Αναρτήσεις
Για να δείτε τα video με τις εισηγήσεις κάνετε κλικ στην αντίστοιχη εικόνα:
Αναλυτική παρουσίαση της εκδήλωσης και της συζήτησης θα γίνει από την εφημερίδα "δρόμος" που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 15 Μάη.
Ο μεγάλος εκσυγχρονιστής ΥΕΘΑ Ν.Δένδιας μπορεί να μας πει αν θα κοπούν οι
"περίεργες" Μεταθ'έσεις Εξωτερικού;
-
Διαβάστε περισσότερα »
Πριν από 39 δευτερόλεπτα
Αξιοπρόσεχτη η τοποθέτηση του Κ. Μελά. Τουλάχιστον έχει αίσθηση της πραγματικότητας και της κατάστασης της Αριστεράς και των ορίων της πολιτικής της εμβέλειας. Η συζήτηση απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι δεν μπορούμε να αποθέτουμε τις ελπίδες σας στους ειδικούς για να διαμορφώσουμε πολιτική άποψη και και γραμμή. Δυστυχώς η συζήτηση δεν προσέφερε πολλά πράγματα στο πολιτικό .."δια ταύτα". Έδωσε κάποιες πληροφορίες για ορισμένες πλευρές κάποιων οικονομικών ζητημάτων. Όμως αυτά μπορούν να δημιουργούν περισσότερες συγχύσεις αν δεν συνοδεύονται από θεωρητικές αναλύσεις για την φύση των σύγχρονων κρατών και τον χαρακτήρα των αντιθέσεων που δημιούργησαν την κρίση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΜΕΛΑΣ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΝΟ ΓΚΡΙΝΙΑ ,ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ..ΕΛΕΟΣ..
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΕ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ...
Μάλλον είμαι πολύ χαζός και δεν κατάλαβα ότι
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΒΓΑΛΕ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ!.... Για τον ίδιο λόγο ίσως να κατάλαβα ότι αν η αριστερά προσπαθεί να επενδύσει τα ιδεολογήματά της με επιστημονιλίκι και κάνει τέτοιες συγκεντρώσεις μάλλον βαδίζει σε λάθος δρόμο.
Από την συγκέντρωση απουσίασε η πολιτική θέση της Αριστεράς. Η Πολιτική είναι πάνω από την οικονομία και τις αστικές επιστήμες. Και δεν μπορεί να υποκατασταθεί από αυτές. Αν δεν έχουμε μια άποψη για τον χαρακτήρα των ενδοαστικών αντιθέσεων, για το ρόλο κράτους και των διακρατικών μηχανισμών και θεσμών, δυστυχώς δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε πολιτικά αυτά που περιγράφουν με όρους αστικής οικονομικής επιστήμης οι οικονομολόγοι μας....
Η συζήτηση ήταν εξαιρετική και λείπουν δυστυχώς τέτοιες πρωτοβουλίες. Το θετικό ήταν ότι δεν μίλησαν οι οργανωμένες δυνάμεις διότι παριστάνουν συνήθως τους οικονομολόγους. Το αρνητικό ήταν ότι οι οικονομολόγοι έπεσαν στην παγίδα και αντί να μιλούν ως οικονομολόγοι μιλούν ως πολιτικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να έχει όμως η κουβέντα είχε πολύ ενδιαφέρον. Ο Μελάς μίλησε στην αρχή πιο πολιτικά και φάνηκε να διαφοροποιείται από τους προηγούμενους, αλλά τελικά επί της ουσίας συμφωνούσε. Είχε δίκιο όμως στην απλή παρατήρηση ότι δεν γίνεται το "στάση πληρωμών" να γίνει το κεντρικό σύνθημα της αριστεράς.
Εξαιρετικός ήταν ο Λαπαβίτσας. Χωρίς τις κλασσικές παρωπίδες και με λόγο που είχε αποδεικτική αξία και όχι αξιώματα άνευ απόδειξης. Πάρα πολύ καλή η απάντησή του στο "και τι θα γίνει αν βγούμε από το ευρώ". Τέτοιες συζητήσεις εξοπλίζουν πολύ περισσότερο τον κόσμο της αριστεράς από τις σοφίες των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Απολαυστική η απάντηση Λαπαβίτσα στην ανησυχία των συντρόφων της ΔΕΑ μήπως τα όσα προτείνονται είναι κρατικός καπιταλισμός.
Εδώ ο κόσμος καίγεται και η ανησυχία είναι μήπως όσα μπορούμε να πούμε είναι μέτρα κρατικού καπιταλισμού, μεταβατικού προγράμματος, θεωρίας των σταδίων ή δεν ξέρω τι άλλο. Έχουμε μια αριστερά που στην κρίση του 2010 απαντά με όρους 1930.
Σήμερα δυστυχώς οι όροι με τους οποίους θα γίνει στάση πληρωμών ή θα βγούμε από το ευρώ προσδιορίζονται από την έκβαση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων και όχι από την έκβαση της διαπάλης ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας και το κεφάλαιο. Ο κόσμος της εργασίας σήμερα είναι ηττημένος και δέχεται την μεγαλύτερη επίθεση της τελευταίας εκατονταετίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι διεκδικούν σήμερα να εκφράζουν πολιτικά τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, θα πρέπει να αιτιολογούν σε αυτούς που απευθύνονται πως οι προτάσεις που κάνουν απέναντι στα διαφορετικά εναλλακτικά σενάρια διαχείρησης της κρίσης από τις δυνάμεις του αστισμού, υπερασπίζονται τις εργατικές (συνδικαλιστικές και πολιτικές) διεκδικήσεις. Δυστυχώς προλεταριακή στάση πληρωμών ή προλεταριακή έξοδος από την ΟΝΕ δεν υπάρχει!
Επίσης το ζήτημα του "κρατικού καπιταλισμού" είναι υπαρκτό, διότι ένα μεγάλο μέρος της κομμουνιστικής αριστεράς αναπολεί το μοντέλο του υπαρκτού σοσιαλισμού. Και προφανώς αυτή η αριστερά δεν περιορίζεται στο ΚΚΕ, αλλά και στις δυνάμεις που αποχώρησαν κατά καιρούς απ' αυτό. Συνήθως οι διασπάσεις του ΚΚΕ (εκτός από την διάσπαση του 68) έγιναν πάνω σε συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα κάποιας συγκυρίας χωρίς ποτέ να έχει βαθύτερες αιτίες και να έχει επεκτείνει την κριτική σε θεωρητικά και πολιτικά ζητήματα.
Έχω την αίσθηση ότι τα αυτονόητα δεν υπάρχουν:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Δεν με αφορά αν η έξοδος από την ΟΝΕ είναι προλεταριακή ή αστική. Μπορεί να γίνει είτε έτσι είτε αλλιώς. Αλλά και ο λαός μπορεί να κατέβει στο δρόμο είτε έτσι είτε αλλιώς. Επομένως θα ζητάμε προλεταριακές και όχι λευκές διαδηλώσεις; Το πρόβλημα είναι να διακρίνουμε ποιος είναι σήμερα ο κίνδυνος. Η τέτοια -ως σήμερα- εξυπηρέτηση του χρέους, και αυτή η εξοντωτική παραμονή στην ΟΝΕ, στέλνουν την εργατική τάξη όλο και πιο κοντά στην κόλαση. Εκεί είναι το πρόβλημα και όχι το "με ποιους όρους αν και όταν φύγουμε θα φύγουμε"...
2. Το ερώτημα για την ΟΝΕ είναι το εξής: Όχι αν θα φτάσουμε στο σοσιαλισμό με το να βγούμε. Αλλά αν υπάρχουν περιθώρια μιας άλλης πολιτικής (φιλολαϊκής ή έστω κεινσιανής) παραμένοντας μέσα. Αν αυτό δεν έχει σημασία διότι ή σοσιαλισμός ή θάνατος, ας το πούμε ανοικτά και ας πάμε να δώσουμε γη και ύδωρ στη μεταφυσική του ΚΚΕ.
3. Ποσώς με αφορά το τι αναπολεί η αριστερά. Η θέση της αριστεράς για την ΟΝΕ δεν είναι δυνατόν να κρίνεται από το αν χρημάτισε ο καθένας κάποια στιγμή ή και σήμερα, σταλινικός, ευρωκομμουνιστής, μαοϊκός, ή τροτσκιστής. Αλλά από το αν η ΟΝΕ είναι θετική ή αρνητική για τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αν η τοποθέτησή μας για την ΟΝΕ γίνεται με κριτήρια "κρατικού καπιταλισμού", "αντικαπιταλιστικής προοπτικής", ή δικαίωση της σταλινικής θέσης για "επανάσταση σε μια μόνο χώρα", τότε δυστυχώς ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει τη θέση που του αξίζει: Στο περιθώριο του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι να αυτοκαταναλώνεται για το αν είχε δίκιο ο Στάλιν, ο Τρότσκι, ο Μπουχάριν ή ο Τόνι Κλιφ.
Θα συμφωνήσω με τον προηγούμενο ότι είναι "εξοντωτική η παραμονή στην ΟΝΕ". Όμως, εξίσου εξοντωτική θα είναι η έξοδος από την ΟΝΕ, η οποία θα συνοδεύεται με την πτώχευση της χώρας και την κυριαρχία του ΔΝΤ. Το ζήτημα είναι ποιός κυβερνά τον τόπο, αν ο λαός συμφωνεί με αυτή την πολιτική και αν έχουν βρεθεί "αντικαπιταλιστικά στηρίγματα" εκτός της ΟΝΕ, τα οποία θα ενισχύσουν και θα στηρίξουν την αυτή "λαϊκή κυβέρνηση" της χώρας μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο το βλέπω να μπορούν να εκπληρωθούν αυτοί οι όροι. Αν δεν μπορούν να εκπληρωθούν όλοι και απλώς φύγουμε από την ΟΝΕ, τότε νομίζω ότι κάνουμε το καλύτερο δώρο στους πιο αντιδραστικούς κύκλους των καπιταλιστών.
Επειδή το ζουμί της εκδήλωσης ήταν στις ερωτήσεις, θα ήταν καλό αν γινόταν να αναρτηθεί και αυτό το μέρος της κουβέντας.
ΑπάντησηΔιαγραφή