ότι ο κύβος ερρίφθη και οι οριστικές αποφάσεις του πρώην προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ληφθεί, παρά τη διστακτικότητα με την οποία εφέρετο να αντιμετωπίζει τις επίμονες προτάσεις που δεχόταν εδώ και μήνες από τους συνοδοιπόρους του στο πλαίσιο του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης, στο οποίο ωστόσο θα επιδιώξει να μην περιοριστεί».

Αν η υποψηφιότητα επισημοποιηθεί και αποδειχθεί ότι δεν είναι απλώς μια κίνηση για τη μέτρηση αντιδράσεων στο πλαίσιο των έντονων διεργασιών σε όλο το φάσμα της αριστεράς, τότε ... «χαιρετίσματα»! Τότε τα νέα για τον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως για τον ΣΥΝ δεν είναι καλά, εκτός κι αν η Κουμουνδούρου έδινε το «πράσινο φως» για επίσημη στήριξη του τέως αρχηγού, κίνηση που και «ενωτική» θα ήτανε και θα αιφνιδίαζε τον Αλαβάνο... Εξάλλου, σύμφωνα με τον Τσίπρα, τέτοιες ώρες «δεν περισσεύει κανείς».

Η Κουμουνδούρου και ο Τσίπρας, που θεωρούσαν τον Αλαβάνο εκτός «παιχνιδιού», φέρονται σε παραζάλη διεργασιών με αντικείμενο το πρόσωπο που θα στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια Αττικής. Την προτίμησή τους συγκεντρώνει η ιδέα για πρόσωπο προερχόμενο από το «σοσιαλιστικό χώρο» σύμφωνα με την προσεκτική διατύπωση των στελεχών του ΣΥΝ η οποία επί της ουσίας παραπέμπει σε πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ που έχουν ανοιχτά διαφοροποιηθεί ή εναντιωθεί στο Μνημόνιο. Κατ’ άλλους αυτό το πρόσωπο έχει βρέθει και ζυμώνει την υποψηφιότητα και στον δικό του χώρο, κατ’ άλλους δεν υπάρχει ακόμη κατάληξη. Στην ονοματολογία του τελευταίου διαστήματος έχουν «παίξει» από τους τρεις βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που ανεξαρτητοποιήθηκαν (Σακοράφα, Δημαράς, Οικονόμου) έως τον σημερινό πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ Σπύρο Παπασπύρο και τον Αλέξη Μητρόπουλο, εργατολόγο και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία περίπτωση να επιβεβαιώνεται. Από την Κουμουνδούρου μιλούν για όνομα που θα κάνει την έκπληξη και δεν σκοπεύουν λένε να το μαρτυρήσουν πριν το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου, προς αποφυγήν παρενεργειών. Την ίδια ώρα αυτή η διαθεσιμότητα για ευρύτερες συνεργασίες προκαλεί «συγκλίσεις» ή «καραμπόλες» στους δήμους με τη Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη, η οποία επίσης «ψάχνεται» για συνεργασίες με ΠΑΣΟΚ, Οικολόγους Πράσινους και ΣΥΝ αλλά όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ (Θου κύριε...).

Ωστόσο ο Αλαβάνος τώρα τους βάζει δύσκολα, γιατί αν ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους με το ίδιο ζητούμενο, δηλαδή να εκφράσουν ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων που θα υπερβαίνει την ιστορική αριστερά και θα απλώνεται ως τις παρυφές του σοσιαλιστικού χώρου στήνοντας γέφυρες για να περάσει το ευρύ ρεύμα των απογοητευμένων ψηφοφόρων και μελών του ΠΑΣΟΚ (λες και δεν ήξεραν το δρόμο άμα ήθελαν) κατά δώθε μεριά, τότε ο ανταγωνισμός στην πρώτη και πολυπληθέστερη περιφέρεια της χώρας είναι δεδομένος και θα επαναφέρει τον διχασμό εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτή την περίπτωση, δεν ξέρουμε αν ο «δημοψηφισματικός» χαρακτήρας των εκλογών απέναντι στο Μνημόνιο και την πολιτική κυβέρνησης - τρόικας θα αποδειχθεί τραγωδία πρωτίστως για την αριστερά.... Οι διεργασίες προφανώς θα συνεχιστούν και το μεγαλύτερο μέρος του Αυγούστου. Ας τους φωτίσει ο Θεός, ο Μαρξ, ο Λένιν και δεν ξέρω γω ποιος άλλος....

Οι πρώτες αντιδράσεις  της Κουμουνδούρου στην πιθανή υποψηφιότητα του Α. Αλαβάνου για τις περιφερειακές εκλογές καναγράφονται στην σημερινή ΑΥΓΗ, εδώ:

Σκεπτικισμός σε ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ για ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Αλ. Αλαβάνου

Καλοκαιρινοί “ψίθυροι”...

Τι κατάντια είναι αυτή σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ; Ότι δεν μπορούμε να μάθουμε παρακολουθώντας όλα τα έντυπα,τις συγκεντρώσεις, τα πανελλαδικά όργανα, την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, το μαθαίνουμε από το πάντα ενημερωμένο ΠΡΙΝ. Διαβάζουμε στο τεύχος της 25/7/2010 στην σελίδα 4 σε ανυπόγραφο άρθρο ( δηλαδή της σύνταξης ) με τον τίτλο “ΔΗΘΕΝ “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ” ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ”,  τα παρακάτω:“...Σύμφωνα με πληροφορίες του Πριν, το σχέδιο που βρίσκεται σε επεξεργασία είναι να σχηματιστούν ψηφοδέλτια “κατά του μνημονίου” και με διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ, που θα εμφανίζονται ως “ανεξάρτητοι από τα κόμματα”, κάτι σαν μια “ανεξάρτητη” μεταμφίεση ενός πιο ευρύχωρου ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλαίσιο αυτό, έχει συμφωνηθεί κοινός βηματισμός όλων των τάσεων του Συνασπισμού, συμπεριλαμβανομένου του Αλέκου Αλαβάνου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν αναταραχές. Ερωτηματικό, για την ώρα, είναι η στάση της ΚΟΕ απέναντι σε αυτή την συμφωνία. Παράλληλα, αναζητούνται κατάλληλα πρόσωπα για τους τρεις κεντρικούς δήμους της χώρας, διαδικασία που εξελίσσεται σε σπαζοκεφαλιά, δεδομένων των βέτο που θέτουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ...” Αυτό το κείμενο συνοδεύεται και με φωτογραφία του Α. Αλαβάνου να σιγοψυθιρίζει στο αυτί του Α. Τσίπρα...

Νομίζουμε ότι οι αναγνώστες μας διαθέτουν στοιχειώδη πολιτικά κριτήρια και μπορούν να αντιληφθούν τις σκοπιμότητες που υπαγόρευσαν την προβολή αυτών των “πληροφοριών”. Όμως ένα άλλο συλλογικό κείμενο που δημοσιεύεται στο ίδιο τεύχος του ΠΡΙΝ, παρά τον βαρύγδουπο τίτλο “Αντικαπιταλιστική επαναστατική γραμμή: ΑΠΟΧΗ – ΑΚΥΡΟ στις εκλογές του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ”, περιέχει αρκετά διαφωτιστικά στοιχεία για το πως διεξάγεται η εσωκομματική πάλη στο χώρο ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αν δεν αγοράσατε το ΠΡΙΝ, θα μπορέσετε να το βρείτε δημοσιευμένο στην νέα ιστοσελίδα του, εδώ: http://www.prin.gr/2010/07/antikapitalistikigrami.html. Μιας και ξεκινήσαμε να παραπέμπουμε σε ιστοσελίδες, ας το συνεχίσουμε. Θα θέλαμε να επισημάνουμε δύο κείμενα που αξίζει να τα διαβάσει κανείς, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί με το περιεχόμενό τους.

Το ένα καταλήγει με την φράση: “Η απαξίωση της έννοιας ‘κόμμα’ είναι για την Αριστερά ο σύντομος δρόμος προς την αυτοκτονία. Ο αργός είναι να διατηρήσει τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων της ως έχει και ευρίσκεται!”. Το κείμενο με τον τίτλο: “Δημήτρη μου, Καζάκη μου… Άλλο Βούδας κι άλλο Κούδας!” αφορά “Μερικές κριτικές σκέψεις για ένα προβληματικό άρθρο” που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα “ΔΡΟΜΟΣ”. Θα το βρείτε στην ιστοσελίδα Left G700  . Το 1ο μέρος εδώ: http://leftg700.blogspot.com/2010/07/blog-post_19.html και το 2ο μέρος εδώ: http://leftg700.blogspot.com/2010/07/blog-post_24.html

Το άλλο σχολιάζει την παράπλευρη αφίσα της ΚΟΕ ως εξής: Απόπειρα διαχείρισης της ήττας και μετατροπής της υπόθεσης ανατροπής του ασφαλιστικού σε ζήτημα κοινοβουλευτικής διαχείρισης χαρακτήρισαν ορισμένες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς την καμπάνια της ΚΟΕ. «βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψηφίστε ΟΧΙ". Έχει τον τίτλο “Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σειρήνες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης” και είναι δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα “ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών”. Καλό διάβασμα...

Οι «Γενίτσαροι» και οι «Τσάροι» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Το παρακάτω e-mail από το «συντονιστικό της θεματικής περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ» έγινε αφορμή να ξεκινήσει η συζήτηση για διαγραφές στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ:

To: perivallonsyriza@googlegroups.com

Sent: Thursday, July 15, 2010 11:45 AM

Subject: [perivallonsyriza] ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΣΤΑ

η λίστα επικοινωνίας και συντονισμού στην οποία συμμετέχουμε δημιουργήθηκε και αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος της ήταν και εξακολουθεί να είναι η διαμόρφωση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα περιβάλλοντος καθώς και η παρέμβαση του πολιτικού αυτού χώρου σε ανάλογα θέματα. 

Ως εκ τούτου οι σύντροφοι Χαρά Παπαϊωάννου και Σάκης Κουρουζίδης, οι οποίοι αποφάσισαν να συμμετέχουν και από θέσεις ευθύνης (Κεντρική Επιτροπή) στο κόμμα "Δημοκρατική Αριστερά" δεν μπορούν πλέον να συμμετέχουν στη λίστα της θεματικής "πόλη, περιβάλλον, οικολογία" του ΣΥΡΙΖΑ.

Για λόγους ηθικής τάξης, παρακαλούμε και όσους άλλους συντρόφους έχουν κάνει ανάλογη πολιτική επιλογή να το δηλώσουν ώστε να διαγραφούν από την παρούσα λίστα.

το συντονιστικό της θεματικής

Η «θεματική περιβάλλοντος» του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πιο μαζική και η πλέον παραγωγική θεματική ομάδα που λειτουργεί στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ. Και είχε καταφέρει να έχει ένα επίπεδο διαλόγου και συνεννόησης παρά τις υπαρκτές πολιτικές διαφορές σε αντίθεση με άλλες θεματικές όπως π.χ. το «δίκτυο συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ». Αυτό το «δίκτυο» στήθηκε μόνο και μόνο για να χειραγωγήσει την πολιτική στο εργατικό χώρο και να κουκουλώσει τις σημαντικές πολιτικές διαφορές που υπάρχουν και δεν επιτρέπουν την ενιαία συνδικαλιστική έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ στους μαζικούς χώρους.

Όπως έχουμε επισημάνει και σε παλαιότερα κείμενά μας το Τσιπρέικο κατάφερε να κάνει παραμάγαζο του ΣΥΝ τον ΣΥΡΙΖΑ και με την ευγενή συνδρομή συμμάχων (όπως το ΚΟΚΚΙΝΟ, η ΡΟΖΑ, το ΞΕΚΙΝΗΜΑ και ορισμένοι «ανένταχτοι» παράγοντες) με συνδετικό κρίκο την πρασινοκόκκινη συνιστώσα του ΣΥΝ. Μετά το συνέδριο του ΣΥΝ και την αποχώρηση της Α.Π. όλοι αυτοί συγκρότησαν τους Γενίτσαρους του Τσιπρέικου και ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν τις βρώμικες δουλειές που έχουν απομείνει, ώστε να ολοκληρωθεί η διάσπαση. Μια από αυτές είναι και η όξυνση του μετώπου απέναντι στην ομάδα του Λαφαζάνη.

Και πάλι για τα ...ΙΟΥΛΙΑΝΑ

Η συγκυρία ενδείκνυται για ιστορικές συγκρίσεις. Όμως, ελάχιστες αναφορές για αυτό το θέμα υπήρξαν στα ΜΜΕ. Μια από αυτές τις εξαιρέσεις ήταν το 8σέλιδο αφιέρωμα της εφημερίδας “Δρόμος”(Κομμάτια από αυτό το αφιέρωμα δημοσιεύονται στο ιστολόγιο http://istoriologio.blogspot.com/). Αν και πέρασαν 45 χρόνια από τα “Ιουλιανά” φαίνεται ότι το πολιτικό σύστημα, μαζί με αυτό και η Αριστερά, θέλουν να τα ξεχάσουν. Γιαυτό και σιωπούν. Όμως στα παλικάρια του Περισσού δεν αρμόζει η σιωπή, για αυτό “κραυγάζουν”. Η τέχνη της παραποίησης της ιστορικής πραγματικότητας είναι ένα επίκτητο χαρακτηριστικό που έχει ενσωματωθεί πλέον είναι στο πολιτικό και ιδεολογικό τους DNA.

Ο Κυριακάτικος ριζοσπάστης (18/7) στο άρθρο των 4.980 λέξεων με τίτλο“ΙΟΥΛΙΑΝΑ: Γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας” φροντίζει εξ αρχής να ξεκαθαρίσει την θέση του. Στην 2η παράγραφο δηλώνει “Η σημασία τους καθορίζεται από τη μεγάλη όξυνση και τη διάρκεια που πήραν οι εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις, πάντα σε συνδυασμό με την άμεση εμπλοκή του ξένου παράγοντα (ΗΠΑ) και τους γενικότερους σχεδιασμούς του στην περιοχή (Κυπριακό) και που έστρωσαν το δρόμο για την επιβολή της δικτατορίας.” παραβλέποντας την πολιτική σημασία του “λαϊκού παράγοντα” και την καταλυτική παρέμβασή του στις εξελίξεις.

Για το ΚΚΕ, ο “λαϊκός παράγοντας” είναι το ίδιο αυτοπροσώπως και κανένας άλλος. Ότι δεν το ελέγχει ή δεν είναι καθοδηγημένο από το ίδιο είναι δημιούργημα των κύκλων της αντίδρασης. Γιαυτό και το “Πολυτεχνείο” ήταν προβοκάτσια. Γιαυτό και οι λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπως η “άνοιξη της Πράγας”, ήταν έξωθεν υποκινούμενες ενέργειες. Γιαυτό ο “Μάης του 68” ήταν οι εξεγερσιακές αυταπάτες των μικροαστών...

Είναι γνωστή η κριτική του ΚΚΕ για την ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες για την δεξιά γραμμή που ακολουθούσαν στο κίνημα. Όμως το συγκεκριμένο άρθρο του ριζοσπάστη πλέκει το εγκώμιό τους και τους υποδεικνύει ως τους γνήσιους εκφραστές του μαζικού κινήματος. Γιατί άραγε; Επειδή θέλει να κρύψει τον πραγματικό χαρακτήρα εκείνης της εξεγερσιακής περιόδου που θύμιζε Δεκέμβρη 2008. Επειδή η σημασία των Ιουλιανών δεν περιορίζεται μόνον στην “στην μεγάλη όξυνση και την διάρκεια που πήραν οι εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις ...” αλλά και στην αυτονόμηση του “λαϊκού παράγοντα” από τις ηγεσίες ΚΚΕ/ΕΔΑ που προσπαθούσαν να ποδηγετήσουν και να καταστείλουν το μαζικό κίνημα – είτε ήταν αυθόρμητο, είτε οργανωμένο – όταν παρέκκλινε από τις κατευθύνσεις που διαμόρφωναν τα καθοδηγητικά τους κέντρα.

Γι αυτό και ένα μεγάλο μέρος του άρθρου του ριζοσπάστη για τα “ΙΟΥΛΙΑΝΑ” καταναλώνεται στις γνωστές συνωμοσιολογίες, πως από το σαμποτάζ του Παπαδόπουλου στον Έβρο καταλήξαμε στην χούντα. Κι όλα αυτά τα έπαθε ο λαός μας γιατί έτρεφε αυταπάτες και τζάμπα βγήκε στο δρόμο. Είναι αποκαλυπτικό το παρακάτω απόσπασμα: “Βεβαίως, η Ενωση Κέντρου πήρε και κάποια μέτρα που τότε φάνταζαν δημοκρατικά και που, εξαιτίας των Ιουλιανών, οδήγησαν ορισμένους ιστορικούς στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για μέτρα που τρομοκράτησαν την άρχουσα τάξη, η οποία, τάχα, φοβήθηκε πως άνοιγαν οι «δυνατότητες προς μια πολιτική εξέλιξη, που μακροπρόθεσμα θα έθετε τέρμα στα προνόμιά της» (Ν. Σβορώνου: «Επισκόπηση της Νεοελληνικής Ιστορίας», εκδόσεις «Θεμέλιο», σελ. 149).” Σύμφωνα με τους ηγέτες του Περισσού που κατακρίνουν τον Ν. Σβορώνο, είναι μαρξιστικά - λενινιστικά τεκμηριωμένο ότι μόνον το ΚΚΕ φοβάται η αστική τάξη. Γι αυτό και τα ΙΟΥΛΙΑΝΑ ήταν ενταγμένα εξυπηρέτηση των στόχων των κυρίαρχων τάξεων και τις διευκόλυναν μάλιστα κάνουν πιο σύντομα το πραξικόπημα που σχεδίαζαν. Να πως καταλήγει το άρθρο: Το κατεστημένο στην Ελλάδα και οι ξένοι σύμμαχοί του είχαν ήδη αυτό που ήθελαν για να προχωρήσουν στην εφαρμογή των σχεδίων τους. Η ΕΔΑ δεν μπορούσε να τους εμποδίσει, το ΚΚΕ ήταν παράνομο. Ετσι οι εξελίξεις οδήγησαν στο στρατιωτικοφασιστικό πραξικόπημα και τη δικτατορία του Απρίλη 1967.

Τα ΙΟΥΛΙΑΝΑ λοιπόν για το ΚΚΕ, ήταν κάτι σαν το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, το οποίο ως προβοκάτσια απέβλεπε να ακυρώσει την φιλελευθεροποίηση του Μαρκεζίνη και έφερε μια πιο σκληρή χούντα, την χούντα του Ιωαννίδη. Που είσαι Λ. Κύρκο να δεις πως κλέβουν τα ερμηνευτικά του σχήματα οι σύντροφοι του Περισσού!

Διαβάζοντας παρόμοια κείμενα, όπως αυτό του “ρ” για τα ΙΟΥΛΙΑΝΑ, θα έπρεπε να λύνονται όλες οι απορίες που εκφράζουν διάφοροι αριστεροί γιατί η νεολαία που δεν έχει ακόμα κάψει τα μυαλά της, φτύνει την αριστερά και στρέφεται στον αντιεξουσιαστικό χώρο.

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου, 17 Ιουλίου

Αποκαλύπτεται το σκάνδαλο παράδοσης της χώρας στο ΔΝΤ. Πώς Παπανδρέου και Προβόπουλος έστησαν τις μπίζνες με την Goldman Sachs, επιταχύνοντας τη χρεοκοπία. Μιλούν στο Δρόμο Αλέξης Τσίπρας - Βασίλης Μουλόπουλος

Η καταδίκη των εργαζομένων έχει πλέον και τη σφραγίδα της ΓΣΕΕ 

Εξαγορές και συγχωνεύσεις στις τράπεζες, που ενισχύονται προκλητικά με δισεκατομμύρια

Ο πόλεμος Κόκκαλη - Βαρδινογιάννη και ο ρόλος του Νίκου Κωνσταντόπουλου 

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη της πανεπιστημιακού Τζίνας Πολίτη 

Ο Γιώργος Μανιάτης μιλά στο Δρόμο για το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης 

Επίσης, συνεντεύξεις με τον Παλαιστίνιο αγωνιστή Τζαμάλ Τζούμα και τον Μπασάντα από το Νεπάλ 

Mη χάσετε το νέο ένθετο Δρόμοι της Ιστορίας, που είναι αφιερωμένο στα Ιουλιανά 

Και όπως κάθε Σάββατο αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τη νεολαία 

Δρόμος, η εφημερίδα που γράφεται από όλη την αριστερά για όλη την αριστερά 

Εφημερίδα δρόμος. Αναζητήστε την επίμονα κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Η ΑΔΕΔΥ το παίζει ..."θέατρο του δρόμου"!

Μερικές σκηνές από την συγκέντρωση/θεατρική παράσταση της ΑΔΕΔΥ έξω από την βουλή την ημέρα που ψηφίζεται (15 Ιούλη 2010) κατ' άρθρο το ασφαλιστικό των δημοσιών υπαλλήλων. Αυτή η εκδήλωση ήταν τελευταία κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ πριν τις θερινές διακοπές. Το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα  αφοσιώνεται  από τώρα στα "μπάνια του λαού".  Αγωνιστικό ραντεβού τον Σεπτέμβρη...

Όμως άλλες εποχές τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Την ίδια ημέρα του Ιούλη (15 Ιούλη 1965) ξεκίνησαν τα “Ιουλιανά”. Είχαν διάρκεια 70 ημερών και έριξαν δύο κυβερνήσεις...

Σημείωση: Η μουσική μπάντα και η παράσταση δεν ήταν αυτοσχεδιασμός από  διαδηλωτές αλλά από επαγγελματίες ηθοποιούς και μουσικούς που είχε προσλάβει η ΑΔΕΔΥ για αυτή την περίσταση.  Ελπίζουμε στην επόμενη συγκέντρωση να μην προσλάβει και μετανάστες  για να κρατούν τα πανό...

Πρόεδρε Αλέξη πονάνε τα μυαλά μας, βγάλε μια ανακοίνωση να ‘ρθούμε στα καλά μας

Ο ΣΥΝ ΓΛΑΣΤΑ του ΤΖΙΓΓΕΡ

...και μια σχετική αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα "Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ"

Περιττό να σας περιγράψω το ντελίριο ενθουσιασμού που έχει καταλάβει φίλους και οπαδούς του αγαπημένου μας κόμματος για την επιτυχία που είχαμε ως χώρος, να καταλάβουμε τον προεδρικό θώκο της τριφυλλάρας. Το ντελίριο έχει συνεπάρει και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, που βλέπουν ότι με τέτοιο πρόεδρο, ο Μαρινάκης χέστηκε πάνω του.

Μοναδική παραφωνία κάποιοι ελάχιστοι οπαδοί του Παναθηναϊκού που νοσταλγούν τις χουντικές μέρες του Ασλανίδη και αρνούνται να δουν τις λαμπρές δυνατότητες της αριστερής προεδρίας Κωνσταντόπουλου. Δηλαδή τι φοβούνται; Ότι αντί ο κυρνίκος να υπερασπίζεται την ομάδα στην οποία είναι πρόεδρος θα εφαρμόζει μια πολιτική ουράς στον Ολυμπιακό; Ας μην ξεχνούν οι βαζέλες ότι άλλο είναι η πολιτική, και άλλο είναι το ποδόσφαιρο.

Επειδή πέρα από καλές σχέσεις με το περιβάλλον Αλαβάνου, έχω εξαίρετες σχέσεις και με το περιβάλλον Τσίπρα, μου προώθησαν ένα μέιλ που έφτασε στα γραφεία της Κουμουνδούρου, από έναν απογοητευμένο οπαδό του κόμματος. Ο συγκεκριμένος σύντροφος απαιτεί μια ανακοίνωση που να προστατεύει το κόμμα.

Δημοσιεύω την επιστολή του συντρόφου, διότι με συνεπήρε ο τίτλος του μηνύματος: «ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΟΝΑΝΕ». Το θεωρώ σύνθημα παρασάγγας καλύτερο από «τις ανάγκες των πολλών» και το «ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή και στους αγώνες. Είναι στο χέρι μας!».

Προτείνω άμεσα να υιοθετηθεί ως το βασικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές. Συνδυάζεται και με την επέλαση του ΔΝΤ, καθότι δεν πονάνε μόνο τα μυαλά μας, αλλά και ο κώλος μας.

Αν παρατηρήσετε προσεκτικά, θα δείτε ότι ο συγκεκριμένος σύντροφος, σοφά ποιώντας, έστειλε την επιστολή του και στο τμήμα αθλητισμού και στο τμήμα πολιτισμού της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Σου λέει, έτσι όπως μπλέξαμε τη γραβάτα με το σώβρακο, άντε βγάλε άκρη για το τίνος αρμοδιότητα είναι η κίνηση Κωνσταντόπουλου. Σωστός!

—– Original Message —–

From: S******* Κ*********

To: info@syn.gr ; info@syriza.gr ; grafeia@syriza.gr ; tsipras@syn.gr ; politistiko@syn.gr ; vitsasd@syn.gr ; info@neolaiasyn.gr ; athl@syn.gr ; syn@parliament.gr

Sent: Wednesday, July 14, 2010 9:11 AM

Subject: ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΟΝΑΝΕ

Κυρίες-κύριοι

Δεν πάει άλλο. Ο κύριος Νίκος Κωνσταντόπουλος είναι ο νέος πρόεδρος της Π.Α.Ο Α.Ε. Περιμένω ως ψηφοφόρος μια ανακοίνωση-τοποθέτηση που να προστατεύει το κόμμα και τη συμμαχία στην οποία ανήκει και κυρίως αυτούς που ψηφίζουν από το στραπάτσο του να είναι ένα πρώην ηγετικό στέλεχος πρόεδρος στη χειρότερη κατηγορία Ανωνύμων Εταιρειών που μπορεί να σηκώσει τώρα η κοινωνία. Δεν με ενδιαφέρει να προστατευτεί ο κύριος Κωνσταντόπουλος, για τον οποίο δεν υπάρχει σωτηρία, ούτε ψυχής ούτε πρακτική (αρκεί να δείτε τις αντιδράσεις των οπαδών του ΠΑΟ διαδικτυακά και μόνο τότε θα καταλάβετε τι ακριβώς τον περιμένει). Αυτός τις έκανε τις επιλογές του… Θέλω να προστατευτούν οι χιλιάδες ψηφοφόροι που βλέπουν πρώην ηγετικά στελέχη είτε να γίνονται πρόεδροι σε ΠΑΕ είτε να δεξιώνονται επιχειρηματίες-εν δυνάμει εθνικούς ευεργέτες- είτε να ιδρύουν νέους γλυκανάλατους φορείς εν μέσω τέτοιας έντασης της κοινωνικής και ταξικής πάλης και να μην επιστρέφουν και τις έδρες τους σε αυτούς που τους ψήφισαν.

Πολύ φοβάμαι ότι μιλάω στου κουφού την πόρτα και ότι θα λείπετε σε διακοπές, όπως πριν λίγες μέρες που ο «αγαπητός» κύριος Πάγκαλος δήλωνε «…οι νεκροί της Marfin κάηκαν από δολοφόνους ακροαριστερούς, που είχαν εγκολπωθεί τα κηρύγματα της κ. Παπαρήγα, του κ. Τσίπρα και άλλων τέτοιων…» και δεν βγήκατε να τον ξεβαφτίσετε όπως το ΚΚΕ (και τιμή του που πρόλαβε να του απαντήσει και σε τέτοια ένταση).

Ο τίτλος του θέματος είναι σύνθημα σε πανό φίλων του ΠΑΟΚ και δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα για πολλούς απ’ όσους σας υποστηρίζουν πολιτικά.
Με εκτίμηση,

ένας υπομονετικός απογοητευμένος

Διόδια STOP! Άρνηση πληρωμής στις Αφίδνες 14-7-2010

Και γαμώ τα κόμματα έχουμε σύντροφοι

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα "Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ"

Τι πολυμετοχικός, τι πολυτασικός

Οι οχτροί μας οι ζουλιάρηδες λένε για τον Συριζα ότι δεν γεμίζουμε ταξί ούτε με τον ταξιτζή, τα κανάλια λένε ότι συνέχεια διασπόμαστε, οι επαναστάτες σύντροφοι μας κατηγοράνε ότι είμαστε μαζί για τα λεφτά, οι αναθεωρητές σύντροφοι μας κατηγοράνε ότι είμαστε αριστεριστές, οι αριστεριστές σύντροφοι μας κατηγοράνε ότι είμαστε αναθεωρητές, κάτι γείτονες μας κατηγοράνε ότι ο Τσίπρας γελάει άμα δει κάμερα και ούτω καθεξής.

Αγνοούν όμως όλοι αυτοί οι οχτροί μας οι ζουλιάρηδες, ότι ο Συριζα και δη η ψυχή του Συριζα, ο Συνασπισμός, είναι το πιο πετυχημένο κόμμα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Τελευταία επιτυχία για την οποία όλοι οφείλουμε να αισθανόμαστε υπερήφανοι είναι η ανάληψη της προεδρίας του Παναθηναϊκού από τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ, τον κυρνίκο Κωνσταντόπουλο.

Ποιο άλλο κόμμα έχει να παρουσιάσει τέτοια επιτυχία; Ποιο άλλο κόμμα έχει βγάλει υπουργούς, βουλευτάδες με τη σέσουλα, πρωθυπουργικούς συμβούλους, επιχειρηματίες, επιτρόπους και επιτροπίνες, και προέδρους ομάδων; Πείτε μου πραγματικά, ποιο άλλο κόμμα έχει να παρουσιάσει τέτοιες επιτυχίες;

Ποιο άλλο κόμμα έχει τέτοιες επιτυχίες ειδικά για τους πρώην προέδρους του: Πείτε μου, πού είναι ο Έβερτ; Πού είναι ο Καραμανλής; Πού είναι ο Σημίτης; Ποια αξιώματα έχουν αυτοί οι τενεκέδες; Ποιες θεσμικές θέσεις έχουν καταλάβει;