ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 11 Μαΐου 2021

Η «επιστημονική φαντασία» του Κώστα Δουζίνα και ο Νίκος Πουλαντζάς



Ένα σύντομο σχόλιο για το άρθρο του Κώστα Δουζίνα:

Αριστερά και κράτος (με αφορμή την επίθεση στον Δημήτρη Τζανακόπουλο). Του Κώστα Δουζίνα


Ο Κώστας Δουζίνας προσπαθεί με βάση την άποψη του Νίκου Πουλαντζά για τον «δημοκρατικό δρόμο» στον σοσιαλισμό να εξηγήσει τις σημερινές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο κράτος, αλλά και τις χθεσινές, όταν ήταν κυβέρνηση.

Όμως από την επιχειρηματολογία του απουσιάζει το πιο βασικό, το οποίο ουσιαστικά την ακυρώνει: Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία, αλλά και η θέση του σήμερα ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει καμία σχέση με αυτή την στρατηγική επιλογή.

Ο “δημοκρατικός δρόμος για τον σοσιαλισμό” προβλέπει ότι η λαϊκή εξουσία οικοδομείται από τα κάτω. Αυτό σημαίνει - όπως περιγράφεται στα πολιτικά ντοκουμέντα - ότι ξεκινάει από τις λαϊκές λεωφόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης και του εργατικού κινήματος - από αυτούς τους «πυλώνες» της λαϊκής εξουσίας - για να κατακτήσει τις στενωπούς του βαθέως κράτους. Παράλληλα, στον κοινωνικό συσχετισμό αυτή η πορεία αποτυπώνεται πολιτικά στην οικοδόμηση ενός «μαζικού» κόμματος, που διατηρεί την αυτονομία του απέναντι από το κράτος.

Αυτά λέει η «θεωρία» που επικαλείται ο Κώστας Δουζίνας…

Πώς λοιπόν συνέβη ο ΣΥΡΙΖΑ να χάνει στις εύκολες μάχες της τοπικής αυτοδιοίκησης, να έχει περιορισμένη παρουσία στο κίνημα και πολύ μικρό αριθμό μελών, αλλά να κερδίζει στον πόλεμο της διακυβέρνησης; Η μόνη «αλήθεια» που υπάρχει στην πορεία του για την κυβερνητική εξουσία ως πολιτικό μόρφωμα που ανήκει στον χώρο της Αριστεράς, είναι ότι αυτή η στρατηγική επιλογή του «δημοκρατικού δρόμου» δεν είχε καμία επιβεβαίωση…

Ούτε μπορούσε να επαληθευθεί από την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με σύμμαχο ένα ακροδεξιό πολιτικό μόρφωμα, το οποίο ήταν εμπόδιο για οποιαδήποτε μεταρρύθμιση εντός του κράτους. Δεν ήταν ούτε η τρόικα που έβαλε εμπόδια στον διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος, στην εκπαίδευση, στο μεταναστευτικό και σε διάφορα άλλα παρόμοια ζητήματα, ούτε ο γενικότερος κοινωνικός συσχετισμός, αλλά μόνον ο «κυβερνητικός συσχετισμός» της πρώτης φοράς Αριστερά. Σε αυτή την πορεία, το «βαθύ κράτος» ήταν αυτό που «άγγιξε» τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι το αντίστροφο…

Το 81, που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την κυβέρνηση, πράγματι σημειώθηκε μια σημαντική πολιτική τομή σε σχέση με την κατάργηση του κράτους της δεξιάς. Τότε το ΠΑΣΟΚ ήταν πράγματι «μαζικό κόμμα». Στην αντιπαλότητα του με το κράτος κινητοποίησε τους «πρασινοφρουρούς». Όταν ανέλαβε κυβερνητικές ευθύνες ο ΣΥΡΙΖΑ, καμία ανάλογη τομή δεν σημειώθηκε. Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία απλά επικυρώθηκε η «συνέχεια» του κράτους. Επίσης, για να καλύψει τις θέσεις στον κρατικό μηχανισμό με πολιτικά πρόσωπα, που προβλέπεται να διορίζονται απ’ την Κυβέρνηση, μάζεψε απ’ εδώ κι’ από κει διάφορους τυχάρπαστους, αφού δεν μπορούσε να στηριχθεί στην κομματική του «βάση»…

Αυτά, εν συντομία, αφορούν στην «ιστορία», τα άλλα που γράφει ο Κώστας Δουζίνας αφορούν την «φαντασία» όσων πιστεύουν ότι ο σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ σχετίζεται με τον «δημοκρατικό δρόμο προς τον σοσιαλισμό»…

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ