Η επιστήμη, η προπαγάνδα και η «ιερά εξέταση» την εποχή του COVID-19...

Η γενικευμένη απείθεια στα κυβερνητικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας δείχνει ότι στα «λαϊκά δικαστήρια» έχει καταδικαστεί η κυβερνητική πολιτική για το παρατεταμένο lockdown.

Η κυβέρνηση αναζητεί τρόπους εναγώνια τρόπους χαλάρωσης των μέτρων και προβάλλει ως «μαγική» λύση τον εμβολιασμό. Η κρίση εμπιστοσύνης όμως δημιουργεί αρνητικό κλίμα για την αποδοχή αυτής της νέας πολιτικής: Οι επιφυλάξεις που εκφράζονται δημόσια και ο σχετικά μικρός αριθμός όσων προσέρχονται για εμβολιασμό, είναι ενδεικτικές… Η Κυβέρνηση φοβάται πως αν αποτύχει ξανά, τότε το ζήτημα των ευθυνών μπορεί να μεταφερθεί από τα «λαϊκά δικαστήρια» στα «αστικά»…

Το άρθρο 4 αφορά στα προληπτικά μέτρα για την διαχείριση αυτού του «κινδύνου».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει πως η κυβερνητική προπαγάνδα προβάλει αυτές τις ρυθμίσεις.

Το άρθρο 4 προβάλλεται στα ΜΜΕ ότι κατοχυρώνει την ασυλία επιτροπών «Λοιμωξιολόγων» και «Εμπειρογνωμόνων». Ενδεικτικοί οι τίτλοι των εφημερίδων και των ανακοινώσεων. Το ψεύδος σε αυτή την προβολή είναι ότι με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η ελευθερία της διατύπωσης επιστημονικής άποψης των ειδικών για τα θέματα της πανδημίας. Ένας καλοπροαίρετος πολίτης, που δεν έχει ενημέρωση για το τι ακριβώς είναι αυτές οι επιτροπές των «Λοιμωξιολόγων» και «Εμπειρογνωμόνων», θα συμφωνούσε ότι η επιστημονική αλήθεια δεν κρίνεται στα «δικαστήρια» και δεν θα πρέπει να επανέλθουμε στην εποχή της «ιεράς εξέτασης»…

Όμως δεν πρόκειται περί αυτού. 

Αυτές οι επιτροπές είναι όργανα που εισηγούνται πολιτικές προτάσεις και συγκεκριμενοποιούνται με συγκεκριμένα πρακτικά μέτρα που αφορούν πρακτικές στον χώρο της καθημερινότητας και όχι της επιστήμης. Ακόμα και τα μέλη αυτών των επιτροπών που πράγματι έχουν την «ειδικότητα» του «Λοιμωξιολόγου» ή του «Εμπειρογνωμόνα» για ζητήματα πανδημίας, δεν συμμετέχουν με κριτήριο την επιστημονική τους επάρκεια αλλά την πολιτική τους ικανότητα να διαχειριστούν αυτά τα ζητήματα.

Αν οι επιτροπές αυτές ήταν «επιστημονικές» δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να μην δημοσιεύονται τα «πρακτικά» τους. Δεν υπάρχει κανένας λόγος η «επιστημονική αλήθεια» να παραμένει κρυφή, παρά μόνον αν αυτό επιβάλλεται από πολιτικές σκοπιμότητες που βάζουν φραγμούς στην χρήση της…

Ο πολιτικός χαρακτήρας αυτών των επιτροπών προσδιορίζεται και από την σύνθεσή τους. Είναι αποκαλυπτικό ότι η πλειοψηφία σε αυτές της επιτροπές είναι πολιτικά πρόσωπα (κατέχουν συγκεκριμένες θέσης ευθύνης στα κυβερνητικά όργανα ή τον κρατικό μηχανισμό) και συμμετέχουν επειδή ακριβώς κατέχουν αυτές τις θέσεις.

Για παράδειγμα, οι 7 από τους 11 στην «Εθνική Επιτροπή Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19 είναι καθαρά πολιτικά πρόσωπα, ενώ οι υπόλοιποι έχουν κάποια θέση στον κρατικό μηχανισμό:



1. ΠΡΕΖΕΡΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας, ως Πρόεδρος.

2. ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, Γενικός Γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας του Υπουργείου Υγείας.

3. ΚΑΡΑΟΥΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, Προϊσταμένη της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Ποιότητας Ζωής του Υπουργείου Υγείας.

4. ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (Ε.Ο.Δ.Υ.).

5. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, Πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.).

6. ΠΑΠΑΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.).

7. ΓΚΟΓΚΟΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Επιχειρησιακής Ετοιμότητας Εκτάκτων Καταστάσεων Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας.

Ιδού και η απόφαση σύστασης, δημοσιευμένη στην «διαύγεια»:

https://diavgeia.gov.gr/doc/%CE%A9%CE%A5%CE%987465%CE%A6%CE%A5%CE%9F-%CE%9E5%CE%9E?inline=true