Τα Ουγγρικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και οι Έλληνες θιασώτες τους...

(φωτο από JUNGLE report)

Που οδηγούν οι αυταπάτες ότι στην σημερινή συγκυρία της κρίσης αρκεί η εθνική υπερηφάνεια και μια κυβέρνηση που θα ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ για να οδηγηθεί μια χώρα στην αποδέσμευση από την κυριαρχία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και σε μια "παραγωγική" ανάπτυξη, είναι αποκαλυπτικές οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ουγγαρία. 

Τι γίνεται σήμερα στην Ουγγαρία; 

Οι άνεργοι, λοιπόν, σύμφωνα με τα σχέδια της Ουγγρικής κυβέρνησης, θα εκτελούν βαριές χειρωνακτικές εργασίες σε δημόσια κτήρια, θα ζουν σε τροχόσπιτα και θα παρακολουθούνται από... συνταξιούχους αστυνομικούς! Είναι μόνο μια από τις πολλές ακροδεξιές προτάσεις από το κυβερνών κόμμα Fidesz. (Περισσότερες πληροφορίες για το θέμα εδώ: “H Ουγγαρία και τα στρατόπεδα για..Aνέργους!”) 

Η πολιτική αυτής της Ουγγρικής κυβέρνησης ήταν ο φάρος που φώτιζε τον δρόμο της πατριωτικής αριστεράς στον τόπο μας για να χαράξει την δική της πορεία μπροστά στους “εθνικούς” κινδύνους της χώρας και να καταργήσει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε δεξιούς και αριστερούς. Ας θυμηθούμε λοιπόν ότι αυτή η πολιτική – όπως πρόσφατα και η εξέγερση στην Λιβύη - έφερε πιο κοντά τις “πατριωτικές” δυνάμεις απ' όλο το πολιτικό φάσμα. Ακόμα και τις πατριωτικές δυνάμεις από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ/ΝΑΡ με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Το άρθρο του Γ. Δελαστίκ «ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Η ΟΥΓΓΑΡΙΑ», στο οποίο εκθιάζεται η πολιτική και η κυβέρνηση της Ουγγαρίας γίνεται αποδεκτό και προβάλλεται από δεξιά και ακροδεξιά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Αναδημοσιεύεται από την “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” της Λάρισας ως την “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”... 

Το κείμενο αυτό μάλιστα του Γ. Δελαστίκ, έχει τόσο μεγάλη επιτυχία, ώστε κομμάτια του ενσωματώνονται και στην ιδρυτική διακήρυξη της ΣΠΙΘΑΣ. Να τι γράφει σε αυτή την διακήρυξη ο Μ. Θεοδωράκης: 

Ουγγαρία 

Υπάρχει τάχα κι άλλος δρόμος για να απαλλαγούμε από την κηδεμονία του ΔΝΤ και την Τράπεζα της Ευρώπης; Ο έγκριτος δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ μας βοήθησε να τον ανακαλύψουμε. Είναι ένας δρόμος μέσα από το ίδιο το σύστημα, μιας και προέρχεται από την κυβερνητική αλλαγή που έγινε πριν μερικούς μήνες στην Ουγγαρία. Η οποία όπως είναι γνωστό είναι κι αυτή μέλος της Ευρώπης των 27 και είχε και κείνη την ατυχία να γνωρίσει όπως κι εμείς τα ευεργετικά αποτελέσματα της παρουσίας της γνωστής Τρόϊκας. Που την είχαν καλέσει κι εκεί οι Ούγγροι σοσιαλιστές για να τους σώσουν. Ήρθε λοιπόν η επάρατη δεξιά, η οποία χωρίς χρονοτριβή μπήκε στο έργο της λύτρωσης της χώρας από τα δεσμά του ΔΝΤ κλπ. Το γεγονός αυτό έθιξε την γαλλική εφημερίδα «Μοντ», γιατί όπως γράφει, η κυβέρνηση της Ουγγαρίας « δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. και των διεθνών οργανισμών». Έτσι όμως, όπως γράφει η γαλλική εφημερίδα, η νέα κυβέρνηση «κέρδισε τον διεθνή θαυμασμό για την τόλμη της ηγεσίας της με την άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική της εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της»...

Μετά απ΄ όλα, μήπως τελικά όλοι αυτοί οι “πατριώτες” αν έρθουν στην εξουσία, δεν θα μας κάνουν “Αλβανία”, αλλά κάτι πολύ χειρότερο;