Την ίδια περίοδο που ο Αλέξης Τσίπρας αλλάζει πουκάμισο, γιατί το παλιό λερώθηκε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σιδερώνει το παλιό της κοστούμι, που τσαλακώθηκε στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις...
Ποιό είναι αυτό το κοστούμι; Περιγράφεται παραστατικά – για μια ακόμα φορά - στο παρακάτω απόσπασμα (Από την ΑΠΟΦΑΣΗ του Π.Σ.Ο. ΑΝΤΑΡΣΥΑ 29/9/2019 ), όπου σε πρώτο ενικό πρόσωπο μιλάει η ιδία, η “αντικαπιταλιστική αριστερά”:
«Το ζήτημα επομένως που τίθεται σήμερα μπροστά σε όλο τον κόσμο του κινήματος και της αριστεράς είναι η σαφής απάντηση στο ερώτημα αν η αντικαπιταλιστική αριστερά θα παλεύει να οικοδομήσει ένα αυτοτελές κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα, το οποίο φυσικά θα επικοινωνεί και θα επιδιώκει συμμαχίες με κάθε ριζοσπαστική τάση του κινήματος, ή αν θα ακολουθεί, θα «διαλύεται» και τελικά θα «συγχωνεύεται» με τα ρεφορμιστικά ρεύματα στο όνομα της επίδρασης σε αυτά!
Η αντικαπιταλιστική αριστερά απευθύνεται με όρους αυτοτέλειας στα πολυποίκιλα ρεφορμιστικά ρεύματα και τα καλεί σε κοινή δράση, σε λογική ταξικής αγωνιστικής ενότητας για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και την ανατροπή της επίθεσης. Δεν επιδιώκει πολιτικο - προγραμματικές και εκλογικές συνεργασίες μαζί τους αναζητώντας ένα μέσο όρο ανάμεσα στο αντικαπιταλιστικό και το ρεφορμιστικό πρόγραμμα.»
Αναπάντητο παραμένει το εύλογο και προφανές ερώτημα: γιατί η “ανάταση” της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς, που δεν πραγματώθηκε τα προηγούμενα χρόνια, μπορεί να πραγματοποιηθεί την νέα περίοδο;