Πριν 7 χρόνια...

Από τις λίγες φορές που μπορούσες να ανέβεις τα σκαλοπάτια της Βουλής χωρίς εμπόδια…

Ιούνης του 15, λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα. Ο κόσμος στους δρόμους δίνει το παρόν στις υποσχέσεις του ΟΧΙ. Bουβός και ανήσυχος. Η κρίση εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίσει να γίνεται φανερή. Δείτε τα πρόσωπά τους…

Οι ηγεσίες και τα μεγαλοστελέχη της αριστεράς είναι κρυμμένα στα λαγούμια τους. Όχι μόνον στον ΣΥΡΙΖΑ… (Μόνη εξαίρεση στην διαδήλωση της 21-06-2015, η πρόεδρος της βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου - 1.52).

Αυτός ο κόσμος, που τότε κατέβαινε στους δρόμους, σήμερα δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Το διαζύγιο θα οριστικοποιηθεί στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού συστήματος στις επόμενες εκλογές. Πάμε στοίχημα;

Ο φαρισαϊσμός των κανονισμών euro για τους ρύπους των αυτοκινήτων

Από την 1η Γενάρη του 1993 που επιβλήθηκε το euro-1 για τον περιορισμό των ρύπων απο τους κινητήρες εσωτερικής καύσης μέχρι σήμερα έχουν περάσει 3 δεκαετίες. Η διδοχική αυστηροποίηση των κανονισμών τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τον χαρακτήρα της προώθησης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων.

Τι επιπτώσεις όμως έχει αυτή η τριαντάχρονη πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος;

Το πρώτο πράγμα, που όλοι γνωρίζουμε, είναι ότι τα αυτοκίνητα δεν μολύνουν το περιβάλλον μόνον κατά την χρήση τους, αλλά και κατά την παραγωγή τους.

Επίσης γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχοι κανονισμοί.

Αν συμπεριλάβουμε σήμερα στο περιβαντολλογικό κόστος των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παραγωγή τους και από την παραγωγή του ηλεκτρικού που καταναλώνουν, η διαφορές τελικά από τα αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικές καύσης δεν είναι τόσο σημαντικές όσο παρουσιάζονται…

Περιβαλλοντικό κόστος έχουν και τα αυτοκίνητα, όταν πάψουν να λειτουργούν και αποσύρονται από την κυκλοφορία. Και αυτό δεν πρέπει να συνυπολογιστεί;

Όμως ένα αυτοκίνητο δεν μολύνει το περιβάλλον από την χρήση μόνο από τον κινητήρα που χρησιμοποιεί. Υπάρχουν και άλλες σημαντικές πηγές ρύπανσης από τα αυτοκίνητα που είναι κοινές και στα ηλεκτρικά και σε αυτά που χρησιμοποιούν άλλες πηγές ενέργειας. Πηγές ρύπανσης είναι και τα δισκόφρενα αλλά και τα ελαστικά.

Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα μιας σχετικά πρόσφατης έρευνας της Emissions Analytics. Έδειξαν πως τα ελαστικά ενός αυτοκινήτου (με κινητήρα εσωτερικής καύσης, υβριδικό ή αμιγώς ηλεκτρικό), μπορεί να ρυπαίνουν έως και 3.650 φορές περισσότερο σε σύγκριση με τους ρύπους που παράγει ο κινητήρας εσωτερικής καύσης ενός αυτοκινήτου, με τον μέσο όρο των εκπομπών που προέρχονται από τα ελαστικά να είναι 1.850 φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο εκπομπών ρύπων από την εξάτμιση ενός αυτοκινήτου !…

περισσότερα εδώ:

Gaining traction, losing tread Pollution from tire wear now 1,850 times worse than exhaust emissions

Η "εφημερίδα των συντακτών" και το "Μίσος για την Δημοκρατία"[*]…

Αυτή την φορά δεν ανέλαβε η Νόρα Ράλλη, αλλά η ιδία η efsyn.gr να ενημερώσει το αναγνωστικό κοινό της για ένα “σοβαρό” ζήτημα, με ένα κείμενο που έχει τον τίτλο:

Αλλη μια παραίτηση και αποχώρηση από το ΜέΡΑ25

και υπότιτλο:

Με βαριές αιχμές για «ιδιάζουσα μετάλλαξη», «παραβίαση του καταστατικού», «ανυπαρξία στρατηγικής και κεντρικού προτάγματος».

Η σοβαρότητα του θέματος αποτυπώνεται στον επείγοντα χαρακτήρα της δημοσιευσή του. Πριν περάσει 1 ώρα από την δημοσίευση στην “εφημερίδα των συντακτών”, το ίδιο ακριβώς θέμα προβάλλεται και από την “αυγή”:

Ο συντονιστής νεολαίας Δυτικής Ελλάδας μεταξύ άλλων κάνει λόγο για κομματικό κατήφορο του ΜέΡΑ25

Πρόκειται για μια επιστολή που απέστειλε ένας πολυθεσίτης (όπως δηλώνει ο ίδιος: Συντονιστής της ΟΒ Αγρινίου, Υπεύθυνος Οργανωτικού ΠΣΕ Αιτωλοακαρνανίας, Συντονιστής Νεολαίας Δυτικής Ελλάδας, καθώς και μέλος του ΜέΡΑ25) στην οποία προβάλει τους λόγους της αποχώρησής του.

Οι λόγοι της επικοινωνιακής πολιτικής του μηχανισμού του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα για να “αξιοποιήσει” αυτή την επιστολή είναι προφανείς, όπως εξάλλου είναι φανερός και ο πανικός που επικρατεί στην Κουμουνδούρου για την αδυναμία του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να καλύψει την δημοσκοπική διαφορά από μια Κυβέρνηση που όλο και περισσότερο απαξιώνεται στην ελληνική κοινωνία…

Μια εφημερίδα όμως οφείλει να κάνει μια στοιχειώδη έρευνα για ένα θέμα που δημοσιεύει και να διαπιστώσει αν είναι βάσιμοι οι ισχυρισμοί που προβάλλονται εκεί. Δεν χρειάζεται κάποιος ιδιαίτερος κόπος, αρκεί να έδειχνε αυτή την επιστολή στο τελευταίο  μέλος του ΜέΡΑ25.

Τότε θα διαπίστωνε πως  αυτός ο κύριος που υπογράφει την επιστολή, είναι πρώτα απ’ όλα ψεύτης και συκοφάντης!

Για τον αυτοπροσδιορισμό και πολιτική αυτονομία του ΜΕΡΑ25

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε στα πλαίσια του προσυνεδριακού διάλογου του Μέρα25 (Μάης 2022)  για να θέσει κυρίως ερωτήματα για τους επικαθορισμούς των πολιτικών πρακτικών σε σχέση με το αίτημα της κοινωνικής χειραφέτησης.

Το ΜέΡΑ25 είναι ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, που καταγράφεται στην πολιτική σκηνή με την δική του διακριτή παρουσία και διαψεύδει όσους το εκλαμβάνουν ως μια “φούσκα” που σύντομα θα ξεφουσκώσει. Με το συνέδριό του προσπαθεί να αποσαφηνίσει ακόμα περισσότερο την πολιτική του στοχοθεσία να αποτυπώσει αυτές τις κατακτήσεις στο καταστατικό και το πρόγραμμα, τα δυο βασικά χαρακτηριστικά της ταυτότητας ενός κόμματος.

Δεν θα πρέπει να επικεντρώνουμε την προσοχή μόνον στο να “κλείνουν” κάποια θέματα ως κοινές κατακτήσεις, αλλά και να “ανοίγουν” άλλα, ως χώροι κοινού προβληματισμού και πολιτικού πειραματισμού. Ένα συνέδριο είναι πράγματι επιτυχημένο, όταν παράλληλα ενισχύει την συναίσθηση για τις μεγάλες προκλήσεις που μας περιμένουν και παραμένουν ανοικτές.

Τι είναι η Πολιτική;

Αν και ακατονόμαστη ως ένα διακριτό θέμα προς συζήτηση, είναι παρούσα στο Συνέδριο: Η πολιτική είναι κάτι παραπάνω από τον προσδιορισμό κάποιων στόχων προς επίτευξη, είναι πρώτιστα μια ικανότητα που προσδιορίζεται από τις πρακτικές που ασκείται. Η πολιτική ως ένα πεδίο πρακτικών υπόκειται σε επικαθορισμούς που διαμορφώνουν το πλαίσιο εντός του οποίου ασκείται. Αν κλείνουμε τα μάτια και να κάνουμε πως δεν υπάρχουν αυτοί οι επικαθορισμοί, δεν θα αποφύγουμε τις συνέπειες της άγνοιάς μας: θα τους βρούμε μπροστά μας, όπως τους βρήκαν κι’ άλλοι…

Το παρακάτω κείμενο επικεντρώνεται στο ζήτημα αυτών των επικαθορισμών της Πολιτικής, για να θέσει κυρίως ερωτήματα και όχι για να δώσει απαντήσεις.

Πώρωση (η)

Η κατάσταση χειροτερεύει ραγδαία και η δυνατότητα διαλόγου υπό συνθήκες αλληλοσεβασμού και αλληλοκατανόησης διαρκώς συρρικνώνεται. Η πώρωση αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της συγκυρίας. Με βασική αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία μερικές σκέψεις του Αλέξανδρου Μπίστη:

Αναδημοσίευση από το "albist.gr"

Ο άνθρωπος ο πωρωμένος

είναι ο αναίσθητος από ηθική άποψη,

που η συνείδησή του έχει απονεκρωθεί.

Γ. Σαραντάκος

Μετά το φιάσκο που υπέστησαν στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ και οι υποστηρικτές τής Δυτικής προπαγάνδας από την ομιλία του Ζελένσκι και των … εκλεκτών καλεσμένων του, και ενώ κορυφαία στελέχη τού κυβερνώντος κόμματος διαχώριζαν με έμφαση τη θέση τους, ο Πρωθυπουργός εξέδωσε τετράλεπτο διάγγελμα για να μας εξηγήσει τι έγινε εκείνο το βράδυ στη Βουλή, στο οποίο, όμως, δεν βρήκε να μας πει μια κουβέντα για το συγκεκριμένο περιστατικό, που μάλλον δεν συνέβη ποτέ ή, έστω, είναι ανάξιο σχολιασμού.

Η παντελής αδυναμία τού Κ. Μητσοτάκη να παραδεχθεί ότι “δεν πήγε πολύ καλά αυτό“, υποδηλώνει την πεποίθηση ότι αν δεν το αναγνωρίσει μπορεί και να μη συμβαίνει, αδυνατώντας να αντιληφθεί (ή αδιαφορώντας συνειδητά για) το γεγονός πως όσο περισσότερο αποκλίνει ο λόγος του από την κοινή αντίληψη για τα πράγματα, τόσο περισσότερο φθίνει η (όποια) αξιοπιστία του. Αυτή η τυφλότητα, ως προς το πριόνισμα του κλαδιού πάνω στο οποίο κάθεται, έχει όνομα: ονομάζεται πώρωση και αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της σημερινής συγκυρίας.

Σε πολύ δυσκολότερη θέση από τον Κ. Μητσοτάκη, ασφαλώς, ο Β. Ζελένσκι, ο Ουκρανός πρόεδρος μαριονέτα, περιφέρει τη δική του πώρωση ανά τις χώρες της Δύσης, εκλιπαρώντας τις να ξεκινήσουν επιτέλους τον Γ’ Παγκόσμιο. Μη ελέγχοντας στην πραγματικότητα κανέναν μηχανισμό στη χώρα του, την έχει ήδη σύρει μαζί με τον λαό της σε έναν καταστροφικό και αχρείαστο πόλεμο, εξυπηρετώντας τους επιθετικούς σχεδιασμούς της Δύσης, μετατρεπόμενος σε τραγική φιγούρα που αποδεικνύει πόσο ολέθρια είναι η ανάθεση κεντρικών πολιτικών αποστολών σε μη πολιτικά πρόσωπα και ιδίως χωρίς τη στήριξη ισχυρών κομμάτων.

Θ. Ευτυχίδης: Για την προϊστορία του πολέμου στην Ουκρανία

Αν δείτε το video, προσπαθήστε να απαντήσετε στα παρακάτω ερωτήματα:

1. Ποιός Έλληνας, αρχηγός κόμματος, έχει τις περισσότερες ομοιότητες/αντιστοιχήσεις με τον “εθνικό ηγέτη” Βολοντιμίρ Ζελένσκι;

2. Ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημα που απειλεί την συνοχή του Ουκρανικού κράτους και οδήγησε στον πόλεμο: Ο άγριος καπιταλισμός, που έχει εμπεδωθεί με το προσωπείο του άγριου εθνικισμού και κυριαρχεί στην Ουκρανική κοινωνία ή η έξωθεν ιμπεριαλιστική επέμβαση;

3. Από τις αναδιατάξεις στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα που θα ακολουθήσουν την λήξη του πολέμου και η γενικότερη ενίσχυση του εθνικισμού που “εξάγεται” από τον πόλεμο στην Ουκρανία , ποιοί θα είναι τελικά οι κερδισμένοι: Οι Ουκρανοί ολιγάρχες ή υποτελείς τάξεις στην Ουκρανία αλλά και στα άλλα κράτη που εμπλέκονται σε αυτή την πολεμική σύρραξη;

 

Για το δικαίωμα στην "αστική αυτοπεποίθηση"...

Δεν καταλαβαίνω όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως πρόεδρο έναν “αστό ηγέτη”, γιατί τώρα ενοχλούνται κάποιοι συριζέοι για την αστική αυτοπεποίθηση του Ε.Τσακαλώτου. Μόνον ο Αλέξης δικαιούται να έχει “αστική αυτοπεποίθηση”;

Γιατί ο Τσίπρας είναι “αστός ηγέτης” το έχει εξηγήσει πολύ καλά ο Αριστείδης Μπαλτάς,παλαιότερα και μάλιστα αυτή η θέση έγινε αποδεκτή τότε από το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ με ενθουσιασμό.

Λεπτομέρειες εδώ:

Από τον "δημοκρατικό δρόμο στον σοσιαλισμό" στην οικοδόμηση του "εθνικού ηγέτη"

Έχουν χιούμορ οι συριζέοι! Κατάμαυρο...

Το ΜέΡΑ25 στόχευαν, αλλά αυτό που κατάφεραν είναι να ξεφτιλίζουν την κ. Μαρία Μποτονάκη, δημοσιεύοντας την μια δήλωση που τους έστειλε. Εκεί εξηγεί με τον δικό της τρόπο – που προκαλεί γέλιο - πως αυτό το κομμάτι από την ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη στη βουλή 30/09/2021 έγινε “η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι”...

Απόσπασμα από την δήλωση που έστειλε η Μαρία Μποτονάκη στο “avgi.gr” :

“Μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες εκδημοκρατισμού και εξυγίανσης του εκκεντρικού φορέα ΜέΡΑ25, ήρθε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι: η πρόταση της επιβολής του προστίμου των 100 ευρώ στην ηλικιακή ομάδα άνω των 60 ετών, που δεν έχει εμβολιαστεί, ανήκει στον Γιάνη Βαρουφάκη. Την έθεσε ως μορφή «διανοητικού πειράματος» (!!!) στην Ελληνική Βουλή, που τον στείλαμε όλοι εμείς, που πιστέψαμε ότι δεν μίλαγε τον ξύλινο πολιτικό λόγο, που ακούγαμε μέχρι τότε.

Κάναμε λάθος!”

ΥΓ. Το κείμενο στο avgi.gr (https://www.avgi.gr/politiki/408049_nea-apohorisi-me-aihmes-komma-poy-dioikeitai-apo-ton-etsithelismo-ton-diorismenon) υπάρχει μια υποσημείωση: * Εκ παραδρομής είχε παραλειφθεί ένα κομμάτι από το κείμενο αποχώρησης. Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το κομμάτι που είχε ...παραλειφθεί. 

Πειράζει που, δεν πιστεύω ότι ήταν εκ παραδρομής η παράλειψη;

Ο Σατράπης και οι "αυλές" του...

- Τότε, είχε την αυλή του και δεν χρειαζόταν “μέλη” (2009). 

- Το μόνον που χρειαζόταν ήταν να γίνει διπλοθεσίτης πρόεδρος και στον ΣΥΝασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ...

- Η αυλή του τον ονόμασε "εθνικό ηγέτη" και έγινε πρωθυπουργός... 

- Σήμερα έχει αποκτήσει καινούργια αυλή, θέλει να ξεφορτωθεί την παλιά (2022)...

- Η φιέστα της αποκαθήλωσης της έχει ξεκινήσει...

- Στους οπαδούς του, που θα συμμετέχουν σε αυτή φιέστα και επιβεβαιώνουν έμπρακτα την πίστη τους στον Αρχηγό, αποδόθηκε τιμητικά η ονομασία “μέλη”. Έτσι κι αλλιώς, οι σατράπες έχουν μόνον “αυλές”.

- Αυτό όλοι το γνωρίζουν. Πιο καλά απ’ όλους το γνωρίζουν οι οπαδοί του αλλά και η παλιά του “αυλη”. Μόνον που δεν το ομολογούν...

 

Η φαντασία ως “επιστημονική” αναγκαιότητα για την κατανόηση του πραγματικού...

Όλοι έχουμε ακουστά το σύνθημα “Φαντασία στην εξουσία”, που έχει την καταγωγή του από τον Μάη του 68.

Σε κάποιους παλιότερους φέρνει στην μνήμη τους το ομότιτλο τραγουδάκι του Στέλιου Βαμβακάρη σε στίχους του Πάνου Ηλιόπουλου που τραγουδήθηκε για πρώτη φορά από τον Παύλο Σιδηρόπουλο, πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια…



Κάτι θα θυμάστε και από το σχολείο για τους “φανταστικούς” αριθμούς, που όταν πολλαπλασιάζονται με τον εαυτό τους, δίνουν ως αποτέλεσμα αρνητικούς πραγματικούς αριθμούς. Αυτή η “αλλόκοτη” συμπεριφορά τους σε σχέση με το “πραγματικό”, είναι μια μορφή “φαντασίας”, όπως για παράδειγμα “αλλόκοτοι” φαίνονται και οι στίχοι από το παραπάνω τραγουδάκι, ως προς νόημα των πράξεων που περιγράφουν: