(συνέχεια από το κείμενο «Για τις τσόντες στο όνομα και στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ...»)
Μερικά στοιχεία από την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία αρκετοί τα έχουν ξεχάσει:Το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πήρε σάρκα και οστά για πρώτη φορά το 2003 ως «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»
Εδώ μερικά από τα σχετικά ντοκουμέντα εκείνης της εποχής:
Δέκα χρόνια μετά, αυτό το ξεκίνημα της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» μέσα από μια πολυτάραχη πορεία, καταλήγει στο ιδρυτικό συνέδριο ενός νέου κόμματος. Σε αυτή την πορεία ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ προσπάθησε να επιβάλει τον οργανωτικό και πολιτικό έλεγχο του εγχειρήματος με κάθε μέσο. Πρώτα απ’ όλα επέβαλε το όνομά του στο εγχείρημα και μετέτρεψε την «ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» σε «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ».
Έτσι, η «πρωτοβουλία για την συσπείρωση της Αριστεράς» έγινε «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της ριζοσπαστικής Αριστεράς». Μετά, για να μην δημιουργούνται συγχύσεις ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δεν είναι απλά διακοσμητικό στοιχείο στο ΟΝΟΜΑ του εγχειρήματος, επέβαλε και τον «διπλοθεσίτη» πρόεδρο, ώστε να ταυτίζεται ο πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (της Αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας) με τον πρόεδρο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (της ριζοσπαστικής Αριστεράς).
Η διπλή γλώσσα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (και του ένα και του άλλου) είναι πλέον στοιχείο της ταυτότητά του: Άλλα λέει στα λόγια, όπως η αποδοχή της έννοιας της «ηγεμονίας» του Γκράμσι, για την οποία έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για την προβολή της, τον σεβασμό της διαφορετικής άποψης κλπ, κλπ, και άλλα κάνει στην πράξη και εφαρμόζει τις γνωστές κουκουέδικες πρακτικές του οργανωτικού ελέγχου των πολιτικών συμμαχικών σχημάτων στα οποία συμμετέχει. Άλλα γράφει στις διακηρύξεις του και άλλα κάνει στα κανάλια, κλπ, κλπ. Αυτή η διγλωσσία συνεχίζεται και σήμερα και εντείνεται ακόμα περισσότερο μπροστά στην προοπτική ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων και επεκτείνεται με ανάλογες πρακτικές και στο μαζικό κίνημα.
Ήδη έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους πρωτοβουλίες για την συγκρότηση συνδικαλιστικών παρατάξεων και μαζικών φορέων οι οποίοι ελέγχονται κομματικά και επιδιώκεται να λειτουργούν κυρίως ως ιμάντες μεταβίβασης των κεντρικών πολιτικών επιλογών. Αυτές οι πρακτικές αποτυπώνονται μάλιστα και στο προτεινόμενο καταστατικό με συγκεκριμένες διατάξεις. Για αυτά όμως τα ζητήματα, θα αναφερθούμε αναλυτικά και με παραδείγματα σε άλλο κείμενό μας. Εδώ θα περιοριστούμε στις σχέσεις του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ με το νέο κόμμα που προχωράει προς το 1ο του συνέδριο.
Ακόμα και τα αστικά κόμματα, όταν κάνουν «συμμαχικές κυβερνήσεις» συνήθως δεν ακολουθούν την πρακτική του Σαμαρά, που γίνεται ο ίδιος πρωθυπουργός, αλλά επιλέγουν ένα τρίτο πρόσωπο «κοινής αποδοχής», όπως έπραξε και ο Μητσοτάκης με την κυβέρνηση «Τζανετάκη». Την Σαμαρική πρακτική στην τρικομματική κυβέρνηση της τρόικας εσωτερικού, ακολούθησε και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών την προηγούμενη δεκαετία και σκοπεύει να συνεχίσει να την εφαρμόζει μέσω της διατήρησης των μηχανισμών του στον νέο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν θέλουμε το συνέδριο να καταγράψει τομή και όχι την συνέχεια και την αναπαραγωγή του παρελθόντος, αυτές οι λογικές θα πρέπει να μπουν στην άκρη. Όμως, τα πράγματα δείχνουν ότι το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον δεν πρόκειται να καταγράψει τέτοιες τομές, αλλά θα συνοδεύεται και από πισωγυρίσματα, με την μετατροπή του νέου κόμματος «καθ΄ εικόνα και καθ’ ομοίωση» του παλαιού ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Η διγλωσσία των σ. του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (και όσων έχουν ενταχθεί στους μηχανισμούς του), η οποία εμφανίζεται και στο γεγονός ότι από την μια ισχυρίζονται ότι «διαλύουν» το κόμμα τους ενώ από την άλλη έχουν εξασφαλίζει την διευρυμένη αναπαραγωγή του (και των αντιθέσεων που το διαπερνούν) μέσω του νέου κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πιο επικίνδυνο στοιχείο για το μέλλον του εγχειρήματος.
Επειδή δεν μας αρέσει να παίζουμε με τις λέξεις, δηλώνουμε ότι μετά το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ παραμένει ακόμα στο όνομα του νέου κόμματος, όταν αναφερόμαστε στον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της ριζοσπαστικής Αριστεράς» με σύντμηση της ονοματολογίας του, θα χρησιμοποιούμε την λέξη «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ» και όχι «ΣΥΡΙΖΑ». Αυτή είναι η σωστή πραγματολογικά απόδοση σε συντομία του ονόματος, όπως ακριβώς συνέβαινε και με τον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς, των κινημάτων και της Οικολογίας», αφού το κύριο όνομα είναι «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ», το οποίο συνοδεύεται μετά την λέξη «της» με πρόσθετους επιθετικούς προσδιορισμούς, οι οποίοι ευκόλως παραλείπονται…
Ελπιζω αυτη η αναρτηση να σημαινει την επιστροφη της ΕΟΣ στον αρχικο κριτικο προσανατολισμο στην ηγεσια γιατι τον τελευταιο καιρο η υποστηριξη ειχε φτασει στην εμπαθεια καθε διαφορετικης φωνης ειτεν προερχονταν απο το εσωτερικο του ειτε απο αλλα σχηματα της αριστερας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πολιτική πιστεύουμε ότι πρέπει να λέγεται όλη η «αλήθεια» και όχι να υποτάσσεται σε ταχτικές κινήσεις και να «σερβίρεται» κομματιασμένη ή μεταμφιεσμένη, ανάλογα σε ποιόν απευθυνόμαστε. Γιαυτό και δεν κρύβουμε τις απόψεις μας, έστω και αν δυσαρεστούν ακόμη και τους φίλους μας.
ΔιαγραφήΕπίσης, δεν ενταχθήκαμε στον ΣΥΡΙΖΑ για να γίνουμε «ΣΥΝΑΣΠΙΣΤΕΣ»: Δηλαδή να καταλάβουμε ..κομματικά ή …κρατικά οφίτσια, όπως αντιλαμβάνεται ένα μεγάλο κομμάτι των στελεχών του την «συμμετοχή» του στις κομματικές διαδικασίες και κινείται με βάση τις προσωπικές του στρατηγικές.
Ο «παραγοντισμός» είναι το βασικό συμπλήρωμα στην λειτουργία των μηχανισμών, για να ασκούν αποτελεσματικά τις εσωκομματικές τους πολιτικές. Είναι άραγε τυχαίο ότι ένα σημαντικό μέρος των στελεχών του, ακόμα και πρώην γραμματείς του - όπως η Δαμανάκη βρέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην αγκαλιά της πασοκής εξουσίας, ή πρόσφατα (με την ΔΗΜΑΡ) ακόμα και στην αγκαλιά της μνημονιακής κυβέρνησης; Παιδιά του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και των αντιλήψεών του για την άσκηση της πολιτικής, δεν είναι όλοι αυτοί;
Άσχετο, αλλα ενδιαφέρον: Κάιρο, Ταχριρ live
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.ustream.tv/channel/cbc-tv
- Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή- Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
- Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
- Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.
Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Α ρε Αριστερά...μια ζωή τα ίδια @$%#$#...
Πάντως όσο εσείς το συζητάτε και προσπαθείτε να λύσετε τις ιδεολογικές σας διαφορές ο "Φράνκο προελαύνει προς τη Μαδρίτη"...
- Ασε μας ρε "συνασπιστή" που το παίζεις "υπεράνω" και που τώρα "ανακάλυψες" πως ο "Φράνκο προελαύνει προς τη Μαδρίτη"...
ΔιαγραφήΑυτό το λέγαμε εμείς τουλάχιστον, πριν από τις περσινες εκλογές του Μάη, όταν εσείς μετράγατε την "αριστεροσύνη" σας με "δραχμούλες" και "ευρουδάκια"...
- Για ποιές "ιδεολογικες διαφορές" μιλάς;
Να το έγραφες αυτό σε κόποιο άλλο κείμενο, θα ήταν κατανοητό. Εδώ όμως δεν μιλάμε για "ιδεολογικές διαφορές" αλλά για "αλητείες" του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Μην προσπαθείς λοιπόν να ζαχαρώσεις το χάπι, και να παρουσιάσεις ότι το ζήτημα είναι πως γενικά τρώγονται με ασήμαντα πράγματα μεταξύ τους οι Αριστεροί, και οτι είναι το πρόβλημα είναι αυτή η ανεξήγητη "φαγωμάρα"....
- Ασε λοιπόν τα σάπια, και αν θέλεις απάντησε αν είναι σωστά αυτά που γράφουμε για τον ΣΥΝ ή όχι;
Αν ήξερες πως στην πραγματικότητα απευθύνεσαι σε έναν ανένταχτο κομματικά απλό ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήπου κατά τύχη βρέθηκε στο ιστολόγιο σας και καμία σχέση (+γνώση) δεν έχει με τα κομματικά σας ίσως να μην έγραφες με αυτό το ύφος...
Σε πληροφορώ λοιπόν αγαπητέ πως ποσώς με απασχολούν οι ιδεολογικές ή πρακτικές διαφορές σας (κάτι διάβασα για τη 2πλη αρχηγεία πιο πάνω ή για το όνομα του κόμματος),αλλά από τις λίγες γνώσεις μου έχω καταλάβει πως δεν θα πρέπει να εκπλαγείτε αν δούμε καμιά χρυσαυγή φάντη μπαστούνι αργά ή γρήγορα και πετάξει και αυτή η
ευκαιρία για κυβέρνηση της Αριστεράς (έστω αυτής).
Κι όπως λέει κι ένας φίλος μου: "παιδιά τα λέμε! Εγώ την κάνω!Συνεχίστε μόνοι σας!"
Συγγνώμη για την ενόχληση.
Το εννοώ.
Το παραμύθι το έχουμε ακούσει πολλές φορές και το γνωρίζουμε καλά.
ΔιαγραφήΣε συντομία:
“Κυβέρνηση της Αριστεράς” και ο ο πιο άσχετος πολιτικά έχει αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να γίνει όχι γιατί δεν το θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά γιατί δεν το θέλει το ΚΚΕ και άλλα μικρότερα κομμάτια της Αριστεράς. Και δεν το αντιλήφθηκε τώρα, άλλα από τις προηγούμενες εκλογές που έδωσε την ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ και τον ανέδειξε αξιωματική αντιπολίτευση.
Όσο για τους κινδύνους από άνοδο της χρυσής αυγής (και την συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας), αν ακούγονται κάποιες φωνές, αυτές είναι κυρίως από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Μερικοί μάλιστα κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει να αποπροσανατολίσει τον κόσμο, όταν θέτει τέτοια ζητήματα από αυτό που θεωρούν ως το πραγματικό δίλημμα, δηλαδή: Ευρώ ή δραχμή...
Αν δεν σε απασχολούν οι “ιδεολογικές διαφορές” που ονομάζεις (οι οποίες είναι στην πραγματικότητα “πολιτικές διαφορές”) στο χώρο της Αριστεράς, τότε δεν ανήκεις στην Αριστερά γιατί δεν νοείται Αριστερός που να μην έχει άποψη για το αν η “γραμμή” των πολιτικών κομμάτων της Αριστεράς που στηρίζει (είτε σαν οργανωμένο μέλος, είτε ως απλός ψηφοφόρος) είναι σωστή ή λαθεμένη και σε ποια σημεία.
Επίσης, και ο πιο άσχετος με την Αριστερά γνωρίζει όταν γίνονται συνέδρια (όπως το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ) όλα τα ζητήματα είναι ανοικτά και γίνεται πολιτική διαπάλη και κριτική.
Λοιπόν,
με αυτά τα δεδομένα, ένα κείμενο κριτικής στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ - δηλαδή σε ένα κόμμα που δηλώνει ότι “αυτοδιαλύεται” - είναι προφανές δεν μπορούν να αποτελέσουν την “αφορμή” για τις δηλώσεις που κάνεις. Αν έχεις απογοητευτεί πραγματικά από την κατάσταση που επικρατεί στην Αριστερά, το κείμενό μας είναι το τελευταίο που θα μπορούσε εντείνει αυτή την απογοήτευση....
Μόνο ένα μέλος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, το οποίο δεν έχει επιχειρήματα να απαντήσει στα ίσια στα όσα καταμαρτυρούμε στο “κόμμα” του, μπορεί να κάνει αυτές τις αυθαίρετες “αφαιρέσεις” που κάνεις, και να πετάει την μπάλα εκτός γηπέδου δηλώνοντας ότι αυτή η κριτική είναι (για να θυμηθούμε τα παλιά) λικβινταριστική...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από τον ισχυρισμό περί αυτοδιάλυσης του ΣΥΝ. Οι μηχανισμοί του, αν και τραυματισμένοι, λειτουργούν πολύ καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή όμως κάποιοι από τη βάση πιστεύουν ειλικρινά την αυτοδιάλυση δεν ακούνε τις "γραμμές" για σταυροδοσίες. Αυτό είναι θετικό, καθώς οι παράγοντες έχασαν/χάνουν κι άλλο χρόνο από τη ζωή τους για ανούσια πράγματα (υπολογισμούς σταυρών, τηλεφωνήματα και ραντεβού για συνεννοήσεις κλπ), όμως είναι ακόμα δευτερεύον στοιχείο.
Το κακό είναι ότι πολύς κόσμος ανένταχτος που, με όλη του την αθωότητα, έφαγε ένα χρόνο από τη ζωή του σε συντονιστικά, σε εξορμήσεις, σε άχρηστες"θεματικές" έχει αηδιάσει και αποχωρεί, δεν μπαίνει υποψήφιος ή ούτε καν ψηφίζει, ενώ τη θέση τους πήραν οι..συγγενείς και προσωπικοί φίλοι ιθυνόντων των μηχανισμών.
ΕΟΣ, αλήθεια, τι πιθανότητες έχει να υπερψηφιστεί μια πρόταση στο συνέδριο για αλλαγή ονόματος του ΣΥνασπισμού ΡΙΖΑ σε ΣΥσπείρωση ΡΙΖΑ; Ελπίζω κάποιος να την καταθέσει για να αποκαλυφθεί η γύμνια του "αυτοδιαλυόμενου" βασιλιά.
Τετάρτη 31 Δεκέμβρη 2003, στον ριζοσπάστη, του Ανέστη ΤΑΡΠΑΓΚΟΥ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜύθοι και πραγματικότητες της πρωτοβουλίας για τη συσπείρωση της αριστεράς