Αναδημοσίευση από το periferiastereas.blogspot.gr
Του Δημήτρη Γκιβίση
Περισσότεροι από 15.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν πριν λίγες ημέρες στην Puebla dela Sierra στην Μαδρίτη, για να προωθήσουν την δημιουργία ενός δικτύου ομάδων καταληψιών της γης. Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Puebla dela Sierraγια τέσσερις ημέρες έγινε ένας χώρος δημιουργικής συνάντησης για την ανταλλαγή εμπειριών, και τον προβληματισμό σχετικά με τους περιορισμούς, τα κίνητρα και τους στόχους του κινήματοςκατάληψης χωριών και αγροτικών κοινοτήτων, που λειτουργούν με πλήρη αυτονομία, συνδέοντας τη ζωή στη φύση με την αξιοποίηση των φυσικών πόρων. Η ομάδα που φιλοξένησε την συνάντηση ήταν ο συνεταιρισμός«LosApisquillosdelaPuebla» από την Μαδρίτη, που για δύο χρόνια εργάζεται για τη δημιουργία ενός δικτύου σε όλη την Ισπανία, που θα χρησιμεύει για την προώθηση της αμοιβαίας υποστήριξης,τη διάδοση εμπειριών και την ενίσχυση νέων μοντέλων ζωής ενάντια στην κυριαρχία του καπιταλισμού, τον καταναλωτισμό και τον ατομικισμό.
Στις 14 θεματικές που αναπτύχθηκαν, συζητήθηκαν θέματα όπως ο αγροτικός τομέας την εποχή της κρίσης, ο αντικαπιταλισμός και η αντιπατριαρχική κοινωνία, οι μη αυταρχικές μορφές εκτροφής, η επισιτιστική κυριαρχία, η ενεργειακή ανεξαρτησία, κλπ. και αναζητήθηκαν τρόποι λειτουργίας (οριζόντια συγκέντρωση, αυτοδιαχείριση, κλπ) των διαφόρων εγχειρημάτων, όπως των καταλήψεωνγης «SiesodeJaca» (Ουέσκα), «Arizkuren» (Ναβάρα),Hontanillas(Γκουανταλαχάρα), των αγροτικών κοινοτήτων «LosApisquillos»(Μαδρίτη),«Manzanares»(Σορία),«LaArtesadeVillasur» (Μπούργκος), «BAH!» (Βαγιαδολίδ), των καταλήψεων χώρων «CasaCalabaza» (Γρανάδα), «CanMasdeu»,«CanPascual»,«KanMussol» και«CanPiella» (Βαρκελώνη) κλπ, που προτιμούν να βρίσκονται έξω από τις πόλεις για να παρεμβαίνουν και να οικοδομούν γέφυρες μεταξύ αστικών και γεωργικών περιοχών. Οι συμμετέχοντες υπερασπίστηκαν την επανοικειοποίηση της γης και τη νομιμότητα των καταλήψεων ενάντια στην κερδοσκοπία της αγοράς ακινήτων και του τουρισμού, καθώς και τη συμμετοχή στους ποικιλόμορφους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.Όπως ειπώθηκε,σήμερα στην Ισπανία υπάρχουν περισσότερα από 9.000 έρημα χωριά, ενώ τονίστηκε ότι θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ «ακατοίκητου» και «εγκαταλελειμμένου» προκειμένου να αναζητηθούν νέοι τρόποι κοινής χρήσης της γης. Οι ομιλητές ανέφεραν ότι μέσα από τις καταλήψεις της γης και τις νέες αγροτικές κοινότητες πρέπει να ξεκινήσει η ριζική σύγκρουση με το σημερινό μοντέλο της κοινωνικοποίησης των χωριώνπου χρησιμοποιούνται ως ψυχαγωγία για τους ανθρώπους της πόλης,καθώς και με τηνη Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, ενώ στάθηκαν στην ανάγκη να γίνεται καθημερινή πράξη το σύνθημα «Δρω τοπικά, σκέφτομαι παγκόσμια».
Επίσης, στάθηκαν στην αναγκαιότητα συντονισμού μεταξύ των παλιών εγχειρημάτων που ξεκίνησαν την δεκαετία του ’70 (κατάληψη «Matallana» Γκουανταλαχάρα, «Bergua» (Ουέσκα), «Matavenero» (Λεόν) με τις καινούριες αγροτικές κολλεκτίβες που αναπτύσσονται ως παρακαταθήκη του κινήματος 15 Μ, καθώς και του εμπλουτισμού και της ανταλλαγής των μεταξύ τους εμπειριών. Τέλος, αναζητήθηκαν τρόποι χρηματοδότησης των διαφόρων συλλογικών προσπαθειών, οι οποίοι όπως τονίστηκε πρέπει να συνδέονται με την ιδέα της κοινωνικής οικονομίας καθώς και με τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις που αναπτύσσονται σε κάθε κοινότητα, και να αφήνουν έξω τους κλασικούς θεσμικούς φορείς (κυβέρνηση, κόμματα, συνδικάτα) και τους διάφορους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Η επόμενη συνάντηση του δικτύου αποφασίστηκε να γίνει το χειμώνα στο αγρόκτημα «Somonte»στηνΚόρδοβα, ενώ ο επόμενος στόχος είναι η δημιουργία ενός ευρύτερου δικτύου των σχετικών προσπαθειών (συνεταιριστικές πρωτοβουλίες, ομάδες εργασίας, καταλήψεις γης, παραγωγοί μικρής κλίμακας, κλπ) που αναπτύσσονται στον ευρωπαϊκό Νότο.
Επίσης, στάθηκαν στην αναγκαιότητα συντονισμού μεταξύ των παλιών εγχειρημάτων που ξεκίνησαν την δεκαετία του ’70 (κατάληψη «Matallana» Γκουανταλαχάρα, «Bergua» (Ουέσκα), «Matavenero» (Λεόν) με τις καινούριες αγροτικές κολλεκτίβες που αναπτύσσονται ως παρακαταθήκη του κινήματος 15 Μ, καθώς και του εμπλουτισμού και της ανταλλαγής των μεταξύ τους εμπειριών. Τέλος, αναζητήθηκαν τρόποι χρηματοδότησης των διαφόρων συλλογικών προσπαθειών, οι οποίοι όπως τονίστηκε πρέπει να συνδέονται με την ιδέα της κοινωνικής οικονομίας καθώς και με τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις που αναπτύσσονται σε κάθε κοινότητα, και να αφήνουν έξω τους κλασικούς θεσμικούς φορείς (κυβέρνηση, κόμματα, συνδικάτα) και τους διάφορους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Η επόμενη συνάντηση του δικτύου αποφασίστηκε να γίνει το χειμώνα στο αγρόκτημα «Somonte»στηνΚόρδοβα, ενώ ο επόμενος στόχος είναι η δημιουργία ενός ευρύτερου δικτύου των σχετικών προσπαθειών (συνεταιριστικές πρωτοβουλίες, ομάδες εργασίας, καταλήψεις γης, παραγωγοί μικρής κλίμακας, κλπ) που αναπτύσσονται στον ευρωπαϊκό Νότο.
... θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ «ακατοίκητου» και «εγκαταλελειμμένου»
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά. Θα έπρεπε νομικά να υπάρχουν τέτοιες διακρίσεις. Στο δίκαιο αρκετών βορείων χωρών (Ολλανδία, Δανία, Σκανδιναυικές χώρες, ίσως και άλλες) η ιδιοκτησία εμπεριέχει υποχρεώσεις αλλιώς αίρεται. Η λογική τους είναι οτι η δεν μπορεί να αντιστρατεύεται το γενικότερο καλό. Τέτοιοι νόμοι δεν υπάρχουν στο νότο. Θα μπορούσε όμως. Ενα ακίνητο που κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτό θα μπορούσε με διάφορους τρόπους να έρχεται στον έλεγχο του κράτους και να παραχωρείται για κάποια χρόνια (20 πχ.), χωρις αντίτιμο ή με πολύ μικρό, σε όποιον θα ήθελε να το συντηρήσει και να το κατοικήσει. Το ίδιο και για μιά χρόνια ακαλλιέργητη αγροτική έκταση. Τί πιο λογικό; Αν δε μας αρέσει το κράτος ας είναι ο Δήμος ή οτιδήποτε άλλο επιλεχθεί. Η ουσία είναι να ξαναγυρίσουν οι άνθρωποι και με σεβασμό στη φύση να δώσουν ζωή