Αναρτήσεις
(Με αφορμή το παραπάνω video)
Μια απόδοση του περιεχομένου του στα ελληνικά ως κείμενο εδώ:
Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια…
Αυτό συνήθως κάνουν σήμερα και οι παραδοσιακοί κομμουνιστές, μπροστά στο χάσμα ανάμεσα στις κοινωνικές αντιστάσεις που αναπτύσσονται γύρω τους και δικές τους απραγματοποίητες πολιτικές φιλοδοξίες. Καταλήγουν να εναπαλαμβάνουν, όπως ο Κονσταντίν Σιόμιν, την γνωστή από παλιά ρήση: «Είναι αδύνατο ν’ αλλάξει το σύστημα με δάκρυα και διαδηλώσεις» και φωνασκούν, όπως ο Ν. Μπογιόπουλος: “Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε”…
Όμως, η αποκάλυψη των κακών του καπιταλισμού δεν αρκεί για την ανατροπή του. Ο Κονσταντίν Σιόμιν, σ’ αυτό το ζήτημα δεν προσφέρει τίποτα απολύτως. Αντίθετα, αυτά που προβάλει κινούνται στο πλαίσιο της υπεράσπισης της συστημικής κανονικότητας, όπως αυτή επικαθορίζεται από την κυρίαρχη ιδεολογία. Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα που αναφέρεται στην Γκρέτα. Θυμίζει τον Γρ. Φαράκο, όταν έγραφε την διαπαιδαγώγηση της ΚΝΕ την μπροσούρα που έγινε γνωστή από το σύνθημα “Πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα”:
“Το ακροατήριο στο οποίο στοχεύει είναι ακριβώς ο κόσμος των «αδίδακτων μαθημάτων». Οι συνομήλικοι της «οσίας» Γκρέτα (εμφανίστηκαν ακόμη και εικόνες!) είναι σχολιαρόπαιδα που είναι έτοιμα κάτω από συνθήματα τύπου «Ακούστε την επιστήμη» να κάνουν… κοπάνα από τα μαθήματα της Φυσικής και της Γεωγραφίας. Όμως, με το συμπάθιο, για τι είδους επιστήμη μπορούν να κάνουν κήρυγμα οι κοπανατζήδες ή τα «στουρνάρια» των θρανίων;
Τώρα για χάρη της σωτηρίας της Ανθρωπότητας η Γκρέτα σταμάτησε εντελώς το σχολείο για έναν χρόνο. Είναι μια πράξη αναμφίβολα ηρωική, που σε κάνει, θες δε θες, να κλάψεις. Το θέμα, ωστόσο, είναι ότι τα ίδια δάκρυα χύθηκαν πολλές φορές στο Φόρουμ των δισεκατομμυριούχων στο Νταβός, στα κοινοβούλια της Γαλλίας και της Βρετανίας και στο Ευρωκοινοβούλιο...
Οι ηλικιωμένοι σκεπτικιστές, πάλι, χύνουν όλη τους τη χολή. Ότι, και καλά, χρησιμοποιούν το κλαψιάρικο αυτό κορίτσι από δω κι από κει, μαζί με όλες τις ιατρικές διαγνώσεις που το συνοδεύουν, κάποια κακόβουλα άτομα που ενδιαφέρονται για αυτοπροβολή. Ή οι γονείς του. Μα δεν ντρέπονται να υποψιάζονται τους γονείς του κοριτσιού για κάτι τέτοιο; Και καλά, εάν ο πατέρας της, ο ηθοποιός Σβάντε Τούνμπεργκ και η μητέρα της, η τραγουδίστρια Μαλένα Γέρνμαν, είχαν οποιαδήποτε σχέση με τον βρομερό βόθρο της show business. Όμως όχι, είναι συνηθισμένοι άνθρωποι της δημιουργίας, αφοσιωμένοι μέχρι τελευταίας ρανίδας στη φροντίδα της κόρης τους
Ο κόσμος που δεν επιθυμεί να πηγαίνει στο σχολείο τις Παρασκευές γίνεται τόσο παιδιάστικα αφελής, που αρχίζει να μη νιώθει την πραγματική απειλή, χάνει την αίσθηση του κινδύνου.”
Για να καταλήξει λίγο παρακάτω:
Ο σοσιαλισμός, το κλίμα, η παραπομπή Τραμπ, ο Ζελένσκι, η Γκρέτα Τούνμπεργκ είναι απλώς «συμπληρωματικά κομμάτια».
Στο ίδιο ...κλίμα καταγγελίας του καπιταλισμού που καταγράφει πως ενσωματώνονται τα ζητήματα διαχείριση της κλιματικής αλλαγής στις πολιτικές της εξουσίας, κινείται και το παρακάτω απόσπασμα από ένα άλλο κείμενο, γραμμένο στη χώρα μας:
Κλιματική αλλαγή
Η νέα ελληνική κυβέρνηση είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητη στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε; Σε μια εποχή που η «πράσινη οικονομία» οδηγεί σε νέους ενεργειακούς σχεδιασμούς και υπόσχεται μεγάλα κέρδη στους επίδοξους επενδυτές, μια κυβέρνηση που καθοδηγείται από το δόγμα «όλα για το κεφάλαιο» δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητη.
Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε στη ΔΕΘ μια «Εθνική Πολιτική για την Ενέργεια και το Κλίμα έως το 2030», η οποία θα οδηγήσει στην απεξάρτηση της χώρας από τον άνθρακα και στην αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών στο σύνολο της παραγόμενης ενέργειας στο 35%.
Αναφέρθηκε παράλληλα στα σχέδια διαφόρων ιδιωτικών επιχειρήσεων που ενεργοποιούνται στην Ελλάδα, όπως της Nur Energie (εταιρίας με έδρα το Λονδίνο και θυγατρικές στην Ελλάδα, την Ιταλία και τη Γαλλία), η οποία δημιουργεί μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση της τεχνολογίας ρευστού άλατος στη Σητεία, καθώς και 23 άλλων υπό έγκριση επενδυτικών προγραμμάτων.
Καμιά αναφορά βέβαια δεν έγινε για τη δημιουργία νέων χώρων πρασίνου, για την προστασία και αποκατάσταση των δασών από τις (πρόσφατες και παλαιότερες) πυρκαγιές κλπ. Αυτά δεν ενδιαφέρουν την «επιχειρηματικότητα», δεν δημιουργούν κέρδη στο κεφάλαιο. Ενδεικτική είναι και η πρόσφατη καταψήφιση από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο εντάσσεται και η ΝΔ, του ψηφίσματος στο Ευρωκοινοβούλιο που ασκούσε πίεση στον Μπολσονάρο για την οικολογική καταστροφή από τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο.
Άλλωστε, σύμφωνα με το «ο ρυπαίνων πληρώνει», την ύψιστη περιβαλλοντική αρχή του αναπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου, όλα πρέπει να αποτιμώνται σε χρήμα. Γι’ αυτό και οι ρύποι αποτελούν εμπόρευμα, γι’ αυτό και ευθύνη φέρουν οι πάντες, εφόσον ο μη ρυπαίνων τον λίθον πρώτος βαλέτω! Και να μη ξεχνάμε τη μεγάλη ευθύνη των φτωχών, φτωχών ανθρώπων και φτωχών χωρών. «Η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει»!
Όμως άδικα ανησυχούμε. Το πρόβλημα έχει λύση: ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας υπέγραψε μαζί με άλλους 31 ηγέτες κρατών την «Πρωτοβουλία για περισσότερο φιλόδοξους στόχους για το Κλίμα» …
(απόσπασμα από το editorial του περιοδικού "θέσεις", τεύχος 149)
Παρ’ όλα αυτά, όσοι ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή, δεν ανησυχούν “άδικα”, και δεν είναι λίγοι. Το γεγονός ότι δεν κατεβαίνουν στο δρόμο, δεν σημαίνει ότι δεν “ανησυχούν”. Το ερώτημα είναι άλλο: Αρκούν οι καταγγελίες της ΑΒΑΣΤΑΧΤΗΣ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΚΟΠΙΑΣ, για να αντιμετωπιστούν οι πολιτικές που εκπορεύονται αυτή την ...λογοκοπία;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ!
Απ’ εκεί θα πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου