Ο κλάδος μας δεν βιώνει όμως μόνο τα εκρηκτικά προβλήματα: από το 2006, με αφορμή τις ρυθμίσεις για το ωράριο εργασίας των γιατρών, αναπτύχθηκε ένα σημαντικό κίνημα στα νοσοκομεία, το οποίο συσπείρωσε τους γιατρούς-εργάτες του ΕΣΥ και ανέτρεψε τα σχέδια του πολιτικού και ιατρικού κατεστημένου. Το κίνημά μας υπερκέρασε τη συμμαχία μεταξύ κυβερνητικών συνδικαλιστών της ΝΔ - εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ - Υπουργείου - ΜΜΕ και επέβαλε πραγματικές αυξήσεις, τη ρύθμιση των ρεπό και το πολυδιευθυντικό σύστημα, τη δέσμευση για 2000 προσλήψεις μέσα στο 2009.
Οι δυνάμεις που στήριξαν αυτό το κίνημα και συνέβαλαν σημαντικά στην επιτυχία του ήταν αυτές της πλειοψηφίας της ΑΕΓ και της ΑΡΣΙ , η δε ΔΗΠΑΚ με τη διασπαστική της στάση έβαλε στην πράξη πλάτη στην ΠΑΣΚΕ και την ΔΗΚΝΙ και εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Δυστυχώς όμως, οι απαράδεκτες ενέργειες εκπροσώπου της ΑΕΓ στην Αθήνα, ο οποίος έβγαλε από τη δύσκολη θέση τις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, καθώς με την πρότασή του αναγνωρίστηκε από την πλειοψηφία του συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ, το Μάρτιο του 2009, ο νόμος Αβραμόπουλου ως ΣΣΕ, αμαύρωσαν τον αγώνα που έδωσαν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής ενήργησε αντίθετα προς τις θέσεις της παράταξής του, αλλά και τις θέσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκάθαρα τόνισε στη Βουλή το αυτονόητο, ότι δηλαδή ο νόμος του Αβραμόπουλου δεν εξέφραζε την υπογραφείσα με την ΟΕΝΓΕ κλαδική σύμβαση. Θεωρώντας ότι αυτή η συγκεκριμένη πολιτική - συνδικαλιστική στάση δεν εκφράζει την πλειοψηφία των αγωνιστών - αγωνιστριών του ΣΥΡΙΖΑ στην Υγεία και ότι βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, εκφράσαμε έγκαιρα προς το τμήμα υγείας του ΣΥΝ τη διάθεσή μας για ένα κοινό ψηφοδέλτιο της ριζοσπαστικής αριστεράς, όπου τέτοιες πολιτικές επιλογές δεν έχουν θέση.
Στοιχειώδης προϋπόθεση για το προχώρημα και το βάθεμα της ενότητας και της εμπιστοσύνης, αποτελεί η υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων και συμφωνιών μας. Όταν αυτό δεν γίνεται, η πλευρά που έχει την ευθύνη οφείλει να δώσει και τη λύση. Αντί για λύσεις, όμως, από την ΑΕΓ εισπράξαμε άρνηση και έτσι αποφασίσαμε τη διακριτή συμμετοχή μας στις εκλογές στο σχήμα της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών, με τον τίτλο Α.Ρ.Σ.Ι.- ΕΝΩΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Αξίζει να τονίσουμε ότι η ΑΡΣΙ στην Αθήνα περιλαμβάνει σχεδόν όλο το αγωνιζόμενο τμήμα των νοσοκομειακών γιατρών και είχε προτείνει κοινή εκλογική κάθοδο των συνδικαλιστικών δυνάμεων που είχαν δώσει από κοινού τη μάχη στις γενικές συνελεύσεις, στο συντονιστικό των συνελεύσεων, στις επισχέσεις εργασίας, ενώ συμμετέχει στις εκλογές με ένα μαζικό ψηφοδέλτιο με 85 υποψήφιους. Είναι φανερό, ότι η πραγματικότητα των επερχόμενων εκλογών των νοσοκομειακών γιατρών αναδεικνύει σημαντικές πλευρές των πολιτικών ζητημάτων και της συνδικαλιστικής ταχτικής του ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να απαντηθούν τόσο για την ανάπτυξη όσο και για την αποτελεσματική συγκρότησή του, στη κατεύθυνση της συσπείρωσης ενός όσο το δυνατόν πλατύτερου καιαποτελεσματικού αριστερού κινήματος.
Η αναγκαία πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση, με βάση και τις αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, δεν μπορεί να παραβλέψει το κρίσιμο σημείο για τις μέρες που έρχονται, μέρες επίθεσης στο κίνημα και στην τάξη μας: κόκκινη γραμμή για την οικοδόμηση μίας σύγχρονης, ταξικής, αντινεοφιλελεύθερης Αριστεράς στους χώρους δουλειάς, αποτελεί η πολιτική - συνδικαλιστική λογική της συνδιοίκησης, της υπεράσπισης του «λιγότερο κακού», της υπονόμευσης, εν τέλει, του κινήματος και των πρωτοπόρων εργαζομένων. Η κοινή μας πορεία όλα αυτά τα χρόνια έχει γίνει πάνω σ´ αυτή τη λογική, που είναι και ο μόνος δρόμος για την υπεράσπιση του σήμερα και του αύριο του ΣΥΡΙΖΑ. Εκπτώσεις σ´ αυτά τα θέματα, προκειμένου να υπάρξει «ενιαία» συνδικαλιστική καταγραφή, δεν κάνουν άλλο από το να κρύβουν τα πραγματικά επίδικα κάτω από το χαλί και τραυματίζουν την ήδη πληγείσα αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ.
Μία τέτοια στάση θα ακύρωνε αγώνες, προσωπικά ήθη, αλλά και το μέλλον, τη διεισδυτικότητα και την αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προσπάθειές μας, μέχρι σήμερα, προσέβλεπαν με συντροφικότητα στην εξεύρεση λύσης που να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες. Προϋπήρχαν η κοινή εκλογική κάθοδος στην ΑΔΕΔΥ, την ΠΟΕΔΗΝ, η συμπαράταξη στα συνέδρια της ΟΕΝΓΕ. Δυστυχώς, στις εκλογές της ΕΙΝΑΠ η συμπόρευσή μας δεν έγινε δυνατή. Είναι βέβαιο, ότι με πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες της ΑΕΓ, με τους οποίους μας συνδέουν πολλοί και καλοί αγώνες, δε θα πάψουμε να παλεύουμε μαζί για τη συγκρότηση μίας πλατιάς και ριζοσπαστικής Αριστεράς μέσα στα νοσοκομεία. Δε θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για ένα ΣΥΡΙΖΑ Υγείας με τοπικές συνελεύσεις σε κάθε πόλη, που θα παίρνει ζωή από πλατιές αριστερές συσπειρώσεις και παρατάξεις.
Να προχωρήσουμε, με βάση την απόφαση της 3ης ΠΣ, στη συγκρότηση κλαδικής επιτροπής υγείας του ΣΥΡΙΖΑ,- ή αντίστοιχου οργάνου των γιατρών του ΕΣΥ μέχρι να συγκροτηθεί η επιτροπή αυτή, με τακτικές συνεδριάσεις, όπου συλλογικά και δεσμευτικά θα αποφασίζουμε την τακτική μας, σύμφωνα με τις αποφάσεις των τοπικών συνελεύσεων, καθώς και την ανακλητή, κυκλική και πλουραλιστική εκπροσώπηση στα συνδικαλιστικά όργανα.
1. Καραβάς Αντώνης, Επιμ. Β΄, «Ερυθρός», Αριστερή Κιν. Υγειονομικών
2. Καράμπελας Γιάννης, Ειδικ/νος, «Γ. Γεννηματάς», Ένωση Εργαζομένων
3. Μάλλιος Γιάννης, Ειδικ/νος, «Γ. Γεννηματάς», Αριστερή Κίνηση Υγειονομικών
4. Οικονόμου Γιάννης, Ειδικ/νος, Γεν. Πατησίων, Ανένταχτος
5. Πανταζόπουλος Γιάννης, Δ/ντής, Νοσοκομείο «Ερυθρός», Ανένταχτος
6. Τοσονίδου Δέσποινα, Επιμ. Β΄, «Ασκληπιείο Βούλας», Αντικαπιταλιστική
Πολιτική Ομάδα
7. Φαράντος Μπάμπης, Επιμ. Β΄, Γεν. Πατησίων, Αριστερή Κίνηση Υγειονομικών